อนิเมะ  เกี่ยวกับการแสดงที่ออกมาจากที่ไหนสักแห่ง จับคุณไม่ทัน และทำเกินความคาดหวัง ฉันรู้จัก "Ouran High School Host Club" เพียงเล็กน้อยหรือไม่รู้เลยเมื่องานมอบหมายตกบนตักของฉัน อาร์ตเวิร์คสุดน่ารักบนแผ่นดิสก์ รวมถึงรายละเอียดบรรจุภัณฑ์และเรื่องย่อ ทำให้ฉันเชื่อว่านี่ไม่ใช่อนิเมะที่มุ่งเป้าไปที่ผู้ชาย และคำแรกที่ทักทายฉันในรายการคือเพลงประกอบที่ส่งเสียงดัง"Kiss , จูบ, ตกหลุมรัก!" ดังนั้น...ใช่... แน่นอนว่าฉันเคยดูซีรีย์อนิเมชั่นญี่ปุ่นที่ไม่ใช่เมชาและไม่ใช่ปืนฟูอยู่สองสามเรื่องในสมัยของฉัน มันก็แค่...อืม พวกมันมักจะไม่ระเบิด-y เพียงพอสำหรับฉัน รสนิยมและบ่อยครั้งที่พวกมันยึดติดอยู่กับความแตกต่างทางวัฒนธรรมจนชาวต่างชาติที่มีอุดมคติที่จัดแสดงจะพลาดการแสดงชั้นเชิงลึก...เมื่อพวกมันไม่ได้เป็นแค่ความน่ารัก กองพะเนินเทินทึก...

ยังไงก็ตาม...นี่คือช่วงเวลาหนึ่งที่การตัดสินหนังสือจากหน้าปกจะทำให้คนๆ หนึ่งพลาดชมซีรีส์อนิเมะที่ดีกว่าเรื่องใดเรื่องหนึ่งที่มีใน Blu-ray ฉันไม่สามารถพูดได้ว่าความคาดหวังของฉันนั้นไกลแค่ไหนจากเรื่องราวและตัวละครที่แสดงในรายการนี้ ซึ่งสามารถดึงความสนใจของผู้ชายได้อย่างง่ายดาย แม้จะมีช่วงเวลาที่รบกวนอย่างรุนแรงเป็นครั้งคราวก็ตาม 

"Ouran High School Host Club"  การ์ตูนวาย ดูเหมือนเป็นการแสดงที่มุ่งเป้าไปที่กลุ่มประชากรวัยรุ่นชาวญี่ปุ่น โดยเล่นในธีมของประเพณี ครอบครัว มิตรภาพ และความแตกต่างในชั้นเรียน (และสิทธิพิเศษมากมาย!) แต่แน่นอนว่าฉันเห็นผู้ใหญ่ตกหลุมรัก ลักษณะของเรื่องราวที่แผ่ออกไป เมื่อความหลากหลายของตัวละครและเรื่องราวที่เกี่ยวข้องสร้างสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องมากมาย

ดัดแปลงจากการ์ตูนชุดที่สร้างโดย Bisco Hatori ในนิตยสาร "Lala" "Ouran High School Host Club" ติดตามการผจญภัย (ผิดพลาด) ของ Haruhi Fujioka ผู้ซึ่งถูกผลักเข้าสู่สถานการณ์ที่ไม่สามารถเอาชนะได้เนื่องจากการถูกทำลายโดยไม่ได้ตั้งใจอย่างมาก แจกันราคาแพง ทางเลือกของฮารุฮิคือจ่ายป้ายราคากว่าแปดล้านเยนที่วัตถุโบราณจะได้มาจากการประมูล

งานที่เป็นไปไม่ได้เนื่องจากฐานะคนธรรมดาของเธอ หรือชำระหนี้โดยการทำงานให้กับโฮสต์คลับ กลุ่มนักเรียนชายที่ใช้ รูปลักษณ์และเสน่ห์ที่ดูดีทำให้เหล่าสตรีผู้มีสิทธิพิเศษของ Ouran Academy ตกตะลึง ที่แปลกคือฮารุฮิไม่ใช่ผู้ชาย แต่เธอจะต้องแกล้งทำเป็น เมื่อหนี้หมดไปอย่างช้าๆ เป็นที่แน่ชัดว่าโฮสต์คลับมีอะไรมากกว่าการจัดปาร์ตี้ฟุ่มเฟือยและลูบคลำ"

เป็นเวลานานมากแล้วที่ฉันไม่ได้พบอนิเมะที่เฮฮาจริงๆ และบอกตามตรง นี่อาจเป็นครั้งแรกที่อารมณ์ขันดังกล่าวไม่ได้หายไปจากความยุ่งเหยิงอันเจ็บปวดในช่วงครึ่งหลัง "อูรัน" นั้นแปลกประหลาดมากจนไม่จำเป็นต้องพยายามทำตัวให้ตลกด้วยซ้ำ ทว่า มันเป็นเรื่องบังเอิญที่แปลกและแปลกประหลาดกว่าที่ทำงานบ่อยกว่าที่พวกเขาพลาด

โครงเรื่องที่ใหญ่ที่สุดโดยธรรมชาติคือเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ดูอนิเมะ เนื่องจากฮารุฮิได้รับการติดพันตลอดเวลาโดยผู้นำสโมสรเจ้าบ้านทามากิ ซูโอะ ซึ่งเป็นพี่ใหญ่/บิดาขององค์กรที่ไม่เชื่อฟังอย่างเหลือเชื่อ ประเด็นคือ ฝาแฝด ฮิคารุและคาโอรุ ฮิตาชิอินก็ดูเหมือนจะชอบผู้หญิงธรรมดาๆ และตัวละครตัวเล็กๆ เป็นครั้งคราวก็พบว่าตัวเองตกหลุมรักเสน่ห์ของผู้หญิงที่ซ่อนเร้นอยู่เช่นกัน บางครั้งถึงกับหลอกล่อ

พวกเขาโดยไม่รู้ตัวเมื่อไม่ รู้ว่าเธอเป็นผู้หญิง นำเสนอความขัดแย้งภายในกับคู่ครองของเธอ ในการรับงานสร้างความบันเทิงให้ผู้อื่นในลักษณะดังกล่าว ทำให้เกิดความหึงหวงตามธรรมชาติและการแข่งขันสำหรับความรักของเธอ แม้ว่าเธอไม่เคยแสดงความสนใจที่จะมีส่วนร่วมในเรื่องนี้กับนายจ้างก็ตาม สำหรับรายการส่วนใหญ่ เรารู้สึกว่าเราเห็นบ่อยมากในซิทคอม

"อูรัน" มีอะไรมากกว่าแค่การแสดงโชว์ลำพูน (และบ่อยครั้ง) และการแสดงเรื่องราวความรัก เนื่องจากนักแสดงที่หลากหลายของโฮสต์คลับต่างมีบทบาท บุคลิก และความคาดหวังเฉพาะตัวที่สร้างใครและสิ่งที่พวกเขา เป็น. จากความเป็นผู้นำทางปัญญาและธุรกิจจากรองประธาน Kyoya Ootori ไปจนถึงลูกพี่ลูกน้องของศิลปะการต่อสู้ที่มีบุคลิกที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง (รูปร่างเล็ก แต่ใหญ่ในบุคลิกภาพ ขาออกและชอบเค้ก Mitsukuni

"Honey" Haninozuka และกล้ามเนื้อ ทาคาชิ "โมริ" โมริโนะซึกะผู้เงียบขรึม) ผู้นำหนุ่มหน้าตาดีขี้ลืม และคู่หูฝาแฝด (ซึ่งการแสดงความรักแบบพี่น้องได้ลบล้าง "สายการ" อย่างที่เป็นอยู่) ต่อฮารุฮิผู้น่ารักไร้เดียงสา มีบางอย่างสำหรับทุกคน ผู้ชาย ผู้หญิง เด็กหรือผู้ใหญ่ ในตัวละครหลัก เด็กที่มีอำนาจและความมั่งคั่งเหล่านี้มีความคาดหวังอย่างมากบนบ่าของพวกเขา แต่คุณไม่ค่อยเห็นว่ามันรบกวนพวกเขา เนื่องจากพวกเขาต้องการเพียงแค่ความสนุกสนานในหน้าต่างบานสุดท้ายของพวกเขาก่อนที่จะเป็นผู้ใหญ่

เป็นเรื่องแปลกที่การดูการแสดงของญี่ปุ่นเกี่ยวกับการอยู่มัธยมปลาย โดยไม่ได้เน้นเรื่องการเรียน ความมุ่งมั่นในการประสบความสำเร็จ หรือการเรียน โดยคำนึงถึงบรรยากาศการศึกษาและความกดดันที่นั่น แต่ "อูรัน" เป็นการหลบหนีสำหรับผู้ชมและตัวละครเหมือนกัน เราต้องใช้เวลายี่สิบสี่ตอนก่อนที่เราจะได้รับความขัดแย้งจริง ๆ ที่ต้องการการแก้ไข เนื่องจากอุปสรรคเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พบในตอนก่อน ๆ นั้นเหมือนกับละครเล็ก ๆ ที่ช่วยให้เรากำหนดว่าใครและตัวละครเป็นอย่างไรและพวกเขารวยเกินกว่าที่

การแสดงไม่ได้ทำอะไรนอกจากสร้างนิสัยใจคอและความคิดที่หลากหลาย เป็นการศึกษาตัวละครที่สนุกจริงๆ ถ้อยคำที่เบื่อหูเหมือนตัวละคร และสามารถคาดเดาได้เหมือนตอนต่างๆ (ตามที่รายการตระหนักดีว่ามันทำให้ตัวละครแต่ละตัวมีตอนของตัวเองในบางจุด) เราได้รับแรงผลักดันจากคนเก็บตัวอย่างไม่เต็มใจเข้าสู่โลกของคนเก็บตัวและพวกนอกรีต และเราจะได้เห็นว่าเธอเปลี่ยนบุคลิกภาพและตัวเธอเองอย่างไรเนื่องจากสิ่งที่เธอได้เรียนรู้และมีประสบการณ์ มันค่อนข้างน่าพอใจจริงๆ แม้จะมีการแสดงแบบสุ่มไปจนถึงจุดไคลแม็กซ์ซึ่งมีการเปลี่ยนโทนเสียงอย่างมาก แต่ก็ยังใช้ได้