ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับครอบครัวอาจารย์ สุทิน ด้วยครับ ด้วยความเคารพและอาลัยยิ่ง

ขอให้ท่านไปสู่สุขติด้วยครับ

รู้สึกเสียใจมากครับที่ได้ทราบข่าว แม้ผมจะไม่เคยได้พบและคุยกับอ.สุทินสักครั้งเลยเลย แต่ก็ได้อ่านข้อคิดเห็น ความรู้ของอาจารย์ที่ในเว็บ รู้สึกเสียดายที่อาจารย์จากพวกเราเร็วไป ขอให้อาจารย์หลับให้สบายนะครับ 

ข่าวล่าสุดครับ พี่สุทัศน์แจ้งมาว่า
คุณหมอได้เทส สมองแล้ว
ครั้งที่1ยังคงยืนยันว่าก้านสมองตายแล้ว
รอผลยืนยันอีกครั้งที่2 ในวันพรุ่งนี้ครับ...

สําหรับ พี่เบริด์ พี่ไพบูลย์  น้องเปิ้ล  และคุณอารี
ผมได้พูดข้างหูพี่สุทินให้แล้วนะครับที่ฝากเยี่ยมมา

พี่สุทินเหมือนได้รับรู้ว่าพวกเราไปเยี่ยม มีพี่เขมทัต

คุณเซี่ยง คุณอนุชิต คุณหนุ่ย คุณพร (และพี่อีก2ท่านที่มาพร้อมคุณพร)พี่ไพศาล อาเหลียง

ช่างต้อม และน้องเอมอร(ลูกศิษย์)ครับ

 ผมขอให้มีเกิดปาฎิหาริย์ขึ้นกับอ.สุทิน นะครับ 

เป็นข่าวร้ายมาก....รู้สึกจุกแน่นที่อก....คุณสุทินจะจากพวกเราไปแล้วจริง ๆ หรือนี่..... 

 ไม่คิดว่าเย็นวันนี้จะได้รับข่าวร้ายของสมาชิคในบอร์ดนี้ ผมไม่รู้จักกับคุณสุทิน เป็นการส่วนตัว แต่ติดตามอ่านข้อมูลความรู้ของท่านผ่านหน้าเวปมาเรื่อยๆ ได้รับความรู้เรื่องไ้ม้จากคุึณสุทิน และสมาชิคท่านอื่นๆ เป็นระยะ เสียใจมากครับที่ได้ยินข่าวร้ายเช่นนี้

ขอแสดงความเสียใจอย่างที่สุด กับครอบครัวคุณสุทิน ครับ  ได้แต่หวังเช่นเดียวกับคุณ toon และสมาชิคท่านอื่นๆครับว่า จะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น 

 ขอแสดงความเสียใจและอาลัยอย่างสุดซึ้ง ในการจากไปของ คุณสุทิน คนดี มีน้ำใจงาม ของพวกเราชาว thaicarpnter.com......จากนี้ไปพวกเราคงคิดถึง ลีลาการตอบกระทู้ที่ละเอียดละออ เต็มไปด้วยสีสรร เน้นตรงนั้น ขยายความตรงนี้ แจกแจงอย่างละเอียด พร้อมทั้งความเห็นที่มาพร้อมกับเหตุผล โดยไม่กลัวใครโกรธ ของคุณสุทิน ตลอดไป

ขอคุณสุทินจงมีสุขคติเป็นที่่หมาย บุญกุศลและความดีทั้งหลายที่คุณสุทินได้สร้างสมมาแล้วทั้งในอดีตและปัจจุบัน พร้อมทั้งกุศลผลบุญของพวกเราชาว thaicarpenter.com ทุก ๆ ท่าน จงมาประมวลรวมกันส่งผลดลบรรดาลให้คุณสุทิน พ้นจากทุกขเวทนาทั้งปวง ให้ประสพพบแต่ความสุข ได้บังเกิดในภพภูมิที่ดี มีความพรั่งพร้อมทุกประการตลอดกาลนานเทอญ

ด้วยรัก นับถือ และอาลัย

ปราโมทย์ เฉลิมสุข

ครับคุณพิเชษฐ์ และพี่โมทย์ ยิ่งวันนี้เห็นน้องเอมอรกราบที่เท้าพี่สุทินแล้ว
กลั้นนํ้าตาไม่อยู่เลยครับ

ทุกๆๆท่านในเวปนี้คืออาจารย์ของผม ผมเปิดเวปเพื่อศึกษางานไม้ และผลงานของทุกท่าน สำหรับผมขอแสดงความเสียใจกับอาจารย์สุทิน ผมชอบผลงานที่ท่านสอนเด็กมาก และติดตามผลงานท่านมาตลอด ผมขอให้ท่านไปสู่สุขคติอันดีงาม

ขอให้ความดีทั้งหลายที่อ.สุทินทำมา ได้ส่งผลให้อ.สุทินกลับมาดังเดิม ความดีของอ.สุทินจะอยู่ตลอดไป

ผมแม้จะไม้ได้รู้จักและพบกับอาจารย์ สุทิน ผมก็ตกใจเหมือนกันสำหรับ ผู้ที่ทุกคนใน เวปบอร์ดนี้เคารพนับถือ ผมในฐานะคนที่ชอบงานไม้แม้เพิ่งเริ่มต้น และเป็นคนใหม่ในที่นี้ ก็ ขอให้บุญกุศล ที่พี่มีในจิตใจที่ดีงามในฐานะ " ครู " ซึ่งเป็นผู้ให้ความรู้ คำแนะนำแก่ผู้อืน นำมาซึ่งความรู้และเป็นแบบอย่างที่ดีแก่ คนรุ่นต่อๆไป ด้วยอำนาจบุญกุศล ที่พี่ได้ทำไว้ ขอให้ดวงจิตอันนั้น นำพาจิดพี่สุทินไปในดินแดนที่ สงบสุข และ ร่มเย็น ดังทีเป็นจิตของผู้ให้ในสายเลือดและวิญญาณ " ครู "

                                                                                                                                                  ด้วยความเคารพในฐานะที่พี่สุทินเป็นครู

                           ด้วยความอาลัยอย่างที่สุดอและขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวอาจารย์ สุทิน ด้วยนะครับ พ่อค้าข้าวแกง นฐ

 ผมเพิ่งเข้ามาเห็นครับตกใจมาก เคยโทรไปคุยกับอาจารย์เพียงครั้งเดียวซึ่งอาจารย์ให้ข้อคิดที่ดีกับผม ถึงแม้จะไม่เคยได้พบกันเพียงครั้งหนึ่งแต่ก็รู้สึกใจหายที่อยู่ดีๆก็มีข่าวของการจากไปของอาจารย์ ในความรู้สึกที่ทุกท่านที่นี่เป็นอาจารย์ และคอยแบ่งปันกันมาโดยตลอดผมเองไม่มีความรู้ความถนัดใดๆในเรื่องงานไม้ จึงไม่ได้คุยกับใครเป็นกิจจะนัก ผมขอให้อาจารย์สุทินสู่สุขคติ หมดห่วงใดๆและขอให้อาจารย์สุทินจากไปอย่างสงบครับ ผมเองจะละลึกถึงอาจารย์เสมอครับ 

ศิริชัย

ขอขอบคุณทุกท่านมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

ทั้งท่านที่ได้แวะไปเยี่ยมในวันนี้

และผู้ที่ติดธุระ แต่ได้ส่งความปรารถนาดีมาให้คุณสุทินค่ะ

พี่คิดว่าเขาได้รับรู้ถึงความรักที่เพื่อน ๆ และลูกศิษย์มีต่อเขา

ว่ามากมายขนาดไหน,,,,,,,

เขาเคยพูดว่า  เขาอยากสอนงานช่างทุกอย่างที่เขาได้เรียนรู้มา

ให้กับคนที่อยากจะเรียน เพื่อให้ความรู้ที่มี  ไม่ตายไปกับตัวเขา

น่าเสียดาย ที่ความฝันนี้ไม่อาจเป็นไปได้

แต่สิ่งที่เขาได้กลับคืนมา  คือมิตรภาพที่ยิ่งใหญ่ที่ได้รับจากทุกท่าน

ซึ่งมีคุณค่ามากมาย  เกินกว่าที่เขาจะสามารถคาดเดาได้ค่ะ

ขอขอบคุณอีกครั้งค่ะ

 ผมคนนีงไม่เคยรู้จักกับพี่สุทิน เป็นการส่วนตัวมาก่อน จนกระทั่งมาเข้าเวปนี้

และ ได้คุยกับพี่สุทิน รู้สึกได้ทันทีว่าพี่แกเป็นคนดีมาก ต่อเนื่องมาจนถึงได้เจอพี่แก

ตัวเป็นๆ ที่ WATER GATE ประตูน้ำพร้อมพี่เอ๋ เพาะช่าง ไม่น่าเชื่อคนไม่รู้จักกัน

ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน จะมีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ กลัวผม พี่เอ๋ และ ลูกน้องพี่เอ๋จะหิว

ได้เดินออกไปซื้อขนมและน้ำมาให้ ผมจำภาพนั้นไม่เคยลืม ไม่คิดว่าจะมีคนแบบนี้อยู่

จนมาถึงวันนี้ได้ข่าวนี้ จากพี่เอ๋ทางเฟสบุ๊ค บอกได้คำเดียวว่า เสียใจอย่างเป็นที่สุด

ผมขอให้พี่สุทิน จากไปอย่างมีความสุข สงบ ตลอดไป ผมเชื่อว่าคนดีๆ แบบพี่สุทิน

ต้องไปดี มีความสุขในโลกที่ดีอย่างแน่นอนครับ ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัว พี่สุทินครับ

จิว

ย้อน หลัง กลับ ไป ราว ปี 2549 - 2550 ...

ได้ มี การ รวม ตัว กัน ของ ผู้ รัก การ ทำงานไม้ กลุ่ม หนึ่ง ...

...  อยาก จะ ทำ work bench ไว้ ใช้ เอง ... โดย ไป ขอ ความ รู้ จาก ...

... อาจารย์ มานะ จันทรไตรรัตน์ และ อาจารย์ วิเชียร อินทราภา ...

... อาจารย์ มานะ ... ปัจจุบัน ... ท่าน ได้ ถึง แก่ กรรม แล้ว ... ! 

ใน ครั้ง นั้น ... เรา ก็ ได้ ไป ฝึก / เรียน การ ทำ work bench ที่ ...

... ศูนย์ พัฒนา ฝีมือ แรงงาน ... จังหวัด นครปฐม ...

ไป ฝึก/เรียน กัน ... ทุก ๆ วัน เสาร์ - อาทิตย์ ... ต่อเนื่อง กัน หลายเดือน ... !

... ใน กลุ่ม ผู้ รัก การ ทำงานไม้ นั้น ... ก็ มี ...

... ผม กับ คุณ อนุชิต ... รวม อยู่ ด้วย ... !

...  ...  ...  ...  ...  ...  ...  ...  ...  ...  ...  ...  ...  ...  ...  ...

ใน เวลา นั้น ... ผม ก็ เพิ่ง จะ ได้ รู้จัก กับ คุณ อนุชิต ใหม่ ๆ ...

... ซึ่ง ... คุณ อนุชิต ... ก็ กำลัง จะ ...

... ผัน ตัวเอง เข้า มา สู่ ... วง การ ไม้ ... เต็ม ตัว ... !

โดย เปิด ร้าน ... พี เค ไม้ - ฟิตติ้ง ... ที่ นครปฐม ...

... พี ... มา จาก อักษร P ... ปันณธร ... ชื่อ ลูกชาย ...

... เค ... มา จาก อักษร K ... กัลยกร ... ชื่อ ลูกสาว ...

ชื่อ " อนุบาล ช่างไม้ " ... ก็ ผุด ขึ้น ใน ความ คิด ของ ผม ...

... ตอน ที่ ผม ยืน อยู่ หน้า ห้อง แถว โล่ง ๆ 2 ห้อง ...

... ที่ กำลัง จะ กลาย เป็น ร้าน ... พี เค ไม้ - ฟิตติ้ง ... ใน อีก ไม่ ช้า ... !

แล้ว กลาย เป็น ... ที่ตั้ง สำนักงาน ... ของ ...

... thaicarpenter.com ... ใน เวลา ต่อ มา ... ด้วย ... !.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

พี่สุทินครับ

ข้อความข้างต้น ที่พี่บรรยายมานั้น (ในกระทู้หนึ่ง ที่ผมเพิ่งไปอ่านเจอ)  จริงๆแล้ว แค่ผมเก็บมันไว้ แล้วก็ จุกที่คอหอย แบบที่กำลังเป็นตอนนี้คนเดียว มันจะได้ยังไงล่ะครับพี่  ผมอยากจะบอกกับเพื่อนๆในกระทู้นี้ว่า พี่เป็นคนที่ใส่ใจในรายละเอียด กับเพื่อนๆทุกคน จนผมเรียกพี่ว่า "พ่อละเอียด"

  พี่เป็นคนเดียว ที่เริ่มร้านนี้มากับผม ช่วยผมคิด ในวันที่ผมไม่รู้ว่าจะเดินไปทางไหน พี่มีน้ำใจกับทุกคน เรากวาดตึกแถว ที่เป็นร้านโล่งๆมาด้วยกัน นั่งกระบะขนไม้มาด้วยกัน ในวันแรกๆ

  ไม่แปลกเลย ที่พี่จะรู้ประวัติที่มา กับ เว็ปนี้ พี่เป็นคนชี้แนะบางอย่าง ผมเคยถามพี่ว่า  ร้านนี้ผมจะตั้งชื่อว่าไรดี พี่บอกว่า ก็เอาที่คุณตั้งที่ อพาร์ทเมนท์ คุณแหละ ผมก็เลยว่า ดีเหมือนกัน ผมมันแย่ครับ ที่เพิ่งมาอ่านเจอข้อความข้างบน มันทำให้ผมคิดถึงพี่มากๆครับ คิดถึงวันเก่าๆแล้วมัน แย่ครับ ผมไม่เคยคิดเลย ว่าพี่จะมาป่วยหนักขนาดนี้  ขอให้มีอะไรสักอย่างมาทำให้พี่ดีขึ้นมาอย่างน่าประหลาดใจนะครับพี่ 

  สงครามยังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพทหาร ขอให้พี่อดทนคืนนี้ไปให้ได้นะครับ ...   พี่สุทินเป็นคนไม่มีพิษมีภัยกับใคร คือฉายาที่ผมตั้งให้พี่ครับ  รักพี่ครับ 

ทำไมหนอ สวรรค์จึงโหดร้ายนัก คนที่ไม่สมควรจะอายุสั้นขนาดนี้ คนที่มีคุณค่าต่อสังคมอยากมากมาย อย่าง อาจารย์สุทิน จะต้องมาจากพวกเราไป เสียใจจริงๆ ขอให้อาจารย์ได้โปรดรับรู้เถิดว่า พวกเรายังรำลึกถึงอาจารย์เสมอและตลอดไป

 ไงเป็นอย่างนี้ไปได้ละ  วันนี้ผมยังโทร แจ้งข่าวเพื่อน - รุ่นน้อง ที่ไม่ได้เข้าเว็ป

ของคุณอนุชิต  ว่าตอนนี้ พี่สุทิน อยู่ รพ.กรุงเทพฯ ถ.เพชรบุรี ซ.ศูนย์วิจัย ฯ

และวันนี้ก็ยัง โทรคุยกับคุณอนุชิต อยู่เลย  กลับจาก shopไม้มา UP DATE ข่าว

โอ้  งง จนบอกไม่ถูกเลย  

ผมไปหา พี่สุทิน ที่บ้านก็บ่อยอยู่ และแก่ก็เคยมาบ้านผม บ้าง

ชอบไปดู - ซื้อเครื่องมือ ราคาถูก ด้วยกันเสมอ  ๆ   ยังคิดถึงพี่เค้า

กลับกันมาทีไร  ก็มาแวะกินข้าวต้มหน้าบ้านพี่สุทิน เรื่อย  โ้อ้...เสียใจจริง ๆๆ

หลับให้สบายครับ พี่ 

บังวู้ด

ขอแสดงความเสีัยใจต่อครอบครัวของพี่สุทินเป็นอย่างสูงครับ

ส่วนตัวได้มีโอกาสพูดคุยกับพี่สุทินไม่มากเท่าไหร่

แต่ก็รับรู้ได้ถึงความมีน้ำใจ และความเป็นครูของพี่สุทิน

ที่มอบความรู้ให้อย่างเต็มที่

ขอบคุณพี่สุทินมากๆครับ..

 ..ขอแสดงความเสียใจต่อครอบครัวพี่สุทินด้วยครับ

 เพื่อนๆชาว  Thaicarpenter.Com ทุกท่าน

วันนี้มีเพื่อนๆ  จากเวป ไปเยี่มคุณสุทินกันเป็นกลุ่มใหญ่     ต้องขอขอบคุณแทนพี่สุทินด้วยนะครับ

เท่าที่จำได้  ( ขออภัยที่คงจำได้ไม่หมด เพราะ เยอะมาก ใครที่ไป ช่วยมาเสริมเพิ่มเติมชื่อให้ด้วยนะครับ)

มีคุณ เอ๋ เพาะช่าง,  คุณยม,  คุณอนุชิต,  คุณต้อม,  คุณหนุ่ย,  คุณเซี่ยง,  คุณเอมอร,  และ อีกหลายท่านที่ผมจำไม่ทันจริงๆ

และยังมีพี่เขมทัต  ซึ่งซักไซ้ไล่เลียงไปมาก็เป็นรุ่นพี่ที่ วิศวะจุฬา ของผมนี่เอง  ได้ตามมาเสริมทีมอีก 1 ท่าน

ทุกท่านก็ได้พบ พี่สุทิน และ พูดคุยและให้กำลังใจแก่ พี่สุทิน กันอย่างใกล้ชิด

พี่สุทินก็น่าจะได้รับรู้ได้ถึงการมาของเพื่อนๆได้  โดยขณะที่เพื่อนๆมาพูดคุยอยู่

อัตราการเต้นของหัวใจก็ค่อยๆเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด     

แต่หลังจากทุกท่านกลับไป   อัตราการเต้นของหัวใจก็ค่อยๆตกลงสู่ภาวะปกติเช่นเดิม

หลัง 16:00 ได้มีคณะแพทย์มาทำการทดสอบภาวะสมองตาย ครั้งที่ 1   ตามระเบียบของ แพทยสมาคม

โดยหลักการก็คือ พยายาม ทำให้ร่างกายระคายเคือง เพื่อให้ ร่างกาย ต่อต้าน ให้คุณหมอเห็น

ถ้ามีปฏิกิริยาต่อต้าน  โดยการกระพริบตา หรือ การกระตุก หรือ กระแอม แม้แต่นิดเดียว

การทดสอบนี้ก็จะถือเป็นอันตกไปทันที

แต่.....  ปาฏิหารย์ ไม่มีจริง    

พี่สุทิน ไม่ส่งสัญญาณ ปฏิกิริยา อะไรออกมาแม้แต่น้อย  

ทั้งๆที่ทุกคน แม้แต่คุณหมอก็ลุ้นกันแทบขาดใจว่า กระพริบตา หรือ ขยับอะไรสักนิดเถอะ

หลังจบการทดสอบ  คุณหมอสรุปว่า การทดสอบครั้งแรกบ่งชี้ว่า สมองตายแล้ว   

น่าเศร้ามาก.......  จริงๆ

พรุ่งนี้เช้าคุณหมอจะต้องทดสอบซ้ำอีกครั้งหนึ่ง

ได้แต่..... หวังว่า จะมีปฏิกิกริยา อะไรออกมาให้เห็นบ้าง

ถ้าพี่สุทินได้ยินคำร้องขอจาก ลูกๆ   พี่น้อง  และ เพื่อนๆ  

พรุ่งนี้ขอแค่กระพริบตาให้แค่ครั้งเดียว   ครั้งเดียวก็พอ    ไม่ขออะไรมากไปกว่านี้ เลย

พรุ่งนี้จะเป็นการลุ้นเพื่อชี้ชะตา ครั้งสุดท้าย  ว่าพี่สุทินจะยังอยู่กับเราต่อหรือไม่

ช่วยกันภาวนาส่งกำลังใจให้ พี่สุทินด้วย นะครับ

แล้วพรุ่งนี้ผมจะมาอัพเดทข่าวความคืบหน้าต่อไป

สุทัศน์ ( น้องชาย )

มีพี่ไพศาลอีกคนที่มาสมทบครับ

 เสียใจ ด้วยครับ ไม่นึกว่า คนดี ดี จะค่อยๆ หาย ไปทีล่ะคนแบบนี้ 

อาจารย์สุทิน..เป็นคนมีน้ำใจดี..เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ สมัยตอนลงแข่งขันTOA  ปี54  ทีมผมลืมการร้อน  ได้รับความช่วยเหลือจากท่าน พร้อมท่านแนะนำเคล็ดลับการใช้มาให้ด้วย...ท่านเคยส่งอีเมลมาหาผม  ว่าจะพานักศึกษามาดูงาน...ที่โรงงานผม....แต่ไม่ทันได้มา..เรื่องราวร้ายๆ..ที่มองไม่เห็น..ก็ต้องเกิดกับท่านอย่างไม่น่าจะเป็นท่าน....กระผมขอแสดงความอาลัยอย่างสุดซึ้งต่อครอบครัวของท่านครับ

                                  ช่างๆๆๆๆๆๆๆธง   ปริญญาช่าง  พัทยา

แปลก...ต้องอัพภาพท่านหลายๆครั้งถึงจะโชว์        ท่านอาจารย์สุทิน เป็นบุคคลที่น่ายกย่อง สรรเสริญ   ในความรู้ความสามารถ  และน้ำใจไมตรี เอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่     สมัยผมส่งช่างผมลงแข่งขัน TOA  ปี 54 ทีมผมลืมกาวร้อนมา  ท่านก็แบ่งมาให้ใช้  ทั้งๆที่ท่านก็ต้องใช้เหมือนกัน...ท่านเคยจะพาลูกศิษย์ของท่าน  มาดูงานที่โรงงานของผม...แต่ไม่ทันได้มา.ก็เกิดเหตุร้ายกับท่านเสียแล้ว......ขอแสดงความอาลัยอย่างสุดซึ้งครับผม

ท่านใส่เสื้อให้เกียติรชมรม  และให้เกียติรผู้ผลิต

ขอขอบคุณทุกท่านมา ณ ที่นี้

ทั้งเพื่อนและลูกศิษย์ ที่ได้แวะไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล

และที่ได้ส่งความปรารถนาดีไปให้ค่ะ

พี่คิดว่าสุทินเขาได้รับรู้ความรักและมิตรภาพที่ทุกคนมีต่อเขา

รวมทั้งบุญกุศลที่ทุกคนช่วยกันทำส่งให้เขาค่ะ

ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ

พรพิศ  สุวรรณสินพันธุ์ (ภรรยาคุณสุทิน)

รอลุ้นพี่สุทินอีกครั้งครับ พี่พรพิศ

ขอให้ปาฏิหารย์เกิดขึ้นกับคุณสุทินในวันนี้ด้วยเถิด

ไม่ได้เข้ามาดูเวบหลายวัน พึ่งทราบจากพี่เซี่ยงตอนจะขึ้นลิฟท์ ตกใจครับ   ขอให้ความดี ความน่ารักของพี่สุทิน ช่วยให้พี่ต่อสู้กับอาการบาดเจ็บ กลับมาเป็นพี่ที่น่ารัก ของพวกเราอีกครับ

สมภพ เนียมรอด

ขอผลบุญใดๆที่ข้าพเจ้าเคยกระทำไว้ ในชาตินี้ ได้โปรดช่วย อาจารย์สุทิน ให้กลับคืนสู่ปกติเถิด อย่าให้อาจารย์ต้องจากเราไปอย่างนี้เลย

เพิ่งทราบข่าวตอนเข้าเวปมาตกใจมาก

ตั้งแต่รู้จักกับพี่สุทินมาพบแกเมื่อไหร่เจอแต่รอยยิ้มและสิ่งดีๆ ที่แนะนำน้องๆ ตลอด

แม้แต่ตอนผมโพสเรื่องเกี่ยวกับงานไม้ แกยังคอยช่วยเสริมในรายละเอียดเพิ่มเติมให้

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของพี่สุทินจริงๆ ครับ

และผมยังรอปาฏิหารย์อยู่เช่นกัน สู้ๆ ครับพี่...

ธนิก เพ็ญ

ไม่เคยพบ ไม่เคยเจอ ไม่เคยพูด ไม่เคยคุย

แต่พี่เป็นอาจาร์ยผม แปลกมัย

ปาฏิหารย์ถ้ามีจริงผมก็อยากเห็นครั้งนี้ สักครั้ง

ถ้าไหวก็สู้น่ะ อาจารย์

รู้สึกใจหายครับ

ไม่รู้จักหรือพูดคุยกับพี่สุทินเป็นการส่วนตัว...ได้แต่แอบติดตาม ยังมีอีกหลายคำถามที่คิดไว้ว่าถ้ามีโอกาสได้พบกัน

จะต้องขอให้พี่ช่วยไขข้อข้องใจในงานไม้ให้ผมบ้าง และจะขอฝากตัวเป็นศิษย์กับพี่ให้ได้

พี่ครับแม้เราจะยังไม่รู้จักกัน แต่ถ้าบุญใดที่ผมมี และสามารถทำให้พี่กลับมาได้ ผมขอมอบบุญนั้นให้พี่ครับ

พี่สุทินครับ....ถ้าพี่ไม่เหนื่อยเกินไป กลับมาเถอะครับยังมีศิษย์รออยู่ และขอโอกาสให้ผมได้เป็นศิษย์พี่...บ้าง

พฤษภกาสร         อีกกุญชรอันปลดปลง

ผมก็เหมือนกับอีกหลายๆท่านที่ไม่เคยรู้จักไม่เคยได้พบเจอกันกับพี่สุทิน แต่เราไ้ด้รู้จักพี่สุทินจากความรู้ที่ท่านให้ในบอร์ดนี้ 

ขอคุณความดีของพี่สุทินให้พวกเรามานั้น จงส่งผลก่อให้เกิดปาฏิหารย์ให้พี่ได้กลับมาเป็นดังเดิม ยังรอเป็นศิษย์ท่านครับ

เมื่อซักครู่ได้โทรไปสอบถามอาการพี่สุทิน กับคุณสุทัศน์(น้องชาย) ทราบว่า พี่สุทินเสียแล้ว

จริงๆ ไม่อยากเป็นคนแจ้งข่าวร้ายให้พวกเราทราบเลยครับ อยากจะให้ทางครอบครัวเป็นคนแจ้งมากกว่า แต่ผมคิดว่าทางครอบครัวพี่สุทินคงกำลังยุ่งเรื่องงานศพของพี่สุทินอยู่ เลยขอถือโอกาสแจ้งเอง ส่วนสถานที่ไว้ศพ เดี๋ยวให้ทางครอบครัวของพี่สุทินมาแจ้งอีกครั้งนะครับ

ขอให้พี่สุทิน สู่สุขคติด้วยครับ....

หลับให้สบายครับพี่.....รักเสมอ
นิพนธ์ เจียมสมบัติ

 RIP หลับให้สบายครับอาจารย์

ขอแสดงความเสียใจต่อครอบครับของอาจารย์สุทินด้วยครับ ผมเกือบจะได้เป็นลูกศิษย์ของอาจารย์แล้ว ใจหายมากครับผมไม่แน่ใจว่า การโพสบนเวปบอร์ดนี้ที่ตอบผมเรื่องการเปิดเรียนอนุบาลช่างไม้ในวันที่ 14 ตุลาคมที่จะถึงนี้เป็นการโพสบนเวปนี้ครั้งสุดท้ายของอาจารย์หรือเปล่า ผมไม่เคยเจอตัวจริงอาจาย์ ไม่เคยคุยโทรศัพท์ เพราะโทรไปอาจารย์ก็ประสบอุบัติเหตุแล้ว อาจารย์เคยตอบเมลผมฉบับนึงเรื่องวันเปิดเรียน แต่ผมก็รู้สึกผูกพันกับอาจารย์ยังไงก็ไม่ทราบได้ หากชาติหน้ามีจริงเราคงได้เป็นศิษย์ อาจารย์กันครับ ขอให้อาจารย์ไปสู้สุขคติครับ

 ปาฏิหาริย์ที่ผม และคิดว่าสมาชิคทุกท่านเฝ้าหวังที่จะให้เกิดทั้งคืน คงไม่มีแล้วครับ โอกาสนี้ ขอแสดงความเสียใจต่อครอบครัวพี่สุทิน อีกครั้ง  ขอให้พี่หลับให้สบายครับ

ด้วยความอาลัย

พิเชษฐ์

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัว อาจารย์สุทิน ด้วยนะครับ  ขอให้ อาจารย์สุทิน หลับให้สบาย ไปสู่สุขติสัมปรายภพครับ

 ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัว ครูสุทินด้วยครับ 

ปาฎิหาริย์ไม่เกิดขึ้น หมดสิ้นการเดินทางแล้วครับ หลับให้สบายนะครับ อ.สุทิน

 ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ

             ขอบคุณสำหรับความดีของพี่นะครับ ผมยังไม่ได้ตอบแทนเลย

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวพี่สุทินด้วยนะครับ  หลับให้สบายนะพี่สุทิน

รู้จักคุณสุทินทาง webboard ได้อ่านเรื่องราวประสบการณ์ต่างๆรวมถึงข้อเขียนสุดท้าย เรื่องเครื่องมือช่างชิ้นโปรดของท่าน และเพิ่งได้เจอกันครั้งแรกที่งานเยี่ยมชมโรงงานคุณเบิร์ดเมื่อวันที่ 20 กันยายน 2555 ท่านก็ด่วนจากพวกเราไปเสียแล้ว ฝากไว้แต่ความดีให้ทุกท่านได้เคารพรักตลอดไป

  ...สุดท้ายแล้ว ปาฎิหาริย์ก็ไม่มีจริง...

จะจดจำำคำสอนของครูสุทินตลอดไป 

ยังจำวันแรกที่เจอครูสุทินได้แม่นยำ วันนั้นเป็นวันเปิดเทอมอนุบาล..งานช่าง 

การเรียนในวันนั้นมันมีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะในชั้นเรียน ครูสุทินมักจะยิ้มแย้มเสมอ 

เวลาสอนก็พยายามลงรายละเีอียดปลีกย่อย เล็กๆ น้อยๆ รู้สึกได้ถึงความตั้งใจที่ครูอยากจะส่งต่อประสบการณ์ให้เราได้รู้

หลังจากวันแรก ก็ติดต่อครูสุทินในการนัดเรียนครั้งต่อไปเรื่อยมา...

... และแล้ววันนึง วันที่ครูสุทินได้มอบโอกาสยิ่งใหญ่มาให้ ครูบอกว่าจะให้เรียนฟรี ไม่คิดตังค์ เพราะเห็นถึงความตั้งใจ...

วันนั้นทั้งดีใจ ทั้งเกรงใจ แต่หลังจากวันนั้นมีโอกาสได้เจอกันอีกแค่ 2 ครั้ง แต่ทุกครั้งก็เต็มไปด้วยความสุข ความรู้ และประสบการณ์มากมาย

ที่ครูสุทินคอยพร่ำสอน 

       คงไม่มีอีกแล้ว ครูอนุบาล...งานช่าง ครูงานไม้คนแรกของข้าพเจ้า...

ด้วยรัก เคารพ และอาลัย

เอมอร โชคสุพัฒน์

 ขอแสดงความเสียใจ กับครอบครัว พี่สุทินอย่างสุดใจ

แม้ว่าผมจะไม่มีโอกาสรู้จักหรือเป็นศิษย์ให้มากกว่านี้

ผมเชื่อว่าเราทุกคน จะไม่มีวันลืม และจะจดจำพี่สุทิน อ.สุทิน ตลอดไปครับ

ด้วยความเคารพ

เชิดศักดิ์ สิทธินันทวัฒน์

สู่สุขคติครับพี่สุทิน

ธนิก เ็พ็ญ

ไม่ได้เข้ามาในบอร์ดหลายวัน ช๊อคครับ  ขอแสดงความอาลัย อย่างสุดซึ้งกับครอบครัว อ.สุทิน ด้วยครับ

                                                                                                                         อัษฎาวุธ  ยมจินดาและครอบครัว

ขอให้อาจารย์สู่สุขคติภพเถิด

รักและเคารพ

พงศ์ชนก  อินทเรืองศร

ขอให้ อ.สุทิน ไปสู่สุขคติภพ และขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของอาจารย์ด้วยครับ

 ไม่รู้ว่าจะบรรยายความรู้สึกอย่างไร

ทั้งเสียดาย รัก อาลัย

กับพี่ที่เป็นเพื่อนที่คุ้นเคย

เคยไปไหนต่อไหนด้วยกัน

ช่วงหลังห่างเหินกันไปบ้าง

ตามภารกิจครูที่ต้องสอนลูกศิษย์

ผมพยายามคิดตามธรรมะของพระพุทธองค์

ทุกสิ่งทุกอย่าง เกิดขึ้นในเบื้องต้น 

ตั้งอยู่ในท่ามกลาง

และดับไปในที่สุด

แต่พี่ดับจากพวกเราเร็วไปจนตั้งตัวไม่ทัน

ความรู้สึก รัก และอาลัยพี่

จากน้องคนนี้ยังมีอยู่เสมอ

แม้เราจะอยู่คนและภพกัน

ขอให้บุญ และความดีที่พี่ได้ทำไว้

จงส่งผลให้พี่ไปสู่สุคติด้วยเถิด

ด้วยความอาลัย

 ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของอาจารย์ครับ และขอให้อาจารย์พักผ่อนให้สบาย โดยส่วนตัวผมไม่เคยเจอตัวอาจารย์เลยสักครั้ง แต่ทุกครั้งที่ได้อ่านข้อความที่โพสต์ไว้ในเว็ปบอร์ด ก็รู้ว่าท่านเป็นคนที่สุดยอดคนหนึ่ง ขอแสดงความอาลัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวพี่สุทินด้วยครับ

และขอให้ดวงวิญญาณของพี่สุทินไปสู่ภพภูมิที่ดี ที่สูงยิ่ง ๆ ขึ้นไปด้วยเถิด

ขอแสดงความอาลัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ........ 

ชาญศักดิ์ เจียรวัฒนสวัสดิ์........ระยอง

พูด อะไรไม่ออก ไม่คิดว่าจะได้รับข่าวนี้ ได้คุณกับพี่สุทินในเวบมาเกือบสองปี เพิ่งได้เจอตัวจริงวันงานบิ้วอิน ยิ่งทำให้รู้สึกถึงความมีน้ำใจและความใจดี พี่สุทินจะยิ้มตลอด ทุกครั้งที่ผมเข้าไปถามเพื่อขอความรู้ ถึงตอนนี้ผมคงไม่มีโอกาสได้ไปเรียนกับพี่สุทินแล้ว แต่พี่สุทินคือครูที่อยู่ในใจผม..ตลอดไป....ไปสู่สุขคติน่ะครับพี่สุทิน........ครูของผม...............

 ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัว อ.สุทิน ผมก็เหมือนกับพวกเราอีกหลายคน ที่รู้จัก อ.สุทิน ทางเว็ปนี้ โดยที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ขอให้ อ.สุทินไปสู่สรวงสวรรค์ คอยเฝ้าดูและให้กำลังใจกับพวกเราตลอดไป 

นิคม อรุณรัตน์

 ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวอาจารย์สุิน ด้วยครับ

ขอให้อาจารย์สู่สุขคติภพ เทอญ...

จะรำลึกถึงเสมอครับ พี่สุทิน

ขอแสดงความเสียใจอย่างยิ่งกับครอบครัวพี่สุทิน ขอบคุณความรู้ทุกสิ่งถ้อยคำดีดืที่พี่บอก นับถือน้ำใจอย่างยิ่ง เพียงครั้งเดียวแค่เจอกัน   เคารพพี่ตลอดไป  ศักดา

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัว อ.สุทิน ขอให้อาจารย์หลับให้สบาย

ต่อไปนี้คงไม่เห็นข้อความในเวปบอร์ท เห็นFont สีสันแบบฉบับของ

อาจารย์สุทิน 

                                               รักและเคารพ

                                              วิเชียร  จารุศักดิ์เสถียร

ท่านยังคงอยู่ในจิตใจผมเสมอ หลับให้สบายครับ

 เรียน เพื่อนๆชาว Carpenter.Com ทุกท่าน

วันนี้บ่ายสองโมง คณะแพทย์ ได้มาทำการทดสอบภาวะสมองตาย เป็นครั้งที่ 2 

ผลทดสอบยืนยันว่า สมองตาย เหมือนกับครั้งที่ 1

เป็นอันว่า พี่สุทิน ได้เสียชีวิต สมบูรณ์แบบแล้วในทางการแพทย์   

คณะแพทย์ ได้ลงนามยืนยันการเสียชีวิต เป็นอันสิ้นสุดกระบวนการขั้นสุดท้าย

จากนั้น ทางวัดได้นิมนต์พระมา 1 รูป  มาให้พี่สุทินได้ อาราธนาศีล  อาราธนาธรรม 

และพระสงฆ์ ได้สวดให้พี่สุทิน   ได้กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลแก่เจ้ากรรมนายเวร เป็นครั้งสุดท้าย

และเพื่อเป็นการทำบุญกุศล ครั้งยิ่งใหญ่ ครั้งสุดท้ายในชีวิต

พี่สุทินได้ อุทิศ อวัยวะให้แก่ สภากาชาดไทย เพื่อต่อชีวิตให้แก่ผู้ที่รอปลูกถ่ายอวัยวะ  อีกหลายราย

เป็นอันปิดตำนานชีวิตของ  ครูสุทิน สุวรรณสินพันธุ์  อย่างสมบูรณ์แล้วในวันนี้

ขอให้พี่สุทิน เดินทางสู่สรวงสวรรค์อันสุขสงบด้วยเทอญ......

เราจะจดจำ พี่สุทิน ของน้องๆ   .... และ  ครูสุทินของลูกศิษย์..... ไปอีกนานเท่านาน.......

พรุ่งนี้ วันพุธที่  10 ต.ค. 2555   จะเป็นคืนแรกที่จะมีการสวดอภิธรรมศพ

ตั้งสวด 7 คืน จนถึงคืนวันที่ 16 ต.ค.2555     และ   จะขอพระราชทานเพลิงศพเป็นกรณีพิเศษ ในวันพุธที่ 17  ต.ค. 2555

โดยตั้งสวดที่ วัด สาครสุ่นประชาสรรค์   ศาลา 5

วัดอยู่ติดกับ โรงเรียนสตรีวิทยา 2   

ซึ่งอยู่ในซอย สุคนธสวัสดิ์ 3 (  ซอยโรงเรียนสตรีวิทยา 2)    ย่านถนนเกษตร-นวมินทร์

ผมได้เขียนแผนที่มาให้เแล้ว แต่โพสต์ไม่เป็น  ได้ส่งเมล์ไปให้คุณพงศ์ศักดิ์  และ คุณเอ๋ เพาะช่าง แล้ว

ฝากแกมาช่วยโพสท์แทนด้วยนะครับ

เรียนเชิญเพื่อนๆ  พี่ๆ  น้องๆ  ลูกศิษย์  และ ผู้ที่รักเคารพ พี่สุทิน  ร่วมงานสวดอภิธรรมที่วัดมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ

สุทัศน์ ( น้องชาย )

ผมไม่เคยทักทาย อ.สุทิน ในบอร์ดนี้เลย ได้แต่แอบอ่าน คนในบอร์ดนี้ใจเกินร้อยครับ อ.น่ารักมากครับ อาจารย์ครับหล้บให้สบายนะครับ จากน้องที่อยู่เชียงราย

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของพี่สุทิน ในฐานะประธานชมรมคนรักงานไม้ และในฐานะของคนที่ทำงานด้วยกันมา

ผมรู้จักพี่สุทิน และพี่ๆ น้องๆ ในการทำงานกับชมรมคนรักงานไม้ ในงานรวมพลคนรักงานไม้ ครั้งที่ 4 วันที่ 3 ตุลาคม 2552

โดยการชักชวนของพี่ไพศาล และพี่ปฐม ผมได้พบ และสัมผัสถึงความสนุกสนาน และความร่วมมือในการทำงานของพี่สุทิน

ตั้งแต่วันนั้น และพบกับพี่สุทินทุกครั้งที่มีกิจกรรม และงานของชมรมฯ ครั้งสุดท้ายที่ได้ร่วมงานกัน และพบกันเป็นครั้งสุดท้าย

คืองานสาธิต Built In ของพี่เอ๋ เพาะช่าง โดยเป็นวิทยากรร่วม และผมเป็นพิธีกรในวันนั้น ไม่คิดเลยครับว่า จะเป็นครั้งสุดท้าย

ที่ได้พบพี่สุทิน มาทราบข่าว จากการตั้งกระทู้ของน้องตัง และติดตามข่าวจาก Thaicarpenter.com ตลอดเวลา เท่าที่จะทำได้

ท่านที่ต้องการชมภาพของพี่สุทิน สามารถเข้ากระทู้รูปของพี่สุทิน ที่พี่เอ๋ เพาะช่าง ตั้งเพื่อเป็นการระลึกถึงพี่สุทินครับ

ขอให้หลับให้สบาย ไม่มีอะไรต้องห่วงใยนะครับ ขอให้ความดีต่างๆที่พี่สุทิน ทำให้กับพวกเรา จงนำพี่สุทินไปในภพภูมิที่ดี

 ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ  

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของอาจารย์สุทินด้วยครับ

สมภพ บัวสุวรรณ

 ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ

ขอแสดงความอาลัย อย่างสุดซึ้งกับครอบครัว พี่สุทิน ด้วยครับ ขอให้พี่สุทินหลับให้สบายนะครับ

     จะจดจำคำว่า  ครู  คือผู้ให้ไว้ในใจเสมอ หลับให้สบายนะครับพี่สุทิน 

 RIP. ครับ

 ตกใจครับ ผมพึ่งเข้ามาอ่านไม่อยากเชื่อเลยว่าจะเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ขึ้น นับเป็นการสูญเสียพี่ใหญ่ในเวปเราไปแบบไม่คาดคิด ขอแสดงความเสียใจกับครอบครับพี่สุทินด้วยครับ 

 ขอแสดงความเสียใจอย่างมากครับ  

 ตกใจ ใจหาย เศร้าใจมากค่ะ ปีที่แล้วลงทะเบียนเรียนไว้แต่ติดน้ำท่วมเลยไม่ได้ไปเรียน ได้แต่โทรคุยกับพี่สุทิน ใจดีมาก แนะนำให้หลายเรื่องทั้ง ๆ ที่ยังไม่เคยเจอกัน บน facebook แกก็ทักมาบ่อย อัธยาศัยดีมากจริงๆ กะว่ปีหน้ากลับไทยจะได้ไปเรียนซะที ครูก็มาจากไปเสียก่อน ขอไว้อาลัยกับครอบครัวครูด้วยจากใจจริงค่ะ เศร้ามากจริง ๆ พูดอะไรไม่ออก 

หลับให้สบายนะคะพี่สุทิน.. 

ไม่ทราบว่ามีใครไปงานบ้างครับ หากไม่สะดวกไป จะขอรบกวนฝากเงินไปทำบุญกับพี่เขาได้ป่าวครับ 

อาจมีหลายคนที่คิดแบบผม ไม่ทราบว่าใครจะเป็นธุระนำเงินบริจาคเล็กๆน้อยๆ ไปทำบุญกับทางครอบครับของพี่เขาบ้างครับ

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ

 เคยเป็นลูกศิษย์พี่สุทินค่ะ  เป็นบุคคลที่รอบรู้และใส่ใจในทุกอย่าง

น้ำใจมีมากล้นจนลูกศิษย์เกรงใจ  แม้นเจอกันเพียงสองครั้ง แต่จะ

นำความเอื้ออารีของพี่เป็นแบบอย่างดำเนินชีวิต

*** ขอไว้อาลัยแด่อาจารย์ผู้ประเสริฐค่ะ ***

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครับคุณสุทินด้วยครับ

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวพี่สุทิน ด้วยนะครับ

ไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือเรื่องจริง

RIP ครับ คุณสุทิน

ขอแสดงความเสียใจอย่างมากครับ 

 ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ

 ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับอาจารย์สุทินค่ะ อาจารย์เคยบอกว่าไม่ต้องเรียกอาจารย์ ให้เรียก ครู เอา ไปเรียนอนุบาลช่างไม้กับครูสุทิน เป็นรุ่นแรก ตอนนั้นสถานที่ยังไม่พร้อม ผ่านไปสองปี ครูสุทินเรียกให้ศิษย์เก่าไปเรียนซ้ำฟรีเมื่อสถานที่พร้อมแล้ว ไม่คิดเลยค่ะว่าครูจะจากไป

ขอให้ผลบุญทุกอย่างที่ครูสุทินสร้างมา ติดตัวครูและพาให้ครูไปพบกับสิ่งที่ดีในภายภาคหน้า

ศิษย์ขออโหสิกรรมทุกอย่างหากทำให้ครูไม่พอใจไม่ว่าด้วยเรื่องอะไรก็ตาม ขอให้ครูได้พบเจอแต่สิ่งที่ดี ๆ นะค้ะ

เมื่องาน"คุยจ้อคองานไม้"อาตมาได้พบเห็นโยมสุทินเป็นครั้งแรก ได้ทักทายสนทนากันตามควร  ก่อนหน้านั้นก็ได้เห็นแต่เอกลักษณ์ในการโพสข้อความของโยมสุทิน  ซึ่งทุกคนเห็นแล้วจะทราบได้ทันที  โดยส่วนตัวอาตมาชอบสำนวนการโพสของโยมสุทินมากมักจะไล่อ่านกระทู้เก่าๆ เป็นประจำ  ทุกครั้งที่อ่านอาตมาจะคิดในใจอยู่ตลอดว่า  การจะทำเช่นนี้ได้ก็ต้องเป็นผู้ที่มีความตั้งใจสูง  เพราะจะต้องมาเติมแต่งสีสันต่างๆ แสดงถึงการเอาใจใส่  และความตั้งใจในการถ่ายทอดอารมณ์สู่ผู้อ่านอย่างตั้งใจ

วันนี้พอได้รับข่าวการเสียชีวิตของโยมสุทิน  อาตมารู้สึกตกใจ  และขอแสดงความเีสียใจ ณ โอกาสนี้ด้วยครับ

ขอให้โยมสุทินจงถึงที่หมายตามที่ใจปราถนาในฝ่ายสัมมาทิฏฐิแต่ส่วนเดียวด้วยเทอญ

ระลึกถึงอยู่เสมอ

พระมหาวิชาญ  สุขวฑฺฒโน

ไม่ได้เขาเวปตั้งนาน  เขามาก้อเจอเรื่องเรื่องสะเทือนใจ   ไม่ได้รู้จักครูสุทิน  เป็นการส่วนตัวไม่เคยพบหน้า  ไม่เคยพูดจา    แต่ว่าได้รับความรู้หลายๆๆอย่างที่ท่านถ่ายทอดผ่านตัวหนังสือ  ถือว่าได้เสียบุคคนที่มีนํ้าใจของวงการคนรักงานไม้ไป   ขอไว้อาลัยให้ครูสุทิน ขอให้หลับให้สบายนะครับ  

ใส่ใจทุกลายละเอียด ผมยังจำได้ในวันที่ อ.สุทิน มาสอนเรื่องการใช้สว่านไรสาย ใครบ้างจะสนใจในข้อมูลในการบอกอะไรต่าง ๆ

ข้างเครื่อง แล้วก็ ขวดน้ำนำมาตัดเอาก้นขวดมาใส่น็อต ต่างๆ ขอบคุณครับ สำหรับความรู้ที่ อ.สุทินให้ ที่ไม่มีวันตายไปจากพวกเรา

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครับ อ.สุทิน และขอไว้อาลัย แด่ อ.สุทิน ขอให้หลับให้สบายครับ

สมชัย ตันจรารักษ์

..........ตอนหัวค่ำคุณปราโมทย์  พิดโลกโทรมาคุยด้วย  ถามสาระทุกข์สุกดิบว่าทำไมไม่เข้าWebช่างไม้แล้ว  ลุงก็บอกว่ามีปัญหาเรื่องสายตาเลยต้องหยุดเรื่องงานไม้ไป  แต่พอคุยได้นิดคุณปราโมทย์ได้บอกข่าวเรื่องคุณสุทิน  ลุงถึงกับอึ้งไปเลย  เพราะลุงเองก็ชอบปั่นจักรยานและที่เกาะสมุยนั้นลุงกับพรรคพวกจากนครเคยไปปั่นรอบเกาะมาแล้ว  เส้นทางปั่นถ้าไม่มีเจ้าถิ่นนำจะอันตราย  เพราะเราไม่รู้ว่าเส้นทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร  อุบัติเหตุเกิดได้ทุกเวลา  ลุงเองแม้จะไม่รู้จักกันเป็นการส่วนตัว  แต่ก็คุยกันทางWebเรื่องเทคนิคการสอนเด็กเล็กๆและจิตวิทยาการสอน  ก็แบ่งปันประสบการณ์ซึ่งกันและกัน...ไม่นึกว่าคุณสุทินจะด่วนจากไปรวดเร็วอย่างนี้  ก็ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวคุณสุทินด้วย...จากลุงจินต์  คนลานกา  อากาศดี

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ 

                ผลบุญใดที่ผมได้ทำมาแล้วตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบัน ขอผลบุญทั้งหมดนี้ จงบังเกิด ปรากฏ และนำส่งถึง  อ.สุทิน สุวรรณสินพันธุ์  สู่สุขคติ ด้วยเทอญ

         ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัว ครูสุทิน และขอแสดงความอาลัยรัก ครูสุทิน ที่เคารพครับ

ปาฏิหารย์มีจริงครับ ครูสุทินยังมีชีวิตอยู่ในเวปนี้ครับ

เย็นวันจันทร์มีเพื่อนสนิทผมคนนึงโทรมาบอกว่า ให้ผมไปเยี่ยมพี่ตา(เพื่อนรุ่นพี่)ที่โรงพยาบาลด้วย ผมก็ถามเพื่อนว่าป่วยเป็นอะไร พี่เขากลับจากงานบุญแล้วเข้านอน แต่นอนแล้วไม่ยอมตื่น ตอนนี้อยู่โรงพยาบาลพระปกเกล้าห้องไอซียู พอดีผมมีงานสำคัญก็เลยยังไม่ได้ไปเยี่ยม พอเช้าวันพุธ เพื่อนผมคนเดิมโทรมาบอกว่า พี่ตาเสียแล้ว..ผมรู้สึกร้อนวูบขึ้นมาเลยที่ต้องเสียเพื่อนรุ่นพี่ไป

และมาวันนี้...ผมเข้าเวป ได้เจอกระทู้ "ไว้อาลัยแด่ พี่สุทิน สุวรรณสินพันธุ์ " เฮ้ย..มันเกิดอะไรขึ้นว่ะเนี่ย ผมก็ไล่อ่านตั้งแต่ต้้นจนจบ ความรู้สึกร้อนวูบมันก็เกิดขึ้นอีกครั้ง ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัว สุวรรณสินพันธุ์  ด้วยครับ (นึกไม่ออกเลยว่าจะบรรยายอะไรดี)

"หลับให้สบายครับ พี่สุทิน หรือ อาจารย์สุทิน"

ปล.ผมจะขอร่วมทำบุญด้วยครับ ไม่ทราบว่าผมจะติดต่อกับใครได้บ้างครับ

 ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวพี่สุทินและ

 ขอให้ดวงวิญญาณพี่สุทินจงสู่  สุขติ เทอญ

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัว ครูสุทิน และทุกๆคน ครับ

 ผมไม่ได้เข้าเว็ปนี้นาน กลับมาเจอข่าว อ.สุทินรู้สึกเสียใจครับถึงแม้ว่าจะไม่ได้รู้จักกันพูดคุยกันเป็นการส่วนตัว แต่อ.สุทินเป็นสมาชิกเว็ปไทยคาแพนเตอร์ที่มีคุณค่าท่านหนึ่ง ที่คอยให้ความรู้เรื่องงานไม้และเต็มใจที่จะมอบความรู้แก่สมาชิกทุกท่านในเว็ปนี้ ขอแสดงความเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับ อ.สุทินครับผม 

ไม่ได้เข้าเวปหลายวัน วันนี้เปิดมาเจอกระทู้นี้ตกใจมากๆครับ

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัว และขอให้ อ. สุทิน สู่สุขคตินะครับ

ผมได้เจอท่านตอนอบรบบิ้วท์อิน ผมยังจำได้ทุกอย่างเนื่องจากผมนั่งหน้าสุด พี่สุทินสองเทคนิคการนำขวดน้ำ บานเกล็ดมาประดิษฐ์ชั้นเก็บพวกสกรูน๊อต สอนเกี่ยวกับสว่านไร้สาย

แม้วันนี้ อ. จะไม่อยู่แล้ว แต่สิ่งที่ อ.สุทิน สร้างสรรค์ไว้ ความรู้ต่างๆที่ถ่ายทอดให้ ความมีน้ำใจ ใส่ใจทุกรายละเอียด ยังคงอยู่กับเพื่อนสมาชิกเวปนี้ตลอดไปครับ

ไม่เคยรู้จัก.ไม่เคยเจอ..แต่ท่านเหมือนครูคนหนึ่งที่ผมแอบชื่นชม..ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของอาจารย์  เจษฎาพงค์ ตรันเจริญ

พิมไม่ออก เสียใจจริง คนดีๆ

คิดไปแล้วก็ปลื้มในนํ้าใจเพื่อนๆสมาชิกบางท่านไม่เคยโพสต์
ก็ยังมาโพสตืให้พี่สุทิน บางท่านไม่เคยเจอตัวจริงก็ยังมาอาลัยพี่สุทิน
ผมว่าบ้านนี้ อบอุ่นจริงๆ