ระบบภูมิคุ้มกันที่ทำงานได้ดีอาจขัดขวางกระบวนการนี้ผ่านกระบวนการที่ซับซ้อนสูงต่างๆ สิ่งเหล่านี้ได้รับการปรับแต่งอย่างประณีตและเป็นสื่อกลางโดยเซลล์เฉพาะ ส่วนเฉพาะของเชื้อโรคที่เรียกว่าแอนติเจนนั้นระบบภูมิคุ้มกันสามารถรับรู้ได้ว่าเป็น "ไม่ใช่ตัวเอง" เพื่อเตือนถึงภัยคุกคามของการติดเชื้อ มีกลไกมากมายที่เกี่ยวข้องในกระบวนการนี้ และภัยคุกคามสามารถป้องกันได้ในขั้นตอนต่างๆ โดยกลไกที่ซับซ้อนของระบบภูมิคุ้มกัน เมื่ออนุภาคไวรัสเข้าสู่ระบบไหลเวียนโลหิต ระบบภูมิคุ้มกันจะพยายามป้องกันไม่ให้เข้าสู่เซลล์เจ้าบ้านโดยหยุดการทำงานของโปรตีนจากไวรัสและกระตุ้นการผลิตลิมโฟไซต์ ลิมโฟไซต์เหล่านี้สามารถจัดประเภทย่อยได้ตามหน้าที่ของพวกมัน การรู้จำแอนติเจนจำเพาะในอนุภาคไวรัสโดยเซลล์บี (ควบคุมโดยทีเซลล์) และการเพิ่มจำนวนแอนติบอดีที่จำเพาะต่อแอนติเจนนั้นเป็นจุดศูนย์กลางในการป้องกันโรคที่ลุกลามและทิ้งรอยประทับที่เรียกว่าความทรงจำทางภูมิคุ้มกัน ซึ่งหมายความว่าระบบรู้จักการติดเชื้อที่ตามมาด้วย virion เดียวกันและตอบสนองอย่างรวดเร็ว

มีอันตรายทั้งการตอบสนองที่ไม่ดีและการตอบสนองมากเกินไป แม้ว่าแอนติบอดีจะมีความจำเป็นอย่างมากมายในการ "ต่อสู้กับ" ไวรัส แต่เซลล์ T-suppressor ก็มีบทบาทสำคัญในการควบคุมคุณภาพและระดับของการตอบสนองทางภูมิคุ้มกัน ( สาธารณสุขอังกฤษ (PHE), 2018 ) นี่เป็นความสมดุลที่ละเอียดอ่อนเพราะการกระตุ้นมากเกินไปทำให้เกิดการอักเสบทั่วไป ซึ่งอาจส่งผลให้อวัยวะปิดตัวที่เรียกว่า "พายุไซโตไคน์" ( Coperchini et al, 2020 )

 บาคาร่า

เห็นได้ชัดว่าการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันในบางคนนั้นไม่เพียงพอที่จะป้องกัน SARS-CoV-2 ทำให้เกิด COVID-19 และอาจถึงแก่ชีวิตได้ นอกจากนี้ ความแข็งแกร่งและความยาวของหน่วยความจำภูมิคุ้มกันในผู้ที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาแอนติบอดีจากการได้รับโรคยังอยู่ภายใต้คำถาม การแสดงตัวอย่างในช่วงต้นจากการศึกษาที่ King"s College London พบว่าแอนติบอดีในผู้ป่วย COVID-19 หายไปใน 2 เดือนหลังการติดเชื้อ ( Seow et al, 2020 ) หากได้รับการพิสูจน์แล้ว นี่อาจเป็นเรื่องยากในแง่ของการพัฒนาวัคซีนที่ทนทาน การวิจัยเพื่อระบุว่าเป็นกรณีนี้อย่างต่อเนื่องหรือไม่

จุดมุ่งหมายของการฉีดวัคซีนคือเพื่อกระตุ้นระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายให้ตอบสนองคล้ายกับที่เกิดจากการบุกรุกของเชื้อโรคเป้าหมาย แต่ไม่มีการพัฒนาความเจ็บป่วย ความจำทางภูมิคุ้มกันเป็นสิ่งสำคัญในการสร้างภูมิต้านทานต่อการติดเชื้อในอนาคต ที่สำคัญ วัคซีนที่ทนทานและมีอัตราการดูดที่ดีจะหยุดการแพร่กระจายของไวรัสไปยังบุคคลอื่น ( UKRI, 2020 ) ในระยะใกล้ ความพยายามยังมุ่งเน้นไปที่ความเป็นไปได้ของการภูมิคุ้มกันแบบพาสซีฟจาก SARS-CoV-2 โดยใช้แอนติบอดีที่สร้างโดยระบบภูมิคุ้มกันของผู้บริจาคแล้ว ( Eli Lilly & Company Press Release, 2020 ) ภูมิคุ้มกันแบบพาสซีฟรูปแบบนี้ถูกใช้เพื่อป้องกันแอนติเจนอื่นๆ ในระยะสั้น เช่น ไวรัสตับอักเสบบีและโรคพิษสุนัขบ้า