กระทู้นี้เป็นสุดยอดกระทู้อีกอันนึงแม้ตอนนี้จะหลบไปอยู่หน้า2แล้ว(พึ่งเจอและขุดขึ้นมา)โดยเฉพาะมีผมเป็นดารารับเชิญให้มาร่ายเพลงกระบี่ด้วยทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่รู้จะเขียนอะไรเพราะเราเองก็พึ่งเข้ามาทำงานไม้เป็นงานอดิเรกนับถึงเพลานี้ก็3ขวบปีพอดิบพอดีแต่พอพี่เขมทัตโทรมาก็เลยตกปากรับคำเพราะพี่แกเองนั้นถือเป็นไอดอลของผมเลย

ทีนี้ก็มานั่งหาเครื่องมือทั้งหลายที่มีอยู่แต่ก็เลือกไม่ได้สักทีเพราะอันนั้นก็รัก อันนู้นก็โปรด อันนั้นก็ชอบสรุปคือรักพี่เสียดายน้องหาอยู่นานยังไม่ได้สักทีมานต้องมีที่เป็นที่สุดของเราน่าเลยต้องมานั่งลำดับเหตุการณ์ตั้งแต่เริ่มงานไม้

ตอนเริ่มงานใหม่ๆซึ่งจริงๆแล้วผมเองก็อยู่ในวงการนี้มากว่า20ปีแต่ไม่เคยได้ลงมือทำเองได้แต่อยู่เบื้องหลังเวลาไปเยี่ยมเยียนลูกค้าตามโรงงานต่างๆเวลาเดินชมโรงงานก็ทึ่งในเครื่องมือทั้งหลายที่เห็นว่ามันสุดยอดจริงๆดังนั้นพอเริ่มทำงานด้วยตัวเองเครื่องมือที่มีในยุคเริ่มต้นจึงเป็นเครื่องมือประเภทไฟฟ้าทั้งสิ้นเพราะเห็นว่ามันทุ่นแรงและน่าจะใช้ไม่ยากแต่พอได้ลงมือทำจริงจึงรู้สึกว่ามันไม่เป็นอย่างที่คิดเพราะการจะใช้เครื่องมือเหล่านั้นได้จำเป็นต้องมีทักษะและประสบการณ์สูงไม่เหมือนกับเครื่องใช้ไฟฟ้าประเภทหม้อหุงข้าวที่ใครก็สามารถหุงได้เพียงรู้แค่ว่าใส่ข้าวเท่านี้ต้องใส่น้ำขนาดไหนต่างจากเครื่องเลื่อยหรือเร้าเตอร์ซึ่งหากคนไม่เคยใช้แค่เปิดเครื่องผมว่าเป็นสะดุ้งแน่ๆแต่พอหลังจากที่เริ่มทำมาได้สักประมาณปีเศษก็ได้มาเจอกระทู้ในเวปนี้ซึ่งกระทู้นั้นก็คือโต๊ะช่างไม้ในฝันของพี่เขมทัตนั่นเอง

แค่30ธค.แล้วกันนะคุณพงษ์555

อ่านมาตั้งแต่ต้นจนจบ
นับว่าเครื่องมือของพี่เบริด์ที่เล่ามานี่เป็นประโยชน์จริง.....จบไวดีครับพี่ 555

ใช่ตาเอ๋เพราะที่ยืดยาวมานั้นเพื่อสรุปว่าอันโปรดผมคือแปรงทาสีครับ....จบ555

 ..โห..เล่นแบบนี้เลยเหรอ..เดี๋ยวผมเอามั่ง..ของคุณ เบิร์ด เป็นแปรงทาสี..ส่วนของผม ขอเป็น ไขควง ก้อแล้วกัน..555+

อีกเดี๋ยวเราคงจะได้เห็นข้อมูลลับเรื่องเครื่องยิงขีปนาวุธของคุณพงษ์  ที่มีรัศมีทำการถึงนครปฐม แน่เลย 

    ตามมารออ่านครับ เดาไม่ออกจริงๆว่าเป็นอะไร ผมว่าให้เลือกว่าอันไหนยังไม่เคยใช้จะง่ายกว่ารึป่าวคุณ i3ird ยาวถึงปีหน้าได้เลยครับ

อีกไม่กี่วันก็ปีใหม่แล้วครับพี่เอ็ม ผมว่าลอยกระทงปีหน้าเลยดีกว่าครับ555
mole บอกเทพพงษ์หันไปทางอื่น เดี๋ยวผมเดือดร้อน

ยังไงก็ยังรออ่านอยู่ครับพี่เบริด์

มาเล่าต่อได้แล้วครับ คุณเบิร์ด หลายท่านรออยู่ รวมทั้งผมด้วยครับ

 ..คุณ sornid

..คุณ เบิร์ด เล่าจบไปแล้วไงครับ ท่านชอบ แปรงทาสี ไงครับ..555+

..ส่วนผม ก้อเล่าจบไปแล้วเหมือนกัน ชอบ ไขควง ครับ..555+

..ท่านอื่นมาเล่าต่อเลยครับ..555

คุณพงษ์พูดแบบนี้เดี๋ยวได้ซวยทั้งคู่อย่าเลยครับเดี๋ยวจะกลับมาเล่าให้จบขอโทษครับที่ให้รอ

โห....นี่และนะเครื่องมือเยอะจนจำไม่ได้ พี่เบิร์ด คับ ถ้าชิ้นไหนเบื่อแล้วเอามากองไว้บ้านผมก็ได้นะคับ ไม่ต้องเกรงใจ อิๆๆๆๆเพิ่งรู้นะเนี่ยว่า เทพพงษ์ ชอบไขควง เซียน D.I.Y เค้าชอบอะไรแปลกๆนิ ส่วนผมกลับไปชอบเจ้า DATA ของ อ.เอ๋ ซะงั้นแค่ชอบเฉยๆเพราะไงๆก็คงไม่มีโอกาสได้เป็นเจ้าของหรอก 555

เพิ่งเข้ามาอ่าน

คอมฯผมเพิ่งจะใช้ได้

เดินเครื่องเมื่อตอนห้าทุ่มกว่านี่เอง

สวัสดี พี่ๆน้องๆและสหายทุกท่าน

แล้วเจอกันครับ

เย้...... ดีใจจังคุณซี่ยง กลับมาแว้ว หายไปซะนานจริงๆ รอชมฆ้อน US อยู่นะครับ อยากเห็น จุงเบย

ต้องขอโทษทุกคนด้วยที่ต้องรอแล้วจะมาต่อให้จบขอเวลาอีกอาทิตย์ช่วงนี้ต้องเดินสายหาลูกค้าต้องขอโทษพี่เขมด้วยครับที่ทำให้กระทู้สะดุด

 สอบถามคุณเขมทัต เรื่อง ใบกบของ veritas ( PM V11)
อยากทราบว่า มันต่างจาก O1 และ A2 อย่างไรบ้างครับ
เห็นเค้าภาคภูมิใจกับโลหะตัวนี้มาก ทั้งเรื่องความคม และรักษาความคม
ว่าจะสั่งมาลองเหมือนกัน แต่คิดไม่ตกเลยครับ

ผมว่าจะฝึกน้องเพ้นท์ทําไม้ก่อนเดี๋ยวให้มาเล่าตัดหน้าพี่เบริด์ครับ5555(แซว)

เรียนคุณออม

วงการอุตสาหกรรมงานไม้นับว่าค่อนข้างล้าหลังในเรื่องของการนำเหล็กกล้าพิเศษมาใช้ เมื่อเทียบกับวงการช่างเหล็ก

จะเห็นได้ว่าเพิ่งจะมีการนำนำเหล็กกล้า ไฮสปีด High Speed Steel (M2, SKH51, S600 หรือชื่ออื่นๆ) มาใช้งานกับเครื่องมือประเภทใบกบมือกบเมื่อไม่นานนี้เอง ทั้งๆที่เหล็กกล้าไฮสปีดใช้กันอย่างแพร่หลายในวงการช่างเหล็ก (เช่นใช้ในการทำดอกสว่านและมีดกลึงเป็นต้น นั้น ในวงการอุตสาหกรรม) มาเป็นสิบๆปีแล้ว

ในระยะ 10 ปีที่ผ่านมานักสร้างเครื่องมือช่างไม้ทั่วโลกต่างก็ตระหนักถึงความก้าวหน้าวิทยาการเหล็กกล้า และต่างก็พยายามที่จะนำเหล็กกล้าพิเศษเหล่านี้มาสร้างความแตกต่างเรื่องคุณภาพกับเครื่องมือที่ผลิตขึ้น ระยะหลังเราจะเห็นโฆษณาเรื่องเนื้อเหล็กพิเศษแบบต่างๆเช่น เหล็กกล้า D2 (SKD 11 หรือเหล็กน้ำมันที่ช่างบ้านเรานิยมใช้ทำแม่พิมพ์), เหล็กกล้า A2 ที่ผ่านการชุบแข็งขั้นสุดท้ายด้วยความเย็น เหล็กกล้าไฮสปีด M4 ที่ผสมแร่โคบอลท์และใช้กันอยู่ในดอกสว่านเจาะสเตนเลส

เหล็กที่กล่าวมานี้ล้วนให้ความแข็งสูงกว่าเหล็กกล้าคาร์บอน ประเภท O1 (Oil Quench ชุปแข็งในน้ำมัน) หรือ W1 (Water Quench ชุบแข็งในน้ำ) ที่ใช้ทำคมตัดของเครื่องมือทั่วไป แต่มีจุดด้อยตรงที่ราคาสูงและลับได้ยากกว่าอย่างเห็นได้ชัด เหล็กบางตัวต้องใช้หินพิเศษที่มีราคาแพงเท่านั้นจึงจะลับได้

ประมาณกลางปีที่แล้วผมได้อ่านข้อเขียนในหนังสือเรื่อง The Perfect Edge ของคุณ Ron Hock ยอดฝีมือเรื่องของมีคมทั้งประเภทมีดและใบกบว่า เขากำลังศึกษาโลหะชนิดหนึ่งที่เรียกว่า Powder Metal (PM) หรือโลหะผง ที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการสร้างเครื่องมือตัดโลหะ  คุณ Ron ตั้งใจที่จะสร้างใบกบด้วยเหล็ก PM ที่ว่านี้ จนถึงวันนี้ผมก็ยังไม่ได้ข่าวเรื่องใบกบ PM ของคุณ Ron Hock เลยครับ

มาถึงช่วงกลางปีนี้ผมก็ได้ข่าวจากวารสารช่างไม้ในอเมริกาว่า บริษัท ลีแวลลีย์ เจ้าของเครื่องมือยี่ห้อ เวอริทาส Veritas จากประเทศแคนาดา ได้แซงหน้าคุณ Ron Hock ไปแล้ว โดยประกาศว่า Veritas ประสบความสำเร็จในการวิจัยค้นคว้าเพื่อนำเหล็ก PM มาใช้กับใบกบ และจะนำผลิตภัณฑ์สู่ตลาดในปีนี้

เมื่อไม่นานมานี้ Veritas ได้เปิดตัวใบกบและใบสิ่วที่สร้างจากเหล็กกล้าที่เขาตั้งชื่อว่า PM-V11 โดยโฆษณาสรรพคุณพิเศษสามประการคือ

1) คมนาน

2) ต้านทานการบิ่น และการแตกกระเทาะ

3) ลับคมได้เร็วด้วยหินทั่วไป

เวอริทาสซึ่งได้ทำการทดลองเหล็กกล้า PM ทั้งหมด 21 สูตร และได้ข้อสรุปว่าสูตรที่ 11 เหมาะสมที่สุดกับงานช่างไม้ จึงตั้งชื่อเหล็กกล้านี้ว่า PM-V11 เขาเล่าว่าคมนาน กันกระแทกดี ความเร้วในการลับอยู่ระหว่างเหล็ก O1 และ A2

วิธีการวิจัยที่เขาเล่าก็ฟังดูน่าเชื่อถือดีมากครับ ผู้ที่สนใจอ่านรายละเอียดได้ที่ลิงค์นี้ครับ:

http://www.pm-v11.com/Story.aspx

สิ่ว PM-V11 ของ Veritas สวยงามมากครับถ้าสนใจก็ดูรูปและราคาได้ตามลิงค์นี้ครับ:

http://www.leevalley.com/US/wood/page.aspx?p=69847&cat=1,41504

ผมได้ข่าวมาว่าคุณสมภพ ได้สั่งใบกบ PM-V11 เข้ามาทดลองใบหนึ่ง

ผมรบกวนคุณสมภพล่วงหน้าไว้เลยนะครับ ให้ช่วยเล่าถึงผลการใช้งานของใบกบ Veritas PM-V11 ที่ว่านี้ด้วยครับ

นี่เป็นอีกหนึ่งตัวอย่างที่ใช้ Powder Metal ครับ มีดกลึงของ Thompson ถือเป็นหนึ่งในมีดกลึงคุณภาพสูง

ทาง Thompson ได้มีการอธิบายโดยย่อเกี่ยวกับเรื่อง PM และ HSS, รวมถึง Cryogenic ไว้ในหน้าคำถามคำตอบตามนี้ครับ

http://www.thompsonlathetools.com/faq.asp 

 ผมมีทั้งซิ่วและใบกบของPM-V11ครับยังไม่ได้ใช้ ที่ซื้อเพราะเชื่อในคุณภาพและการไม่over price ถ้าพี่เขมสนใจที่จะเปรียบเทียบผมยินดีให้ทดลองครับ จะให้ขนไปให้เมื่อไหร่บอกนะครับ 

สวัดดีปีใหม่และขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยให้พี่เขมมีสุขภาพแข็งแรงปราศจากโรคภัยทั้งปวงครับ

แดงและตั้ม

เรียนคุณแดง

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรครับ ขอให้คุณแดงและครอบครัวประสบแต่ความสุขความเจริญ สุขภาพแข็งแรง จิตใจแจ่มใสมั่นคงนะครับ

สำหรับเรื่องสิ่วและใบกบ PM-V11 ขอบมากครับในความเอื้อเฟื้อ ถ้ามีโอกาสผมจะขอรบกวนเป็นแน่แท้ครับ

 สวัสดี พี่ๆเพื่อนๆทุกท่านในนี้นะครับ

นี่น่าจะเป็นการโพสครั้งแรกในเวบบอร์ดนี้ของผม

พอดีไปโละเครื่องมือบางอย่างในเวบบอร์ดอีกที่นึง

เลยมีพี่ Paisal ชวนให้มาแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันในนี้

กระทู้นี้เลยเป็นกระทู้แรกที่ผมขออนุญาตแลกเปลี่ยนประสบการณ์ด้วย

หลังจากพี่ๆ ทุกคนเล่าเรื่องกันไปเสร็จนะครับ

ป.ล. ของผมอาจจะยาวมากพอตัวนะครับ

เพราะเครื่องมือที่ผมชอบๆ อาจจะห่างไกลกับความคุ้นเคยของคนในบ้านเราระดับนึึงเลย

 คุณ Ply

..ยินดีต้อนรับสู่เว็บบอร์ด TC แห่งนี้ครับ

..ผมชักอยากรู้จังเลยว่า เครื่องมือที่คุณ Ply พูดถึงมันเป็นยังไง แล้วทำไมมันถึงห่างไกลความคุ้นเคยของคนบ้านเรา..ผมว่าให้คุณ Ply ลัดคิวเล่าเลยดีมั๊ยครับพี่น้อง ..เพราะว่า

..คุณ เซี่ยง ก้อมาแล้ว ๆ ก้อหายไปอีก สงสัยหาฆ้อนที่ว่าไม่เจอ..

..คุณ เบิร์ด ปีนี้ก้อคงไม่ว่างอีกแน่ ๆ

..ส่วนผม ก้อโดนคนหมั่นไส้เยอะ..ยังไม่กล้าออกมาเล่าตอนนี้ กลัวโดนรุม......!?!

..เล่าเลยดีกว่า..

 สวัสดีครับพี่พงษ์

ถ้ายังไงเดี๋ยวผมขออนุญาต รอพี่เขมทัต เจ้าของกระทู้เปิดทาง แล้วผมจะค่อยๆเล่าไปเลยนะครับ

เรียนคุณพงษ์ฯ และคุณ Ply

ผมดีใจครับที่คุณ Ply มีเรื่องที่อยากจะเล่าให้พวกเราฟัง

สำหรับเรื่องคิวผมขอให้เป็นตามเดิมนะครับดังนี้นะครับ:

1) เรื่องของคุณเซี่ยงเหลือเพียงลงรูปประกบเรื่องก็เป็นอันเสร็จพิธี คุณเซี่ยงสะดวกลงเมื่อไหร่ก็เชิญนะครับ ได้ข่าวว่าคอมพ์ของคุณเซี่ยงมีปัญหาอยู่นาน จนในที่สุดตัดสินใจซื้อใหม่เมื่อเร็วๆนี้

2) คิวปัจจุบันเป็นของคุณเบิร์ด อนุรักษ์ครับ ข่าวล่าสุดที่ผมได้จากคุณเบิร์ดทางโทรศัพท์เมื่อต้นเดือนธ.ค. 55 คือได้ร่างเรื่องคร่าวๆไว้แล้ว แต่ยังหาเวลาลงไม่ได้ ขอให้รอคุณเบิร์ดจนสิ้นสัปดาห์นี้ก่อนนะครับ

3) ถ้าคุณเบิร์ดยังไม่สะดวกผมก็จะเชิญคุณพงษ์ เล่าเรื่องเครื่องมือช่างชิ้นโปรดของคุณพงษ์ ให้พวกเราฟังครับ

ถัดจากคุณเซี่ยง คุณเบิร์ด และคุณพงษ์แล้วก็จะเป็นคิวตามที่ท่านผู้อ่านได้เสนอกันมาก่อนหน้านี้นะครับ การจัดคิวจากการสำรวจกระทู้ย้อนหลังของผมเป็นดังนี้ครับ:

4) คุณ mole เสนอโดยคุณ paisal ในความเห็นที่ 130

จากนั้นเป็นคิวของ 7 ท่านแรกจะเลือกชื่อผู้เล่า

5) ช่างธง เสนอโดยผม ในความเห็นที่ 133

6) คุณจ๊อด เสนอโดยคุณเอ๋ ในความเห็นที่ 134

7) คุณ paisal เสนอโดยคุณเซี่ยงในความเห็นที่ 137

8) คุณ Ply เสนอโดยคุณพงษ์ ในความเห็นที่ 223

9) เชิญคุณเบิร์ด เลือกชื่อผู้เล่า 1 ท่านครับ

10) คุณเดชา เสนอโดยคุณเหลียง ในความเห็นที่ 140 

เมื่อจบเรื่องของคุณเดชาแล้วขอเชิญทุกท่านที่ยังไมได้เอ่ยนามข้างต้นแล่าเรื่องของท่านตามสะดวกเลยครับ ขอให้เรื่องเล่าจบเป็นเรื่องๆแล้วท่านถัดไปจึงจะเริ่มเล่านะครับ

       ความจริงคอมฯ ผมประกอบเสร็จตั้งแต่ก่อนปีใหม่

พอดีไปเที่ยวปีใหม่ซะหลายวัน... 

กลับมาก้อหาโปรแกรมโน่นนี่มาลงตามประสา

จนลืมเรื่องนี้ไปเลย ต้องให้เค้าทวง นี่ละนิสัยเสียอีกอย่างของผม.....

      ทวงแล้วก็ยังลีลาไม่ยอมลงรูปอีกล่ะ

ด้วยทัศนะคติไม่ดี กับการฝากรูปใน web

      ก็สืบเนื่องมาจากใน ยุคแรก ของเวป TC แห่งนี้

ตอนนั้นไม่ว่าท่านใดๆ ก็ไม่สามารถ Post รูปโดยตรงได้ 

ต้องฝากไว้กับเวปฝากรูป แล้ว Copy มาปะในกระทู้อีกที

ซึ่งในยุคนั้นผมได้ผมได้เขียนข้อความในกระทู้และลงรูปไว้มาก

พอหมดอายุก็หายหมด ทำให้ผมมีทัศนะคติไม่ดีกับการฝากรูปในเวป......

      จนต่อมาถึงยุคที่สอง ที่คุณอนุชิตได้ปรับปรุงเวปใหม่

และได้ทำระบบสมาชิกให้เป็นเรื่องเป็นราว

ก็ได้มีผู้สนใจสมัครเข้ามาเป็นสมาชิกเป็นจำนวนมากและมีจำนวนจำกัด

ช่วงหลังมาเปิดเพิ่มอีกครั้งก็เต็มอีก

ผมเองก็ยังได้คุยกับคุณอนุชิตว่า

ผมไม่ได้เป็นสมาชิกเลยก็เต็มเสียอีกแล้ว 

แต่ก็ดีเหมือนกันผมว่าจะได้ให้คนรุ่นใหม่มาพบปะพูดคุยกันบ้างยิ่งขึ้น 

ตัวผมก็เขียนโพสมาพอสมควร ขออ่านคนอื่นบ้างดีกว่า

     ถ้าสมาชิกในเวปสังเกตุให้ดี ผมไม่ได้ Post รูปลงมาเป็นปีๆได้แล้ว

เพิ่งจะมาปะรูป ( copy จาก web อื่นมาปะลง)

ในกระทู้เรื่อง “ขอคำแนะนำเครื่องรีดไม้” ของสมาชิกท่านหนึ่งเมื่อก่อนสิ้นปี 

ซึ่งเป็นการปะรูป ที่ไม่ใช่การ Post ที่ Upload เข้าไปเป็นครั้งแรกในรอบหลายปีของผม

ในครั้งนี้ผมก็ขี้เกียจฝากรูปอีกล่ะ ***

จึงได้รบกวนให้พี่สุทน ช่วยลงรูปให้ พี่สุทนยังว่า

“คุณเซี่ยงๆ เดี๋ยวผมจะลงให้

ผมไม่ได้หายไปไหน

ยังคอยติดตาม และอ่านอยู่เสมอนะ เหอๆๆๆ”

ดูขลังสมกับที่คอยชมครับคุณเซี่ยง

รูปทรงแข็งแรงบึกบึนดีมากครับ ค้อนเต้านี้คงเป็นค้อนก้านไฟเบอร์ด้ามยางรุ่นแรกๆ

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่าอ่านนะครับ

จากนี้ไปเป็นเวทีของคุณเบิร์ด ครับ

ก่อนอื่นต้องขอโทษทุกท่านโดยเฉพาะพี่เขมทัตที่ทำให้กระทู้นี้ล่าช้าไปมากพอดีวันนี้ว่างเลยรีบมาสะสางให้เสร็จก่อนขึ้นเหนืออีกรอบพรุ่งนี้

หลังจากผมได้อ่านกระทู้โต๊ะช่างไม้ในฝันของพี่เขมทัตแล้วจึงได้รู้สึกทึ่งหลงรักในเครื่องมือ Hand tools ที่พี่เค้าใช้จึงได้คิดที่จะมีไว้ในครอบครองบ้างจึงได้เริ่มสะสมเครื่องมือ Hand tools ทั้งของในและต่างประเทศโดยหารู้ไม่ว่าเครื่องมือเหล่านี้นั้นจำต้องอาศัยทักษะและฝีมือรวมทั้งประสบการณ์ในงานไม้มากกว่าประเภท Power tools เสียอีกแต่ก็สายไปแล้วจึงได้มาศึกษาเอาภายหลังทั้งจากในเวปและบุคคลที่มากประสบการณ์

ในบรรดาเครื่องมือต่างๆที่ผมมีนั้นทั้งกบไสไม้ต่างๆ สิ่ว ค้อนไม้และอื่นๆนั้นได้ใช้เวลาเป็นปีในการซื้อหาดังนั้นจึงเป็นการยากมากครับที่ให้ผมมาเลือกว่าเครื่องมือชิ้นไหนเป็นอันโปรดของผมจึงใช้เวลานานพอสมควรในการเลือกแต่สุดท้ายก็ได้มา4ชิ้นซึ่งก็ต้องขออนุญาติพี่เขมทัตด้วยครับเพราะเห็นว่าคนอื่นๆนั้นมาแค่คนละชิ้นซึ่งผมขอเลือกชิ้นแรกเลยนะครับเป็นกบไสไม้แบบ Block Plane ของ Veritas ซึ่งในบรรดากบไสไม้ที่ผมมีทั้งในและต่างประเทศนั้นเจ้าตัวนี้เป็นตัวแรกที่ผมได้ซื้อหามาโดยมีรูปลักษณ์ที่แตกต่างจากกบชนิดเดียวกันยี่ห้ออื่นๆและได้มีน้องคนนึง(คุณตัง)ที่เคยมาเยี่ยมช็อปผมได้ตั้งชื่อรุ่นมันว่าเป็น Veritas รุ่น Ferrari ซึ่งผมก็ชอบชื่อนี้มาก กบตัวนี้เป็นตัวนึงซึ่งผมเห็นว่ามันน่าจะเหมาะสำหรับมือใหม่หรือว่าผู้ที่รักในกบไสไม้เช่นผมเพราะมันใช้ได้แบบเอนกประสงค์จริงๆและมีรูปร่างที่ชวนหลงไหล 35-24-36 ชอบมะชอบมะ(อ้าวมั่วละ555)ตามภาพนี้เลยครับ

ส่วนเครื่องมือโปรดชิ้นที่2ของผมนั้นได้มาโดยไม่ต้องซื้อหาแต่ได้มาจากครูงานไม้คนนึงของผมเลยก็คือพี่เขมทัตนั่นเองโดยแกได้มอบให้ผมเมื่อคราวที่ไปอบรมงานสีไฮกลอสด้วยกันซึ่งในเวลานั้นผมเองก็ได้ทำเครื่องมือที่ว่านี่อยู่แต่ยังไม่เสร็จพอผมได้รับจากแกก็เลยทิ้งอันนั้นไปเลยและเป็นเครื่องมือที่ผมใช้มากที่สุดในปัจจุบันนี้เครื่องมือที่ว่านี่ก็คือ Shooting Board ครับก็ต้องขอขอบคุณพี่เขมทัตอีกครั้งที่ได้สละเวลาทำมาให้และก็ถือว่าเป็นชิ้นโปรดของผมเลยขอบคุณครับ

ส่วนเครื่องมือชิ้นที่3ที่โปรดของผมก็ได้มาจากความเอื้อเฟื้อของน้องคนนึงที่มอบให้มาซึ่งน้องให้มาเมื่อคราวไปงานงานรวมพลเมื่อผ่านมานี่เอง โดยส่วนตัวผมนั้นก็ได้สะสมค้อนไม้อยู่5-6ด้ามแต่ด้ามนี้เป็นด้ามที่มีคุณค่าทางใจได้มากที่สุดเพราะได้มาจากน้องที่รักชอบพอกันอยู่คุณตังกับคุณเชนนั่นเองครับซึ่งก็ต้องขอขอบคุณน้องทั้ง2อีกครั้งณที่นี้ด้วยครับเป็นค้อนไม้ที่สวยงามมากทั้งรูปกลิ่นและเสียง(มั่วอีกและ55)พอได้มาผมก็นำมาเคลือบด้วยยูรีเทนใสและแขวนโชว์ไว้ในช็อป(แต่ในรูปยังไม่ได้แขวนเพราะผมกำลังทำการขยายช็อปอยู่)

ชิ้นที่4ชิ้นสุดท้ายนั้นแม้จะไม่ใช่เครื่องมืออะไรในงานไม้แต่ก็เป็นของที่ครูในงานไม้ของผมอีกคนเป็นผู้มอบให้(สังเกตุชิ้น2-3-4 ของฟรีทั้งนั้น555)ก็คือคุณเอ๋เพาะช่างนั้นเองโดยแกได้อุตส่าห์สละเวลาที่มีทำให้ผมและมอบให้ในงานรวมพลเช่นกันขอบคุณอีกครั้งนะครับคุณเอ๋ ชอบมากแขวนไว้ในห้องทำงานเลย

ก็จบกันไปสำหรับผมต้องขอโทษอีกครั้งที่ล่าช้าและสั้นมากก็ขอมอบต่อให้คุณพงษ์ไปเลยนะครับ

บุคคลที่ผมขอเลือกให้มาเขียนกระทู้ก็คือคุณปีเตอร์ละกันนะครับเห็นหายไปเลย

ขอบคุณอีกครั้งครับ

คุณ i3ird

อ้าวคุณเบิร์ด จบแล้วหรือครับ รออ่านข้ามปีแลย ยังไม่หายมันเลย กลับมาก่อน

555....พี่เอ็มคิดเหมือนผมเลย
สงสัยแบบที่พี่เบริด์บอกต้องรีบขึ้นเหนือ
นี่ครับพี่เบริด์ดูลีลาหลานพี่ซะก่อน เพ้นท์หนุมานครับ
ดูเต็มอัลบั๊ม คลิกที่นี่

พอละพี่เอ็มคุณเอ๋แค่นี่ผมกว่าจะเขียนได้...ปกติคุยอย่างเดียวถนัดโม้มากกว่าเขียนไม่หนัดอ้า

น้องเพ้นท์เอ้ยลูกจบแล้วมาทำงานกับลุงก็ได้นะจะให้เป็นผู้จัดการเลยเอ้า...

เดี๋ยวปริ้นท์หน้านี้เป็นหลักฐานก่อนครับ555

ขอบคุณคุณเบิร์ดมากครับ ที่เฉลยให้พวกเราได้ทราบถึงเครื่องมือชิ้นโปรดทั้งสี่

ผมเห็นด้วยกับคุณเบิร์ดครับว่า การเลือกเครื่องมือชิ้นที่ชอบที่สุดออกมาชิ้นเดียวนั้นเป็นเรื่องยากสำหรับคนรักเครื่องมือ

อีกเรื่องหนึ่งที่ขอขอบคุณคุณเบิร์ดคือเรื่องที่ให้เกียรติกระดานไสฉากที่ผมทำ ให้เป็นหนึ่งในสี่อันดับ จากภาพสังเกตเห็นว่าคุณเบิร์ดได้ติดราง (รันเวย์) ไม้เนื้อแข็ง เสริมเข้าไปเรียบร้อยแล้ว

จำได้ว่าคืนที่ทำกระดานไสฉากให้คุณเบิร์ดและอาจารย์วิเชียรนั้นกว่าจะเสร็จก็เกือบตีสี่ เสียดายที่ไม่มีโอกาสทำรางติดไปให้ด้วยเพราะเวลาจำกัดมาก ต้องรีบเข้านอนเพื่อจะไปอบรใสีไฮกลอสในวันถัดไป

ระหว่างรออ่านความเห็นของท่านผู้อ่านเรื่องเครื่องมือชิ้นโปรดของคุณเบิร์ด ขอให้คุณพงษ์ช่วยเตรียมเรื่องไว้เลยนะครับ

เมื่อช้าวานนี้ (19 ก.พ.  56) ผมได้คุยโทรศัพท์กับคุณพงษ์ บ้านงานไม้ เพื่อเชิญให้เขียนเรื่อง เครื่องมือช่างชิ้นโปรด ของคุณพงษ์ ต่อจากคุณเบิร์ด ผมทราบจากคุณพงษ์ว่าช่วงนี้และช่วงที่ผ่านมางานเยอะมาก คุณพงษ์จึงขอให้ท่านอื่นเล่าเรื่องไปก่อน

ผมกลับไปดูคิวเดิมและพบว่าคิวต่อจากคุณพงษ์เป็นของคุณ mole จึงขอเชิญคุณ mole เขียนเรื่องเครื่องมือช่างชิ้นโปรดต่อเลยครับ อีกไม่นานเราก็จะทราบว่าเครื่องมือชิ้นที่คุณmoleจะเขียนถึงน่าจะเป็นหนึ่งในเครื่องมือช่างแปลกตาที่จะนำไปแสดงในงาน "คุยจ้อ...คองานไม้" ครั้งที่ 2 ในวันเสาร์ที่ 9 มีนาคม 56 นี้หรือไม่

ถัดจากคุณ mole ผมจะเชิญท่านต่อไปนี้เขียนเรื่อง เครื่องมือช่างชิ้นโปรดของท่าน นะครับ:

5) ช่างธง

6) คุณจ๊อด

7) คุณ paisal

8) คุณ Ply

9) ท่านที่คุณเบิร์ด จะเลือก 1 ท่านครับ

10) คุณเดชา

ในที่สุด ก็แปะรูปลงจนได้ หุ หุ

สวัสดีครับทุกท่าน

หลังจากที่พยายามเลือกของเล่นอยู่พักนึง ก็มาลงที่อุปกรณ์ที่ใช้ในการทำ/ฝึกทำงานไม้ชิ้นนี้ครับ อุปกรณ์ที่นำมาลง จัดอยู่ในกลุ่มของเครื่องมือที่ช่วยให้เราทำงานไม้บางอย่างได้ง่ายขึ้น สำหรับเด็กหัดใหม่อย่างผม ผมเริ่มจากการหัดทำงานไม้ด้วยเครื่องมือที่ไม่ใช้ไฟฟ้าก่อน เพราะที่บ้านไม่มีพื้นที่ๆจะสามารถเอามาทำห้องทำงานไม้ได้ ลักษณะของอุปกรณ์ที่ใช้จึงต้องเป็นแบบพกพามากกว่าเครื่องจักรที่มีน้ำหนักมากและต้องใช้พื้นที่ในการเก็บ ด้วยข้อจำกัดดังกล่าว ผมจึงมักจะต้องการอุปกรณ์ที่ช่วยให้ขั้นตอนในการทำงาน มีความเป็นไปได้คล้ายกับการทำงานด้วยเครื่องจักร แม้วิธีการจะช้ากว่ามาก แต่แค่เป็นไปได้ก็ถือว่าดีพอแล้วสำหรับงานของผม ตัวอย่างเช่น ความสามารถในการตัดไม้ให้ได้ขนาดที่แม่นยำเท่ากันหลายๆแผ่น โดยไม่มีโต็ะเลื่อยวงเดือน  การเจาะรูให้ตรงจุดที่ต้องการ โดยไม่มีสว่านแท่น เป็นต้น

อุปกรณ์ตัวช่วยชิ้นนี้มีชื่อว่า AngleMag ถูกสร้างขึ้นมาโดยช่างแถวออสเตรเลีย (ถ้าจำไม่ผิด) เข้าใจว่าผู้สร้างได้จากโลกนี้ไปแล้ว (ทำให้กลายเป็นของหายากไป?) เป็นอุปกรณ์ที่ช่วยในการประคองการเลื่อยด้วยมือโดยใช้แม่เหล็กเป็นตัวดูดเลื่อยให้ติดอยู่กับแป้นบังคับทิศทางเลื่อย (เราสามารถเปลี่ยนมุมของแป้นบังคับทิศทางได้) (ลองค้น Magnetic saw guide สำหรับอุปกรณ์ช่วยอื่นในลักษณะเดียวกัน) อุปกรณ์ตัวช่วยชิ้นนี้ถูกสร้างขึ้นมา เพื่อให้เราสามารถตัดเดือยได้อย่างแม่นยำ เช่นในการทำเดือยหางเหยึ่ยว เดือยข้อต่อแบบกล่อง (Box joint) ...

ในภาพรวมของคนที่ทำงานไม้ จะมีพวกที่ฝึกทำเดือยด้วยเครื่องมือที่ไม่ใช้ไฟฟ้า และพวกที่ใช้เครื่องมือไฟฟ้า ในกลุ่มแรกมักจะเป็นการฝึกทำด้วยฝีมือของผู้ฝึกล้วนๆ (ไม่ใช้ตัวช่วย) ส่วนในกลุ่มที่สองแม้จะเป็นเครื่องมือไฟฟ้าแต่ก็มักจะต้องใช้ตัวช่วยทำเดือย (Joinery jig) ในการทำเดือย ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อให้สามารถทำเดือยแต่ละเดือยได้อย่างแม่นยำ (เดือยตัวผู้ ประกบตัวเมียได้ตรงพอดี) และทำเดือยจำนวนมากได้ในเวลาอันสั้น เพราะเป้าหมายหลักคือการเร่งผลิตจำนวนชิ้นงานให้ออกมาได้อย่างรวดเร็ว

การฝึกของผมค่อนข้างออกไปในทางของคนกลุ่มแรก แต่ใช้ตัวช่วย เพราะต้องการลดการใช้พลังชีวิตในบางขั้นตอนลง ลดตัวแปรที่ต้องฝึกลงบางส่วน และในทางตรงข้าม ต้องการสร้างผลงานออกมาให้ดีและเร็วในระดับนึง (คล้ายช่างที่มีความชำนาญ หรือการใช้ตัวช่วยทำเดือยร่วมกับเครื่องมือไฟฟ้า) แต่ในปริมาณที่น้อย เรียกได้ว่า เป็นความพยายามที่จะปรับสมดุลระหว่างการฝึกขั้นตอนต่างๆที่ต้องใช้ในการทำชิ้นงาน กับความอยากที่จะได้เห็นผลงานอันเกิดจากการทำขั้นตอนต่างๆได้อย่างดีพอ... เราสามารถฝึกการตัดเดือยโดยไม่ทำผลงานเลยก็ได้ หรือเราจะเบนการฝึกไปทำเดือยให้ได้เร็วขึ้น (ลดความปรานีตลง แหว่งตรงนู่นนี่นั่น) แต่เพื่อให้ประกอบชิ้นงานได้เป็นตัวเป็นตนได้อย่างรวดเร็ว..

ในตัวอย่างที่ได้จากการใช้ Anglemag หมายถึงการลดความไม่แน่นอนในการตั้งองศาของการเลื่อยลงไป แต่ยังคงไว้ซึ่งความต้องการในความแม่นยำของการกำหนดเส้นที่ต้องตัด การปรับตัวช่วยเพื่อให้การเลื่อยตรงตำแหน่งที่ต้องตัด ความหลวม/แน่นของเดือยที่ต้องการ ช่องว่างสำหรับกาวน้อย.. เป็นต้น เรียกได้ว่าเราเพียงแค่ลดการฝึกการควบคุมองศาในการเลื่อยลง แต่เรายังคงต้องฝึกเรื่องๆอื่นดังที่กล่าวมา ต่ออีกนาน ต่อให้มีตัวช่วย แต่ถ้าขาดซึ่งความแม่นยำในการใช้ตัวช่วย เดือยที่ออกมาก็ย่อมจะมีปัญหาเช่นกัน

ภาพด้านอื่น... เป็นการถ่ายภาพโดยใช้เทคนิคแบบถ่ายภาพมัว.... (มือมันสั่นนิ..)

แป้น กลมสีดำคือหน้าสัมผัสของแป้นบังคับทิศทางเลื่อย ในแป้นจะมีแม่เหล็กที่เอาไว้ดึงใบเลื่อยให้คอยติดอยู่กับหน้าแป้นในขณะ เลื่อย หน้าแป้นสามารถเปลี่ยนองศาได้ระดับนึง (ผงกหน้าแป้นกลมที่เห็นด้านนี้ ขึ้นลง) ขาจับ 3 ขาในตัวอุปกรณ์ใช้สำหรับการจับยึดตัวอุปกรณ์นี้เข้ากับชิ้นงาน หรือชิ้นไม้ที่นำมาใช้ในการช่วยประคองการตัดไม้ชิ้นที่เล็กกว่าที่จะสามารถ จับยึดโดยตรงได้


แป้น บังคับทางเลื่อยต่ออยู่กับแกนยาวสีเงินซึ่งสามารถเลื่อนเข้าออกจากตัว อุปกรณ์ เราสามารถหมุนแกนสีเงินนี้ได้โดยรอบ บนแกนจะมีการบากร่องยาวรูปตัว V เอาไว้ 4 ร่อง ถ้ามองจากด้านหน้าแป้นกลม ร่องจะอยู่ที่ 00, 03, 06, 09 นาฬิกา บนตัวอุปกรณ์จะมีปุ่มสีทอง 2 ปุ่มซึ่งใช้สำหรับการล็อกการหมุนของแกนให้ตกลงกลางร่อง เนื่องจากหน้าแป้นบังคับทางเลื่อยต่ออยู่กับแกนหมุนนี้ การหมุนและล็อคแกนทำให้เราสามารถหมุนและล็อคหน้าแป้นได้ทุก 90 องศา ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่ต้องใช้ในการทำเดือยหางเหยี่ยว

ลองมาดูตัวอย่างการใช้งาน ในการทำเดือยหางเหยี่ยวบนไม้ที่มีขนาดเล็ก ซึ่งเราไม่สามารถคร่อมอุปกรณ์ช่วยเลื่อยลงไปบนชิ้นงานได้ เราจะใช้ชิ้นไม้มาช่วยประคอง 2 ชิ้น

เอาชิ้นไม้ประคองมาประกบกันแล้วล็อคเข้ากับตัว Anglemag

เอาชิ้นงานที่จะทำเดือยมายึดเข้ากับไม้ประคอง

ปรับมุมของหน้าแป้นบังคับ และปรับระยะแกน สำหรับการตัดเดือยหางเหยึ่ยวเดือยแรก (ดูง่ายมากใช้ไหม หุ หุ) ในขั้นนี้ท่านจะได้ฝึกการวางตำแหน่งเลื่อย ว่าจะเลื่อยตรงไหนของเส้นที่ต้องการเลื่อย จะเลื่อยด้านซ้ายของเส้น ด้านขวาของเส้น หรือจะหั่นกลางเส้นเลยดี เลื่อยของเราคลองเลื่อยกว้างเท่าไหร่ เวลาเลื่อยกินลงไปแล้วถ้าขยายภาพออกมาร่องจะกว้างกินเข้าไปในเส้นหรือไม่อย่างไร นี่คือหนึ่งในขั้นตอนการฝึกความละเอียดในการทำเดือย เวลาเอาเดือยมาประกบกัน เดือยท่านจะล่มหรือไม่ล่มก็เพราะขั้นตอนนี้ พอเราทดลองด้วยอุปกรณ์ช่วยจนเกิดการรู้แล้ว วันหลังเราก็สามารถขยับขึ้นไปฝึกการเลื่อยโดยไม่ต้องใช้ตัวช่วยได้ ซึ่งเมื่อถึงจุดนั้นก็เป็นการฝึกการควบคุมความนิ่งของเลื่อยด้วยตัวเราเอง.. วันนี้ทดลองหาความละเอียดในการคิดเพื่อหาตำแหน่งลงเลื่อยก่อน (แทนที่จะต้องฝึกทั้งสองอย่างในคราวเดียวกัน การแตกความซับซ้อนออกย่อยก็เป็นอีกเส้นทางนึงของการฝึก)

เอาเลื่อยมาแปะเข้ากับหน้าสัมผัสของแป้นบังคับทิศทางเลื่อย แล้วก็เริ่มทำเลื่อย เลื่อยไปเรื่อยๆ (บางท่านอาจใช้เวลาว่างช่วงนี้ในการตรวจสอบข่าวสารบน IPhone พร้อมกันไปด้วยก็ได้ ) ที่เหลือก็แค่เลื่อยให้ถึงความลึกในระดับที่ต้องการ (อันนี้ต้องฝึกเิอง Anglemag ช่วยมะได้) เลื่อยลึกเกินเส้นก็เกิดความด่างพร้อยต่อชาติตระกูลเลยน่อ

เดือยจะออกมาประมาณนี้ (ไม้ส่วนที่แหว่งไปแล้ว เกิดจากการหั่นด้วยเลื่อยฉลุ (Coping saw, Fret saw) แล้วแต่งด้วยสิ่ว)

ขั้นนี้เริ่มทำเดือยอีกด้านนึง ไม่มีการปรับเปลี่ยนมุมเงยของหน้าสัมผัสที่ใช้ควบคุมทิศทางเลื่อย แต่จะทำการหมุนแกนที่คุมหน้าสัมผัสนั้นไป 90 องศา เพราะเดือยบนไม้ชิ้นนี้จะไปประกบในลักษณะ 90 องศากับเดือยชิ้นแรก การวางตำแหน่งเลื่อย ก็ต้องคิดให้ดีว่าต้องวางด้านใดของแนวเส้น..

ใช้การหมุนแกนไป 180 องศา ในการตัดผนังเดือยแต่ละข้าง

ก็จะออกมาประมาณนี้..

อุปกรณ์ช่วยชิ้นนี้เป็นอีกแบบหนึ่งที่ทำงานเหมือนกับ Anglemag แต่ถูกออกแบบมาสำหรับการช่วยตัดเดือยหางเหยี่ยวแบบมุมเดียว (อันนี้ตัดที่ 14 องศา) มีชื่อว่า Veritas Dovetail Saw Guide อุปกรณ์ชิ้นนี้ช่วยตัดเดือยหางเหยี่ยวได้ทั้งสองด้าน.. ขนาดเล็กกระทัดรัด มาพร้อมขาจับชิ้นงานในตัว (สะดวกมักๆ) แม้จะไม่สามารถทำเดือยได้หลากหลายเหมือน Anglemag แต่ก็ทำหน้าที่ได้สมบูรณ์เหมือนกัน..

วัตถุที่เห็นกลมๆด้านในคือตัวแม่เหล็กจับใบเลื่อย วัสดุสีขาวบางๆที่กันระหว่างตัวแม่เหล็กกับใบเลื่อยเป็นวัสดุที่มีความฝืดต่ำ เรียกว่า low-friction UHMW plastic

ส่วนขาจับชิ้นงานถูกออกแบบมาให้ถอดได้ ใช้สำหรับการเปลี่ยนการตัดระหว่างเดือยตัวผู้และตัวเมีย

หนีบเข้ากับไม้ชิ้นงาน

ถอดส่วนขาจับชิ้นงานออกมา

หันอุปกรณ์ไปอีกด้าน สำหรับการตัดเดือยด้านที่สอง

ขนาดของอุปกรณ์ทั้งสอง Anglemag มีขนาดใหญ่มากกว่ารถเฟอร์รารี่ที่เพื่อนเคยให้มา (ในที่สุดก็สามารถทำมาใช้ประโยชน์ได้ในวันนี้ )

ส่วนของ Veritas ก็ขนาดครึ่งคันรถเลยทีเดียว!

สรุปว่า ในการฝึกเรียนงานไม้ มีความเป็นไปได้ที่จะสร้างหรือจัดหาอุปกรณ์ที่ช่วยแบ่งขั้นตอนที่ซับซ้อน ให้แตกย่อยลงเป็นการฝึกย่อมๆหลายส่วน การหาขั้นบันใดขั้นที่ 1.5 มาเพิ่มระหว่างการก้าวขึ้นระหว่างบันใดขั้นที่ 1 และ 2 น่าจะเป็นประโยชน์แก่เราท่านผู้ซึ่งชอบที่จะทำการเรียนรู้และพัฒนาตนเองให้ถึงขั้นของการรู้จริง ด้วยการลงมือจริง.. ซึ่งนี่เป็นประโยชน์ที่ได้จากการมาเรียนรู้การทำงานไม้ครับ

สำหรับของเล่นชิ้นอื่นๆ ก็จะพยายามขนไปให้ดูในงานครับ .. ตัวอย่างก็เช่น

เป็นอุปกรณ์การเจาะสมัยเก่าๆ...

ดอกเจาะเก่าๆ..

อุปกรณ์ช่วยทำข้อต่อเดือยกลม Dowel jig สมัยเก่า และปัจจุบัน..

อุปกรณ์การเหลาไม้กลม.. Dowel maker, Dowel cutter...

ขอจบการนำเสนอแต่เพียงเท่านี้ครับ

ขอดีๆๆ หาดูยากทั้งนั้นเลย

วันงานช่วยพาเจ้าจิ๊กเจาะรู

ตัวขวาล่างไปด้วยน่ะครับ

อยากเจอตัวเป็นๆๆ

ขอบคุณมากครับ

ขอบคุณมากครับคณ mole

ผมเคยแต่เห็นจิ๊กบังคับเลื่อยในนิตยสารช่างไม้และตามเว็ป เก่งมากครับที่ไปเสาะหามาจนได้

ส่วนสว่านมือและสว่านข้อเสือในรูปก็น่าดูจริงๆ ผมเคยพยามซื้อทาง Ebay อยู่หลายเดือนจนหสยอยาก ดีใจครับที่จะได้เห็นของจริงในงานคุยจ้อฯครั้งที่ 2

สมกับการรอคอยครับ...

เครื่องเหลาเดือยก็น่าสนใจมาก เพราะเวลาทำเดือยแต่ละที ลำบากชีวิตพอสมควร..  

                                            ขอบคุณครับ 

คุณmole ครับ ถ้าไม่ขัดข้องวันงานคุยจ้อเอาผลงานที่คุณ mole ทำมาโชว์ด้วยสิครับ ผมอยากเห็น hippo box มากเลย ขอบคุณล่วงหน้า ไว้พบกันที่งานครับ

คุณ Pakae: เดี๋ยวจัดให้ครับ (เอาใส่กระเป๋าเกงก่อน..) จิ๊กตัวนั้นเข้าใจว่าคือ Joint-Genie สัญชาติอังกฤษ..เป็นรุ่นที่ใช้กับเดือยกลม 8 มม

คุณเขมทัต: จิ๊กบังคับเลื่อยได้มาตอนโละสต็อกพอดีครับ (ตอนกำลังเรียนการทำเดือย) ราคาตกมาเหลือ $50 เอง  

คุณ Paisal: ว่าจะส่งรูปของเล่นต่างๆไปให้ดูทาง E-mail นานแล้วครับ แต่ติดต่อมิค่อยได้ก็เลยลืมเลยครับ

พี่เหลียง: อิ ไปแอบเห็นกล่องนั้นที่ไหนมานี่ กล่องใบนั้นถูกสร้างมาเพื่อเอาไปจับฉลากแลกของขวัญกันตอนปีใหม่ที่บริษัทครับ หุ หุ ตอนนี้ถูกยึดไปแล้ววว

         กลับมาทวงถาม ยังไม่ลืมกันนะครับหายไปสามเดือนกว่า จะสี่เดือนแล้ว

ขอบคุณคุณเทอดศักดิ์ที่เตือนมา และขอโทษท่านผู้อ่านทุกท่านด้วยนะครับที่ผมเงียบหายไป ช่วงที่ผ่านมางานเยอะมากจนไม่มีเวลาสานต่องานเขียนที่ค้างไว้ในกระทู้ต่างๆเลยครับ

ถัดไปขอเชิญช่างธง เล่าให้พวกเราฟังถึงเครื่องมือช่างชิ้นโปรดของช่างธงครับ

ว่าไงธง....

ต้องขออภัยทุกท่านที่ไม่ได้เข้ามาตอบ เนื่องจากก่อนหน้านี้สถานะสมาชิกของผมหายไป ผมก็เลยไม่ค่อยได้มาที่เว็ปสักเท่าไหร่ พึ่งเจอกระทู้นี้ทางเฟสบุ๊คของคุณเอ๋ เพาะช่าง       สำหรับเครื่องมือที่ผมชอบที่สุดคือเร้าเตอร์คอม้าครับผม ประโยชน์หลักๆเจาะบานพับ เจาะเดือยต่างๆ ตีคิ้วบัว เจาะช่องติดกระจก  บังไบชิ้นงานต่างๆได้อย่างสารพัดประโยชน์  ที่ชอบพิเศษคือ ผมคิดและผลิดมันขึ้นมาเองครับ  ส่วนหลักการทำงาน เดี๋ยวผมจะทยอยลงมาให้ชมครับผม 

 ต้องขอบคุณ คุณเขมทัตและทุกท่านที่ลง ข้อเขียน ความคิดเห็น ประสบการณ์ การทำงาน การใช้เครื่องมือในกระทู้นี็จริงๆ ถ้าไม่มีกระทู้นี้การเริ่มต้น เลือกซื้อเครื่องมือช่างไม้สมัครเล่นของผมคงจะแย่มากๆ ขอบคุณจริงๆครับ