เห็นกบธรรมศักดิ์ แล้วน้ำลายหก
เห็นกระทู้ กบลิ่มเหน็บหลัง ของ อ.วิเชียร อินทราภา แล้วอยากสมัครเรียนด้วยแต่กลัวว่าถ้าสมัครแล้วไปเรียนไม่ได้จะทำให้เสียโอกาศสำหรับคนอื่นๆเลยยังไม่ตัดสินใจ ยิ่งมาเห็นกระทู้กบฉบับพกพา ของคุณ เอ๋ เพาะช่าง แล้วทำให้นึกขึ้นได้ว่าเรามีไม้ชิงชัน ชึ่งเป็นสุดยอดไม้อย่างหนึ่งอยู่

ไม้ท่อนนี้ตอนแรกที่ได้มากระพี้ถูกแมลงเจาะจนพรุนก็เอามาปอกกระพี้ออกจนเหลือแต่แก่นไม้แล้วก็ลงเชลแล็กทิ้งไว้

เดิมไม้ท่อนนี้ ลุงคำ ช่างเคี่ยน  ( ช่างกลึงไม้ ) แกจะเก็บเอาไว้ทำลูกระนาดแต่จนแล้วจนรอดแกก็ยังหาไม้ได้ไม่ครบชุดจึงตั้งทิ้งไว้อย่างนั้นจนแมลงเจาะกระพี้ชะจนพรุน พอดีเอาไม้ไปให้แกกลึงไปเจอเข้า คุยอ้อนวอนแกอยู่ตั้งนานบอกว่าจะเอาไปทำกบไสไม้เอาไว้ใช้เอง แกเห็นว่าชอบทำงานไม้เหมือนกันจึงใจอ่อนยอมยกให้  ด้วยความดีใจจึงรีบควักตังค์จ่ายค่าไม้ให้แกแถมเลี้ยงเหล้าขาวแกหนึ่งมื้อ ( เอาไว้มีเวลาจะมาเล่าเรื่องลุงคำไม่กินเหล้าแดงหรือเหล้านอก ท่านทีกินยาควบคุมน้ำตาลอยู่คอยติดตามละกันมีข่าวดีมาบอก ) คุยกับแกพักใหญ่พอมึนได้ที่แล้วขอตัวรีบอุ้มไม้กลับบ้านเลยกลัวแกขอคืน

พอมาเห็นกระทู้ กบฉบับพกพา ของคุณ เอ๋ เพาะช่างเท่านั้นแหละ ด้วยความอยากมีกบไว้ใช้สักชุดหนึ่งจึงรีบเอาไม้ไปอ้อนวอนขอโรงไม้ใกล้บ้านเขาผ่าให้โดยที่ตัวเองไม่มีความรู้เรื่องการทำกบแม้แต่กระพี้เลย

ท่านไดมีคำชี้แนะข้าน้อยขอคารวะหนึ่งจอก