พลิกไม้แล้วเล็งจุดตัดที่เส้นซีโร่อีกครั้ง แล้วจับแคล็มป์

ผ่าอีกครั้ง

จากนั้นก็ ปังตอ ต่อครับ เลื่อยจนขาดจากกัน

แต่งรอยอีกนิดหน่อย

รูปใน ค.ห.304 กับ รูปนี้ ผมใช้นิ้วมือขวากดใบเลื่อยไว้ขณะที่เลื่อยไม้ เพื่อให้ใบแนบกับไม้ตลอดเวลาครับ

มาร์คจุดเจาะรูใส่แกนแคล็มป์

ขนาดของแกนแคล็มป์

ผมใช้ดอกสว่านขนาด 12 ม.ม.เจาะครับ ตอนใส่แกนแคล็มป์ฟิตเปรี๊ยะเลย

ลูกบิดเก่าเหลือจากงานที่ทำไว้เมื่อปีที่แล้วครับ

 เห็นความยาวกำลังดีเลยหยิบมาใช้ แกนลูกบิดเป็นปุ่มรับชั้นทำจากสเตนเลสดูสวยดี แต่พอประกอบแล้วแทบไม่ได้โผล่ออกมาโชว์ตัวเลย  

แกนลูกบิดมีขนาดเกือบๆ 8 ม.ม.ผมเลยใช้ดอกสว่านขนาด 8 ม.ม. เจาะรูสำหรับสอดแกนลูกบิด

จากนั้นผมทำจิ๊กสำหรับเลื่อยมือมาอันนึงครับ

คือผมคาดว่าถ้าใช้มือเปล่า ผมอาจเลื่อยเป๋ออกจากกลางรูที่เจาะไว้เมื่อสักครู่ได้ ไม่ใช่เลื่อยไม่ดีนะครับ  คือมันเป็นนิสัยส่วนตัวของผมอย่างนึง คือถ้าป้องกันได้ล่วงหน้าผมจะทำการป้องกันไว้ก่อนเสมอครับ ^_^

เวลาเลื่อยผมก็ใช้นิ้วยันใบเลื่อยไว้

ดูอีกมุมครับ

ผลงานของ เลื่อยปังตอ ( เลื่อยญี่ปุ่น ) ครับ

เจาะรูสำหรับยึดก็อกเกิ้ลแคล็มป์

ผมเจาะไว้ด้านละ 6 รู ซ้ายกับขวา เผื่อไว้สำหรับย้ายตำแหน่งหรือย้ายด้านก็อกเกิ้ลแคล็มป์ครับ

สอดแกนลูกบิดสำหรับขันล็อคแกนแคล็มป์

ลองติดตั้งกับเครื่องเลื่อย

ขันลูกบิดพอตึงๆมือก็ไม่หมุนเลื่อนง่ายๆแล้วครับ ^_^

พร้อมทำงาน

ผมลืมรายละเอียดเหมือนเคย

ไม้ที่ใช้ทำแคล็มป์เป็นไม้เมเปิ้ลมีความแข็งแรงใช้ได้ดีทีเดียว ( ไม่ได้หมายถึงใช้ทีที่ 2,3ไม่ได้นะ5555+) ฝรั่งใช้ในงานหลายประเภท รวมไปถึงกีฬาเช่นใช้ทำไม้เบสบอลครับ

ส่วนรายละเอียดอื่นๆที่ผมอาจตกหล่นจนทำให้ดูภาพ,อ่านแล้วไม่เข้าใจ ถามได้เลยครับ ยินดีตอบเสมอ

แท่นรวมร่างฯ ตอน รวมญาติ

เนื่องจากมีผู้สร้างแท่นรวมร่างฯได้ส่งรูปมาให้ผมได้ดู 2 ท่าน คือ คุณ toon กับ คุณ นัทคุง ผมเห็นว่าทั้งสองท่านได้สร้างตามแนวคิดหลักอย่างนึงของผม คือ ใช้วัสดุที่เรามีอยู่แล้วมาประยุกต์ใช้ ผมคิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์กับผู้ที่ติดตามกระทู้รวมร่างฯอยู่ จึงได้ขออนุญาตกับทั้ง 2 ท่านว่า ผมจะนำรูปที่ส่งมาให้ผมมาแชร์ในกระทู้นี้ ซึ่งทั้งสองก็ยินดี นี่จึงเป็นที่มาของ รวมร่างฯ ตอน รวมญาติ ครับ

ท่านแรกที่ส่งรูปมาคือคุณ toon ครับ

การยึดไม้เป็นแท่น คุณ toon ใช้น็อตสกรูขนาดใหญ่ ดูแข็งแรงดีมากครับ

เครื่องเลื่อยฯและเครื่องรีดไม้ของ คุณ toon ใช้คนละยี่ห้อกับของผม การจัดวางเครื่องก็ต่างกันไป แต่ใช้งานได้เหมือนๆกันครับ ^_^

คุณ toon บอกว่าจะไม่ทำลิ้นชักเพราะจะเอาด้านล่างของแท่นไว้วางไม้ครับ

.

.

ของคุณ  นัทคุง ครับ

คุณ นัทคุง สร้างบ้านใหม่ จึงใช้ไม้จากบ้านหลังเก่าที่เพิ่งรื้อไปมาสร้างแท่นครับ

ใช้แนวคิดเดียวกับผม แต่รายละเอียดแตกต่างกันไปตามไอเดียแต่ละคน

วิธียึดแท่นของ คุณ นัทคุง

.

.

ครับ อย่างที่ผมกล่าวไว้ข้างต้นว่า ทั้ง 2 ท่านประยุกต์ใช้วัสดุที่มีอยู่มาสร้างแท่น สำหรับผมแล้วการประยุกต์ของที่มีมาใช้นี่นอกจากจะประหยัดสตางค์แล้ว ยังเป็นความท้าทายสมอง,ความคิด ในการ จัดสรร,พลิกแพลงของเหล่านั้นให้เหมาะสม,ลงตัวหรือเพียงพอกับโปรเจคนั้นๆครับ ซึ่งทั้งคุณ toon และ คุณ นัทคุง ก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเป็นสิ่งที่ทุกคนสามารถทำได้เช่นกัน เหนืออื่นใด สำหรับผมแล้วครั้งนี้ผมรู้สึกดีใจมากๆที่การแชร์เรื่องราวของผมประสบความสำเร็จในเรื่องการอธิบายชิ้นงานที่ผมสร้างขึ้นมาจนผู้อื่นสามารถเข้าใจจนได้ครับ  5555

ครั้งต่อไปจะเป็นเรื่องฮูดดักฝุ่นเครื่องเลื่อยองศาครับ

รอชมต่อ ^^ Idea

ต้องขอโทษด้วนนะครับ แบบว่าผมทำเสร็จ มันก็มืดพอดี เลยถ่ายมันแบบมืด ๆ มาให้ดู 
อันที่จริง ก็ยังไม่สมบูรณ์หรอก ยังขาด ติดล้อ + แท่นรับไม้จากเครื่องรีด และทาสี 
ที่ขาดไม่ได้ Zero Clearance ยังไม่ได้ทำเลย

ฮูดดักฝุ่นเครื่องเลื่อยองศา

ฮูดดักฝุ่นเครื่องเลื่อยองศาของฝรั่ง

ฮูดดักฝุ่นเครื่องเลื่อยองศาของฝรั่ง

ฮูดดักฝุ่นเครื่องเลื่อยองศาของฝรั่ง

ฮูดดักฝุ่นเครื่องเลื่อยองศาของฝรั่ง

ฮูดดักฝุ่นเครื่องเลื่อยองศาของฝรั่งใน ค.ห.340 - 343 นั้น ต้องใช้เครื่องดูดฝุ่นและท่อดูดขนาดใหญ่เพราะพื้นที่อากาศในอุโมงค์ดักฝุ่นมีมาก ถ้าผมใช้เครื่องดูดฝุ่นที่ผมมีอยู่ในขณะนี้ร่วมกับฮูดดักฯขนาดใหญ่จะไม่สามารถดูดฝุ่นที่พุ่งออกจากคมเลื่อยได้ทัน เรื่องนี้ผมได้พบกับตัวเองดังที่จะแสดงภาพใน ค.ห. ต่อๆไปครับ

แบบที่ผมทำขึ้นเอง

แบบที่ผมทำขึ้นเอง

แบบที่ผมทำขึ้นเอง

แบบที่แสดงใน ค.ห. 345 - 347 นั้น ผมออกแบบอย่างนี้เพื่อให้สามารถสร้างฮูดดักฝุ่นให้มีขนาดเล็กลง คือมีกรอบอุโมงค์ที่ด้านบนเท่านั้นไม่ต้องมีฐานด้านล่าง

สิ่งที่ผมทำผิดพลาดไปทั้งๆที่ตอนคิดแบบรูปทรงผมได้คิดไว้แล้วแต่ตอนสร้างกลับลืมไปคือ กรอบฯนี้ตื้นไป+กับผนังฮูดตั้งเป็นแนวปะทะลมและฝุ่น ทำให้ลมและฝุ่นที่มาปะทะกับฮูดนี้ม้วนตัวออกมานอกกรอบฯที่สร้างมา มีฝุ่นที่ดักได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น วิธีแก้ที่ผมจะทำก็คงต้องทำฮูดให้มีรูปทรงเป็นปากแตร และท่อดูดอยู่ที่ปลายอีกด้านตามที่ได้คิดแบบไว้ (แต่ลืมตอนสร้าง ) ครับ 

เมื่อฮูดฯที่เพิ่งทำมาไม่สามารถใช้การได้ผมเลยเก็บไว้ก่อนรอโอกาสเหมาะๆที่จะแก้ไข และเปลี่ยนแนวคิดจากการดักและดูดฝุ่นที่ท้ายเครื่องฯ มาเป็นดักและดูดฝุ่นที่หลังใบเลื่อยแทนครับ

แผ่นยางป้องกันฝุ่นช่องแสงเลเซอร์และบังคับทิศทางฝุ่นให้เข้าท่อระบายฝุ่น,ขี้เลื่อย

ของชิ้นนี้โรงงานให้มากับเครื่อง สามารถป้องกันฝุ่นปลิวไปติด,ปิดช่องเครื่องส่องแสงเลเซอร์ได้ผล 100 % ครับ แต่สามารถบังคับทิศทางฝุ่น,ขี้เลื่อย ให้เข้าช่องระบายฯได้น้อยมากเพราะมีขนาดเล็กเกินไป

ถอดสกรูออกมาจะมีแผ่นเหล็กพับเป็นโครงให้ยางฯยึดไว้

ผมใช้ยางในเก่าๆของมอเตอร์ไซด์ ขนาด 7 ซ.ม. ( ทำให้แบนแล้วค่อยวัด ) ตัดให้ยาวกว่ายางต้นแบบของเครื่องเลื่อยฯ ประมาณนิ้วครึ่งโดยตัดให้เอียงเล็กน้อย เพื่อเวลาประกอบกลับ ยางจะได้ขนานกับพื้นเพราะผมต้องการให้ฝุ่นเล็ดลอดไปได้น้อยที่สุดตอนตัดไม้ครับ

ตัดอีกครั้งที่มุมแหลมของยาง จะได้แผ่นยางทรงนี้

***เอาด้านนอกของยางต้นแบบกับยางในมอเตอร์ไซด์ชนกัน*** แล้วใช้คัตเตอร์ทำร่อง,รู ตามยางต้นแบบ

ที่ผมใช้ด้านนอกของยางเพราะเมื่อพลิกยางในฯและยึดกับแผ่นเหล็กโคลงแล้ว ยางจะบานออกและโค้งตามใบเลื่อยทำให้รับฝุ่นได้ดีกว่าครับ 

ประกอบกลับที่เดิม

ตัดแต่งแผ่นยางส่วนที่กว้างหรือยาวเกินไป ไม่ให้ยางไปโดนใบเลื่อยเมื่อทำการตัดไม้ ทั้งการตัดไม้แนวดิ่งหรือตัดแนวตะแคงข้าง ในที่นี้ผมเหลือระยะห่างจากคมเลื่อยกับขอบยางไว้ประมาณ 1 ซ.ม. โดยพับยางในแง่มุมต่างๆเท่าที่คิดได้ แล้วตัดครับ

.

.

สังเกตุที่ท่อดูดฝุ่นจะเห็นว่าท่อหักงอเกินไป การที่งอในองศามากๆเช่นนี้จะทำให้แรงลมลดลงครับ

ผมแก้ไขด้วยการปรับองศาที่ท่อ  อแดปเตอร์ท่อดูดฝุ่น (ทำมาจากท่อประปา)  วิธีปรับองศาท่อดูได้ที่ การทำ "ท่อสูตรกบแว๊น" ค.ห.247

ส่วนในรูปนี้จะเห็นตะเข็บรอยต่อขนาดใหญ่ อันนี้เป็นเพราะมันเป็นจุดรับน้ำหนักที่ค่อนข้างมากของท่อดูดฝุ่น ผมจึงพอก รอยต่อให้หนาเพื่อความแข็งแรงครับ

แต่เนื่องจากตัว อแดปเตอร์เหลือสั้นไปหน่อยจึงปรับองศาได้แค่ 1 จุด ถ้าผมมีโอกาสซื้อท่อประปามาเมื่อไรก็จะปรับปรุงให้มีจุดตัดต่อปรับองศา 3-4 จุด จะได้ลดการหักงอลงได้ทีละน้อยครับ

.

ผลการใช้งาน

เทียบกับการไม่ได้ใช้เครื่องดูดฝุ่น+ใช้แผ่นยางเดิม ผมประเมินว่า เมื่อต่อเข้ากับเครื่องดูดฝุ่น+ใช้แผ่นยางที่ทำขึ้นใหม่สามารถบังคับให้ฝุ่น,ขี้เลื่อยเข้าช่องระบายฯได้ 80 - 90% แต่ถ้าจะหวังผล 100 % ผมคิดว่าต้องใช้ฮูด+เครื่องกับท่อดูดฝุ่นขนาดใหญ่กว่าที่มีครับ

 ทำไปเรื่อยๆนะยุ่น

เดี่ยวถูกใจอันไหนจะไปขอซื้อสิทธิบัตร

ปั์มลมข้างหลัง แปลงให้เงียบหน่อยเซ่

อยากใช้แต่หนวกหูมากมาย

เยี่ยมเลยครับคุณยุ่น ตั้งแต่ผมได้เครื่องเลื่อยมายังไม่ได้ทำอะไรเพิ่มกับมันเลยครับได้แต่ใช้งาน ฝุ่นออกจากเครื่องขณะใช้งานเยอะและฟุ้งมาก สงสัยต้องเดินตามรอยคุณยุ่นแล้ว ขอบคุณมากครับ

ได้เลยครับ พี่เซี่ยง ผมพยายามทำโปรเจคที่วางแผนไว้ทุกครั้งที่มีเวลาว่าง ตัวนี้อยู่ในรายการต่อไป ส่วนสิทธิบัตรน่ะอย่าเลยครับ ผมอาย

ราคาน่าคบ ไม่ถึง 4,000 บาท

คุณสมบัติน่าใช้

1.ถอดออกจากเบสได้ ดัดแปลงประยุกต์ได้ง่าย+หลากหลายเลย

2.มีระบบซอฟสตาร์ท

3.ปรับความเร็วรอบได้

4.มีไฟส่องสว่าง

เหลือแต่พิสูจน์ความทนทาน แต่ผมค่อนข้างเชื่อมั่นจากการใช้รถถังของยี่ห้อนี้ครับ

คุณ  pakae เรื่องเสียงของปั๊มลม ผมทำตัวนี้เป็นตัวช่วยเก็บเสียงครับ

ผมทำช่องลมเข้าให้ลมวิ่งวนก่อนเข้าถึงตัวเครื่อง โดยบุผ้ากรองน้ำตู้ปลาตลอดทางเดินของลมครับ

ด้านในก็บุผ้าไว้ โดยผมดีไซน์แบบให้เล็กกระทัดรัดครอบเฉพาะมอเตอร์จะได้ไม่เปลืองพื้นที่เก็บ

ทางลมออกก็ทำแบบวนเช่นเดียวกับทางลมเข้า

แต่ผ้ากรองฯแบบนี้เป็นวัสดุลามไฟ ผมเทสการลามไฟหลังประกอบกล่องเก็บเสียงเสร็จ ก็เลยทำเสร็จแล้วแต่ไม่ได้ใช้ครับ เอาไว้หาวัสดุซับเสียงที่ไม่ลามไฟได้ก่อนค่อยหยิบมาใช้ใหม่

ใน ค.ห. ก่อนหน้านี้ ( 368 ) ผมพูดถึงเครื่องขัดกระดาษทราย ( รถถัง ) ตัวนี้ครับ

อุปกรณ์ที่ให้มากับเครื่องก็มี แคล็มป์สำหรับยึดเครื่องหงายท้องขึ้น 2 ชิ้น ท่อลม 2 ท่อ อันนึงสำหรับใส่กับถุงผ้า อีกอันสำหรับต่อกับท่อเครื่องดูดฝุ่นจากภายนอก ตอนที่ต้องการใช้ผงฝุ่นไม้ผมถึงจะเอาแบบถุงผ้ามาติดหลังเครื่องครับ

ผมทำอแดปเตอร์ท่อลมอีกชิ้นให้มีมุมเอียงออกจากท้ายเครื่องแบบปรับทิศทางได้ ( วิธีทำองศาท่อฯดูได้ที่ ค.ห. 247 ) สำหรับปรับหมุนท่อให้ห่างจากตัวในแต่ละสถานะการณ์การใช้งาน

ปรับท่อมาอีกทาง

รถถังตัวนี้ปรับรอบได้ด้วยบวกกับราคาค่าตัวเพียง 3,000 ต้นเท่านั้น ถือว่าคุ้มค่ามากๆ ส่วนความทนทานจากการใช้งานจริงสำหรับผมถือว่าสอบผ่านครับ ผมใช้ขัดไม้แผ่นละ 5 - 15 นาที แล้วแต่ขนาดและลักษณะผิวไม้ที่ขัด จำนวนนับ 10  แผ่นต่อเนื่อง/วันที่ใช้งาน ( คูณอีกสอง เพราะต้องขัด 2 หน้า ) เครื่องมีความร้อนขึ้นมาเพียงอุ่นๆและคงความร้อนนั้นได้ตลอดการใช้แต่ละครั้ง ตัวเครื่องมีน้ำหนักมาก ซึ่งเป็นข้อดีเพราะเบาแรงผมไปได้มาก แทบไม่ตัองกดเครื่องเวลาใช้เน้นที่บางจุด

ส่วนใบกระดาษทรายก็หาง่าย เพราะใช้ขนาดเดียวกับของมากีต้า,มาคเทค

ผมลืมบอกเรื่องการใช้ท่อดูดฝุ่นต่อจากภายนอกไปครับ

การใช้งานร่วมกันระหว่างเครื่องดูดฝุ่นกับรถถังได้ผลระดับที่น่าพอใจมากครับ ขี้ฝุ่นถูกเครื่องดูดเก็บไปได้หมด ยกเว้นการขัดในส่วนที่เลยขอบแผ่นไม้ไปเท่านั้นที่จะเหลือเศษฝุ่นตกอยู่นอกขอบไม้ที่ขัด ตอนใช้งานไม่มีขี้ฝุ่นปลิวมาติดตามแขนเลยครับ

ตัวเสริมสำหรับยกท่อ+สายไฟให้ลอยพ้นพื้นตอนใช้งาน

ผมออกแบบง่ายๆให้เปิดปิดล็อคท่อ,สายไฟ และหมุนได้ตามการเคลื่อนที่ไปมาของรถถังและเครื่องอื่นๆ

มิฉะนั้นอาจเป็นเช่นนี้

เครื่องมือไฟฟ้าหลายชนิดมีลักษณะการใช้งานแบบไถไปมาให้ระนาบติดไปกับพื้นจนเกิดการเสียดสีระหว่างสายไฟของเครื่องที่ใช้กับพื้น,ไม้ที่ขัด ทำให้สายมีการชำรุดจนถึงขั้นเกิดรอยรั่ว,ชำรุดขึ้นได้ การยกสายให้ลอยขึ้นเป็นการป้องกันอันตรายได้อีกอย่างนึงครับ

ในรูป รอยชำรุดของสายไฟเกิดจากการใช้งานนอกสถานที่จึงพันเทปไว้ครับ

คุณ แมน แบริ่ง ลองเริ่มที่การดักฝุ่นก่อนก็ดีครับ ช่วยได้เยอะเลย  ^_^

          พี่ยุ่นครับช่วยถ่ายรูปอุปกรณ์เก็บเสียงตอนประกอบกับปั๊มลมให้ดูหน่อยครับ เพื่อเป็นแนวทางในการแก้ไขและปรับปรุงปั๊มลมในshopของผมขอขอบคุณครับ

คุณ pop

ผมส่ง email แบบการสร้างฯ+หลักการ ไปให้แล้วครับ ดูแล้วทำได้เลย ^_^

อ้อ...หลักการที่ส่งไปสามารถประยุกตุ์ไปใช้กับเครื่องได้หลากหลาย รวมถึงใช้เป็นแนวทางการเก็บเสียงอุปกรณ์,เครื่องมือต่างๆในช็อปไม่ให้ออกไปรบกวนผู้อื่นจนเกินไปด้วยนะครับ

 เยี่ยมเลยครับ

สำหรับสมาชิกใหม่อย่างผม

ขอบคุณ และยินดีต้อนรับสู่แวดวงผู้รักงานไม้ครับ คุณ มหาศาล งานไม้

การใช้งานแท่นรวมร่างในโปรเจค 1

การใช้งานแท่นรวมร่างฯในโปรเจค 1

ในการใช้งานเมื่อตัดไม้ที่หนา,หนักและยาวเช่นไม้ในรูปนี้ที่มีขนาดหน้ากว้าง 8 นิ้ว ยาว 9 ฟุต หนา 2 นิ้ว น้ำหนัก เกือบ 20 กิโลกรัม ผมจำเป็นต้องประคองไม้โดยใช้ไม้รองส่วนที่ก่อนถึงลูกกลิ้งบนเครื่องรีด แต่ถ้าเป็นไม้ที่มีขนาดสั้นหรือไม้ที่เบาเช่นไม้สน ก็ไม่จำเป็นต้องรองครับ 

ส่วนรั้วชนหัวไม้ที่ตอนวางแผนสร้างผมคิดจะทำรั้วแบบมีการปรับแบบละเอียดได้ด้วย แต่เมื่อผมได้มีการใช้งานจริงก็ได้พบว่าไม่มีความจำเป็นต้องทำครับ เพราะการตั้งระยะตัดโดยวัดที่เส้นซีโร่ฯจะช่วยให้วัดและตั้งระยะได้ง่ายมากๆอยู่แล้ว

ในรูปจะเห็นผมแคล็มป์รั้วชนหัวไม้ไว้แล้วยังมีการแคล็มป์ไม้อีกชิ้นยันรั้วไว้ เหตุผลคือไม้เมเปิ้ลที่ผมนำขึ้นมาตัดนี้มีน้ำหนักพอสมควร ถ้าเกิดผมเผลอเลื่อนไม้เมเปิ้ลเร็วหรือแรงไปจนไปชนรั้วอาจทำให้รั้วขยับไปโดยไม่รู้ตัว จนทำให้ยิ่งตัดไม้ที่ตัดมายิ่งยาวขึ้นยาวขึ้น ผมจึงยันไม้เสริมไว้เป็นการป้องกันครับ

กดแคล็มป์ที่ทำขึ้นมาใหม่ลงเพื่อล็อคไม้ไว้และตัดไม้

เรื่องฝุ่นจากการตัดไม้ด้วยเครื่องเลื่อยองศา

จากที่ผมได้เคยแสดงไว้ใน ค.ห. ก่อนหน้านี้ ทั้งเครื่องดูดฝุ่นและการเปลี่ยนการ์ดยางกันฝุ่นที่มากับเครื่องให้ใหญ่ขึ้น เพื่อบังคับให้ฝุ่นและขี้เลื่อยเข้าช่องระบายฯที่ต่อท่อเครื่องดูดฝุ่นไว้ให้มากที่สุด เมื่อถึงเวลาใช้จริงผลก็ออกมาตามที่เคยทดลองใช้ไว้ครับ คือการ์ดยางสามารถเก็บฝุ่นได้เกือบหมด

ผมขออนุญาตขยายความเรื่องการใช้งานจริงของผมก่อนครับ

การใช้งานจริงของผมหมายถึงมีการทำขั้นตอนนั้นๆเป็นจำนวนครั้งที่มากและต่อเนื่องจนจบขั้นตอนไป ซึ่งผมพบว่ามีขี้เลื่อยตกอยู่ภายนอกอยู่บ้างแต่มีน้อยลงไปเยอะเมื่อเทียบกับไม่ได้ใช้เครื่องดูดฝุ่น+การ์ดฯครับ  ปกติเวลาตัดไม้ผมจะใส่ผ้าปิดจมูกป้องกันไว้ แต่เมื่อใช้เครื่องดูดฝุ่น+การ์ดฯ ผมลองตัดโดยไม่ใส่ผ้าปิดจมูกผมรู้สึกว่ามีละอองฝุ่นเข้าจมูกน้อยจนสังเกตุจากการหายใจได้ครับ ส่วนการสังเกตุด้วยตาจะมีแสดงในรูปต่อๆไปครับ

สังเกตุที่หลังการ์ดยาง,ตัวเครื่องและหลังเครื่องครับ

สังเกตุที่หลังการ์ดยาง,ตัวเครื่องและหลังเครื่องครับ

สังเกตุที่หลังการ์ดยาง,ตัวเครื่องและหลังเครื่องครับ

รูปใน ค.ห. 394 - 396 เป็นการถ่ายรูปโดยฝีมือภรรยาผม (คุณเปิ้ล) ในขณะที่ผมทำการตัดไม้อยู่ จะสังเกตุได้ว่า (แทบจะ) ไม่เห็นขี้เลื่อย,ฝุ่น ปลิวกระเด็นมาทางหลังเครื่องในรูปเลย ซึ่งปกติเวลาที่ผมตัดไม้จะมองเห็นขี้เลื่อยและฝุ่นพุ่งไปทางหลังเครื่องเป็นลำๆและฟุ้งเป็นหมอกให้เห็นได้ชัดเจน และจะมีขี้เลื่อยขี้ฝุ่นเกาะอยู่ตามเครื่องให้เห็นจำนวนมาก จากที่ผ่านๆมาผมเคยสังเกตุขี้เลื่อยที่กระเด็นมาไกลสุดเกิน 2 เมตรครับ แต่เมื่อใช้เครื่องดูดฝุ่น+การ์ด ก็เหลือตกอยู่ที่หลังฐานเครื่องฯเพียงเล็กน้อยตามที่ได้กล่าวไว้ 

สรุปค่าใช้จ่ายในการการสร้างแท่นรวมร่างฯ

การสร้างแท่นรวมร่างฯนี้ผมใช้งบประมาณไปน้อยมากครับ สิ่งที่ผมซื้อมาเพื่อสร้างแท่นฯก็มี

1.ล้อเลื่อนแบบล็อคได้ ราคา ล้อละ 49 บาท จำนวน 4 ล้อ

2.มือจับลิ้นชัก ราคาชิ้นละ 30 บาท จำนวน 2 ชิ้น

3.รางลิ้นชักแบบสไลด์ ราคา 100 บาท จำนวน 1 ชิ้น ( เหมาของเซลล์ในกระบะมา )

4.อลูมิเนียมโพรไฟล์ ใช้ไปประมาณ 800 บาท

5.เศษไม้ที่ใช้สร้างคิดเป็นเงินไม่ถึง 1,000 บาท ตีเสียว่า 1,000 บาท

6.ตะปูเกลียว,กาว,นอตสกรู,ข้อต่อประปาพีวีซี รวมประมาณ 200 บาท

7.น้ำยาเคลือบไม้ต่างๆ 1,000 บาท

สรุปผลการใช้งานแท่นรวมร่างฯในโปรเจค 1

จากการที่ได้ใช้งานแท่นฯมาระยะหนึ่งผมพบว่าหลังจากรวมเครื่องทั้งสองไว้ที่แท่นเดียวกัน และมีการแก้ไขบางจุดของเครื่องที่ผมรู้สึกว่าต้องมีการปรับปรุง แท่นฯนี้สามารถให้คุณสมบัติตามที่ผมหวังไว้ก่อนสร้างตามนี้ครับ

1.ช่วยประหยัดพื้นที่การจัดเก็บ เมื่อนำมาใช้งานก็ไม่กินพื้นที่ทำงานมากนัก และการใช้งานสามารถเข็นไปที่จุดทำงานได้สะดวก ซึ่งแต่เดิมผมใช้วิธีอุ้มเครื่องไปมา

2.ตัวเครื่องทั้งสอง คือเครื่องรีดไม้และเครื่องเลื่อยองศามีการเกื้อหนุนกันเมื่อใช้งาน

2.1 เครื่องรีดไม้ช่วยพยุงไม้ที่จะตัดให้เครื่องเลื่อยองศา และช่วยให้เลื่อนไม้เข้าตัดได้ง่ายและเบาแรงขึ้นมาก

2.2 แท่นวางเครื่องเลื่อยองศาช่วยรับไม้ที่ไสแล้วจากเครื่องรีดไม้ ช่วยลดอาการหัวไม้ที่ผ่านเครื่องรีดแล้ว ตก,เอียงลง จนทำให้ปลายอีกด้านถูกใบมีดกินลึกเป็นรอยเว้าได้

3.เมื่อประกอบรวมกันแล้วทำให้แท่นมีความมั่นคงมากเมื่อใช้งาน จากน้ำหนักรวมของเครื่องทั้งสอง+แท่นวาง

4.ประหยัดเวลาการทำงาน ( จากคุณสมบัติในข้อ 2 ) 

5.ลดความเหนื่อยล้าลงได้มาก ( จากคุณสมบัติในข้อ 2 )

6.อุปกรณ์ที่แก้ไขปรับเปลี่ยนจากของที่ติดมากับเครื่องทั้งสอง ทำงานได้ใกล้เคียงกับที่หวังไว้

6.1 ฮูดดูดขี้กบเครื่องรีดไม้ที่ทำขึ้นใหม่ให้ผลงานในระดับน่าพอใจมากๆ 

6.1 แก้ไขการ์ดยางกันฝุ่นเครื่องเลื่อยองศาจนสามารถลดฝุ่น,ขี้เลื่อยไปได้ระดับน่าพอใจ ( จนอาจทำให้ผมไม่ทำฮูดดักฝุ่นเครื่องเลื่อยฯในเร็ววันนี้ครับ )

7. อุปกรณ์เสริม

7.1 แผ่นรองตัดซีโร่ฯมีประสิทธิภาพที่ดี แก้ปัญหาไม้ฉีกจากการตัดได้ผล 100 % 

7.2 กำหนดจุดตัดได้แม่นยำ,ใช้งานง่าย

7.3 ประหยัดไม่ต้องเปลี่ยนแผ่นรองฯบ่อยจากความที่ร่องซีโร่ฯเยิน เพราะมีจิ๊กไม้บังคับให้แผ่นรองตัดซีโร่ฯเข้าวางตำแหน่งเดิมทุกครั้งที่เข็นแท่นมาใช้งานร่วมกับแผ่นรองฯ

สำหรับเรื่องราวของแท่นรวมร่างฯโปรเจค 1 นี้ผมได้ลงครบถ้วน ( เท่าที่นึกได้ ) แล้ว ใครมีข้อสงสัยหรือคำชี้แนะใดสามารถเข้ามาพูดคุยกันได้ ผมยินดีตอบข้อสงสัยและรับฟังคำชี้แนะทุกคำครับ ^_^