รอดูอยู่ครับ

ขออภัยครับ! มันลงรูปไม่ได้  กลายเป็นกบไปซะแล้ว

(ภาพแรกลงภาพเล็กจนมองไม่เห็น  ภาพที่สองขยายแล้วก็ใหญ่เกิน  แต่พอเปิดดูอีกทีกลายเป็นกบไปซะแล้ว)

ฝากคุณยุ่นลงเลยครับคุณเสริฐ อยากดูจะจะเหมือนกันครับ

ระหว่างที่รอดูของดีมีสาระ ดูของไร้สาระไปพลางๆก่อน

อีกหนึ่ง

ส่วนอันนี้ทดสอบสายตากันหน่อย ว่ามันขยับได้มั้ย...

นี่แหละครับตัวโต๊ะเลื่อยวงเดือนมีหูหิ้วด้วย

ซื้อไม้อัดหนา 15 มิล  85*85 ซม. ราคา 120 บาทครับ  เอามาทำเป็นหน้าโต๊ะ

ยึดเลื่อยวงเดือนติดกับหน้าโต๊ะด้วยน๊อตสกรูเลยครับ

เอาเกลียวปล่อยยึดปลายรางอลูมิเนียมแล้วล๊อคด้วยแคล้มทั้งสองข้าง   เพื่อเป็นตัวบังคับให้แผ่นไม้เลื่อนขึ้นลงในแนวของราง

ใช้แผ่นไม้นี้เป็นตัวพาชิ้นงานเข้าหาใบเลื่อยวงเดือน

ผมใช้แผ่นไม้พาชิ้นงานเข้าหาเลื่อยวงเดือนอย่างนี้ครับ

นี่ครับหน้าตาโต๊ะเลื่อยของผม

เอาจริงละครับ  มันเป็นโต๊ะเลื่อยราคาร้อยกว่าบาท  แต่มันช่วยผมตัดเสาอลูมิเนียมเพื่อทำโต๊ะตัวใหม่ได้ครับ

สุดท้าย  ตัดชิ้นงานสำเร็จครับ

แม้ว่ากระทู้นี้จะไม่ได้สร้างประโยชน์ให้กับใคร  ผมเองก็แค่อยากจะสื่อสาร เพราะรู้ว่าที่นี่มีเพื่อนครับ

ผมเชื่อว่าประโยชน์มีแน่นอนครับพี่เสริฐ แต่ขื้นอยู่กับว่าผู้รับจะเอาไปใช้,ไปต่อยอดเมื่อไร,อย่างไร เช่นถ้ามีความจำเป็นต้องใช้โต๊ะเลื่อยนอกสถานที่ (คนใช้รถเก๋งคงขนโต๊ะเลื่อยไม่ได้) แต่มีวัสดุทำโต๊ะอย่างจำกัด แนวทางของ พี่เสริฐ ก็เป็นวิธีแก้ปัญหาเฉพาะหน้าที่ดี เพราะเท่าที่สังเกตุเห็น (อย่างยากลำบาก)  มีการใช้รางสไลด์ส่งชิ้นงานด้วย ดูปลอดภัยกว่าใช้มือส่งเข้าตัด

โต๊ะเลื่อยตัวเป้าหมายที่จะสร้าง ขาเป็นมีเนียมด้วย! ไฮโซจริงๆ คงกะขนหนีน้ำสะดวกๆใช่ไหมครับ  

ติดล้อด้วย นํ้ามาเร็วเดี๋ยววิ่งไมทัน

ผมเคยมีเล็กกว่าคุณเสริฐ แบบว่าไปมอไซต์ได้
เอาไว้ไปเก็บงานนิดๆหน่อยๆ แต่ให้วัดไปแล้ว....มีประวัติ

เลื่อยวงเดือนตัวนั้นเจ้าของเสียชีวิตไปแล้ว
แต่ก่อนตายได้มอบหมายให้ลูกน้องคนสนิท
เขาเอามาขายผม ผมก็ซื้อไว้
เป็นเลื่อยตัวเดียวที่ทําให้ผมเจ็บนิ้วมาจนถึงปัจจุบัน
เพราะโดนกินนิ้วเลือดสาดติดผนังยังกับหนังจีนฟันดาบ
แม้นผ่านมาหลายปีเศษกระดูกยังคงอยู่ในนิ้วให้เจ้บจิ๊ดๆเล่น

สาเหตุที่พลาดเพราะประมาทรีบทําดันไม้เข้าไปเร็วเกินไป
ในขณะที่โต๊ะเล็กมากทําให้โต๊ะตะแคงไปข้างหน้าด้วย
โดยมีนิ้วโป้งวิ่งตามไปสมทบกับใบเลื่อย.....ผลคือเย็บ12เข็ม

ที่จะบอกคือ....นํ้าหนักการทรงตัวของโต๊ะนี่ก็สําคัญนะครับ
คุณเสริฐ.....อย่ามองข้ามนะครับ....ด้วยความห่วงใยจากมิตรสหาย

ในขณะที่เลือดสาดติดผนัง
คนที่จะเป็นลมกับเป็นลูกน้องผม หน้านี่ซีดเลย

ตอนนั้นไม่ห่วงนิ้วเอาเศษผ้าพันๆแล้วทํางานต่อ
รีบไปเช็ดเลือดที่ผนังกลัวเจ้าของบ้านจะว่า
เหตุเกิดมา10กว่าปีแล้วครับ(ชั่วโมงบินยังน้อย แต่ชั่วโมงประมาทนี่เยอะ)

ใช่ครับ ที่นี่มีเพื่อน (เยอะมาก)

เห็นด้วยคับพี่เอ๋ น้ำหนักโต๊ะ มีความสำคัญเหมือนกัน 

โต๊ะน้ำหนักเบา เวลาตัดไม้ที่มีน้ำหนักมาก

โต๊ะมันขยับเลื่อนตามเวลาเราดันไม้ครับ

อย่ามองข้ามความปลอดภัย อย่าที่ คุณสุทิน อนุบาลช่างไม้ว่า เวลาใช้งานเครื่องจักรทุ่นแรง

ให้ท่องไว้ว่า นิ้วขาด นิ้วขาด ๆ ๆ ๆ ๆ  เตือนตัวเองอยู่เสมอ

ไหนๆ ก็ไหนๆแล้ว เลยขอมาบอกเทคนิคการเช็ดเลือดบนผนังเลยล่ะกัน555
ในกรณีนี้ต้องรีบหาผ้าชุบนํ้าบิดหมาดๆแล้วเช็ดไปที่เลือดแบบตวัดนะครับ
อย่าถูไปถูมา  มันจะคงมีรอยจางอยู่แน่นอน ปล่อยให้แห้ง
แล้วใช้กระดาษทรายละเอียดค่อยๆถูครับ โดยไลท์ให้มันซอฟไปกับสีเดิม555
วันนั้นผมทําอย่างนั้นจริงๆ....ได้ผล
 

อันนี้ไม่เกี่ยวกับเลื่อยแต่อยากส่ง555

ใช่ครับตามพี่เอ๋ กับคุณนัทคุงเลย ทำอะไรต้องปลอดภัยไว้ก่อน

ไหนๆก็ไหนๆเช่นกัน ไล้กระดาษทรายแล้วควรทำไฮกลอสหรือเคลือบด้านดีครับพี่เอ๋

คุณลายไม้ที่ช่วยคั่นโฆษณาให้....ขอบคุณครับ........ภาพลวงตาเหรอครับ  สวยดีครับ

ขออภัยคุณยุ่นที่ทำให้ลำบากในการมองภาพ...(มือใหม่หัดโพส)    ครับ!  รางสไลด์มันช่วยให้ป้อนชิ้นงานได้ฉากและมั่นคงปลอดภัยขึ้นครับ   ส่วนโต๊ะตัวใหม่ไฮโซจะสำเร็จหรือไม่ค่อยว่ากัน พี่เองก็ยังไม่แน่ใจ  ช่วยลุ้นให้ด้วยน๊ะ 55555555

ขอบคุณคุณเอ๋ครับที่ให้คำชี้แนะเรื่องความปลอดภัย  อันนี้สำคัญจริงๆครับ   ส่วนเรื่องวิธีการเช็ดเลือดก็ยังต้องมีศิลปะ (สมกับเป็นเอ๋ เพาะช่างจริงๆครับ)แต่ก่อนถูด้วยกระดาษทรายไม่ทราบว่าต้องอธิษฐานก่อนมั้ย   ภาพครอบครัวอบอุ่นมาก ลูกสาวช่างน่ารักดีแท้ พี่สะใภ้ด้วยครับ 

ครับนัทคุงต้องปลอดภัยไว้ก่อน  ขอบคุณครับ

ยุ่น คำว่า  "ไหนๆก็ไหนๆ" เีนี่ย  ภาษาอังกฤษเค้าพูดว่า  "Where where is the where where"  ใช่ป่ะ

ผนังคราบเลือดไฮกรอส....โห...มันจะเริ่ดเกินไปนะยุ่น555
เมียครับเมีย ไม่ใช่พี่สะใภ้555

ทราบครับพี่เอ๋   ล้อผมเล่นใช่มั้ยเนี่ย!   55555555555555

ไอเดียบรรเจิดจริงๆครับ ประยุกต์ได้เยี่ยมเลยครับ น้ำหนักโต๊ะน้อย เอาน้ำหนักตัวเข้าขย่มเลยครับ รอดูโต๊ะไฮโซครับ

 ขอบคุณ K. Sornid ที่ให้กำลังใจครับ!   ที่จริงแล้วผมว่าโต๊ะ Jigsaw ของคุณนี่มันเจ๋็งกว่ามากน๊ะ   ผมชอบที่มันประดิษฐ์ขึ้นมาจากวัสดุเหลือใช้ใกล้ตัวบวกด้วยสมองและใช้งานได้จริง (เน้นว่า ต้องราคาถูกด้วย)    ติดตามอยู่เหมือนกันครับ

ใช่ครับ  อะไรที่มันอยู่ใกล้ตัวแล้วนํามาประดิษฐ์ใช้งานได้
ผมว่า......มันแสดงถึงความมีกึ๋นครับ

ขอบคุณมากครับ

โห พี่เอ๋

ขนาดนิ้วจะขาด เลือดสาด ยังไม่ลืมบอกเทคนิคดีๆ กับทุคคน (เทคนิคการเช็ดเลือด) 55555

ผมรักผู้ชายคนนี้จิง ๆ แบ่งปันทุกเรื่องจริงๆ ครับ 55555

ทำเสร็จแล้วครับ  โต๊ะเลื่อยวงเดือนราคาประหยัด  ทำจากวัสดุที่เรามี

 อีกภาพ

สวดยอดเลยครับคุณเสริฐ

 เจ๋งอะ 
ทำเองใช้เอง 

 ขอบคุณครับคุณไผ่ตง  คุณนัทคุง  ผมทำตามคำแนะนำและทำตามอย่างหลายๆท่านในที่นี้  ขอบคุณทุกท่านครับ

นี่สิสมกับที่ติดตามดู ชอบผลงานชิ้นนี้มากครับ

 ขอบคุณครับพี่เปี๊ยก  ต่อไปว่าจะทำตัวล๊อคล้อ แล้วก็ติดตั้งเร้าเตอร์ครับ

ดีครับอยากให้ล็อกล้ออย่างให้เคลื่อนที่ได้อย่างน้อยไม่ต้องเสียชิ้นงาน หรืออย่างมากจะได้ไม่ต้องเจ็บตัว รีบทำเลยครับ แต่ผมยังไม่ได้ทำเหมือนกันคับ อิๆๆๆๆ ก็ของผมถ่วงด้วยบรรดาแคล้มป์ทุกตัวที่มีรวมทั้งเป็นที่เก็บไม้จ๊อย เรียกว่าดันยังไม่อยากขยับเลยไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไรนัก ชอบทำงานคนเดียวต้องหาเครื่องทุ่นแรงมาช่วยเนาะ