ไม่สนใจสาวสวีเดน ไว้ในฝันเพิ่มอีกคนหรือครับ เธอยังเป็นสาวในฝันผมเลย สวยมาก ๆ

ดูสัดส่วนภายนอกของเธอชัด ๆ

อีกภาพ

หรือว่าบั้นท้าย

ด้านหลัง

อีกมุมบั้นท้าย

พอเธอเปลื้องผ้าออกแล้วเห็นสัดส่วนภายในแล้วยิ่งน่าหลงไหล

สัดส่วนภายในอีกมุม

อีกมุม

ผมเจอเธอเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน เดี่ยวนี้เธอก็ยังมีเสน่ไม่เสื่อมคลาย

แล้วผมจะไปหาเธอมาครอบครองได้ที่ไหนละครับ ยังไงก็ต้องขอขอบพระคุณอย่างยิ่งครับที่โพสมาให้ดู ทำให้ยิ่งหลงไหลเธอมากขึ้นไปอีก ไม่รู้จะไปบนบานศาลเจ้าไหนแล้วครับ

ดูรูปมา2วันแล้ว เมื่อไหร่ คุณPanasu จะบอกสักทีว่าจะหาซื้อได้ที่ไหน ช่วยโทรบอกหน่อยเถะครับ 0896091495

เดี่ยวนี้หายากมาก ๆ เพราะอย่างน้องนางในภาพ ผมจีบมาเป็น 10 ปี กว่าจะได้มาเชยชม เนื่องจากค่าสินสอดเธอแพงมาก เมื่อ 10 กว่าปีก่อนตอนได้มาประมาณ 800 บาท เดี่ยวนี้คิดค่าไม่ต่ำกว่า 3,000 (ที่เจอเขาขายกันส่วนมากเป็น Sandvik ด้ามพลาสติก ราคาถูก ๆ ดูแล้วไม่นาจะเป็นญาติใกล้ชิดกับเธอเลย )

แต่ัยังมีน้อง ๆ ของเธออีก 2 นาง ที่ยังไม่ผ่านมือชายใดมาก่อน 1 นาง และผ่านการใช้งานมาแล้ว 1 นาง นอกจากนี้ยังมีของ US ส่วนมากผ่านการใช้งานมาแล้ว เพราะของ US แท้ ๆ ของใหม่ ๆ หายากมาก ส่วนมากทำในจีน ถ้าหลงเหลืออยู่ก็จะราคาแพงมาำำก ๆ ของ US ที่ผมมีอยู่ เช่น Stanley, Disston, Craftsman, superior, Atkins Warranted พรุ่งนี้จะถ่ายภาพมาให้ดู เผื่อชอบจะได้แบ่งไปเชยชม

ขอบคุณเป็นอย่างยิ่งครับคุณpanssu เรื่องราคาไม่มีปัญหาครับ อันไหนพอแบ่งได้บอกมาเลยครับ อยากได้ใจจะขาดแล้วครับบอกตรงๆ ผมเป็นคนรักเครื่องมือเป็นชีวิตจิตใจ แฟนเขาทิ้งไปหลายคนแล้วก็เพราะเหตุนี้แหละครับ อยู่กับเครื่องมือสนุกกว่าครับ แค่คุณตอบมานี่ก็ดีใจแล้วครับ เป็นพระคุณอย่างยิ่งครับ อย่าให้ใครชิงตัดหน้าไปก่อนนะครับ

มื่อวานผมไปเดินที่ตลาดนัดขายของเก่าเจอเลื่อยตราเรือใบ คนขายเขาบอกว่าเขาเป็นช่างไม้เก่าตอนนี้อายุมาก ทำงานไม่ไหวต้องขายเครื่องมือกินแล้ว ผมลูบๆ คลำ ๆ ดู เพิ่งจะรู้ว่าที่เขาเรียกว่าเลื่อยตราเรือใบ คือ SANDVIK ดังที่ผมเอามา post ให้ดูนั้นเอง แต่เป็นรุ่นคล้ายในภาพ แตกต่างตรงที่มีเหล็กประกับตรงสกรู ถามราคาลุงแกบอกว่า 1,700 บาท ฟักหักตั้ง 3 ซี่ ต่อไม่ยอมลด ลุงบอกว่าซื้อมา 30 กว่าปีแล้ว ตอนนั้น 400 บาท

เอาเลื่อยที่ผมมีมาให้ดูพอเป็นตัวอย่าง ผมก็ชอบสะสมเครื่องมือเหมือนกัน จนเมียบน จนเลิกบ่นไปเอง เดี่ยวนี้เลยซื้อเรื่อย ๆ เหมือนกัน

เลื่อย Sandvik อีกรุ่น ที่ผมมีอยู่

เมื่อเอาซองกระดาษออก

SANDVIK อีก 1 ปื้น

SANDVIK  ซื้อมา 10 กว่าปีแล้ว  ดู ๆ แล้ว ห่างกันไกลลิบกับ SANDVIK ที่ผม Post มาข้างบน ตอนเอามาใช้งานครั้งแรกคมมาก ผมดีใจมาก พอใช้ครั้งที่2 และต่อ ๆ มา ทื่อยังกับอะไรดี เพิ่งจะรู้ว่าที่ใ้ช้อยู่นี้มันไม่มีในรุ่นใด ๆ ของ SANDVIK แต่ยังเก็บไว้เพราะเป็นเลื่อยปื้นแรกสุดที่ผมมี

STANLEY

CRAFTMAN

DISSTON ฟันลูกผสม

ผมดูรูปที่โพสมาใหม่แล้วครับ ใจผมยังไงก็ยังรักเรือใบแดง แบบเป็นคนรักเดียวใจเดียวครับ ไม่รู้คุณpanasuไปเดินตลาดนัดแถวไหน น่าอิจฉาจัง ไม่รู้จะแบ่งให้ผมได้ไหมครับ เรื่องราคาไม่ต้องเกรงใจครับ ผมเองต้องเกรงใจคุณมากกว่า ฟันหัก3ซี่ก็ไม่เป็นไรครับ ความจริงน้องสาวเธอผมก็ชอบครับ แต่พ่อผมท่านไม่ชอบ ท่านบอกว่า ถ้าไม่เอาเรือใบแดงก็เอาStanleyเถอะ ก็เลยต้องรบกวนถามราคาทั้ง2อันนะครับ เผื่อตัดสินใจอีกที แล้วก็เรื่องจะโอนเงินกันอย่างไรหรือจะให้มารับของด้วยตัวเองยังไงช่วยบอกด้วยนะครับ ขอบพระคุณอย่างสูงครับ  

ผมลืมบอกไป เรื่องราคาถ้าจะให้เป็นความลับระหว่างเรา ก็ส่งsms หรือโทรคุยกันก็ได้ครับ โทร 0896091495 ครับ ตอนนี้ผมทำงานอยู่ที่อยุธยา คิดว่าราววันที่4-5เมษานี้จะเข้ากรุงเทพฯ ไม่ทราบว่าคุณอยู่แถวไหน ถ้าจะให้มารับของก็บอกนะครับ

ผมอยู่แถวบางบางกะปิ เบอร์โทรผม ดูได้ในห้อง ประกาศซื้อ-ขาย ผมประกาศขาย Stanley Dovetail jig

ตั้มโคราชได้แค่มองห่างๆ แล้วกลืนน้ำลายดังเอื๊อก.......ด้วยความอยากได้บ้าง sandvic ทำได้สวยมากๆ ใบเลื่อยทำจากเหล็กประเทศสวีเดน ซึ่งขึ้นชื่อในเรื่องเนื้อเหล็กชั้นดี ทำให้เลื่อยมีคุณภาพสูง และมีคุณค่าในตัวของมัน ยี่ห้อนี้ผลิตเครื่องมือหลายชนิด แต่ละชนิด โค ตะ ระ  แพง ทำหายที น้ำตาจะร่วงเอา บางทีซื้อมาก็ไม่กล้าใช้ (ใครจะใช้ลงสวยซะอย่างนั้น) ใบเลื่อยลันดามีลักษณะใหญ่ หนักพอดีๆ การเลื่อยไม้ขนาดใหญ่จึงกินไม้ได้เร็วกว่าเลื่อยธรรมดา เหล็กชั้นดีจะรักษาความคมได้นานกว่าเหล็กทั่วไป  ไม่ต้องตะใบบ่อย แต่อย่าให้เจอตะปูนะ เทพก็จอดเหมือนกัน.....ใครมีรักษาดีๆๆครับ

ทุกวันนี้คงไม่มีใครเอาเลื่อยพวกนี้ออกมาใช้แล้วครับ เท่าที่ผมถามช่างเก่าๆที่เขามีเขาก็เก็บไว้เป็นที่ระลึกว่าเลื่อยนี้ได้เคยใช้หาเลี้ยงปากเลี้ยงท้องเขามานับสิบปี  บางคนใช้จนเรียวแล้วก็ยังเก็บไว้ บางคนถูกขอยืมไปแล้วก็ไม่ได้คืน เจอหน้าทีไรแกบ่นให้ฟังทุกที คนที่ขายไปเพราะไม่มีตังซื้อเหล้ากินไม่มีหรอกครับ เพราะพวกขี้เมาคงไม่ลงทุนซื้อเลื่อยพวกนี้มาใช้ คิดดูว่าเมื่อยี่สิบปีก่อนเงิน800บาทซื้อเหล้าได้ตั้งหลายขวด ใครที่มีไว้ครอบครองจึงเป็นที่หวงแหน มันเป็นคุณค่าทางใจสำหรับคนที่รักอาชีพของเขา ผมเองถึงจะไม่ใช่มืออาชีพ แต่ก็เคยจับเลื่อยมาตั้งแต่จำความได้เพราะบรรพบุรุษเป็นช่างไม้มาตั้งแต่รุ่นทวด คือทวดเป็นช่างทำเกวียน ปู่เป็นช่างไม้ ย่าผมยังเลื่อยไม้เป็นเลยครับ พ่อผมเคยเป็นอาจารย์ช่างไม้ที่วิทยาลัยแห่งหนึ่งเกษียรมานานแล้ว ก็เลยอยากจะหาเลื่อยดีๆเก็บไว้เป็นที่ระลึกว่าตระกูลเราเป็นตระกูลช่างไม้ จะเอาเลื่อยเห่ยๆมาเก็บก็เสียวงศ์ตระกูล นี่แหละครับจึงเป็นที่มาของกระทู้นี้ทั้งหมด แต่ตอนนี้ทำใจแล้วครับ เพราะมันหายากจริงๆ ก็แล้วแต่วาสนาครับ

สุดยอดเลยครับ

 ทำไงจะได้มาเชยชม....สักปื้น....น้อ.......งามหลายเด้อพี่น้อง...มักแล้วครับ

 อยากได้มาประดับบ้านซักปื้น

สนใจแบบไหนโทรไปหาผมได้เลยครับ 0891665967 ผมมีหลายยี่ห้อ หลายรุ่น ที่นำมาใชว์เป็นเพียงส่วนหนึ่ง

ดู DISSTON Made in CANADA ไปก่อนก็แล้วกันครับ มาพร้อมกล่องเดิม ๆ 1กล่องมี  2 ปื้น อีก 1 ปื้น ผู้เปิดกระทู้คนแรกเอาไปเก็บเข้า Conllection เรียบร้อยแล้ว

ขนาด 26" 7 Point

ใบเลื่อยรูปทรงแบบนี้เรียกว่า SKEW BACK บ้านเรามีคนเขาบอกว่ารูปทรงหางปลากราย

ตรายี่ห้อที่ใบเลื่อย

ฟันเลืื่อยคมกริบเหมือนฟันปลาปิรันย่า

คุณ panasu ครับผมเป็นช่างมือสมัครเล่น และรัก  ชอบ เครื่องมืองานไม้มาก

แค่ได้เห็นก็มีความสุขแล้ว มีแบ่งให้ผมไว้สะสม บ้างไหมครับ

mosaicoffee@hotmail.com

ได้ครับคุณ mosaic coffee สนใจแบบไหนโทรไปหาผมได้เลยครับ 0891665967 ผมมีหลายยี่ห้อ หลายรุ่น ที่นำมาใชว์เป็นเพียงส่วนหนึ่ง หรือไปดูที่บ้านก็ยินดีครับ

เห็นแล้วผมก็อยากจะสะสมเหมือนกันครับ

ผมอยู่ที่เชียงใหม่ครับ จะสะดวกส่งรูปและราคาที่ mosaicoffee@hotmail.com

ผมจะได้เลือกดูครับ

โทรไปคุยกันก่อนครับ ชอบแบบไหนอย่างไร เพราะเครื่องมือช่างมีหลายอย่าง

โทร 0891665967

ขอบคุณมากครับ

ไม่ได้เข้ามานานแล้วครับ ไปเที่ยวต่างประเทศซะนาน มีเพื่อนๆแอบมา update กันเงียบๆเลยอยากร่วมวงด้วยครับ สำหรับเลื่อยลันดายี่ห้อ DISSTON ถ้าเป็นในอเมริกา ก็เป็นสุดยอดเลื่อยครับ มีประวัติมายาวนานมาก เป็นเลื่อยลันดาในฝันของผมอีกยี่ห้อหนึ่งเช่นกัน แต่ราคาแพงมากครับ ยิ่งรุ่นเก่าๆที่สภาพสวยๆก็หลักหมื่นครับ แต่ช่างไม้บ้านเราไม่ค่อยรูจัก คงเพราะว่าไม่มีขายในบ้านเรา แต่ถ้าเป็น SANDVIK MADE IN SWEDEN ช่างบ้านเรารุ่นเก่าๆจะรู้จักกันในนามเลื่อยตราเรือใบ เจ้าเรือใบที่ว่านี่เป็นเรือสำเภานะครับ ไม่ใช่เรือใบไวกิ้ง ใครมีโอกาสพบเจอหรือได้เป็นผู้ครอบครองก็ถือว่าโชคดีแล้วครับ เพราะเป็นสุดยอดเลื่อยจริงๆ จะเรียกว่าเลื่อยเทพเลยก็ได้ ผมเองได้มาแล้วไม่กล้าใช้ครับ ได้แต่เอาอันเก่าๆลองดู แล้วก็ต้องรีบทำความสะอาดทาน้ำมันเก็บไว้อย่างดี แถวบ้านผมมีลุงคนหนึ่งแกเป็นช่างฝีมือละเอียดมาก เดี๋ยวนี้เลิกอาชีพแล้วเพราะอายุเกือบ80แล้ว แกใช้SANDVIK 288ปื้นเดียวมากว่า30ปี ตอนนี้ยังคมกริบ เพราะแกใช้แล้วดูแลรักษาเป็นอย่างดี แกบอกว่าตอนนั้นซื้อมา800บาท ผมขอซื้อแก3000 เกือบโดนแกไล่เตะแล้วครับ แกบอกว่าแกรักยิ่งกว่าลูกซะอีก  ทุกวันนี้ผมยังหาSANDVIK 288มาครอบครองไม่ได้เลยครับ แต่คงต้องมีสักวัน ได้มาเมื่อไหร่ คงต้องไปหาหลวงพ่อดังๆช่วยเจิมให้สวยๆปิดทองให้เหลืองอร่ามแล้วเอาขึ้นหิ้งบูชาให้สะใจซะที  ขอในนักสะสมทุกท่านโชคดีนะครับ   

แวะมาเพิ่มเติมอีดหน่อยนะครับ คือลุงที่แกจะไล่เตะผม แกบอกว่ารูตรงปลายเลื่อยนั้นคนสมัยก่อนเขาเรียกว่า"ตา"ครับ มีไว้สำหรับแขวนเลื่อย คือการเก็บรักษาเลื่อยนั้นต้องแขวนให้ตั้งฉากกับพื้นโลกครับ จะได้ช่วยรักษาความตรงของใบเลื่อยได้ดีที่สุด ไม่ใช่เอาไปเหน็บไว้ตามข้างฝา มันจะคดแล้วเวลาเลื่อบมันจะสะบัด สำหรับSANDVIK ที่มีขายในบ้านเราเมื่อก่อนนี้มีทั้งแบบมีตาและไม่มีตาครับ แบบไม่มีตาหรือรูที่แขวนนั่นแหละครับ เขาเรียกว่าเจ้าปลายบอด คือปลายมันไม่มีตานั่นเอง   มาถึงตรงนี้อาจมีบางคนคิดว่า"แล้วเราจะรู้เรื่องพวกนี้ไปทำอะไร" ก็คงไม่แปลกครับ ที่จริงรู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหาม แต่ยิ่งรู้ข้อมูลมากเท่าไหร่นั่นคือสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่งสำหรับนักสะสมครับ ใครมีพ่อหรือมีคุณปู่่คุณตาเป็นช่างไม้ ก็ลองเอาเครื่องมือเก่าๆไปให้เป็นของขวัญวันเกิดแล้วคุยกับแกเรื่องเครื่องไม้เครื่องมือนี่แหละครับ คุณจะเป็นลูกรักหลานรักคนโปรดของแกทันที ยิ่งถ้าเป็นพ่อตาด้วยละก็ มีหวังจะรักลูกเขยซะยิ่งกว่าลูกสาวเสียอีก 555

                                                                                                           ฝันดีทุกท่านนะครับ 

สุดยอดเลื่อยของ อเมริกา คือ DISSTON และสุดยอดเลื่อยของสวีเดน คือ SANDVIK เมื่อทั้งคู่มาเจอกันจะเกิดอะไรขึ้น

มันผสมพันธ์กันเกิดเป็นเลื่อยลูกผสม SANDVIK DISSTON เขาเรียกว่าสุดยอดของสุดยอด หายากมาก ๆ อย่างในภาพเป็นเลื่อยตัด ขนาด 22" ฟัน 10 ฟัน เป็นฟันละเอียดใช้เป็นเลื่อยตัด

   สวยงามมากครับ ขนหลุกเลย

               เห็นคุณ Panasu เอาเลื่อยลูกผสม Sandvik กับDisston มาโชว์ แล้วทำให้นึกถึงตราปลาเบ็ด ที่เป็นเครื่องหมายการค้าของSandvik-Bahco เพราะมีคนเคยสงสัยว่ามันตัวเดียวกันหรือเปล่า  ก็อย่างที่คุณตั้มเคยบอกว่ามันตัวเดียวกันนั่นแหละครับ    คือว่าเรื่องมันยาวครับ แต่จะขอเล่าแต่พอเป็นกระสัยนะครับ เพราะผมก็ไม่ได้ค่าโฆษณาใดๆ อีกทั้งถ้าเกิดผิดพลาดไปก็จะเจ็บตัวได้เพราะฉะนั้นถ้าจะผิดพลาดคลาดเคลื่อนประการใดก็ต้องขออภัยบริษัทSandvik และบริษัทBahcoและท่านผู้อ่านทุกท่านไว้ ณ.โอกาสนี้เสียก่อน ก็เรื่องมันมาเป็นภาษาสวีเดนนี่ครับ ยิ่งอ่านไปอ่านมาก็ยิ่งงงงงครับ

              มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าครับ  ขอกล่าวถึงSandvik ก่อนนะครับ  บริษัทSandvik ได้ก่อตั้งขึ้นโดยนายGoran Fredrik Goransson ในปีค.ศ.1862 ในเมือง Sandviken โดยมีการดำเนินกิจการเกี่ยวกับการผลิตเครื่องจักรและอุปกรณ์ในการทำเหมืองแร่ และเครื่องมือต่างๆ และการผลิตโลหะผสม ซึ่งมีความเชี่ยวชาญเป็นพิเศษในการผลิตเหล็กกล้า,แสตนเลสและอัลลอยด์

             ส่วนบริษัทBahco ได้ก่อตั้งขึ้นโดย นายPetter Johan Johansson ในปี ค.ศ.1886 ในเมือง Enkopings นายJohanนี่แกเป็นนักประดิษคิดค้นครับ เป็นผู้ที่ทำประแจจับท่อแบบสองขาและประแจเลื่อนที่เราใช้กันอยู่ทุกวันนี้แหละครับ และแกยังเป็นเจ้าของสิทธิบัตรสิ่งประดิษฐ์ต่างๆอีกมากมาย

             ในช่วงที่Bahco เริ่มก่อตั้งนั้น ทางด้านSandvikก็เริ่มผลิตเลื่อยแล้วครับ  ทั้งสองบริษัทต่างก็ดำเนินกิจการจนกระทั่งผู้ก่อตั้งทั้งสองท่านต่างก็ล้มหายตายจากกันไปแล้ว ทั้งสองบริษัทต่างก็มีการเปลี่ยนแปลงทั้งผู้บริหารทั้งการดำเนินกิจการเรื่อยมา จนกระทั่งบริษัทBahco มีการย้ายฐานการผลิต ต่อมาในปีค.ศ.1991โรงงานในEnkopingsจึงถูกซื้อไปโดยบริษัทSandvikและเปลี่ยนชื่อโรงงานเป็นSandvik-Bahco โดยผลิตเครื่องไม้เครื่องมือต่างๆภายใต้เครื่องหมายการค้าของSandvikซึ่งก็คือ ปลาเบ็ด นั่นเอง ภายใต้ความคิดที่ว่าเหล็กดีต้องแกร่งและไม่เปราะเหมือนขอเบ็ดตกปลานั่นแหละครับ

            แต่ใดๆในโลกล้วนอนิจจังครับ เพราะต่อมาภายหลัง ได้มีบริษัทยักใหญ่ในยุโรปเข้ามาเทคโอเวอร์บริษัทBahco และได้ซื้อโรงงานคืนจากSandvik แต่สินค้าที่เคยผลิตโดยใช้ตราปลาเบ็ด ก็ยังคงใช้แบรนด์เดิมนั่นแหละครับ เพียงเปลี่ยนชื่อเป็นBahco เท่านั้น     

            ทีนี้ทุกท่านคงถึงบางอ้อแล้วนะครับ นอกจากนี้ยังมีเรื่องของสิ่วยี่ห้อดังที่ผมกำลังฝันอยากจะได้มาครอบครอง ซึ่งก็มีเรื่องของBahcoเข้าไปเกี่ยวข้องอีกด้วย แต่ไม่ใช่ยี่ห้อBahcoนะครับ ส่วนจะเป็นยี่ห้ออะไรเรื่องราวจะเกี่ยวข้องกันอย่างไร ขออุบไว้ก่อนนะครับ  เพราะผมยังไม่มีเจ้าสิ่วที่ว่านี้เป็นของตัวเองเลย ต้องแอบๆหาให้ได้ก่อนครับ ถ้าขืนกระโตกกระตากไปตอนนี้ เดี่ยวเพื่อนๆจะพากันไปแย่งซื้อหมด ผมก็จะอดนะครับ บอกกันตรงๆอย่างนี้แหละ แต่ขอบอกก่อนนะครับว่ามันโค-ตะ-ระ แพงครับ

           ดูอย่างสาวสวีเดนที่ชื่อSandvik288นั่นแหละครับ จนป่านนี้ผมยังไม่ได้เป็นเจ้าของเลย ได้ข่าวแว่วๆว่าราคาวิ่งไปเฉียดหมื่นแล้ว จริงเท็จประการใดไม่ทราบ ผมคนบ้านนอก ไม่ค่อยมีโอกาสเข้าเมืองบางกอก ปีหนึ่งเข้าไปครั้งสองครั้งก็ไปไหนไม่ค่อยจะถูก ก็คงต้องทำใจรอคอยบุญหล่นทับไปเรื่อยๆครับ 

           เผื่อวันไหนคุณPanasu จะเกิดใจดีส่งไปรษณีย์ไปให้ถึงบ้าน  คงต้องฉลองกันเป็นการใหญ่ แต่ได้ข่าวว่ามีอยู่ปื้นเดียว รักสุดๆด้วย อะไรจะปานนั้นครับ 

                                                 จบก่อนดีกว่า    ผมได้สิ่วที่ว่าเมื่อไหร่ จะมาโม้ใหม่นะครับ สวัสดีทุกท่านครับ 

เทพ...จริงๆ   

ผมอยากจะเป็นเจ้าของ Diston สักปื้น ได้ไหมครับ

ได้ครับ โืทรไปหาผม ผมพร้อมที่จะจัดหาให้ตามความต้องการครับ

เลื่อยลอที่คุณ mosaic coffee ตามหา มาแล้วครับ ท่านได้รับสิทธิ์นั้นทันทีครับ

เลื่อยลอ disston ขนาด 14"

 อาุวุธ คู่กาย สวยมากเลยครับ 

                     สวัสดีแฟนพันธุ์แท้ทุกๆท่านครับ  ผมได้รับข่าวดีจากคุณPanasuมาสองวันแล้ว คือพี่ท่านโทรมาบอกว่าได้Sandvik288มาอีก 1อันแล้วกำลังจะส่งมอบให้ผม ก็ต้องขอขอบคุณอย่างสุดซึ้งครับ หลังจากที่ตามหามาเกือบครึ่งปี ก็จะได้ครอบครองสาวสวีเดนกับเขาบ้าง  อ่านแล้วอย่าแอบอิจฉากันนะครับ  ได้ข่าวว่ามีใครบางคนตามหาSandvik288 อยู่เหมือนกัน ใจเย็นๆต้องได้เป็นเจ้าของสักวันครับ  เป็นเรื่องแปลกอยู่เหมือนกัน เพราะที่จริงแล้วผมตามหาตามตลาดนัดแถวบ้านมาเกือบสองปีแล้ว แต่ไม่เคยเจอเลย มาเมื่อสองสัปดาห์ก่อนได้ไปเจอมาปื้นหนึ่ง เป็น Sandvik รุ่นไหนไม่ทราบได้ ฟันหักไป5ซี่ แถมมีน๊อตอยู่แค่สองตัว ด้ามพลาสติคแตกนิดหน่อย ผมถามคนขายว่าเท่าไหร่ เขาบอกว่า"ร้อยเดียวครับพี่"ผมรีบควักเงินจ่ายแล้วกลับบ้านทันที พอถึงบ้านก็ไม่ต้องไปสนใจอะไรแล้วครับ ขัด-ขัด-ขัด แล้วก็ลบฟันเดิมออกให้หมด แล้วก็ขึ้นฟันใหม่ แล้วก็ แทง-แทง-แทง สองวันผ่านไปก็เรียบร้อย หาน๊อตมาใส่ให้ครบ  ทดสอบด้วยการโกรกไม่มะเกลือหน้าแปด ฉลุยครับ อีกสองวันมีลูกน้องมาถามว่า "พี่ครับผมได้ไม้มะค่าแต้มาแต่ผมเลื่อยไม่เข้าครับ พี่มีเลื่อยดีๆไหมครับ ได้ข่าวว่าพี่มีดีๆอยู่หลายปื้น ผมขอยืมไปลองดูหน่อยครับ" 555 ไอ้ลูกไม้แบบนี้ไม่ได้กินซะละ ผมบอกมันไปว่า "ถ้าเอ็งอยากลองเอ็งก็ไปแบกไม้มาลองที่บ้านข้านี่แหละ ข้าจะเลื่อยให้ดูเป็นขวัญตา"   ตั้งแต่วันนั้นผมยังไม่ได้เห็นไม้ของมันเลยครับ หน้ามันก็ไม่ได้เห็น    หลังจากที่ชื่นชมกับSandvikที่ขึ้นคมด้วยฝีมือตัวเองมาได้่สองสัปดาห์ วันนี้บังเอิญแบ็ตโทรศัพท์มันเกิดเสื่อมสภาพแบบใช้การไม่ได้เลย ที่จริงฝืนใช้มาตั้งสองเดือนแล้ว วันนี้มันไม่ไหวแล้ว ก็เลยจำใจต้องลุยน้ำออกไปซื้อใหม่ ระยะทางแค่2ก.ม. ต้องลงเรือแล้วก็ขึ้นรถ แล้วก็ลงจากรถลุยน้ำไปขึ้นรถอีกต่อหนึ่งกว่าจะถึงตลาด นี่ถ้าไม่เกรงว่าคุณPanasuอาจจะโทรมาคุย ก็คงไม่ต้องลุยถึงขนาดนี้  แต่ก็คุ้มค่าจริงๆครับ ทีแรกคิดว่าตลาดนัดวันนี้คงจะไม่ค่อยมีใครมาขายของซะอีก ก็น้ำมันท่วมรอบตลาดหมดแล้ว แต่ก็ยังมีคนอุตส่าห์มาอยู่หลายร้านครับ ทีแรกผมตั้งใจว่าซื้อแบ็ตฯแล้วจะรีบกลับ แต่พอตอนจะกลับเดินไปเจอน๊อตSandvikตัวหนึ่งเข้าพอดีเลยครับ มันมีด้ามพลาสติคSandvikติดมาด้วยครับ และที่สำคัญที่ด้ามมันมีใบเลื่อยsandvik288 24" ติดมาด้วย โอ้แม่เจ้า! จะฟลุ๊คอะไรปานนั้น ผมถามคนขายว่า"ลุงอันนี้เท่าไหร่ครับ" แก่บอกว่า"50" สั้นๆแต่ได้ใจความ ควักเงินจ่ายทันที ลุงแกก็ใจดีแถมถุงปุ๋ยใส่มาให้1ใบ ดีใจเหมือนถูกรางวัลที่1 แต่ตอนขากลับนี่แหละครับ สะอื้นเลยครับ เพราะน้ำมันดันขึ้นสูงกว่าขามา รถก็ไปไม่ได้ ลาก็ไปไม่ไหว คนก็เลยต้องลุยดุ่มๆไป กว่าจะถึงบ้านเล่นเอาปากเขียวเลยครับ  อาบน้ำอาบท่าแล้วก็มานั่งพิจารณาดูSandvik288ที่เพิ่งจะได้มา แล้วก็เลยคิดว่าไอ้ที่ได้มานี่นะ มันเพราะความพยายามหรือเพราะความบ้าของเรากันแน่ หรือทั้งสองอย่างบวกกัน หรืออาจเป็นด้วยกุศลจิต ที่คิดจะเก็บเครื่องมือต่างๆไว้ทำพิพิธภัณฑ์เครื่องมือช่างไม้ เอาไว้ให้คนรุ่นหลังได้ชมได้ศึกษากัน  ได้เครื่องมือดีๆจากคุณPanasu มาก็หลายชิ้นแล้วครับ โดยเฉพาะSandvik288 26" ที่กำลังจะมอบให้ ก็ต้องขอขอบพระคุณอย่างยิ่ง เพราะเธอคือสิ่งที่ผมรอคอยมานานแล้ว  แต่ยังฉลองไม่ได้ครับเพราะน้ำมันท่วมจนแย่แล้ว ต่อไปคงต้องเปลี่ยนเทร็นมาเป็นสะสมเรือบ้าง คงจะเข้าท่าครับ เดี๋ยวนี้แถวบ้านผมถ้าใครไม่มีเรือ ก็เน่าอยู่บนหลังคาบ้านนั่นแหละครับ 555   ขออนุญาตไปนอนเอาแรงไว้ลุยน้ำก่อนนะครับ 

                                                     ขอให้ทุกท่านโชคดี พ้นจากรัศมีน้ำทวมนะครับ ราตรีสวัสครับ 

เลื่อยลันดา DISSTON D-95 ใหม่แกะกล่อง อีกปื้นที่ผมมี

อีกภาพ

ผมมีความสนใจพวกเครี่องมือเก่าๆ ทีเคยใช้ตอนเด็กๆเพราะเตี่ยเป็นผู้รับเหมา เป็นช่างไม้ทำทั้งบ้านและเฟอร์นิเจอร์ ตอนนี้ผมเริ่มแก่แล้วทำธุรกิจเกี่ยวกับระบบอุตสาหกรรมเลยไม่ได้จับเครื่องมีอพวกนี้เลยเป็นเวลาเกือบ 40 ปี แต่ยังรู้สึกผูกพันธ์ จึงต้องศึกษาหาความรู้จากท่านผู้รู้ทั้งหลาย ผมกำลังสะสมเครื่องมือช่างไม้เก่าอยู่ครับ บังเอิญไปเจอเลื่อยลันดา และเครื่องมืออีกหลายรายการที่ร้านขายเครื่องมือที่ตกทอดมาสู่รุ่นลูก แต่ลูกไม่สนใจทำ มีของเหลือเก็บเก่ามากพอควร ที่ผมสงสัยเป็นพิเศษคือเลื่อยลันดาตราเรือใบที่ท่าน ตั้มโคราชมี ด้ามสีดำมีรูปเรือใบ สวีเดน เขามีเหลือ 2 ปื้น ท่านใดมีประวัติหรือข้อมูล รบกวนช่ายชี้แนะด้วยครับ ส่วนรายการอื่นๆที่เขามีอยู่ผมคงเหมาหมดละครับ

เลื่อยลันดาตราเรือใบที่ถูกต้องและแท้จริง คือ SANDVIK 288 ในความเห็นที่ 1 ของกระทู้นี้ ส่วนเลื่อยลันดาตราเรือใบปลาหมึกอะไรนั้น ไม่อยู่ในสารบบของเลื่อยใด ๆ เลย ฝรั่งไม่รู้จัก ลอง search หาใน google.com ดูซิครับว่าจะเจอยี่ห้อนี้หรือไม่ สะสมที่มันเป็นสากล ที่ฝรั่งรู้จักดีกว่าครับ ส่วนเลื่อยถูก ๆ ไม่กี่ร้อยบาท เขาเรียกว่าเมื่อย ครับ เอามาเลื่อยแต่ละทีโคตรเมื่อย ทื่อมาก ๆ เลื่อยพวกนี้พวกกรรมกรรายวันชอบใช้ เพราะว่านั้งแทงเลื่อยไปครึ่งวัน ได้ทำงานครึ่งวัน รับค่าจ้างเต็มวัน 2-3 วันแทงเลื่อยทีนึง ส่วนเลื่อยตราเรือใบ SANDVIK แทงฟันเลื่อยทีนึงใช้ไปจนลืม

 ขอบคุณมากครับท่าน ขอแสดงความคิดเห็นหน่อย ผมก็สงสัยอยู่เหมือนกันเลยทดลองงอแล้วดีดดูมันก็ตรงดีไม่แน่ใจเลยต้องเข้ามาขอความรู้ครับ ยังงัยมีอะไรดีๆจะเข้ามาอีกครับ ต้องขอขอบคุณอีกครั้งครับในความมีนำ้ใจ

เลื่อยลันดา sandvik ตามภาพกระทู้ ตำนานเลื่อยเทพ ของคุณตั๊มโคราช  ในภาพเป็น sandvik เรือใบด้ามพลาสติก ของแท้ ๆ ครับ

http://www.thaicarpenter.com/index.php?lay=boardshow&ac=webboard_show&WBntype=1&Category=thaicarpentercom&thispage=4&No=1403766

อยากเห็น เลื่อยลูกผสม SANDVIK DISSTON ตอนเปลื่อยกายจังเลยครับ เช็คสัดส่วนว่าจะเซ็กซี่แค่ไหน

วันหลังจะถ่ายรูปให้ดูครับ

 คุณ panasu ครับ จริงๆแล้วผมยังไม่เห็นของจริงครับ พอดีเพื่อนผมชอบเล่นไม้จ้างช่างแก่ๆมาตบแต่งบ้าน เพื่อนเห็นช่างเขามีฆ้อนตราตาแท้ใช้อยู่ (แท้เก่าเยอรมัน) เพื่อนเลยถามว่าจะหาซื้อได้ที่ใหน เขาบอกว่าร้านนี้มีของเก่าอยู่เยอะตกทอดมให้ลูกชาย แต่ลูกชายไปค้าขายอย่างอื่น ตอนนี้ลูกชายอายุเกือบ 60 แล้ว เพื่อนเลยเข้าไปหาฆ้อนตราตาแ่ต่ไม่มีของ ได้ตราระฆังกับตรากระต่ายมา และเอาเลื่อยติดมือจะมาฝากผมด้วย ตามที่คุยกับเพื่อน (อยู่คนละจังหวัด) เขาบอกที่ด้ามจับมีรูปเรือใบ เขียนตรา boat-hook ครับ สภาพเก่าเก็บจริงๆ ผมเลยลองเข้ามาหาข้อมูล และได้รูปของท่าน ตั้มโคราช ตามลิ้งก์ข้างล่างครับ ของเตี่ยผมสมัยก่อนมีเยอะครับ แก่แล้วเลิกเลยโดนยืมจนหายหมดเหลือตู้เซฟบรรพบุรุษ 100กว่าปีของอังกฤษให้ลูกเดียว ดันยังมาโดนโขมยไปอีก....ทำร้ายจิตใจมาก...ยังงัยขอรบกวนท่านด้วยครับ                                                            http://www.thaicarpenter.com/index.php?lay=boardshow&ac=webboard_show&WBntype=1&Category=thaicarpentercom&thispage=9&No=1245495

โทรไปพูดคุยกับกับผมได้เลยครับ 0891665967

 มีใครสะสมเลื่อย Atkins มั้ยครับ เห็นที่อเมริกาเค้าก็นิยมเหมือนกัน ราคาก็สูงไม่แพ้ Disston