จริงๆก็เตรียมการมาถึงขั้นเจาะรูฝังหนอนไปแล้วครับ แต่ไม่เป็นไรเพราะถึงจะเปลี่่ยนแบบไปก็ยังเอาไม้ชุดนี้มาใช้ได้

 จากไม้ที่เรียงกัน 7 ชิ้น ก็เปลี่ยนมาเป็นซ้อนไม้แล้วยึดด้วยกาว+ตะปูเกลียว กับไม้วางขนาบข้างละชิ้นก็เพียงพอแล้วครับ

 ประกอบเข้ากับแท่น

 ดูอีกมุม

 หนอนฝังไม้และสกรูที่ผมใช้ทำเพลาในจุดหมุนจุดพับของระบบยกเครื่องเลื่อย 
หมายเหตุ..หนอนตัวที่ใช้เป็นบูชผมล้างเกลียวทิ้งด้วยสว่าน เมื่อร้อยผ่านแล้วก็จะมีหนอนที่ฝังไม้ไว้อีกด้านที่ผมเหลือเกลียวไว้สำหรับขันยึดครับ

 ในบางจุดที่ต้องเจาะรูใกล้หัวไม้ ผมจะเซาะร่องใส่บิสกิตไว้ป้องกันหัวไม้แตกครับ 
จบขั้นตอนนี้ผมใช้เวลาไป 4 วัน ยังเหลือเวลา 3 อาทิตย์จะถึงวันงาน

 แขนยกเครื่องเลี่อย

 ที่ขั้นตอนนี้ผมเกิดเหตุให้เสียเวลาเพราะตัดสินใจเลือกแบบไม่ได้ไปถึง 3 วัน ซึ่งเป็นการใช้เวลาที่เหลือน้อยอยู่แล้วไปอย่างน่าเสียดาย เพราะสรุปสุดท้ายผมเลือกทำในแบบแรกที่คิดไว้น่ะครับ

 กลไกยกเครื่องใต้เฟรม ถ่ายรูปจากด้านหน้าครับ

 ด้านหลัง

 จุดยึดแขนกับข้อต่อกลไกยกเฟรม+เครื่องเลื่อย

 เปลี่ยนเอาสกรูชนิดหัวจมมาใช้แทน

 ลองหาตำแหน่งติดตั้งลูกบิดสำหรับล็อคความสูงใบเลื่อยแล้ว ผมได้จุดเชื่อมต่อที่จุดนี้ซึ่งเป็นจุดที่ห่างจุดหมุนของแขนยกฯมากที่สุดที่เวลายกขึ้นจะไม่ชนผนังตู้ ยิ่งห่างยิ่งใช้แรงยกน้อยครับ

 เตรียมไม้ไว้สำหรับต่อกับแขนปรับฯ

 เมื่อได้ตำแหน่งยึดลูกบิดที่ผม่แน่ใจแล้ว ก็ยึดไม้ที่เตรียมไว้สำหรับทำแขนฯ จากนั้นก็เอาแท่นเครื่องวางในโต๊ะแล้วเอาไม้พาดให้ได้ความสูงเท่ากับความสูงของท็อปที่จะนำมาวางครอบในภายหลัง แล้วให้เย้าลองล้วงและยกขึ้นลงดูหลายๆครั้ง ทดลองจนมั่นใจแล้วจึงยึดแขนยกเครื่องตามรูปครับ

 นำไม้ที่เพลาะเตรียมไว้มาเล็งพาดไว้กับเสา เมื่อขยับจนได้ตำแหน่งที่พอใจแล้วผมก็หยอดกาวร้อนไว้เล็กน้อยพอให้ไม้ติดกันได้แต่ไม่แน่นนัก จากนั้นก็หมุนเอาสกรู(กลางรูป)ออก แล้วใช้ดินสอเสียบเข้าไปแทนยกแขนปรับฯขึ้นๆลงๆ 2-3 รอบ

 ยกแขนปรับฯพร้อมดินสอขึ้นลงแล้ว ผมก็ได้แนวที่จะเลื่อยทำร่องให้สกรูของลูกบิดเลื่อนภายในร่อง วัดขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางสกรูแล้วเลือกสว่านเบอร์ใหญ่กว่าสกรู 3 ม.ม. มาเจาะไม้ให้เป็นรูเพื่อใช้เป็นแนวการตัดไม้ให้เป็นร่อง

 จากรูปที่แล้ว
ถ้าดูตามลายไม้จะเห็นว่าดูแล้วไม้โค้งที่เพิ่งตัดไปไม่น่าจะแข็งแรง แต่ถ้าดูรูปนี้(กลางรูปทางขวา) และรูปต่อไปประกอบ จะสังเกตเห็นไม้ดามเสริมด้านหลังไม้โค้งไว้

 รูปนี้ไม้ที่เสริมอยู่ด้านซ้ายบนของรูปครับ

 แท่นเครื่องเลื่อยเสร็จแล้วครับ

 ขาพับหลัก ใช้รับน้ำหนักเครื่องเลื่อย+เฟรม

 ที่ติดกับด้านขวาของขาพับหลัก คือจุดเชื่อมต่อชุดแขนยกฯ

 จำเป็นต้องแยกขาพับรับน้ำหนักกับแขนยกฯออกจากกันหรือไม่? 
ก่อนที่ผมจะทำชุดยกแยกจากขาพับรับน้ำหนัก ผมทดลองเชื่อมต่อแขนยกฯกับขาพับฯโดยตรงแล้วครับ ยกนั้นยกได้แต่มันขึ้นแบบฝืนๆ เพราะจุดหมุนของขาพับฯกับแขนยกฯอยู่คนละตำแหน่งกัน

 ทดลองปรับเลื่อนความสูงของใบเลื่อยไปหลายๆตำแหน่ง

 ทดลองปรับเลื่อนความสูงของใบเลื่อยไปหลายๆตำแหน่ง

 ทุกครั้งที่เลื่อนไปแต่ละจุด ผมจะขันลูกบิดแล้วลองดึงและดันเฟรมขึ้นลง รู้สึกมั่นคงดีไม่ขยับตามแรง ส่วนความลื่น,เบาแรงนั้น อยู่ในขั้นดีมากครับ

 ตอบคำถามคุณ ฤทธ์มีดสั้น ในค.ห.81 ครับ

การพิมพ์และลงรูปในกระทู้นี้ ผมใช้วิธีพิมพ์และเตรียมรูปก่อนแล้วก๊อปฯมาลง จึงทำให้ลงข้อความกับรูปได้เร็วมากผิดจากเดิมกระทู้ก่อนหน้านี้ ที่หลายท่านเคยอ่านกระทูอื่นๆของผมน่าจะสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลง และเพราะผมทำได้เร็วขึ้นมากเลยทำให้ไม่ทันสังเกตเห็นว่า คุณฤทธิ์มีดสั้น ได้ตั้งคำถามไว้เลยทำใหตอบช้า ขออภัยด้วยนะครับ

เรื่องขี้เลื่อยนั้นจะมีระบบดูดฝุ่นและขี้เลื่อยกำจัดออกไป แต่ผมขออนุญาตเล่าเรื่องราวนี้ในภายหลังนะครับ เพื่อป้องกันความสับสนในการเล่าเรื่องราวของผมเองครับ

 หลังเทศกาลสงกรานต์ 1- 2 วัน พี่ปีเตอร์เจ้าพ่อ cnc แห่งเว็บไทยคาร์เพนเตอร์ ที่หายหน้าไปจากไทยคาร์เพนเตอร์ไปนานได้โทรมาหาผม ซึ่งเป็นจังหวะที่พอดิบพอดีกับช่วงเวลาที่ผมเริ่มจะทำระบบเราเตอร์ลิฟท์ และในวันที่ 20 เมษายน ผมได้ขอร้อง(แกมบังคับ)ให้พี่ปีเตอร์ช่วยรับหน้าที่เรื่่องการสร้างเราเตอร์ลิฟท์ที่่ใช้โลหะทั้งเหล็กและอลูมิเนียมทั้งระบบ พี่เค้าตกลงช่วย และในคืนวันที่ 20 นั้นเอง พี่ปีเตอร์ก็เริ่มเขียนแบบตามที่ได้คุยสรุปแบบกันไว้ครับ
ถ้าผมเป็นผู้สร้างเราเตอร์ลิฟท์เองก็คงหนีไม่พ้นว่าทำจากไม้ แต่ด้วยรูปทรงของเราเตอร์ที่่มีนั้นควรที่จะทำระบบลิฟท์จากโลหะทั้งตัวมากกว่า ไม่เหมือนกับเราเตอร์ลิฟท์ที่ผมทำใช้เองที่ติดตั้งกับโต๊ะเลื่อยของผม เพราะเราเตอร์ตัวนั้นยังใช้เสาเหล็กของตัวมันเองในการประคองตัวเครื่องให้มั่นคง

หมายเหตุ ข้อมูลพอสังเขปของเราเตอร์ตัวนี้มีอยู่ในกระทู้รวมร่างเพื่อความสะดวก+ประหยัด ค.ห.ที่ 367,368 ครับ ส่วนสเปคเครื่องค้นจากกูเกิ้ลได้เลย

 นี่คือไม้ที่ผมเตรียมไว้ทำเราเตอร์ลิฟท์ครับ แม้จะส่งงานทำลิฟท์ให้พี่ปีเตอร์และไม้ชุดนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโต๊ะอีกต่อไป แต่ในเมื่อถ่ายรูปเก็บไว้แล้วผมขออธิบายให้ผู้ที่ยังไม่รู้จักหรือยังไม่รู้ถึงความน่าใช้เพิ่มเติมจากที่เคยมีการพูดถึงในกระทู้ต่างๆนะครับ ส่วนวิธีใช้สามารถหาดูได้ใน you tube โดยพิมพ์ biscuit jointer,biscuit joiner หรือ biscuit joinery ก็ได้ครับ

 คุณสมบัติพิเศษของเครื่องนี้อย่างแรกคือ ด้วยลักษณะการใช้งานเครื่องกับขนาดและรูปร่างของเดือยไม้บิสกิต จะทำให้ไม้ที่เพลาะติดกันโดยที่ด้านบนของไม้ที่เพลาะจะสูงเสมอกัน และถ้าเป็นไม้ที่หนาเท่ากันจะได้รอยต่อที่ไม้ทั้งสองเสมอกันทั้งด้านล่างและบน ทั้งนี้ทั้งนั้นผู้ใช้ต้องควบคุมเครื่องและใช้งานอย่างเข้าใจมันด้วย แต่ใช้เจาะไม่กี่ครั้งก็จะคุ้นเคยได้โดยง่ายครับ

 เรื่องต่อมาคือเรื่องการให้ตัวได้ของมัน 
เมื่อเพลาะไม้ด้วยวิธีนี้ แม้ร่องและเดือยบิสกิตไม่สามารถขยับขึ้นหรือลงได้ แต่ก็ขยับซ้ายหรือขวาได้ ตัวเดือยมีลักษณะเป็นวงรีที่่ตัดปลายแหลมทั้งสองข้างออก ส่วนร่องที่เซาะมีความยาวกว่าเดือยจึงทำให้เป็นคุณสมบัติที่ดีคือ ต่อให้เราเซาะร่องเดือยพลาดตำแหน่งในแนวตามยาวร่องเดือยไปเล็กน้อยก็ยังสามารถเพลาะได้ เพราะเรายังขยับไปมาทางด้านข้างได้นั้นเอง ใครเคยเพลาะไม้ด้วยเดือยกลมแล้วลองมาใช้บิสกิตนี้ผมเห็นถูกอกถูกใจกันทั้งนั้น และเรื่องสำคัญคือเรื่องความปลอดภัย ใบคัตเตอร์ของเครื่องจะหลุบเข้าในเครื่องเสมอ จนกว่าผู้ใช้จะออกแรงดันให้ใบออกมากินเนื้อไม้ และการใช้งานต้องทั้งใช้สองมือ โอกาสเกิดอุบัติเหตุจึงมีน้อยมากครับ

 กลับมาที่เรื่องโต๊ะกันต่อครับ

 ท็อปของโต๊ะฯ
ท๊อปโต๊ะฯของเย้านี้ผมตั้งใจว่าจะทำให้หนา หนาแบบที่ให้ความรู้สึกได้เลยว่าเป็นโต๊ะที่แข็งแรงบึกบึน แต่ในขณะเดียวกันต้องให้ความรู้สึกว่าน่าใช้น่าทนุถนอมไปในทีด้วย

 ท็อปโต๊ะฯนี้ผมเลือกใช้ไม้เอ็มดีเอฟ 15 ม.ม. ตามเหตุผลก่อนหน้าเช่นเคยครับ

 เพื่อการวัดการหาตำแหน่งต่างๆอย่างละเอียด ผมเจาะช่องแบบหยาบๆให้แท่นเลื่อยโผล่พ้นขึ้นมาก่อน แล้วค่อยกลับมาเก็บรายละเอียดในภายหลังครับ

 จากนั้นก็ใช้ไม้โครงประดู่ยึดตามขอบรอบท็อปไว้ ไสไม้ออกให้รอยต่อทุกจุดเสมอกัน

 ใช้ไม้โครงประดู่ยึดบนสันไม้อีกทีก็ได้ความหนาของท็อปตามที่ได้กำหนดไว้ครับ

 วิธีการยึด ผมใช้กาว+แคล็มป์และตะปูเกลียว

 เก็บสันไม้รอบนอกออกให้ขอบมนด้วยเราเตอร์ด้วยเหตุผลเดิม และอีกเหตุผลหนึ่งคือที่ขอบนี้จะมีการเสียดสีจากการขึ้นไม้เพื่อตัดบ่อยครั้ง ขอบที่มนจะช่วยให้ไม่ถลอกง่ายครับ

 วางไม้โครงภายในกรอบท็อปเพื่่อรับไม้พื้นท็อปที่จะนำมาวางในภายหลัง

 เก็บขอบไม้เอ็มดีเอฟให้กับเสมอกับไม้โครงฯด้วยดอกเราเตอร์แบบกัดตรงปลายลูกปืนเพื่อความเรียบร้อย

 ไสไม้โครงเพื่อปรับความสูงให้เสมอกันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ผมตรวจและไสปรับไม้โครงรับท็อปทั้งหมดให้เสมอกัน ไม่ว่าจะที่รอยต่อหรือช่วงกลางไม้โครงฯ ไม่เช่นนั้นท็อปอาจจะนูนหรือยุบตามไม้โครงครับ

 ลบขอบด้านล่างของช่องสำหรับล้วงมือฯให้มนอีกจุดหนึ่ง จุดนี้ผมทำขอบมนไว้เพื่อป้องกันไม่ให้ขอบที่คมๆครูดกับแขน,มือเวลาชักแขน,มือขึ้นมาครับ

 อุปกรณ์ช่วยสว่านมือไฟฟ้าตัวนี้ ผมใช้เจาะรูจากฝั่งด้านใต้ท็อปเพื่อที่จะใช้ตะปูเกลียวร้อยผ่านขึ้นมาดึงแผ่นท็อปด้านบน ถ้าใครยังไม่มีอุปกรณ์ตัวนี้ลองหามาใช้ดูครับ ทำงานง่ายขึ้นเยอะ แถมยังมีความแม่นยำในระดับที่น่าพอใจด้วย

 การทำแผ่นพื้นท็อป

 พื้นท็อปนี้ผมใช้ไม้เอ็มดีเอฟทากาวประกบกับไม้อัดแอช เสร็จแล้วรองด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์กันกาวปลิ้นออกมาติดส่วนอื่นที่ไม่ต้องการติดกาว แล้วเอาแผ่นไม้เอ็มดีเอฟอีกแผ่นที่ใหญ่กว่ามาทับด้านบน จากนั้นก็ใช้ถังน้ำ 25 ลิตรที่บรรจุน้ำไว้ (น้ำหนักถังนึงประมาณ 25 ก.ก.) ทับกลางๆแผ่นไม้ แล้วค่อยใช้แคล็มป์บีบตามขอบ ป้องกันขอบไม้ที่ทากาวเผยอตัวออกจากกันเพราะแรงกดไม่พอครับ จากนั้นก็ทิ้งไว้ 1 คืน

 ใช้ไม้วีเนียร์เป็นชิมสอดไว้ เป็นการเฉลี่ยให้แผ่นท็อปอยู่กลางกรอบท็อป

 ใช้ไม้รองแคล็มป์ไว้ แล้วบีบให้ไม้พื้นท็อปแนบสนิทกับไม้โครงรองแผ่นท็อป

 จากนั้นก็ไสกบปรับระดับ ที่ขอบทางขวามือจะเห็นรอยด่าง รอยด่างนี้เป็นรอยที่เกิดจากการไสกบครับ....ในที่สุดก็พลาดจนได้ T_T"

 เมื่อการไสปรับด้วยกบมือพลาดได้ง่าย ผมจึงเปลี่ยนมาใช้เครื่องขัดสั่นแทนเพราะระดับความสูงของขอบกับแผ่นท๊อปมีน้อย
เครื่องขัดสั่นตัวนี้ยี่ห้อ โอคูระไฮคลาส  มีขนาดหน้าขัดครึ่งหนึ่งของกระดาษทรายเต็มแผ่น เครื่องนี้ผมใช้งานมา 4 - 5 ปีแล้วครับ ทนทานดีมากไม่เคยงอแงเลย งานตัวเครื่องเรียบร้อยกว่าของจีนทั่วๆไป สินค้าของโอคูระจะมีสองระดับคือ โอคูระ กับ โอคูระไฮคลาส เนื้องานและความทนทน โอคูระไฮคลาส มีความเหนือกว่า โอคูระ เหมือนกับระดับของ มาคเทคกับมากีต้า แต่ราคาน่าคบหากว่ามากครับ

 

 รูขนาดใหญ่ (ทางซ้าย) คือรูที่เจาะเพื่อร้อยทะลุขึ้นไปดึงยึดแผ่นท็อปในรูเล็ก(รูทางซ้ายมือ)ด้านบน

 เสร็จจากเรื่องท็อป(แต่ยังไม่จบ) ผมก็เริ่มติดตั้งแท่นเลื่อยในโต๊ะ

 ขั้นแรกก็วางคานแท่นลงไปก่อน

 การวางคานนี้นอกจากจะช่วยให้ปรับความเอียงแท่นฯได้ง่ายแล้ว การจะทำให้เครื่องมั่นคงก็ง่ายกว่าการวางลงไปตรงๆ เปรียบเทียบก็คล้ายๆกับทำโต๊ะสามขาง่ายกว่าทำโต๊ะสี่ขา แต่เป็นแค่การเปรียบเทียบให้เข้าใจง่ายขึ้นเท่านั้นนะครับ เพราะการวางแท่นเครื่องต้องจริงจังกับเรื่องระดับ,ระนาบของแท่นเครื่องกับท็อปมากกว่าการสร้างโต๊ะมากครับ

 ใช้ไฟส่องด้านหลังเพื่อตั้งองศาแท่นให้ใบเลื่อยได้ 90 องศาในแนวดิ่ง

 จากนั้นก็เตรียมการตั้งองศาใบเลื่อยให้ได้ 90 องศากับขอบท็อปในแนวนอน

 ใช้ไฟส่องช่วยเช่นกันครับ

 เมื่อขยับแท่นจนได้องศาที่ต้องการแล้ว ผมก็เจาะยึดแท่นกับคาน

 จากนั้นผมก็ใช้เราเตอร์ (ใช้ทริมเมอร์ในบางจุด) กัดแต่งด้านใต้ท็อปที่ยังมีส่วนค้ำกับเครื่องเลื่อยออกครับ

 ติดตั้งรั้วชั่วคราวสำหรับเดินเราเตอร์แต่งขอบช่องสำหรับล้วงมือเพื่อปรับเครื่อง

 แต่งขอบเรียบร้อยแล้ว จุดต่อมาคือเซาะร่องให้อลูมิเนียม ที - แทร็ค (ALUMINUM MITER T-TRACK)

หมายเหตุ อลูมิเนียม ที แทร็ค มีข้อมูลอยู่ในกระทู้รวมร่างเพื่อความสะดวก+ประหยัดเช่นกันครับ

 ในที่สุดก็มาถึงรูปที่ผมจำไม่ได้ว่า ถ่ายไว้เพื่อแสดงอะไรจนได้  5555+ ติดไว้ก่อนแล้วกันครับ ถ้านึกออกเมื่อไหร่ ผมจะบรรยายเพิ่มในภายหลังครับ 

 ตั้งความลึกดอกเราเตอร์พร้อมแล้วเตรียมเซาะร่องสำหรับอลูมิเนียม ที-แทร็ค

 ยึดไม้รองอลูมิเนียมโปรไฟล์กับอลูมิเนียมโปรไฟล์ เพื่อให้เมื่อวางแล้วอลูฯลงแล้ว มีไม้รับอลูฯเต็มหน้ากว้างและตามยาวด้วย

 ตัดไม้ท็อปตามขนาดช่องแล้วลองวางดูครับ

 สร้างโต๊ะฯมาจนถึงวันนี้ก็เหลือเวลาอีก 8 วันจะถึงวันงานคุยจ้อฯ เสร็จทันกำหนดที่ผมนัดกับพี่ปีเตอร์ว่าจะนำเราเตอร์ลิฟท์มาส่งให้ในวันพรุ่งนี้อย่างฉิวเฉียดครับ

 วันนัด เย้ามาถึงเป็นคนแรก

 ในช่วงที่ผมกับพี่ปีเตอร์นัดแนะกันนั้น ก็มีพี่ๆน้องๆในงานไม้โทรมาถามความคืบหน้าของโต๊ะฯอย่างเป็นห่วง เมื่อผมเล่าไปว่าทำไปถึงขั้นใดแล้ว พี่ๆน้องๆต่างก็อาสามาช่วยลงมือเร่งให้ทันวันงานคุยจ้อฯ ผมเลยนัดให้ทั้งหมดมาในวันอาทิตย์ 
เรื่องที่ได้ร่วมลงมือกันเป็นเรื่องการเตรียมผิวทำสี การทำสีนี้ผมทำที่ท็อปโต๊ะฯให้กลมกลืนกับตัวโต๊ะ และทำสีแท่นเครื่องเลื่อยเพื่อปกป้องรา,แมลงครับ

 พนักงานต้อนรับทั้งสองของผม

 ทำสีเสร็จก็ประกอบเครื่องเลื่อยกลับ และที่จุดหมุนจุดพับทั้งหมดผมเลยถือโอกาสเคลือบจารบีช่วยลดการเสียดสีไว้ด้วยครับ

 หลังอาหารเที่ยง พี่ๆน้องๆให้ความสนใจระบบรั้วดิจิตอล ผมเลยสาธิตงานใช้งานรั้วฯนี้ให้ได้ดูกัน
หมายเหตุ ผมไม่ได้หลับหูหลับตาสาธิตไปเรื่อยนะครับ ส่วนพี่ปีเตอร์ก็ไม่ได้ยืนหลับอย่างที่เห็นในรูปเช่นกัน มันเป็นเพราะจังหวะกดชัตเตอร์น่ะครับ 

 เจ้าของโต๊ะ

 วันต่อมา
หลังจากที่ผมขอบคุณพี่ๆน้องๆไปจนเกือบเที่ยงคืน วันรุ่งขึ้นกว่าผมจะฟื้นตัวจากการขอบคุณจนเริ่มทำต่อก็เกือบ 5 โมงเช้าแล้ว 
รูปนี้ผมกำลังเซาะร่องให้เราเตอร์ลิฟท์ครับ

 เราเตอร์ลิฟท์ที่พี่ปีเตอร์ทำมาครับ

 เซาะร่องให้เพลทเราเตอร์

 ลองสวมลิฟท์ดูครับ

 แผ่นไม้สีน้ำตาลกลางโต๊ะที่มีหูจับทรงกลมสีทองนี้ ผมเพิ่มน้ำหนักด้วยการซ้อนไม้ไว้ที่ด้านล่างของแผ่น เพราะไม้ชิ้นนี้ต้องยกเปิดออกบ่อยๆเพื่อล้วงมือลงไปปรับเครื่องทั้งสอง จึงไม่ยึดแผ่นด้วยการขันสกรูใดๆ แต่ใช้น้ำหนักที่เพิ่มเข้าไปเป็นการทำให้แผ่นนี้แนบเสมอกับท็อป และป้องกันแผ่นนี้กระพือเมื่่อเปิดเครื่องใช้งานครับ

 ผมบุผ้าไว้ในท๊อปด้วย เพราะถ้ามีช่องว่างและมีสิ่งสร้างเสียง เสียงก็จะเกิดการสะท้อนในช่องว่างนั้น และถ้าเป็นช่องที่มีด้านขนานกัน เสียงสะท้อนก็จะดังนานขึ้นกว่าด้านไม่ขนานกัน

 ในการประกอบแท่นเครื่องเลื่อยกลับเข้าโต๊ะ เมื่อขันล็อคเรียบร้อยแล้ว ผมก็เสริมขาช่วยยันแท่นเครื่องไว้ที่เสากับผนังโต๊ะฯ 4 ขา เป็นการสร้างความแข็งแรงในจุดสุดท้ายของแท่นครับ

 ที่ไม้โครงของท็อปนี้ผมพ่นสีไว้ด้วย สาเหตุคือเพื่อป้องกันกาวที่จะทายึดโครงไม้กับแผ่นท๊อปซึมเข้าไม้โครงผมต้องการให้กาวเกาะอยู่แค่ผิวหน้าของสีเคลือบนี้ ที่ทำเช่นนี้เพื่อให้เมื่อถึงเวลาต้องการเปลี่ยนหน้าท็อปที่เยินจากการใช้งาน สามารถเปลี่ยนได้ง่ายๆเพียงแค่ถอดสกรูด้านใต้ท็อป แล้วดึงแผ่นท็อป (ไม้พื้นสีอ่อน) ออกง่ายๆ ส่วนเรื่องความแนบสนิท,ติดแน่นของกาวที่ใช้ติดพื้นท็อปกับไม้โครงนั้น มีความแน่นเพียงพอต่อการใช้งานเพราะยังมีตะปูเกลียวที่ร้อยทะลุจากด้านล่างมาช่วยดึงไม้พื้นท็อปไว้กระจายอยู่ตามด้านล่างอีกด้วยครับ