เทรซี่ (โรบิน วินน์ มัวร์) มารดาที่เป็นหัวใจสำคัญของเรื่องนี้ ได้พบกับเทรซี่ (โรบิน วินน์ มัวร์) ในฉากเปิดตัวของภาพยนตร์ซึ่งนอนเสียชีวิตอยู่บนพื้น มีแมลงคลานมาเหนือตัวเธอ ขณะที่เจ้าหน้าที่มาจับกระเป๋าและแท็กเธอ เอ็มเม็ตต์ (ไคล์ กัลเนอร์) ลูกหลานคนเดียวของเธอเก็บเถ้าถ่านของเธอหลังพิธีเผาศพและโปรยเถ้าถ่านในทะเลสาบใกล้ ๆ โดยมีอันยา (ฮอลแลนด์ โรเดน) แฟนสาวกวีของเขาร่วมทางด้วย จากนั้นพวกเขาก็ตรวจสอบบ้านที่เขาได้รับมรดกมาจากเทรซี่แต่ไม่ได้ไปมานานหลายปี แปลงโรงนาที่สวยงามทางตอนเหนือของรัฐนิวยอร์คเต็มไปด้วยของที่ระลึกเกี่ยวกับชีวิตของเทรซีในฐานะนักเต้นโบฮีเมียนในวัยเยาว์

 

 

เราค่อยๆ เรียนรู้ว่า Emmett เข้ารับการดูแลตั้งแต่ยังเด็กและจำแม่ของเขาแทบไม่ได้ ซึ่งเขายังคงรู้สึกไม่พอใจอย่างมากที่เธอปฏิเสธเขาอย่างชัดเจน ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นผ่านการทดลองแนวไซโคดรามาแปลกๆ ที่อันยาซึ่งมีแม่เป็นนักบำบัด ยืนยันว่าเอ็มเม็ตต์เข้าร่วมในฉากที่พวกเขาแสร้งเป็นกันและกันเพื่อสำรวจความรู้สึกของพวกเขา ฟังดูงุ่มง่ามและแปลกประหลาดด้วยตัวมันเอง แต่สิ่งต่าง ๆ กลับแปลกไปกว่านั้นเมื่อพวกเขาเก็บเห็ดวิเศษในคืนหนึ่ง อันย่าเริ่มทำตัวเหมือนเทรซี่แม้ว่าเธอจะไม่เคยพบผู้หญิงคนนั้นก็ตาม เอาผ้าพันคอพันรอบศีรษะในแบบที่ทำให้นึกถึงลิตเติ้ลอีดีในสวนสีเทา เธอติดตามการแสดงต่อไปอีกนานหลังจากที่เห็ดควรจะหมดสภาพไปแล้ว เธอถูกครอบงำหรือหลงทางในเกมหัวของเธอเอง?

 

Vannicelli คลายคำถามเหล่านั้นอย่างมีสไตล์ ด้วยความร่วมมือกับนักถ่ายภาพยนตร์ เคร็ก ฮาร์เมอร์ แวนนิเชลลีใช้เทคนิคเอฟเฟ็กต์การทำให้แปลกแยกในโรงภาพยนตร์แบบวินเทจ รวมถึงการซูมอย่างละเอียด การถ่ายภาพระยะไกลแบบถือยาว และการวางตำแหน่งนักแสดงเพื่อให้พวกเขามองตรงมาที่กล้อง ทั้งหมดนี้ทำให้บรรยากาศไม่สงบ Vannicelli ไม่ค่อยดึงทุกอย่างมารวมกันในองก์ที่แล้ว แต่มีการแสดงฝีมือมากมายรวมถึงการแสดงที่ยอดเยี่ยมจากนักแสดงนำสองคนที่เล่นได้ดี นอกจากนี้ คุณจะไม่หลงรักภาพยนตร์ที่มีเครื่องหมายวรรคตอนที่หรูหราเช่นนี้ในชื่อเรื่องได้อย่างไร