 |
 |
|
 | |
 เขมทัต กรัยวิเชียร |
ผมชอบงานไม้มาตั้งแต่เด็กและโชคดีมากที่มีคุณพ่อซึ่งก็รักงานไม้เหมือนกันเป็นผู้สอน แนะนำ สนับสนุน และที่สำคัญที่สุดคือ เคี่ยวเข็นให้ผมทำงานอย่างประณีตซึ่งกว่าผมจะซึมซับความประณีตจนเป็นนิสัยได้ก็ใช้เวลานานเป็นปีครับ ผมจำได้ว่าช่วงแรกที่หัดงานไม้มีหลายครั้งที่คุณพ่อจะวิจารณ์ผลงานของผมว่า“ไม่ถึงขนาด” “ทำทั้งทีแล้ว ต้องดีกว่านี้” หรือ “ต้องทำให้สุดฝีมือของเรา” เวลานั้นผมซึ่งยังเด็กอยู่ก็จะเสียใจ ร้องไห้ จนบางครั้งพาลโกรธคุณพ่อก็มี โชคดีที่คุณแม่ไม่เคยโอ๋หรือถือหางข้างผม หากแต่คอยให้กำลังใจให้ทำใหม่ให้ดีกว่าเดิม
เหตุที่ผมไม่เคยคิดท้อหรือเลิกงานไม้เพราะได้รับแรงบันดาลใจจากคุณพ่อและคุณแม่นั่นเอง คุณแม่ซึ่งเป็นแม่บ้านเต็มตัวและอยู่บ้านเกือบทุกวันจะแวะมาดูการทำงานไม้ของผมในช่วงปิดเทอมวันละหลายครั้งด้วยความสนใจ ช่วงเย็นหรือค่ำหลังเลิกงานคุณพ่อก็จะมาตรวจความคืบหน้าของงานที่ผมทำ ออกความเห็นว่าควรปรับปรุงอะไรและให้คำชมในเรื่องที่ทำได้ดี ถ้ามีเวลาคุณพ่อก็จะลงมือทำด้วยกันกับผม หลังเลิกงานไม้ในแต่ละวันผมก็จะไปเล่าให้คุณพ่อฟังว่าจะทำอะไรต่อ และทำอย่างไรในวันถัดๆไป การฝึกงานไม้ของผมจะเป็นอย่างนี้ไปจนกระทั่งเปิดเทอม ระหว่างนั้นการติลดลงในขณะที่คำชมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ผมจึงสนุกกับงานไม้และมีความมั่นใจที่จะทำงานไม้ที่ยากและซับซ้อนขึ้นเป็นลำดับ ถึงจุดหนึ่งคุณพ่อก็เปลี่ยนบทบาทจากครูเป็นโค้ชและหาหนังสืองานไม้มาให้ผมศึกษาเองเพราะผมเริ่มจะหัดงานที่คุณพ่อเองก็ไม่เคยทำมาก่อน เช่น การใช้เดือยกลม (Dowel) เพลาะไม้ การเข้าเดือยเหลี่ยม (Mortise and Tenon) การเข้าหางเหยี่ยว (Dovetail) เป็นต้น
เวลาผ่านไป 3 ปีผมได้สร้างงานไม้ขึ้นหลายชิ้นที่จำได้ก็เริ่มด้วย ร้านกล้วยไม้ของคุณแม่ที่ทำร่วมกับพี่ชาย ม้าไสไม้ ตู้หนังสือของพี่สาว กรงนกของเพื่อนคุณแม่ โต๊ะช่างไม้ตัวแรกของผม ตู้หนังสือของเพื่อนคุณแม่ 2 ใบ ตู้หนังสือของคุณพ่อ ส่วนงานที่ตั้งใจจะทำและได้เตรียมไม้ไว้แล้วแต่ทำไม่เสร็จก็มีครับ คือ ตู้หนังสืออีก 2 ใบของคุณพ่อ กับ ชุดรับแขกของที่บ้าน พอเข้าเรียนชั้นมัธยมผมก็ไปมุ่งเน้นเรื่องการเตรียมตัวเข้าเรียนมหาวิทยาลัยจึงไม่ได้ทำงานไม้ที่ค้างไว้ให้เสร็จ ครั้นเข้าเรียนวิศวกรรมศาสตร์ความสนใจของผมก็เบนไปทางงานโลหะ ส่งผลให้ผมห่างงานไม้ประณีตไปสิบกว่าปีจึงได้กลับมาสนใจศึกษาเรื่องงานไม้อีกครั้ง และเพิ่งจะมีโอกาสได้ลงมือทำงานไม้ประณีตอย่างจริงจังอีกครั้งเมื่อไม่กี่ปีนี้เอง
เมื่อนึกถึงเส้นทางงานไม้ของตัวเองแล้วผมคิดต่อไปว่าคงจะมีผู้สนใจงานไม้ประณีตในบ้านเราน้อยคนที่จะมีโชคดีอย่างผมที่ได้รับการสนับสนุนและกำลังใจอย่างใกล้ชิด หลายท่านคงอยากเริ่มทำแต่ไม่ทราบจะเริ่มอย่างไร บางท่านอาจจะเริ่มแล้วแต่พบเจออุปสรรคจนท้อและเลิกไปในที่สุด สำหรับท่านที่หัดเองจนมีฝีมือผมชื่นชมในความมานะของท่านครับ
ผมคิดว่าได้เวลาของผมแล้วที่จะมีส่วนร่วมในการสร้างและสนับสนุนช่างไม้ประณีตในบ้านเรา ผมจึงเริ่มต้นโดยการเขียนเรื่อง"ทำงานไม้ประณีต จะเริ่มอย่างไร?” นี้ขึ้นมาครับ |
ผู้ตั้งกระทู้ เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com)  :: วันที่ลงประกาศ 2012-10-07 00:24:43 | |
| « ‹ 1 2 3 4 5 › » |
ความคิดเห็นที่ 101 (1536581) | |
ลูกช่างไม้ |
ขอร่วมแสดงความเห็นของคุณศุภมิต การลับคมฟันเลื่อยลันดา ใช้ตะไบ ๓ เหลี่ยม น่าจะถูกต้องตรงชนิดที่สุดแล้ว เพราะมีมุม ๖๐ องศา เท่ากับมุมร่องฟันเลื่อย ใช้ตะไบแทงครั้งเดียวช่วยลับฟันเลื่อยได้ ๒ ฝั่ง ถ้าสงสัยขอให้ย้อนไปดูข้อมูล เลื่อยผ่า ทำมุม ๘/๕๒ องศา เลื่อยตัด มีมุม ๑๕/๔๕ องศา ยังมีขนาดมุมอื่นอีกหลากหลาย เช่น ๑๒/๔๘,๒๐/๔๐,๐/๖๐ องศา เป็นต้น โดยสรุปมุมร่องฟันเลื่อยมาตรฐานคือ ๖๐ องศา คุณพ่อผมเป็นช่างไม้เห็นใช้ตะไบตัวเดียวลับคม เลื่อยลันดา เลื่อยอก เลื่อยรอ |
ผู้แสดงความคิดเห็น ลูกช่างไม้ วันที่ตอบ 2012-10-24 15:47:37 | |
ความคิดเห็นที่ 102 (1536595) | |
ศุภมิต | ตอบคุณ ลูกช่างไม้ ครับ เรื่องที่ว่ามุมฟันเลื่อยเป็น 60 องศานั้นผมเข้าใจครับ ตะไบสามเหลี่ยมที่มีมุมด้านละ 60 องศาย่อมลงในร่องฟันได้พอดีเมื่อวางในมุมที่ได้ฉากกับใบเลื่อย แต่การลับคมเลื่อยเราต้องถูตะไบไปในแนวเฉียง ซึ่งเมื่อทำอย่างนั้นแล้วตะไบสามเหลี่ยมจะเกิดการปลิ้นขึ้นด้านบนเพราะมุมที่กระทำกับใบเลื่อยนั้นแคบลง มุม 60 องศาของตะไบจะไปเบียดกับยอดของคมเลื่อยแทน ทำให้คมเลื่อยโดนถูจนเล็กลงได้ ดังนั้นผมว่าตะไบที่ใช้ลับคมเลื่อยน่าจะต้องทำมุมน้อยกว่า 60 องศา จึงจะทำให้การลับคมเลื่อยมีประสิทธิภาพนะครับ ถ้าสงสัยอย่างไร ลองพิมพ์คำว่า "เรื่องการลับคมเลื่อยลันดา" แล้วหาดูในเวปนี้ครับ กระทู้นี้ตั้งโดยคุณ ตั้ม โคราช ครับ ผมพยายามก๊อปลิ้งมาวาง แต่ทำไม่ได้ครับ ไม่ได้ใช้เครื่อง PC ครับ
|
ผู้แสดงความคิดเห็น ศุภมิต (supamit_ou-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2012-10-24 17:24:41 | |
ความคิดเห็นที่ 103 (1536600) | |
ศุภมิต | ครับ จากความคิดเห็นที่ 102 ในกระทู้ เรื่องการลับคมเลื่อยลันดา นั้น ให้ดูภาพในความคิดเห็นที่ 25 ในกระทู้นั้นครับ จะเห็นมุมที่ตะไบสามเหลี่ยมแบนกระทำกับคมของใบเลื่อยได้ชัดเจน |
ผู้แสดงความคิดเห็น ศุภมิต (supamit_ou-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2012-10-24 17:46:18 | |
ความคิดเห็นที่ 104 (1536702) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | ขอขอบคุณ คุณประเสริฐและคุณเซี่ยงมากครับที่แจ้งให้ผมทราบเรื่องคำที่ผมพิมพ์ผิดในความเห็นที่ 94 และ 96 ผมได้แก้ให้ถูกต้องเป็นตัวสีแดงแล้วครับ ขอบคุณคุณ tphen ที่ติดตามงานเขียนของผมครับ สำหรับคำถามที่ว่าเลื่อยที่วางขายคุณภาพเป็นอย่างไรนั้น ขอให้ถามเป็นการส่วนตัวมาที่อีเมล์ผมนะครับ ถ้าดีผมจะได้เพิ่มเป็นอุปกรณ์แนะนำ ดีใจที่อีกไม่กีวันก็จะได้พบคุณธนิกที่งานรวมพลอีกครั้งครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-10-25 00:30:09 | |
ความคิดเห็นที่ 105 (1536704) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | เรียนคุณศุภมิต ตอบคำถามคุณศุภมิตดังนี้ครับ "เวลาใช้งานเลื่อยลันดาและเลื่อยรอ ควรวางแนวใบเลื่อยทำมุมประมาณกี่องศากับเนื้อไม้จึงจะไม่กินแรงและได้ประสิทธิภาพที่สุดครับ" ขณะเริ่มเลื่อยผมจะตั้งใบระหว่าง 30 ถึง 45 องศาเทียบกับแนวราบครับ เพื่อต้องการคุมแนวใบทั้งในแนวดิ่งและแนวนอนของเนื้อไม้ให้ขนานกับเส้นที่ขีดไว้บนขอบทั้งสอง ถ้ามีแรงต้านจากเนื้อไม้มากผมก็จะขยับมุมให้ได้ตำแหน่งที่แรงต้านน้อยที่สุด ถ้าเลื่อยบนม้าเลื่อยผมจะวางด้านกว้างของไม้ให้แนบกับหลังม้า แล้วรักษามุมเลื่อยเริ่มต้นไว้จนฟันเลื่อยตัดทะลุความหนา จากนั้นผมจะเน้นการรักษาแนวเลื่อยให้ขนานกับเส้นที่ลากไว้บนหน้ากว้างของไม้ซึ่งทำได้โดยการกดด้ามให้ต่ำลงจากเดิม
วิธีคัดคลองเลื่อยและตะไบลับคมนี้ พอจะมีการแนะนำไหมครับว่าทำอย่างไร ผมเคยอ่านผ่านมาว่าในการลับคมเลื่อยลันดา จะต้องใช้ตะไบที่ใช้เพื่อการนี้โดยเฉพาะซึ่งตัวตะไปจะมีหน้าตัดเป็นสามเหลี่ยมหน้าจั่วที่แบนมากๆ(ให้นึกถึงหลังคาหน้าจั่วที่มีมุมชันประมาณ 20 องศานะครับ) จึงจะแต่งคมเลื่อยลันดาให้มีมุมเท่ากับ 15/45 องศาได้ แต่ถ้าใช้ตะไบสามเหลี่ยมทั่วไปแต่งคมจะได้คมเป็นสามเหลี่ยมด้านเท่าตามรูปตะไบ คือมุมจะเพี้ยนไปเลย และตะไบสามเหลี่ยมแบนแบบที่ว่านี้ผมยังไม่เคยเห็นมีขายที่ไหนเลยครับ ผมเคยเซฟรูปตะไบสามเหลี่ยมแบนนี้เก็บไว้ แต่ลงรูปไม่เป็นครับ เรื่องนี้จริงๆแล้วเป็นแบบที่ผมสงสัยรึเปล่าครับ ขอออกตัวว่าผมเชื่อว่าการลับคมฟันเลื่อยมีมากกว่า 1 วิธี ผมจะเล่าให้ฟังถึงวิธีที่ผมทราบมาแล้วเลือกใช้นะครับ โดยที่ผมขออธิบายคร่าวๆก่อนเพราะตั้งใจไว้ว่าจะลงรายละเอียดภายหลังเมื่อเขียนเรื่องเครื่องมือช่างไม้ที่จะเพิ่มเติมจากเครื่องมือพื้นฐานซึ่งจะมาพร้อมกับการสร้างจิ๊กลับคมฟันเลื่อยครับ สำหรับฟันเลื่อยลันดาผมใช้วิธีลับแบบเดียวกับที่คุณ ลูกช่างไม้ได้แสดงความเห็นไว้ครับ ผมชอบวิธีนี้เพราะเราลดตัวแปรแห่งการผิดพลาดลงได้ เนื่องจากฟันบนขอบทั้งสองของข้างตะไบสามเหลี่ยมที่วิ่งในร่องฟันเลื่อยจะกัดขอบของฟันซี่ซ้ายมือไปพร้อมๆกับฟันซี่ขวามือ ระหว่างที่กัดฟันซ้ายและขวาตะไบสามเหลี่ยมก็จะรักษามุม 60 องศาของร่องฟันไว้คงที่ ในกรณีของเลื่อยตัดขวางมุมนี้จะเบี่ยงเบนจาก 60 องศากับใบเลื่อยเล็กน้อยเพราะเราต้องเอียง (และเสย) ตะไบเพื่อสร้างมุมแหลมที่ยอดฟัน ในความเห็นของผมความเบี่ยงเบนจาก 60 องศานี้สำคัญน้อยกว่าการรักษามุมจิก 15 องศาที่หน้าฟันให้คงที่ครับ ถ้าเราอยากรักษามุมร่องฟันให้ได้ 60 องศาเป๊ะเราก็ต้องและด้วยการหาตะไบพิเศษซึ่งมีมุมต่างจาก 60 องศา หรือใช้วิธีแต่งคมทีละข้างซึ่งจะทำให้ตัวแปรแห่งความผิดพลาดเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว แล้วก็คงไม่ได้ประโยชน์อะไรเพราะเราไม่ได้ใช้หลังฟันทำประโยชน์ในการเลื่อยไม้ เมื่อเรื่องนี้ไปถึงเลื่อยญี่ปุ่นคุณศุภมิตจะตระหนักทันทีเลยครับว่า มีอีกหลายวิธีในการลับคมฟันเลื่อยซึ่งล้วนแต่ซับซ้อนกว่าเลื่อยลันดา (และเลื่อยรอ) ส่วนวิธีคัดคลองเลื่อยนี้ผมไม่มีความรู้เลยครับว่าต้องคัดเป็นมุมเท่าไร เมื่อไรถึงต้องคัดและเขามีขั้นตอนการทำอย่างไรครับ การคัดคลองเลื่อยทำโดยการใช้คีมดัดคลองเลื่อย Saw Tooth Setter ครับ ผู้ผลิตจะตั้งมุมที่จะดัดฟันมาให้เราเรียบร้อยโดยอิงกับขนาดฟันครับ ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าเป็นมุมเท่าไหร่ คำถามที่ว่าเมื่อไหร่ถึงต้องคัดคลอง ขอตอบว่าเมื่อเราลับฟันเลื่อยเนื้อเหล็กจะหลุดออกไปทำให้คลองเลื่อยแคบลง ดังนั้นเมื่อรู้สึกว่าคลองแคบ/เลื่อยฝืด จนไม่ถนัด เราก็ควรคัดคลองให้ได้ระยะที่ต้องการ สำหรับตัวผมจะลับฟันสองครั้งจึงคัดคลองครั้งหนึ่งเพราะไม่ค่อยอยากดัดเนื้อฟันบ่อยๆครับ รายละเอียดเรื่องการคัดคลองจะเขียนภายหลังนะครับ ผมขอเบอร์โทรคุณศุภมิตด้วยครับ อยากคุยด้วยครับ แจ้งผมทางอีเมล์ด้านล่างก็ได้ครับ
|
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-10-25 00:51:23 | |
ความคิดเห็นที่ 106 (1537263) | |
patty | ขอบคุณครูเขมมากครับ ที่แนะนำแบบและรูปม้าเลื่อยไม้ของครูเขมมาให้ดู เดี่ยวว่ามีเวลาจะค่อยๆลองทำไว้ใช้ดูบ้างครับ ท่าน ผบ.สูงสุดที่บ้านชอบบ่นอยู่เรื่อยครับ เพราะผมใช้โต๊ะไม้สนามมารองลื่อยไม้ โต๊ะไม้เลยแหว่งตามไปด้วย แต่คงจะเทียบกับม้าของครูเขมไม่ได้จริงๆ แข็งแรงเยี่ยมยอด และขนาดกำลังดี สุดยอดเลยครับ เสียดายงานวันที่ 28 ผมไปไม่ได้ ไว้งานหน้าคงได้มีโอกาสขอความรู้เรื่องไม้จากครูเขมอีกครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น patty วันที่ตอบ 2012-10-26 23:08:41 | |
ความคิดเห็นที่ 107 (1537491) | |
pop | ตอนแรกเห็นขนาดและความสูงของม้าเลื่อยในความรู้สึกของผมว่าเตี้ยไปนิดแต่เห็นของจริงแล้วถึงบางอ้อเลยครับครูเขม เพราะตอนสวมชุดworkbenchgเข้าไปความสูงพอดีไสกบไม่ต้องก้มมาก ครูเขมครับช่วยกรุณาเขียนแบบให้ดูด้วยนะครับผมอยากทำไว้ใช้บ้างเพราะขนย้ายสะดวกและเหมาะกับพื้นที่ทำงานจำกัด ความคิดสุดยอดจริงๆครูเขม |
ผู้แสดงความคิดเห็น pop (poppop297-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2012-10-28 22:55:45 | |
ความคิดเห็นที่ 108 (1538389) | |
เอก เมืองช้าง | เรียนอาจารย์ เขมทัต ครับ ฝากตัวเป็นศิษย์ด้วยคนครับ เสียดายวันงานรวมพล ไม่ได้ดู อาจารย์ สาธิต |
ผู้แสดงความคิดเห็น เอก เมืองช้าง วันที่ตอบ 2012-11-01 00:46:46 | |
ความคิดเห็นที่ 109 (1540207) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  เรียนคุณpatty คุณpop และ คุณเอก เมืองช้าง ขอบคุณที่ให้ความสนใจติดตามเรื่องนี้ครับ ผมกำลังเตรียมเรื่องเขียนอยู่ครับ ช่วงนี้มีงานต้องทำหลายอย่างจึงหาเวลาเขียนไม่ได้เลย หลังจบการอธิบายเครื่องมือพื้นฐานแล้ว ผมจะเขียนเรื่องการสร้างม้าเลื่อยไม้พร้อมตัวครอบหรืออานซึ่งรวมกันแล้วจะเป็น โต๊ะช่างไม้ใกล้เอื้อม ตามรูปที่ 15 ครับ ชื่อ โต๊ะช่างไม้ใกล้เอื้อม นี้ผมได้มาจากความคิดของคุณศุภมิตที่ได้ขอมาในความเห็นที่ 69 ความว่า "กระทู้โต๊ะช่างไม้ใกล้เอื้อมที่คุณเขมคิดจะทำในอนาคตนั้นแหละครับ ที่จะตอบโจทย์ของมือใหม่ได้ " นั่นแหละครับ
|
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-07 20:45:00 | |
ความคิดเห็นที่ 110 (1540218) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | หลังจากผ่านงานรวมพลฯครั้งที่ผ่านมา ผมรับรู้ได้ถึงความสนใจของผู้เข้าร่วมงานที่แวะมาชมกิจกรรมที่ผมนำเสนอ หลายท่านเลือกที่จะชมอยู่ห่างๆ บางท่านเข้ามาถามด้วยความสนใจอยากรู้ และบางท่านลงมือไสไม้ เลื่อยไม้ตามคำชวนของผม ผมประเมินว่าคงมีผู้เข้าร่วมงานน้อยคนที่จะกลับไปเริ่มงานไม้ประณีตด้วยตัวเอง และวิธีที่ผมเขียนเรื่อง "งานไม้ประณีต จะเริ่มอย่างไร?" ก็คงไม่สามารถเพิ่มแรงจูงใจขึ้นเท่าใดนักถ้าผมไม่สามารถพิสูจน์ให้ท่านเชื่อว่า ทุกคนที่มีความตั้งใจจริง สามารถทำงานไม้ประณีตได้
ผมได้ทบทวนวิธีการเขียนเรื่อง "งานไม้ประณีต จะเริ่มอย่างไร?" และมีความเห็นว่า เรื่องที่เขียนน่าจะสมจริง ใกล้เอื้อม และจูงใจให้ท่านผู้อ่าน มากขึ้นถ้าผมมีตัวแสดงที่เป็นช่างไม้มือใหม่จริงๆมาเสริมเรื่อง
มีผู้ร่วมงานรวมพลฯ 3 ท่านที่ได้สร้างความประทับใจแก่ผมเป็นอย่างมาก มากจนผมเชื่อว่าถ้าผมหัดงานไม้ประณีตให้ท่านทั้งสามจนเป็นแล้ว ท่านอื่นๆที่อ่านเรื่องนี้จะเชื่อว่าท่านก็ทำงานไม้ประณีตได้เช่นกัน
ได้เวลาแนะนำดารานำแสดงของผมทั้งสามท่านแล้วนะครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-07 21:38:32 | |
ความคิดเห็นที่ 111 (1540224) | |
ณัฐ | พี่เขมกลับมาแล้ว ดีใจมากครับ เข้ามาดูทุกวัน ขอติดตามต่อเลยครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น ณัฐ (nutt19-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2012-11-07 21:57:00 | |
ความคิดเห็นที่ 112 (1540231) | |
ศุภมิต | รอชมครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น ศุภมิต (supamit_ou-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2012-11-07 22:13:48 | |
ความคิดเห็นที่ 113 (1540233) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  ท่านแรกคือ คุณเย้า ที่พวกเราได้เห็นภาพในกระทู้ของคุณ SuperMeng และคุณยุ่น ครับ ตามภาพที่ 16 จะเห็นคุณเย้าทดลองไสไม้อย่างเอาจริงเอาจัง ท่านที่อยู่รอบๆคุณเย้าในวันนั้นคงจำได้ว่า คุณเย้าสนใจการเข้าหางเหยี่ยวมาก และมีความมานะเป็นอย่างยิ่งที่จะไสไม้ให้ได้ คุณเย้าสูง 156 ซ.ม. หนักประมาณ 40 ก.ก. ไม่เคยทำงานไม้มาก่อน |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-07 22:21:32 | |
ความคิดเห็นที่ 114 (1540234) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  ท่านที่สองคือ คุณวิภา ในภาพที่ 17 ด้านซ้าย จะเห็นคุณวิภามองผมไสไม้อยู่อย่างสนใจ หลังจากนั้นไม่นาน คุณวิภาก็ได้ทดลองไสไม้และเลื่อยไม้เป็นครั้งแรก ในภาพที่ 17 ด้านขวาจะเห็น คุณวิภากำลังเลือกไม้มาทำม้าไสไม้ของเธอที่ตลาดไม้ลังริมทางรถไฟ หน้าการท่าเรือครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-07 22:23:05 | |
ความคิดเห็นที่ 115 (1540235) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  ท่านที่สามคือหนุ่มน้อยชื่อ เฟลม ที่เข้ามาคุยกับผมอย่างเอาจริงเอาจังเรื่องงานไม้ ผมยังจำคำพูดของคุณเฟลมได้ดีว่า “ผมสนใจเรื่องการใช้สิ่วอย่างเดียวครับ ผมอยากเข้าไม้ให้ได้” ผมบอกว่าจะเข้าไม้ต้องเริ่มด้วยการเลื่อย ตามด้วยการไสปรับหน้าไม้ จากนั้นจึงใช้สิ่วคู่กับเลื่อยเพื่อขึ้นรูปเดือยและร่องไม้ ตามภาพที่ 18 คุณเฟลมกำลังเลือกไม้สนมาทำม้าเลื่อยไม้ร่วมกับผมและคุณตังเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาครับ คุณเฟลมก็เหมือนอีกสองสาวที่ไม่เคยทำงานไม้มาก่อนครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-07 22:24:42 | |
ความคิดเห็นที่ 116 (1540237) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | คุณเย้า คุณวิภา และคุณเฟลม มีสองอย่างที่เหมือนกันคือ สนใจงานไม้ และ ไม่เคยทำงานไม้มาก่อน คุณสมบัติทั้งสองนี้ตรงกับตัวละครของผมพอดี (และคงจะตรงกับท่านผู้อ่านหลายๆท่านด้วย) ผมจึงติดต่อ คุณเย้า คุณวิภา และ คุณเฟลม เพื่อชวนให้มาหัดงานไม้กับผม ทั้งสามท่านตอบรับในทันที เราจึงได้เริ่มการฝึกกันในวันอาทิตย์ที่ผ่านมาโดยการไปเลือกซื้อไม้ที่ตลาดไม้ลังริมทางรถไฟสายเก่าหน้าการท่าเรือ ย่านคลองเตย
ผมจะกลับมาเขียนรายละเอียดเรื่องการหัดงานไม้ของทั้งสามท่านอีกครั้งนะครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-07 22:37:04 | |
ความคิดเห็นที่ 117 (1540238) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  ขอปิดท้ายเรื่องที่จะเล่าวันนี้ด้วยรูปภาพของคุณเย้าระหว่างการหัดงานไม้ในวันที่สองครับ ตามภาพที่ 19 จะเห็นว่าคุณเย้าเริ่มไสไม้ได้แล้ว ผมไม่แน่ใจเหมือนกันครับว่าระหว่างคุณเย้ากับผม ใครจะดีใจมากกว่ากัน :) |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-07 22:47:35 | |
ความคิดเห็นที่ 118 (1540242) | |
พระมหาวิชาญ สุขวฑฺฒโน | เจริญพรครับอาจารย์ ประณีตทั้งฝีมือและงานเขียนเล่าเรื่องได้น่าติดตามมากครับ โต๊ะช่างไม้ใกล้เอื้อมดังภาพที่ ๑๕ อาตมาเฝ้ารอชมตั้งแต่ได้ข่าวช่วงงานรวมพลฯ พยายามจะหาชมภาพตามกระทู้ต่างๆ ที่เพื่อนสมาชิกนำมาให้ชม แต่ได้เห็นเพียงเล็กน้อย กำลังจะสอบถามโยมยุ่นอยู่ว่าพอจะมีภาพแบบเต็มๆ ชัดไหม แต่ก็เกรงใจเลยพักไว้ก่อน วันนี้ได้ชมสมใจยากดูสมชื่อจริงๆ ครับ โต๊ะชุดนี้คงจะเป็นโต๊ะช่างไ้ม้ตัวแรกของอาตมาอย่างแน่นอน ทั้งทำง่าย ประหยัด เรียบง่าย และที่สำึคัญคุณภาพเกินตัว สุดยอดมากๆ ครับ ขอแสดงความยินดีและร่วมดีใจกับทั้งสามท่านด้วยครับ ที่ได้ฝึดหัดงานไม้กับอาจารย์ที่เป็นยอดฝีมือและยอดของผู้เสียสละครับ อาตมาขออนุญาตฝากตัวเป็นศิษย์สักคนนะครับ และจะขอนำบทเรียนนี้ไปศึกษาฝึกหัดทำและนำมาใช้งานตามแบบฝึกหัดนี้ครับ อนุโมทนาขอบคุณมากครับ
|
ผู้แสดงความคิดเห็น พระมหาวิชาญ สุขวฑฺฒโน (pramahavichan-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-07 23:43:08 | |
ความคิดเห็นที่ 119 (1540455) | |
 หนุ่มสุพรรณฯ | ผมติดตามงานเขียนของอาจารย์เขมทัตตลอดครับ ผมได้ความรู้เพิ่มขึ้นอย่างมากมายและสนใจที่จะทำงานไม้อย่างประณีต หากเป็นไปได้อยากให้อาจารย์ช่วยเขียนวิธีการเข้าเดื่อยแบบต่างๆ ด้วยครับ ผมพอจะรู้ว่าเดื่อยต่างๆ มีรูปร่างหน้าตาอย่างไร แต่ที่ไม่รู้คือขนาดของเดือยและระยะต่างๆ ควรจะเป็นเท่าไรครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น หนุ่มสุพรรณฯ (nittaya_nakpon-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-08 11:47:09 | |
ความคิดเห็นที่ 120 (2922637) | |
 yunlefty | ถูกใจ ค.ห.117 รูปที่ 19 ครับ นึกถึงวันงานรวมพลฯตอนคุณเย้าลองไสไม้ มาวันนี้ผมเห็นความเปลี่ยนแปลงแล้วยิ้มเลยครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น yunlefty (yunlefty-at-gmail-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-08 20:22:45 | |
ความคิดเห็นที่ 121 (2922645) | |
yunlefty | นมัสการท่านพระอาจารย์วิชาญครับ รูปที่ผมลงไว้ในกระทู้ อัลบั้มภาพฯ ผมลงรูปการสาธิตขั้นตอนต่างๆของ พี่เขมทัต หมดแล้วครับท่าน วันนั้นมีผู้สนใจการสาธิตจำนวนมากจนผมหาจังหวะเก็บภาพได้ยากมากครับ เกือบทุกภาพที่ผมเก็บได้ เป็นการยิงจากแถวสองครับ ( ขอใช้ภาษาฟุตบอลผสมหน่อยนะครับท่านพระอาจารย์ ผมขออิงกระแสฟุตซอล นิดนึงครับ ^_^ ) |
ผู้แสดงความคิดเห็น yunlefty (yunlefty-at-gmail-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-08 20:48:55 | |
ความคิดเห็นที่ 122 (2922661) | |
แมวภูธร |
เรียน อาจารย์เขมทัต กรัยวิเชียร ตามที่ผมเคยเรียนอาจารย์แล้วว่า จะติดตามเรื่องราวเรื่องนี้ให้ถึงที่สุด ซึ่งก็ได้ปฏิบัติเรื่อยมาแบบเงียบๆ จนมาถึงความเห็นที่ 110 โดยเฉพาะวรรคสอง เมื่ออ่านแล้วรู้สึกเหมือนมีอะไรอัดแน่นๆ บริเวรหน้าอก ต้องสูดหายใจดังเฮือกเลยนะครับ จึงตัดสินใจส่งความคิดเห็นมาอีกครั้ง พิมพ์มาถึงตรงนี้อาการแน่นๆ คลายลงแล้ว แสดงว่าผมแก้ปัญหาถูกจุด ขอปลื้มใจกับว่าที่ศิษย์พี่ทั้งสามคนด้วยครับ คือผมจะยังไม่ขอสมัครเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์เขมทัต ตอนนี้หรอกครับ(แต่ก็เรียกอาจารย์แล้ว) ผมอยากกราบขอเป็นลูกศิาย์ต่อหน้าจริงๆ คล้ายๆเหมือนๆ ว่าที่ศิษย์พี่ทั้งสามท่านนี้เลยครับ และกว่าวันนั้นจะมาถึงผมเกรงอาจารย์จะลืม/เลือนผมซะแล้ว ดังนั้นจึงขอชลอเรื่องไว้ก่อนครับ สุดท้ายนี้ขอให้วัตถุประสงค์ของอาจารย์เขมทัต สัมฤทธิ์ผลครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น แมวภูธร (mysunzero-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2012-11-08 21:48:53 | |
ความคิดเห็นที่ 123 (2922744) | |
ไผ่ตง | ดีใจด้วยกับทั้งสามท่านที่มีโอกาสได้เป็นลูกศิษย์ และทำงานไม้ที่ชอบกับพี่เขมทัต (แอบอิจฉานิดๆ) จะคอยติดตามผลงานและเป็นกำลังใจให้ทั้งสามท่าน และเฝ้ารอคอยอ่านเรื่องราวดีๆของพี่เขมทัตที่นำมาให้อ่านอยู่เรื่อยๆครับ ขอบคุณครับพี่ |
ผู้แสดงความคิดเห็น ไผ่ตง (konbapa-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2012-11-09 12:47:15 | |
ความคิดเห็นที่ 124 (2922826) | |
 banjo | บอกตัวเองทันทีที่เห็นม้าเลื่อยไม้ว่าเรา "ต้องทำ" รอแบบและขั้นตอนจากพี่เขมอยู่นะครับ อยากฝากบอกน้องผู้โชคดีทั้งสามคนว่า จงตักตวงเอาความรู้ จากปรมาจารย์งานไม้ ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ โอกาสทองของน้องจริงๆครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น banjo (banjongwbumrung-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-09 21:44:47 | |
ความคิดเห็นที่ 125 (2922827) | |
เย้า ช่างไม้ตัวเล็กๆ ^^ | ต้องขอขอบคุณอาจารย์เขมทัตมากๆค่ะที่สละเวลามาช่วยสอนคนที่ไม่เคยทำงานไม้มาก่อน ถ้าวันนั้นไม่ได้เจออาจารย์ก็คงไม่มีวันได้ทำงานไม้ในแบบที่อยากทำค่ะ เชื่อว่ากระทู้นี้ต้องมีประโยชน์กับคนที่อยากเริ่มทำงานไม้แต่ไม่รู้จะเริ่มจากอะไรแน่นอนค่ะ ป.ล รู้สึกดีใจมากที่ใช้กบไสไม้ได้แล้วค่ะ ในที่สุดเจ้ากบก้อยอมไสขี้เลื่อยออกมาให้ ^______^ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เย้า ช่างไม้ตัวเล็กๆ ^^ วันที่ตอบ 2012-11-09 21:44:48 | |
ความคิดเห็นที่ 126 (2922828) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | กราบเรียนท่านวิชาญฯ ทุกครั้งที่ได้มีโอกาสสนทนากับท่านผมรู้สึกเป็นเกียรติและเป็นสุขอย่างยิ่งครับ ผมนับถือท่านมากในเรื่องของความวิริยะ ความอุตสาหะ และใจที่รักความประณีตของท่าน ผมจะไม่แปลกใจเลยถ้าวันหนึ่งข้างหน้าท่านจะเป็นหนึ่งในผู้นำด้านงานไม้ประณีตในบ้านเรา กราบขอบคุณท่านที่ให้เกียรติผมเป็นอาจารย์ครับ ผมไม่มั่นใจว่าจะมีวิชาให้ท่านสมกับการเป็นอาจารย์หรือไม่ ขอให้ผมเป็นผู้แนะนำเป็นครั้งคราวน่าจะเหมาะกว่านะครับ ดีใจที่ท่านจะร่วมทำโต๊ะช่างไม้ใกล้เอื้อมไปด้วยกันกับ คุณ เย้า คุณ วิภา และคุณเฟลม ครับ ผมมั่นใจว่าท่านจะช่วยพัฒนาโต๊ะแบบนี้จากต้นแบบได้อย่างแน่นอนครับ ผมจะรีบจัดหาไม้ลังและอุปกรณ์ที่จำเป็นส่งไปให้โดยเร็วครับ ระหว่างนี้ผมกำลังออกแบบชุดปากกายึดชิ้นงานที่หัวโต๊ะและท้ายโต๊ะอยู่ครับ ความยากอยู่ที่การหาแบบที่ใช้งานได้ดีในราคาที่ประหยัดที่สุดเพื่อที่ผู้สนใจงานไม้จะได้เป็นเจ้าของด้วยเงินลงทุนที่ไม่สูงเกินเอื้อม ผมตั้งเป้าไว้ว่าก่อนสิ้นเดือนนี้จะสร้างต้นแบบให้สำเร็จครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-09 22:11:59 | |
ความคิดเห็นที่ 127 (2922830) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | เรียนคุณหนุ่มสุพรรณฯ ขอบคุณที่ติดตามงานเขียนของผมครับ เรื่องการเข้าไม้นั้นผมตั้งใจที่จะเขียนอยู่แล้วครับ การเขียนมี 2 แนวคือเขียนเรื่องการเข้าไม้แบบต่างๆโดยครงอย่างเจาะลึก กับเขียนเรื่องการสร้างชิ้นงานไม้โดยมีการพาดพิงถึงการเข้าไม้แบบต่างๆเป็นส่วนประกอบของเรื่อง ผมเลือกที่จะเล่าเรื่องการเข้าไม้ในแบบที่สองเพราะคิดว่าจะทำให้ผู้อ่านเข้าใจ เหตุผลของการเลือกการเข้าไม้แบบนั้นๆ วิธีการเข้าไม้ และประโยชน์ที่ได้ไปพร้อมๆกันครับ เมื่อเรื่องนี้ไปถึงตอนที่เราจะสร้างม้าเลื่อยไม้ คุณหนุ่มก็จะเห็นการเข้าเดือย แบบสอดฝังที่ใช้กับไม้กันโยก เดือยเหลี่ยมที่ใช้ยึดพนังกับคาน และการบากไม้แบบที่เอียงทั้งสามมิติที่ใช้เข้าคากับหลังม้าเลื่อยไม้ ระหว่างการทำม้าตัวนี้ผมถ่ายภาพอย่างละเอียดไว้กว่าร้อยรูปแล้วครับ เมื่อถึงจังหวะที่จะเล่าเรื่องหารสร้างผมจะมีแบบละเอียดมาให้ชม พร้อมอธิบายหลักการออกแบบ จนไปถึงการสร้างด้วยครับ ในส่วนของการสร้างม้าเลื่อยไม้ เราก็จะได้เห็นทั้งภาพที่ผมสร้างและภาพที่คุณเย้า คุณวิภา คุณเฟลม สร้างครับ ส่วนที่ใช้เวลามากที่สุดคือการเรียบเรียงเรื่องที่เล่าและเลือกภาพนี่แหละครับ เรียกว่าทำเร็วกว่าเขียนหลายเท่าตัวเลยครับ
|
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-09 22:30:37 | |
ความคิดเห็นที่ 128 (2922835) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | เรียนคุณแมวภูธร และคุณไผ่ตง ขอบคุณที่ติดตามเรื่องนี้ครับ หวังผมจะสร้างแรงจูงใจให้ทั้งสองท่านสร้างโต๊ะช่างไม้ไกล้เอื้อมขึ้นมาใช้ได้นะครับ
เรียนคุณ banjo ขอบคุณนะครับที่จะร่วมทางไปด้วยกัน ผมจะเร่งเขียนเรื่องและลงแบบโดยเร็วครับ ผมมั่นใจว่าคุณ banjo และท่านอื่นๆจะได้ประโยชน์จากโต๊ะช่างไม้ใกล้เอื้อมอย่างคุ้มค่าครับ คุ้มที่ได้ฝึกฝีมือ และคุ้มค่าเงินที่ลงทุนครับ โต๊ะช่างไม้ใกล้เอื้อมจะประกอบด้วยอุปกรณ์หลัก 3 ชุดคือ: 1) ม้าเลื่อยไม้ ซึ่งทำจากไม้ลัง โดยมี สะตัด เกลียวปล่อยหัวเหลี่ยม แหวนและน๊อตเป็นอุปกรณ์เสริม 2) อานม้าหรือส่วนครอบซึ่งทำหน้าที่เห็นพื้นโต๊ะช่างไม้ ทำจากไม้อัด 15 - 20 มม. 4 x 8 ฟุต 1 แผ่นเต็ม 3) ชุดปากกา ท้ายโต๊ะ กับเดือยทองเหลืองกลม และชุดปากกาหัวโต๊ะ ในส่วนของม้าเลื่อยไม้ต้นทุนวัสดุอุปกรณ์อยู่ประมาณ 800 - 1,000 บาท ส่วนอานม้าราคาอยู่ระหว่าง 800 - 1,200 บาทขึ้นอยู่กับชนิดของไม้อัดที่ใช้ ส่วนที่สามผมจะพยามสร้างให้อยู่ในวงเงินไม่เกิน 3,000 บาท ถ้าสำเร็จท่านที่อยากเริ่มงานไม้ประณีตก็จะมีโอกาสเป็นเจ้าของโต๊ะช่างไม้ใกล้เอื้อมที่ท่านสร้างเองได้ในราคาไม่เกิน 5,000 บาท ครับ หากมีผู้สนใจอยากได้อุปกรณ์ส่วนที่สาม (ชุดปากกา ท้ายโต๊ะ กับเดือยทองเหลืองกลม และชุดปากกาหัวโต๊ะ) ผมตั้งใจว่าจะจัดหามาจำหน่ายในราคาทุนท่านละ 1 ชุดครับ โดยจะขายให้เฉพาะท่านที่ทำม้าและอานเสร็จแล้วเท่านั้น ผมไม่ประสงค์ให้มีการซื้อไปเก็บไว้เผื่อใช้หรือซื้อไปขายต่อครับ ถ้าสงสัยว่าค้าขายแบบนี้จะได้อะไร? หรือไม่กำไรทำไปทำไม? ก็ขอตอบว่าได้บุญที่ช่วยให้ผู้สนใจทำงานไม้ประณีตได้เครื่องมือพื้นฐานมาใช้ในราคาที่จับต้องได้ และอาจช่วยสร้างอาชีพให้คนหลายคนครับ เรื่องการทำกำไร ผมก็คิดไว้บ้างแล้วครับที่จะทำเครื่องมือพิเศษที่ใช้กับงานไม้มาจำหน่ายในอนาคตโดยที่จะเป็นเรื่องของธุรกิจที่ต้องมีกำไรตอบแทนการลงทุน แต่ธุรกิจที่ว่านั้นผมตั้งเป้าที่จะทำกับผู้มีกำลังซื้อครับไม่ใช่ผู้เริ่มงานไม้ ผมจะได้ทำหรือเปล่า หรือ ทำเมื่อไหร่ก็ยังไม่ทราบครับ ตอนนี้มีเรื่องที่อยากทำและทำค้างไว้เยอะไปหมดครับ
|
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-09 23:00:18 | |
ความคิดเห็นที่ 129 (2922859) | |
เอกครับ |
นับถือแนวคิดพี่เขมมากครับ ขอสมัครเป็นแฟนคลับติดตามการสร้างเครื่องมือและอุปกรณ์ต่างด้วยคนครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เอกครับ วันที่ตอบ 2012-11-10 09:09:14 | |
ความคิดเห็นที่ 130 (2922952) | |
เอก เมืองช้าง | QUOTE :
ขอกราบแทบเท้า อ.เขมทัต ผมซาบซึ้งมากครับ เพราะผมตั้งใจ จะทำงานไม้เป็นอาชีพในอนาคต ผมจะตั้งใจทำม้าและอานม้าให้ดีที่สุดครับ และจะขอซื้อชุดปากกามาทำโต๊ะช่างไม้ในฝันต่อไปครับ... |
ผู้แสดงความคิดเห็น เอก เมืองช้าง (mr-eak-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2012-11-10 23:04:28 | |
ความคิดเห็นที่ 131 (2923283) | |
กุญช์ภัสส์ นาคำ | ขอสนับสนับสนุนแนวความคิดครับ ขอสมัครเป็นลูกศิษงานไม้ปราณีตคนหนึ่งครับ พร้อมขอจองอุปกรณ์ด้วยหนึ่งชุด |
ผู้แสดงความคิดเห็น กุญช์ภัสส์ นาคำ (nonthong52-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2012-11-12 15:16:15 | |
ความคิดเห็นที่ 132 (2923310) | |
พลพ่าย พัลลภรักษา | เรียนอาจารย์เขมทัต ผมขอจอง ชุดปากกา หัวโต๊ะและท้ายโต๊ะ 1 ชุด ด้วยครับ พลพ่าย
|
ผู้แสดงความคิดเห็น พลพ่าย พัลลภรักษา (pollapai-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2012-11-12 18:19:52 | |
ความคิดเห็นที่ 133 (2923349) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | เรียนท่านผู้อ่านทุกท่าน ในความเห็นที่ 128 ผมตั้งใจจะเขียนว่า ส่วนที่สามผมจะพยามสร้างให้อยู่ในวงเงินไม่เกิน 3,000 บาท ถ้าสำเร็จท่านที่อยากเริ่มงานไม้ประณีตก็จะมีโอกาสเป็นเจ้าของโต๊ะช่างไม้ใกล้เอื้อมที่ท่านสร้างเองได้ในราคาไม่เกิน 5,000 บาท ครับ แต่ตอนแรกผมพิมพ์คำว่า ในฝัน แทนที่จะเป็นคำว่า ใกล้เอื้อม จึงขอแก้ไขให้เข้าใจตรงกันนะครับ
เรียนคุณเอก เมืองช้าง คุณกุญช์ภัสส์ และคุณพลพ่าย ดีใจที่คุณเอกจะร่วมสร้างม้าเลื่อยไม้และอานเพื่อจะได้โต๊ะช่างไม้ใกล้เอื้อม (ไม่ใช่โต๊ะช่างไม้ในฝันที่ผมเขียนผิดนะครับ) อีกไม่กี่วันผมจะเริ่มเขียนเรื่องแบบ และการสร้าง อุปกรณ์ที่ว่านี้แล้วครับ สุดท้ายผมอยากเชิญคุณ เอกครับ ให้เปลี่ยนสถานภาพจากแฟนคลับผู้ติดตาม มาเป็นผู้ลงมือทำงานไม้ประณีตด้วยกันครับ ถ้าได้ลงมือทำแล้วจะได้ความสนุกมากกว่าเป็นผู้ติดตามเยอะครับ นอกจากนั้นก็ยังจะได้ประโยชน์จากผลงานงานไม้ประณีตอีกด้วยครับ
|
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-12 21:50:45 | |
ความคิดเห็นที่ 134 (2923370) | |
 เอ๋ เพาะช่าง |  ตอนแรก ผมคิดว่าพี่เขม จะให้ผมกับน้องเพ้นท์เป็นตัวแสดงที่เป็นช่างไม้มือใหม่ซะอีก |
ผู้แสดงความคิดเห็น เอ๋ เพาะช่าง (a_houvthak-at-hotmail-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-12 23:54:23 | |
ความคิดเห็นที่ 135 (2923373) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  ผมขอกลับไปยังเรื่องเครื่องมือช่างไม้พื้นฐานนะครับ รายการที่2: ตลับเมตร
เครื่องมือชิ้นที่สองที่ผมแนะนำเป็นตลับเมตรซึ่งเป็นเครื่องมือวัดครับ ในงานช่างทุกชนิด ถ้าจะทำงานให้ประณีตแล้วเราจะต้องทำการวัดก่อนตัดทุกครั้ง มีคำสอนของช่างฝรั่งที่ผมชอบและถือปฏิบัติจนเป็นนิสัยว่า ถ้าอยากตัดครั้งเดียว ก็ให้วัดสองครั้ง หรือ Measure Twice Cut Once ใจความสำคัญของคำสอนนี้ก็คือการตรวจทานให้รอบคอบก่อนลงมือตัดชิ้นงานนั่นเอง ถ้าเราวัดครั้งเดียวแล้วตัดเลยเราก็มีโอกาสได้ตัดหลายครั้งนะครับถ้าเราวัดครี้งแรกผิดไป ผมเคยได้ประโยชน์จากคำสอนนี้มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วนครับ
ตลับเมตรที่ผมแนะนำเป็นของยี่ห้อ KDS รุ่น 2 เมตร (ไม่ใช่ 3 เมตรตามที่เขียนไว้ครั้งแรก) ตามภาพที่ 20 ซึ่งใช้วัดได้ทั้งระบบเมตริกและระบบอังกฤษ ผมซื้อตลับเมตรตัวนี้มาในราคา 100 บาท จากร้าน จ.ศรีรุ่งเรือง ที่คลองถม
ผมแนะนำตลับเมตรรุ่นนี้เพราะขนาดกระทัดรัด มีคุณสมบัติที่จำเป็นครบถ้วน และราคาไม่แพงครับ ในความเห็นของผมสิ่งที่ตลับเมตรต้องมีคือ มีขีดบอกระยะที่ชัดเจนและแม่นยำ มีตัวล็อคใบที่ใช้ง่าย มีขอเกี่ยวที่แข็งแรงได้ฉาก วัดได้ทั้งเมตรและนิ้ว และมีใบที่แข็งแรงพอที่จะให้เรายื่นออกไปโดยไม่งอพับ ตลับเมตร KDS รุ่นนี้มีคุณสมบัติดังกล่าวครบถ้วนครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-13 00:01:46 | |
ความคิดเห็นที่ 136 (2923376) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | เรียนคุณเอ๋ เมื่อถึงเวลาที่จะลงสีบนงานไม้ ผมต้องเชิญทั้งสี่ท่านในภาพแน่นอนครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-13 00:12:11 | |
ความคิดเห็นที่ 137 (2923377) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  เมื่อท่านทำงานไม้ไปได้ระยะหนึ่งท่านอาจจะอยากมีตลับเมตรตัวที่สองอย่างผมก็ได้ครับ ตามภาพที่ 21 จะเห็นตลับเมตร KDS ขนาด 2 เมตร ถ่ายคู่กับตลับเมตร สแตนลีย์ Stanley รุ่น 7.5 เมตรซึ่งเป็นตลับเมตรที่ผมใช้ประจำ ตลับเมตรสแตนลีย์มีข้อดีเหนือตลับเมตรขนาดเล็กในเรื่องพิกัดและความแข็งแรงของใบครับ ตัวที่เห็นในภาพวัดได้ 7.50 เมตร ใบที่กว้าง หนาและแข็งแรงทำให้เรายื่นใบออกไปในแนวนอนได้กว่า 2 เมตรซึ่งเป็นประโยชน์มากในกรณีที่เราต้องการวัดความยาวของชิ้นงานในที่แคบเช่นวัดความยาวของไม้ที่อยู่ในกอง นอกจากนี้ใบที่แข็งแรงก็ช่วยให้เราวัดความสูงของเพดานหรือเสาได้สะดวกไม่ต้องห่วงว่าใบจะล้มพับลงมา ข้อเสียของตลับเมตรขนาดใหญ่คือ ขนาดที่ใหญ่และน้ำหนักมากทำให้ไม่เหมาะกับการพกพาเลยครับ
ตลับเมตรยี่ห้ออื่นๆที่ดีในตลาดมีอีกมากนะครับ ถ้ามีคุณสมบัติตามข้างต้นและราคาเหมาะสมผมก็จะเลือกใช้ครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-13 00:14:27 | |
ความคิดเห็นที่ 138 (2923381) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  รายการที่3: ค้อนหงอน ค้อนกับช่างไม้เป็นของที่แยกกันไม่ออกครับ เมื่อตัดไม้ได้ขนาดแล้วเราก็จะใช้ค้อนในการประกอบชิ้นงานเข้าด้วยกัน ไม่ว่าจะประกอบด้วยตะปูหรือเข้าเดือยเราก็ต้องใช้แรงกระแทกจากค้อน
ค้อนหงอนทำหน้าที่หลักๆ 2 อย่างคือตอกและถอน/งัด ด้านที่เป็นหงอนคือส่วนที่เราใช้ถอนตะปูหรืองัดแงะไม้ออกจากกัน
ผมมีค้อนหงอนอยู่สามเต้าตามภาพที่ 22 ครับ เต้าบนคือค้อนยี่ห้อเมทา Meta เต้ากลางยี่ห้อ พลัม Plump ส่วนเต้าล่างเป็นยี่ห้อสแตนลีย์ Stanley ค้อนสองเต้าบนมีด้ามเป็นพลาสติกสังเคราะห์ส่วนเต้าล่างมีด้ามเป็นเหล็ก ผมจำได้ว่าคุณพ่อเคยมีค้อนด้ามไม้ตราตาและพลัมซึ่งหายไปเพราะผมไม่ได้รักษาไว้ให้ดี
ผมแนะนำให้ซื้อค้อนหงอนของ Meta ที่เห็นในภาพหรือค้อนหงอนของสแตนลีย์ที่มีขายทั่วไป ราคาไม่น่าเกิน 300 บาทครับ ถ้าท่านไม่ได้หลงไหลในค้อนก็อย่าจ่ายแพงกว่านี้เลยครับ ราคาค้อนสะสมในบ้านเรานั้นแพงจนน่าตกใจ ราคาเป็นพันๆเป็นเรื่องปกติสำหรับนักเล่นค้อนแต่เป็นเรื่องแปลกสำหรับผม เพราะราคาสูงขนาดนี้มีเฉพาะในบ้านเราเท่านั้น ใครอยากทำกำไรแบบง่ายๆก็ลองสั่งค้อนจาก Ebay ที่อังกฤษหรืออเมริกา เข้ามาขายดูนะครับ รับรองว่าเหลือกำไรหลังจ่ายค่าส่ง ค่าอากรนำเข้า และภาษีมูลค่าเพิ่มแน่นอนครับ
ขนาดของค้อนจะระบุเป็นออนซ์ (16 ออนซ์เท่ากับ 1 ปอนด์; 1 ปอนด์ เท่ากับ 453 กรัม; ดังนั้น 1 ออนซ์ เท่ากับ 28.3 กรัม) ค้อนเมทาและค้อนสแตนลีย์ในภาพระบุน้ำหนักไว้ที่ 16 ออนซ์ ส่วนน้ำหนักของค้อนพลัมนั้นผมอ่านไม่ออกแล้วครับเพราะคราบสนิมที่แทรกอยู่ใต้แลกเกอร์เคลือบผิวเหล็กไปบังรอยพิมพ์จนหมด
สำหรับท่านที่ร่างเล็กผมแนะนำให้เลือกค้อนที่ขนาดเล็กกว่าที่เห็นในภาพทั้งในเรื่องของน้ำหนักและขนาดด้ามครับ
ผมอยากกล่าวถึงเรื่องแลกเกอร์เคลือบผิวเหล็กที่เรามักจะพบบนเครื่องมือช่างหลายชนิด ผมมีประสบการณ์ที่ไม่ดีกับแลกเกอร์ที่ว่านี้เพราะการที่ตัวแลกเกอร์เคลือบผิวเหล็กทำให้เราน้ำมันที่เราทาผิวเครื่องมือไม่สามารถจะสัมผัสกับเนื้อเหล็กได้ ช่วงแรกที่ซื้อเครื่องมือมาก็ไม่ค่อยจะเห็นปัญหาครับเพราะแลกเกอร์ยังเกาะผิวแน่นอยู่ แต่หลังจากใช้ไประยะหนึ่งแลกเกอร์จะเริ่มแตกร้าวเป็นช่องพอที่ความชื้นจะแทรกผ่านเข้าไปสัมผัสกับเนื้อเหล็กได้ สิ่งที่ตามมาคือการเกิดสนิมตามรอยแตกซึ่งจะลามไปใต้ผิวแลกเกอร์อย่างที่เห็นบนค้อนในภาพนี่แหละครับ ปัญหานี้ผมเคยพบกับ เลื่อย กบ ใบกบ สิ่ว ไขควง และเครื่องมือเหล็กอื่นๆแทบทุกชนิด ระยะหลังนี้ผมจะใช้ทินเนอร์ล้างแลกเกอร์ที่เคลือบผิวเครื่องมือออกจนหมดแล้วทาน้ำมันเคลือบผิวเหล็กทันที น้ำมันที่ผมใช้ประจำคือ WD40 ถ้าจะเก็บไว้นานๆ ผมก็จะใช้น้ำมันเฟืองท้ายที่หนืดๆเช่น เบอร์ 90 หรือทาจาระบีไปเลยครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-13 01:10:52 | |
ความคิดเห็นที่ 139 (2923391) | |
เอ๋ เพาะช่าง |  ได้เลยครับพี่เขม.... |
ผู้แสดงความคิดเห็น เอ๋ เพาะช่าง (a_houvthak-at-hotmail-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-13 07:48:31 | |
ความคิดเห็นที่ 140 (2923654) | |
toon | เหมือนถูกหวยรางวัลที่1เลยครับ ที่พี่เขมทัตสอนวิชาช่างให้ แอบอิจฉาเล็กๆ ตอนวันงานรวมพลฯ เห็นพี่เขมทัตเอาโต๊ะงานไม้มาโชว์เลยเข้าไปช่วยยกเสร็จแล้วรอพี่จัดที่ทางก็เลยไปเดินเล่น พอกลับมาอีกทีเห็นคนมุงที่โต๊ะพี่เขมทัตเต็มเลย คลุกวงในไม่ได้ฟังพี่อธิบายก็ไม่ได้ยินแอบเสียดายครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น toon (toon_u21-at-yahoo-dot-com)วันที่ตอบ 2012-11-13 21:46:30 | |
ความคิดเห็นที่ 141 (2923851) | |
ศุภมิต | เรียนถามคุุณ เขมทัต ครับ กรณีอย่างใบกบ สิ่ว และอุปกรณ์โลหะที่มีผิวเรียบอื่นๆ ผมจะใช้วิธีปัดและเช็ดฝุ่นไม้ออกหลังจากใช้งาน จากนั้นก็จะทาน้ำมัน WD40 แล้วก็เช็ดออกให้เหลือน้ำมันเคลือบอยู่บนผิวเหล็กบางๆก่อนเก็บ ซึ่งก็ช่วยป้องกันสนิมได้ดีครับ แต่สำหรับ บุ้งหรือตะไบ ซึ่งมีซอกหลืบช่องเล็กช่องน้อยอยู่บนผิวมากมาย เราจะมีวิธีการป้องกันสนิมอย่างไรครับ เพราะผมเกรงว่าถ้าเราทาหรือพ่นน้ำมันลงไปแล้วเช็ดออก มันจะยังเหลือน้ำมันบางส่วนขังอยู่ตามซอกหลืบเหล่านั้น และเมื่อเราเอามาใช้งานเช่นเอาบุ้งมาถูไม้ จะทำให้เกิดรอยด่างบนเนื้อไม้เพราะน้ำมันที่ตกค้างอยู่หรือเปล่าครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น ศุภมิต (supamit_ou-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2012-11-14 15:59:20 | |
ความคิดเห็นที่ 142 (2923910) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | เรียนคุณตูน เจอกันครั้งหน้า (ในงานคุยจ้อคองานไม้ครั้งต่อไป) ช่วยทักผมด้วยนะครับ และอยากลองอะไรอยากรู้อะไรถามผมได้เลยครับ ถ้าทราบคำตอบผมบอกแน่ถ้าไม่ทราบจะพยามหาคำตอบให้ครับ
เรียนคุณศุภมิต เครื่องมือทุกชนิดรวมถึงบุ้งและตะไบผมใช้ WD40 ทาหรือพ่นเคลือบผิวครับ เมื่อถึงเวลาใช้เครื่องมือกับไม้ผมจะเช็ดน้ำมันออกด้วยกระดาษทิชชู สำหรับบุ้งและตะไบผมกำจัดคราบน้ำมันด้วยการคลุกเนื้อเหล็กบริเวณฟันกับเศษขี้เลื่อยครับ ขี้เลื่อยจะดูดซับน้ำมันได้เป็นอย่างดี หลังคลุกผมจะใช้แปรงทองเหลืองปัดเศษขี้เลื่อยออกไป ด้วยวิธีนี้เราก็จะได้ตะไบและบุ้งที่ไม่มีคราบน้ำมันครับ ผมได้วิธีนี้มาจากที่ทำงานเก่า (บริษัทเชลล์ฯ) ครับ ขี้เลื่อยและทรายเป็นอุปกรณ์มาตรฐานที่เรามีไว้ประจำหน้าลานในทุกสถานีบริการ เมื่อเกิดการหกของน้ำมันเชื้อเพลิงหรือน้ำมันเครื่องเราจะโรยขี้เลื่อยหรือทรายลงทับรอยเปื้อน คลุกขี้เลื่อยเพื่อซับคราบน้ำมันแล้วกวาดออก วิธีนี้เชลล์ใช้อยู่ทั่วโลกครับ ได้ผลดีมากครับ เมื่อวานนี้เองผมได้รับทราบวิธีรักษาตะไบอีกแบบหนึ่งจาก ยอดนักคิดนามว่า Poroldchap ใน Youtube ตามลองค์ด้านล่างนี้เลยครับ คุณคนนี้เป็นอัจฉริยะท่านหนึ่งในเรื่องการสร้างเครื่องมือขึ้นใช้เอง ลองติดตามผลงานของเขาใน YouTube ได้เลยครับ http://www.youtube.com/watch?v=qi7mU1WkluU&feature=plcp คุณ Poroldchap แสดงวิธีกำจัดเศษไม้และโลหะออกจากฟันตะไบโดยการใช้เครื่องมือที่ทำขึ้นเองจากเศษท่อทองแดงที่บี้ปลายจนแบน (นาทีที่ 4:55) เขากดปลายแบนของท่อทองแดงให้แนบกับผิวตะไบแล้วไถปลาบแบนไปตามแนวฟันตะไบ เนื้อทองแดงซึ่งอ่อนกว่าตะไบจะสึกตามรูปฟันตะไบและจะดันเศษไม้เศษเหล็กหลุดไประหว่างการไถ สำหรับการรักษาฟันตะไบให้ปลอดสนิมหลักกำจัดเศษที่ติดตามซอกฟันแล้ว เขาไม่ใช้น้ำมันเคลือบผิวแต่เขาใข้ชอล์คครับ (นาทีที่ 7:36) เขาใช้ชอล์คขูดจนทั่วผิวตะไบ เมื่อถึงเวลาใช้งานเขาบอกว่าชอล์คที่ติดอยู่ที่ผิวเหล็กจะช่วยลดการเกาะตัวของเศษเหล็กเศษไม้ ผมตั้งใจจะลองความรู้ใหม่ที่ได้จากคุณ Poroldchap อยู่พอดี คุณศุภมิตจะลองไปด้วยกันก็ได้ครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-14 22:05:00 | |
ความคิดเห็นที่ 143 (2923920) | |
ศุภมิต | ขอขอบคุณสำหรับคำตอบมากครับ เป็นเทคนิคใหม่สำหรับผมที่มีประโยชน์จริงๆ วิธีเหล่านี้ถ้าจะหาในอินเตอร์เน็ต ผมก็ไม่รู้จะพิมพ์ว่าอะไร คุณเขมอธิบายเก่ง อ่านแล้วเข้าใจได้ดีครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น ศุภมิต (supamit_ou-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2012-11-14 23:52:32 | |
ความคิดเห็นที่ 144 (2924092) | |
toon | ขอบคุณครับพี่เขมทัต ครั้งหน้าคงมีโอกาสได้แนะนำตัวอย่างเป็นทางการ ผมก็ได้ฝึกงานไม้จากหลายๆท่านใน thaicarpenter นี้แหละครับที่แบ่งบันความรู้ แล้วไปผิดลองถูกเอาเองบ้าง พอมีวันว่างก็ไปของความรู้และลองทำจากบังวู๊ด น่าดีใจนะครับที่มีคนในสังคมงานไม้ แบบเอื้อเฟือและแบ่งปันกันแบบนี้ ขอแอบศึกษาหาความรู้จากในนี้ต่อไปครับ ขอบคุณครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น toon (toon_u21-at-yahoo-dot-com)วันที่ตอบ 2012-11-15 21:41:46 | |
ความคิดเห็นที่ 145 (2924144) | |
iron_man | ติดตามมานานแล้วครับแต่ไม่ค่อยได้แสดงความเห็นเท่าไหร่ ต้องขอขอบคุณอาจารย์เขมทัต ที่เสียสละเวลามาช่วยสอนคนที่ไม่รู้เรื่องงานไม้ครับ จากการที่ผมติดตามอ่านกระทู้ต่างๆมามาก ผมอยากจะทำโต๊ะช่างไม้ในฝันแบบงานไม้ปราณีตครับ (เวลาในการสร้างเสร็จไม่จำกัดครับ ขอเพียงเป็นฝีเราก็พอ) ถ้ามีโอกาส ผมอยากจะไปเรียนกับอาจาร์ยบ้างครับ ในขั้นแรกผมคงต้องเริ่มหาไม้ก่อนครับ รบกวนอาจารย์แนะนำด้วยครับว่าควรใช้ไม้อะไรและแหล่งซื้อครับ เช่น เต็ง แดง ประดู่ หรืออื่นๆ ผมชอบไม้เก่าครับ ถ้าหาไม้ได้แล้วผมจะติดต่อกับอาจารย์อีกครั้งนะครับ ตัวตนของผมครับ ความเห็นที่ 157 ครับ ขอบคุณครับ 081-866-6491
|
ผู้แสดงความคิดเห็น iron_man (s_singhawiboon-at-hotmail-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-16 09:33:21 | |
ความคิดเห็นที่ 146 (2924311) | |
เด็กป7 | ขออนุญาตแสดงความเห็นเกี่ยวกับการเก็บรักษาตะไบเหล็กครับ สมัยเรียนการตะไบเหล็ก หลังจากใช้งานผมจะมีหน้าที่ช่วยอาจารย์ถอดด้ามตะไบ และเก็บไว้ใช้ในปีต่อไป(ตะไบสำหรับฝึกงานประมาณ60เล่ม) คือปีการศึกษาหนึ่งจะใช้เฉพาะเทอมต้นเท่านั้น อาจารย์จะให้ล้างตะไบด้วยน้ำมันดีเซลปัดด้วยแปรงขนอ่อนจนสะอาด จากนั้นนำไปแช่ในโอ่งใส่น้ำมันดีเซลที่มีตะแกรงรองสูงจากก้นโอ่งประมาณ10เซนต์แล้วปิดฝา เวลานำมาใช้จะซับน้ำมันให้แห้งด้วยผ้า ใช้ถ่านหุงข้าวมาถูให้ทั่วแล้วปัดออกด้วยแปรงครับ ช่วยทำอยู่3ปีสังเกตดูตะไบไม่เป็นสนิมและยังใช้งานได้ดี ถามอาจารย์ว่าทำไมต้องใช้ถ่านถูตะไบ ท่านตอบว่าถ่านจะช่วยซับน้ำมันและป้องกันการเกิดสนิมได้ เนื่องจากถ่านเป็นคาร์บอนจะกันไม่ให้ออกซิเจนรวมตัวกับเหล็กครับ
|
ผู้แสดงความคิดเห็น เด็กป7 วันที่ตอบ 2012-11-16 23:47:36 | |
ความคิดเห็นที่ 147 (2924312) | |
 Panasu | ความรู้ใหม่ ต้องนำใปใช้ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Panasu (panasu-at-gmail-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-17 00:54:35 | |
ความคิดเห็นที่ 148 (2924504) | |
เสริฐ | "ถ้าเราเอาตะไบไปขัดถูวัตถุจำพวกอะลูมิเนียมหรือตะกั่ว คมตะไบจะเสียไปทันทีเนื่องจากเศษอะลูมิเนียม/ตะกั่วจะเข้าไปอุดในร่องตะไบ" ขอความเห็นท่านผู้รู้ว่า 1. ข้อความข้างบนเป็นจริงหรือไม่ 2. ถ้าเป็นจริงแล้วมีวิธีทำให้ตะไบกลับมาใช้ได้เหมือนเดิมมั้ยครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เสริฐ วันที่ตอบ 2012-11-18 18:07:25 | |
ความคิดเห็นที่ 149 (2924513) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | เรียนคุณเสริฐ ขอทราบที่มาของคำเตือนเรื่องการใช้ตะไบกับอะลูมิเนียมและตะกั่วในความเห็นที่ 148 ครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-18 20:28:51 | |
ความคิดเห็นที่ 150 (2924530) | |
เสริฐ | เรียนพี่เขมทัตครับ เนื่องจากผมมีญาติรับทำกุญแจอยู่ เค้าจะใช้ตะไบในการตะไบฟันกุญแจซึ่งโดยมากดอกกุญแจจะทำด้วยทองเหลืองซึ่งก็ไม่มีปัญหาแต่อย่างใด แต่เค้าบอกว่าถ้าเป็นดอกกุญแจประมาณนี้ครับ (ดอกทางซ้าย)หมายถึงดอกกุญแจประตูยืดที่มีลักษณะสีเงินขุ่นๆ (ภาพที่นำมาแสดงเป็นภาพที่ใกล้เคียงที่หาได้ในเน็ตน๊ะครับ แต่ไม่ได้หมายความถึงยี่ห้อตามในภาพครับ) เค้าบอกเพิ่มเติมว่าดอกกุญแจจากจีนราคาจะถูกมาก คล้ายกับว่าเอาเศษโลหะผสมมาหล่อใหม่เนื้อโลหะจะแข็ง เวลาใช้เครื่องเลี่อยต้องค่อยๆกัด ไม่งั้นฟันคัทเตอร์จะหัก ส่วนกุญแจประตูยืดลักษณะตามภาพ ถ้าใช้ตะไบถูแล้วเศษโลหะมันจะไปติดแน่นในร่องตะไบ แคะไม่ออกทำให้ตะไบเสีย พอเอาตะไบไปตะไบดอกอื่นๆต่อไปมันจะลื่นไปหมดกัดชิ้นงานไม่เข้าครับ ผมจึงสงสัยว่ามันเป็นจริงมั้ย และถ้าเป็นจริง-เราสามารถกู้ตะไบให้มันกลับมาใช้ได้เหมือนเดิมมั้ยครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เสริฐ วันที่ตอบ 2012-11-18 21:57:44 | |
ความคิดเห็นที่ 151 (2924538) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | เรียนคุณเสริฐ ผมไม่เคยทราบข้อห้ามใช้ตะไบกับอะลูมิเนียมและตะกั่วมาก่อนเลยครับ ผมไม่ค่อยได้ทำงานกับตะกั่วมากนักจึงไม่อยากออกความเห็น แต่ผมใช้ตะไบแต่งอะลูมิเนียมมานับครั้งไม่ถ้วนแล้วยังไม่เคยเจอปัญหาที่ว่าเลยครับ ระหว่างตะไบผมจะใช้น้ำมันใสอย่าง WD40 ช่วยระบายความร้อนและเศษโลหะ ถ้ามีเศษมาติดที่ฟัน ผมก็จะใช้แปรงทองเหลืองทำความสะอาด ถ้าติดแน่นผมจะใช้เศษไม้หรือโลหะอ่อนอย่างทองเหลืองหรืออะลูมิเนียมถูและไถไล่เศษที่เกาะติดนั้นครับ ทำไปสักพักตัวโลหะอ่อนและไม้ที่ใช้ถูจะถูกฟันตะไบเซาะเป็นร่อง ทำให้เรายิ่งไถเศษสะดวกขึ้นไปอีก อาจเป็นเพราะผิวตะไบของผมชุ่มด้วยน้ำมันตลอดการใช้งานจึงทำให้เศษโลหะไม่เกาะตัวแน่นกับผิวตะไบก็เป็นได้ครับ อีกวิธีที่น่าลองคือการใช้ชอล์คถูผิวตะไบอย่างที่คุณ Poroldchap แสดงให้ดูในคลิบวีดีโอครับ เขาเชื่อว่าการที่มีฝุ่นชอล์คเคลือบฟันตะไบจะทำให้เศษโลหะเกาะติดฟันน้อยลง แต่ถ้าใช้วิธีนี้ก็ต้องไม่ใช้น้ำมันนะครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-18 23:39:44 | |
ความคิดเห็นที่ 152 (2924554) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (Kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-19 08:59:26 | |
ความคิดเห็นที่ 153 (2924557) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | เรียนคุณiron_man ดีใจที่คุณiron_man คิดจะทำโต๊ะช่างไม้ครับ ผมแนะนำว่าให้รออ่านเรื่องโต๊ะช่างไม้ใกล้เอื้อมในกระทู้นี้ ก่อนลงมือสร้างโต๊ะช่างไม้ในฝันครับ นอกจากจะสร้างได้เร็ว ลงทุนน้อย เคลื่อนย้ายง่าย แล้วโต๊ะช่างไม้ใกล้เอื้อมก็ยังจะมีส่วนช่วยในการสร้างโต๊ะช่างไม้ในฝันได้เป็นอย่างมากด้วยครับ ผมกำลังหาเวลาเร่งทำต้นแบบของโต๊ะแบบใหม่นี้อยู่ครับแต่ก็หาได้ยากเพราะติดภารกิจอื่นอยู่ ในเรื่องไม้ที่จะใช้สร้างโต๊ะช่างไม้ในฝันผมแนะนำให้ใช้ไม้เนื้อแข็งที่ดีที่สุดที่จะหาได้ ผมชอบและรู้จักและจะเลือกใช้ก็จะเป็นพวก ไม้ประดู่ ไม้กันเกรา ไม้มะค่า ไม้แดง ไม้นาคบุตร ไม้มะค่าแต้ ไม้เต็ง ที่สำคัญเราต้องเลือกใช้ไม้ที่ผึ่งหรืออบแห้งแล้วและไม่มีรอยแตกร้าวครับ แหล่งซื้อไม้เรือนเก่าสภาพดีและมีจำนวนให้เลือกมากที่ผมเคยไปคือ. อ.บางบาล อ.ปากกราน จ.อยุธยา ย่านบางแพ จ.ราชบุรี ทราบว่าที่ อ.นครหลวง จ.อยุธยาก็เป็นอีกแหล่งหนึ่งแต่ผมยังไม่เคยไปครับ ผมคิดว่ายิ่งห่างกรุงเทพเราก็จะมีโอกาสหาไม้คุณภาพดีราคาเหมาะสมมากขึ้นแต่ต้องใจเย็นค่อยๆหานะครับ เมื่อทำโต๊ะช่างไม้ในฝันของท่านเสร็จแล้วผมเชื่อว่าคุณiron_man จะตระหนักถึงคุณค่าของเวลาและความพยายามที่ได้ลงทุนไปกับโต๊ะตัวนี้ และจะรู้ได้ทันทีว่าไม่ว่าคุณจะตั้งใจหรือไม่ก็ตามผลงานของคุณก็จะเป็นถาวรวัตถุที่มีอายุยืนยาวกว่าคุณหลายสิบปี ถ้าโต๊ะที่คุณiron_manสร้างตกทอดไปถึงลูกหลานคุณก็คงอยากให้พวกเขาภูมิใจในฝีมือของคุณ ดังนั้นผมแนะนำว่าควรเลือกใช้วัสดุอุปกรณ์ที่ดีที่สุดที่จะหาได้และสร้างโต๊ะด้วยความประณีตอย่างสุดฝีมือเท่านั้นครับ ผมมั่นใจว่าคุณค่าและราคาของโต๊ะที่เราสร้างอย่างประณีตจะสูงกว่าเงินและเวลาที่เราลงทุนหลายเท่าตัว ในทางกลับกันถ้าเราเลือกที่จะทำให้เสร็จเร็วๆแบบพอใช้ได้ก็มีโอกาสสูงที่ผลงานเราจะเป็นสิ่งรกหูรกตาลูกหลานไปนานครับ ผมมีตู้ใบหนึ่งในห้องช่างไม้ของผมที่ผมพลาดที่จะเลือกไม้อัดที่ดีที่สุดที่จะหาได้ เวลาผ่านไปประมาณ10ปี ไม้อัดสักที่ใช้ก็เริ่มเสื่อมสภาพ ผมเคยรู้สึกเสียดายเวลาและความพยายามที่ลงทุนลงไป แต่วันนี้ผมคิดอีกอย่างหนึ่งว่าตู้ตัวนี้มีคุณค่าเป็นอย่างมากที่จะเตือนใจผมเรื่องการเลือกคัดวัสดุในงานทุกชิ้นที่สร้างขึ้นมาครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-19 09:31:16 | |
ความคิดเห็นที่ 154 (2924577) | |
iron_man | -ขอบคุณ อ.เขมทัต ครับที่ช่วยแนะนำผมตาม คคห.ที่ 153 จาก คคห. ดังกล่าวน่าจะสรุปได้ดังนี้นะครับ คือทำโต๊ะช่างไม้ใกล้เอื้อมก่อน เพื่อเป็นเครื่องมือในการสร้างโต๊ะช่างไม้ในฝันและเพื่อฝึกฝีมือไปในตัวด้วย ผมขอเรียนถาม อ.ครับว่า ตาม คคห.ที่ 116 สถานที่ไปเลือกซื้อไม้มาทำโต๊ะช่างไม้ใกล้เอื้อม ถ้าผมมาจากถนนพระรามสามเลี้ยวขวาที่ห้าแยก ณ ระนอง ตรงไปถึงแยกกรมศุลฯ แล้วไปอย่างไรต่อครับ แล้วร้านแถวนั้นมีเยอะหรือเปล่าครับ ถ้าไม่เป็นการรบกวนผมขอทราบราคาคร่าวๆ ด้วยครับ อีกอย่างผมอยากได้ BOQ ของโต๊ะช่างไม้ใกล้เอื้อมด้วยครับจะได้เลือกซื้อไม้ได้ถูกครับ ขอบคุณอาจารย์มากครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น iron_man (s_singhawiboon-at-hotmail-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-19 10:45:41 | |
ความคิดเห็นที่ 155 (2924597) | |
 ตัง LincolnWoodcraft |  มาช่วยตอบสถานที่เลือกซื้อไม้สน มือสอง ริมทางรถไฟ คลองเตย นะครับ ดังรูปแนบ ให้เราหา ม.กรุงเทพ กล้วยน้ำไท ให้เจอก่อน แถบสีแดง คือบริเวณร้านขายไม้สนมือสอง ครับ สามารถจอดรถริมข้างทางเพื่อขนไม้บริเวณหน้าร้าน แต่ไม่สามารถจอดนานๆนะครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น ตัง LincolnWoodcraft วันที่ตอบ 2012-11-19 12:47:55 | |
ความคิดเห็นที่ 156 (2924609) | |
iron_man | ขอบคุณ คุณตัง LincolnWoodcraft นะครับที่กรุณาลงแผนที่แหล่งหาซื้อไม้ให้ แต่ที่จะลืมไม่ได้ต้องขอบคุณ อ.เขมทัต ครับ ผมรู้สึกเกรงใจกลัวจะรบกวนเวลาเลยไม่กล้าโทรติดต่อ อ. แต่วันนี้ประมาณเที่ยงกว่าๆ ทาง อ.เขมทัตได้ โทรติดต่อมาหาผม และได้ให้คำแนะนำต่างๆ ที่มีค่ามากเลยครับ ผมมีเวลาเฉพาะวันเสาร์แต่ก็ไม่มากนัก ช่วงนี้คงต้องสะสมความรู้,เครื่องมือและไม้ไว้ก่อนประมาณกลางเดือน ธ.ค. คงได้มีโอกาสเริ่มลงมือทำครับ ขอบคุณ อ.เขตทัต อีกครั้งนะครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น iron_man (s_singhawiboon-at-hotmail-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-19 13:33:22 | |
ความคิดเห็นที่ 157 (2924613) | |
เสริฐ | ขอคุณพี่เขมทัต ตามความเห็นที่ 151 ครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เสริฐ วันที่ตอบ 2012-11-19 14:01:32 | |
ความคิดเห็นที่ 158 (2924712) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  ก่อนจะขึ้นเรื่องเครื่องมือช่างไม้พื้นฐานรายการที่ 4 หรือกบล้าง 14 นิ้ว ผมจะเล่าเรื่องการพาผู้หัดงานไม้ทั้งสามไปเลือกซื้อเครื่องมือที่ เวิ้งนาครเขษม เยาวราช และคลองถม เพื่อให้ท่านผู้อ่านได้ทราบความคืบหน้าเรื่องการจัดหาเครื่องมือซึ่งก็เป็นเรื่องสำคัญนะครับ หลังจากที่ได้ไปซื้อไม้ที่คลองเตยเพื่อทำม้าเลื่อยไม้ และได้หัดไสปรับหน้าไม้ไปได้ 2-3 ครั้ง ผมก็ถามคุณวิภา คุณเย้า และคุณเฟลมว่า เริ่มอยากจะมีเครื่องมือเป็นของตัวเองหรือยัง ทั้งสามท่านตอบตรงกันว่าอยากได้ เราจึงนัดหมายกันไปจ่ายตลาด (ซื้อเครื่องมือพื้นฐาน) กันในเช้าวันศุกร์ที่ผ่านมา (16 พ.ย. 55) โดยนัดเจอกันที่ร้านกาแฟเก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งในกรุงเทพชื่อร้าน ออน ล๊อก หยุ่น บนถนนเจริญกรุงใกล้ดิโอลด์สยามและโรงภาพยนต์เฉลิมกรุง คุณตังซึ่งมีธุระไปแถวนั้นพอดีก็ได้มารวมกลุ่มกับเราด้วย หลังจัดการกับขนมปังสังขยาที่อร่อยที่สุดในโลก (ในความเห็นของผม) เราก็เริ่มเสาะหาเครื่องมือตามรายการที่ 1 คือเลื่อยลันดาบาโก้ Bahco ขนาด 24 นิ้ว โดยเริ่มหาที่ย่านเวิ้งนาครเขษมเป็นที่แรก เมื่อไม่พบเราก็ไปที่ร้านซินเชียงทูลบนถนนเยาวราชบริเวณปากทางเข้าคลองถม (ถนนมหาจักร) เจ๊ที่ร้านนี้บอกผมเมื่อสัปดาห์ก่อนว่าเคยมีขายแต่มีคนมาเหมาไปจนหมด เขารับปากว่าจะพยามหาให้ 3 ปื้น พอไปถึงร้านก็ต้องผิดหววังเพราะเจ๊บอกว่าหาไม่ได้ เราจึงขอซ์้อสิ่ว เออร์วิน/มาร์เปิลส์ Irwin/Marples แทน เจ๊บอกว่าอีกครึ่งชั่วโมงให้กลับมารับของ (ซึ่งแปลเป็นอื่นไม่ได้นอกจากว่าไปรับของจากร้านอื่นมาขาย ถ้าเบิกจากโกดังของตัวเองไม่ควรใช้เวลานานขนาดนั้น) เราจึงเดินหาเลื่อยบาโก้ต่อด้วยความหวังริบหรี่ ผมไม่อยากไปที่ร้านเดิมเพราะสงสัยว่าราคา 700 บาทที่เขาขายให้ผมน่าจะสูงเกินไป ผมเคยเห็นโฆษณาขายเลื่อยแบบเดียวกันใน Trekkingthai ที่ราคาประมาณ 400 บาทเท่านั้น ผมเกรงว่าอาจถูกร้านที่คุ้นเคยกันมากว่า 30 ปีฟันเข้าอย่างจังก็ได้ เราข้ามไปฝั่งใต้ของถนนเยาวราชเพื่อหาเลื่อยตามคำแนะนำของเจ้าของร้านในคลองถมรายหนึ่ง ถามอยู่สามร้านจึงได้ความว่ามีเลื่อยบาโก้ รุ่น X97 ขายในราคา 425 บาทต่อปื้น แต่ต้องรอเบิกของ เราต่อราคาได้เหลือ 400 บาท เจ้าของร้านบอกให้ไปเดินเล่นก่อน เมื่อเรากลับมาผมก็เห็นกล่องกระดาษที่มีระหัสสินค้าและบาร์โค้ดของบาโก้วางอยู่ ตามภาพที่ 23 ด้านในมีเลื่อย 6 ปื้น ซึ่ง 3 ปื้นเป็นของคุณเย้า คุณยุพา และคุณเฟลม อีก 1 เป็นของคุณตัง ส่วนอีก 2 เป็นของผม ทุกครั้งที่ซื้อเครื่องมือต้องมีการตรวจสภาพ ผมจะเน้นเรื่องความเรียบตรงของใบเลื่อยเป็นหลักสำหรับเลื่อยทุกชนิด ถ้าใบเลื่อยแอ่น/โก่ง/บิด ผมจะไม่ซื้อเลยเพราะมีผลกับการเลื่อย จากการเล็งสันเลื่อยผมพบว่าใบเลื่อย 2 ใน 6 แอ่นอย่างเห็นได้ชัด ผมจึงขอให้เจ้าของร้านเปลี่ยนให้ ระหว่างที่เรารอของใหม่ ผมก็เริ่มทบทวนเรื่องราวของเลื่อยรุ่นนี้ ผมเคยสงสัยว่าเลื่อยบาโก้ X97 อาจไม่ใช้ของแท้ ผมสงสัยว่าผมอาจซื้อเลื่อยรุ่นนี้เกินราคาจากร้านประจำ เรื่องเกินราคาสรุปได้อย่างไม่ต้องสงสัยว่า ผมโดนฟันจากร้านประจำไปเรียบร้อยแล้ว เรื่องของแท้หรือเทียมก็เบาใจลงเมื่อเห็นกล่องและบาร์โค้ด ความรู้สึกหลักๆระหว่างรอคือ ดีใจที่ผู้หัดงานไม้ทั้งสามจะได้เลื่อยรุ่นที่ผมแนะนำ ดีใจที่ซื้อได้ในจำนวนมากเพราะท่านอื่นๆที่อยากได้ไว้ใช้จะได้ซื้อหาได้ ดีใจที่ราคาลดลงมาเหลือ 400 บาทซึ่งต่ำกว่าราคาในรายการถึง 300 บาท ระหว่างรอเริ่มรูสึกว่านานจึงออกไปเดินหาของอื่นในร้านข้างๆ พอออกจากร้านก็เจอกับพนักงานที่ร้านที่เดินถือเลื่อยลันดาบาโก้มา 2 ปื้น ผมรับเลื่อยมาตรวจสอบ พบว่าใบตรงดี เราจึงขยับไปร้านถัดไป เมื่อออกจากร้านคุณตังมากระซิบผมว่า "พี่เล็ก เมื่อกี๊นี้ผมเดินตามเด็กร้านไปถึงร้านที่เขาเอาเลื่อยไปเปลี่ยน ตอนนี้ทราบแล้วครับว่าเป็นร้าน สีห์โสภณพานิช อยู่ใกล้ๆสี่แยกที่มีร้าน KFC" ผมถึงบางอ้อทันทีเพราะเคยเห็นร้านนี้มาตั้งแต่ยังใส่กางเกงขาสั้นเดิน เวิ้งฯ คลองถม และเยาวราช ฟังคุณตังพูดจบก็ขอบคุณคุณตังและบอกว่าสงสัยเราจะเจอเอเย่นต์นำเข้าแล้ว |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-19 23:07:40 | |
ความคิดเห็นที่ 159 (2924726) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  ช่วงบ่ายก่อนกลับบ้านเราแวะไปเยี่ยมร้าน สีฆ์โสภณพานิช เชิงสะพานเหล็กฝั่งสะพานหัน ตามภาพที่ 24 เพื่อไปตรวจสอบราคาเลื่อยเจ้าปัญหา (ของผม) ร้านนี้มีเครื่องมือนำเข้าจากอังกฤษและรัสเซียหลายชนิดมาก มีตู้แสดงสินค้ารายยี่ห้อตามแบบเอเย่นต์มาตรฐาน สิ่งที่ผมเห็นแล้วดีใจมากคือเลื่อยบาโก้ 2 รุ่นที่โชว์อยู่ในตู้ตามภาพที่ 25 เลื่อยปื้นบนด้ามสีส้มเป็นรุ่นที่มีใบชุบแข็ง ส่วนปื้นล่างก็คือ Bahco X97 นั่นเอง การที่ร้านค้าแสดงเลื่อยบาโก้ทั้งสองร่วมกับสินค้ายี่ห้ออื่นๆที่ทางร้านเป็นผู้นำเข้านั้น เป็นข้อพิสูจน์ที่หนักแน่นพอที่ผมจะเชื่อได้ว่าเลื่อยบาโก้ X97 เป็นของแท้ครับ เพื่อให้มั่นใจเรื่องราคาผมจึงทดลองซื้อเลื่อยอีก 1 ปื้นซึ่งซื้อได้ในราคา 375 บาทครับ ผู้ที่ดีใจที่สุดน่าจะเป็นท่านผู้อ่านที่อยากได้เลื่อยรุ่นนี้นะครับ คุณตัง คุณเฟลม คุณวิภา และคุณเย้า คงจะดีใจน้อยกว่าท่านเป็นแน่เพราะซื้อแพงกว่า :( เรื่องหนึ่งที่ต้องเตือนคือเรื่องใบโก่ง/แอ่นครับ กว่าจะเลือกซื้อเลื่อยปื้นสุดท้ายได้ผมก็ต้องคืนเขาไป 4 ปื้นครับ ดังนั้นระหว่างที่ท่านที่อยากได้เลื่อยรุ่นนี้กำลังดีใจทีทราบแหล่งที่จะซื้อได้ในราคา 375 บาท ก็อย่าลืมตรวจให้ดีนะครับว่าท่านได้เลื่อยที่มีใบตรงกลับบ้าน ในกรณีที่ท่านเผลอเลือกเลื่อยที่โก่ง/แอ่นกลับบ้าน ก็อย่าเพิ่งสิ้นหวังครับ ถ้าท่านยินดีจะเป็นหนูตะเภาผมก็ยินดีที่จะเป็นผู้ทดลองวิชาดัดเลื่อยให้ท่านโดยไม่คิดค่าแรงครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-19 23:48:54 | |
ความคิดเห็นที่ 160 (2924729) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  ภาพที่ 25 ตู้แสดงสินค้าตัวอย่างของร้านสีโสภณพานิช ผมแนะนำให้ผู้ที่อยากซื้อเลื่อย Bahco X97 รวบรวมจำนวนให้ได้ 10 ปื้นเพื่อที่จะเหมาซื้อยกกล่องในราคาที่ถูกลงครับ จะให้ดีกรุณาเปิดกระทู้ใหม่กันเลยนะครับ เพื่อที่เรื่องราวในกระทู้นี้จะไม่กระจัดกระจาย เรื่องสุดท้ายที่อยากบอกกล่าวคือ ร้านนี้ขายปากกาเรคคอร์ด Record ที่ร้านนี้ราคาน่าสนใจมากครับ ขนาด 4 นิ้วราคา 2,700 บาท 10% เหลือ 2,430 บาทครับ ผมลืมถามว่าเป็น Record หรือ Irwin Record ที่ผลิตในจีน ถ้าสนใจก็สอบถามกับร้านโดยตรงเลยนะครับ ผมขอยุติบทบาทพ่อสื่อของผมและขอจบเรื่องเลื่อย Bahco X97 ด้วยการขอบคุณ คุณเชอร์ลอค ตัง ยอดนักติดตามของเราครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-19 23:50:12 | |
ความคิดเห็นที่ 161 (2924733) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | ระหว่างวันเราซื้อเครื่องมืออื่นๆดังนี้ครับ: ตลับเมตร KDS รุ่น 5 เมตร ราคา 240 บาท ที่ร้าน จ.ศรีรุ่งเรือง คลองถม ค้อนหงอน Stanley 16 ออนซ์ ราคา 200 บาท ที่ร้าน ช.แสงถาวรพานิช เวิ้งนาครเขษม ฉากตาย Shinwa รุ่น 12 นิ้ว ราคา 430 บาท ที่ร้าน จ.ศรีรุ่งเรือง คลองถม ฉากเป็น Shinwa ราคา 190 บาท ที่ร้าน จ.ศรีรุ่งเรือง คลองถม เหล็กโปรแทรกเตอร์ Shinwa ราคา 220 บาท ที่ร้าน จ.ศรีรุ่งเรือง คลองถม (รายการเพิ่มเติม) หินลับมีด Makita ราคา 330 บาท ที่ร้าน ช.แสงถาวรพานิช เวิ้งนาครเขษม ดอกสว่านเจาะเหล็ก Sutton 1 ชุด 12 ตัว (1 - 6.5 มม.) ราคา 580 บาท ที่ร้าน ช.แสงถาวรพานิช เวิ้งนาครเขษม ดอกใบพาย (ดอกมือพระ) 3/8", 1/2", 5/8", 3/4", 7/8", 1", 1 1/4" และ 1 1/2" ราคา 400 บาท ที่ร้าน ไทยฮวดทูลส์ คลองถม จากรายการข้างต้นจะเห็นว่าบางรายการต่างจากรายการตามความเห็นที่ 19 นะครับ ทั้งในเรื่องชนิด ยี่ห้อ ขนาด และราคา ผมจะปล่อยรายการเครื่องมือตามความเห็นที่ 19 ไว้ตามเดิม แล้วสร้างรายการแก้ไข/เพิ่มเติมขึ้นใหม่ โดยจะระบุในความเห็นที่ 19อย่างชัดเจนว่ารายการล่าสุดอยู่ที่ความเห็นใดในกระทู้นี้ เหตุผลที่เลือกเครื่องมือต่างจากรายการแรกเป็นดังนี้ครับ: เลือกตลับเมตร KDS 5 เมตร ใช้งานถนัดกว่ารุ่นเล็กราคาเพิ่มจาก 100 เป็น 240 บาท เลือกฉากตาย Shinwa รุ่น 12 นิ้ว แทนรุ่น 10 นิ้ว เพราะผมจำผิดครับ ราคารุ่น 12 นิ้วคือ 430 บาท เลือกฉากเป็น Shinwa แทน Stanley เพราะ ประณีตน่าใช้ ราคาใกล้เคียงกัน เพิ่มเหล็กโปรแทรกเตอร์ Shinwa เพราะผมลืมบรรจุเครื่องมือนี้ซึ่งต้องใช้คู่กับฉากเป็นไว้ในรายการเดิม เพิ่มหินลับมีด Makita เพราะเป็นทางเลือกที่ลับคมละเอียดเครื่องมือด้วยหินทางเลือกนี้ยังต้องซื้อหินลับมีดโกนสามเสือราคา 170 บาทอีก 1 ก้อน และหินหยาบราคาไม่เกิน 100 บาท 1 ก้อน ทางเลือกเดิมที่ใช้กระดาษทรายกับหินสองหน้าก้อนเดียวก็ยังคงใช้ได้อยู่นะครับ ผมคิดว่าควรแนะนำการลับและทางเลือกทั้งสองวิธีครับ เพิ่มดอกใบพายยี่ห้อ Apex ขนาด 3/8", 5/8", 7/8" และ 1 1/2นิ้วเพื่อความคล่องตัวในการทำงาน
|
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-20 00:37:13 | |
ความคิดเห็นที่ 162 (2924734) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  ระหว่างวันผมได้ถ่ายภาพบรรยากาศสบายๆระหว่างการเลือกซื้อเครื่องมือไว้ 2 ภาพ ภาพที่ 26 ในร้าน จ.ศรีรุ่งเรือง |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-20 00:47:58 | |
ความคิดเห็นที่ 163 (2924735) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  และภาพที่ 27 เก็บภาพบนถนนมหาจักร (คลองถม) ไว้ในขณะที่คุณเย้าคงมองเห็นสิ่งที่ตั้งใจจะหาพอดี |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-20 00:51:38 | |
ความคิดเห็นที่ 164 (2924805) | |
มิกกี้ | สวัสดีครับอาจารย์เขมทัต |
ผู้แสดงความคิดเห็น มิกกี้ (pornsakh-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2012-11-20 11:16:35 | |
ความคิดเห็นที่ 165 (2924811) | |
earth | เรียนถามพี่เขมทัตครับ 1.ผมอยากทราบคุณสมบัติของ"สิ่ว เออร์วิน/มาร์เปิลส์ Irwin/Marples"ในความเห็นที่158ครับ ว่าทำไมพี่เขมทัตถึงเลือกซื้อครับ 2.ในการทำม้าเลื่อยไม้ตามแบบของพี่เขมทัต ถ้าหากจะใช้ไม้ที่มีขนาดแตกต่างไปจากขนาดที่พี่เขมทัตใช้ ได้หรือไม่ครับ เพราะหลายๆท่านที่สนใจจะทำม้าเลื่อยไม้อาจจะไม่สามารถหาไม้ขนาดนั้นๆได้เนื่องจากแหล่งซื้อไม้ของแต่ละคนอาจจะมีไม้ที่แตกต่างกัน ขอบคุณครับ
|
ผู้แสดงความคิดเห็น earth (asltrs-at-gmail-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-20 11:44:46 | |
ความคิดเห็นที่ 166 (2924850) | |
ตัง LincolnWoodcraft |  ลายแทงประกอบเรื่องราวครับ
1) ร้านสีห์โสภณพานิช ซื้อเลื่อย Bahco 2) ร้าน จ.ศรีรุ่งเรือง ซื้อเครื่องมือยี่ห้อ Shiwa --> ฉากตาย 12", ตลับเมตร KDS, ฉากเป็น, เหล็กโปรแทรกเตอร์ 3) ร้านแสงถาวรพานิช ซื้อหินลับมีด, ดอกสว่านเจาะเหล็ก Sutton 4) ร้านซินเชี่ยงทูล จะซื้อสิ่ว Irwin/Maple แต่ไม่มีของ 5) ร้านไทยฮวดทูลส์ ซื้อดอกใบพาย (ดอกมือพระ หรือ Spade bit) |
ผู้แสดงความคิดเห็น ตัง LincolnWoodcraft วันที่ตอบ 2012-11-20 15:09:34 | |
ความคิดเห็นที่ 167 (2924900) | |
เสริฐ | อ่านสนุกมากครับ ผมอ่านอยู่หลายรอบเดี๋ยวก็ว่าจะอ่านอีก ผมชอบไปเดินคลองถมครับ เดินดูไปเรื่อยๆ มีอะไรแปลกใหม่ๆให้ดูอยู่เสมอ ซื้อของก็ผิดราคาบ่อยๆ บางทีก็ซื้อผิดซื้อถูก บางทีก็ซื้อมาแล้วใช้ไม่ได้ (นี่แหละครับ มือใหม่อยากเป็นช่าง) วันเดียวกันนั้นผมก็ได้ไปเดินคลองถมตอนช่วงบ่าย ก็ได้เครื่องขัดกระดาษทรายแบบสั่น Makita (ของปลอม) ราคาต่อได้ 800 จาก 1,100 บาท กะว่าลองดูครับซื้อความรู้ แล้วก็เดินต่อไปตั้งใจจะไปถามหาเครื่องต๊าป/ดายเกลียว ไปเจอร้านนึงเค้าบอกเค้ามีแต่เป็นชุด 40-50 ชิ้น ผมขอดูครับ แต่มันแกะดูไม่ได้ มันอยู่ในกล่องพลาสติกหุ้มด้วยซองกระดาษแข็งๆแล้วก็ห่อด้วยพลาสติกใส ต่อราคาได้ 500 บาทผมดีใจเอากลับบ้าน พอแกะดู...หืม....ผมอยากขายต่อจัง 200-300 ก็เอา คือสถาพมันก๊องแก๊งสมราคาอ่ะครับ เช้าวันเสาร์รวบรวมความกล้า (หน้าด้าน)ไปขอเค้าเปลี่ยน ก็เราไปฉีก package ของเค้าแล้วนิ รอจนลูกค้าเค้าซาหน่อยแล้วบอกว่าเมื่อวานผมซื้อผิดขอเปลี่ยนของ โชคดีครับเค้ายอมให้เปลี่ยน ผมเลยแลกได้ ไขควงกระแทก ตะไบแบน ตะไบสามเหลี่ยม หัวสูบลมอีกอัน เพิ่มเงินอีก 100 บาท ที่เล่ามานี้อยากจะสื่อว่า การพาทัวร์ของพี่เขมช่วยให้มือใหม่ได้ของดีในราคาถูกแถมด้วยทิปในการเลือกซื้อเครื่องมือ ไม่ต้องมั่วๆแบบผม กะว่าเดี๋ยวจะหาเวลาไปซื้อของบางรายการที่ยังไม่มีครับ ตามลายแทงที่ให้ไว้เลยครับ ขอบคุณพี่เขมทัตที่เอื้อเฟื้อข้อมูล ขอบคุณเชอร์ลอค ตัง ที่ช่วยชี้เป้าให้หาง่ายขึ้นมากครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เสริฐ วันที่ตอบ 2012-11-20 21:32:41 | |
ความคิดเห็นที่ 168 (2924913) | |
 pakae | คราวหน้าพี่เล็กหรือคุณตังไป เลือกซื้อกันชวนผมด้วย อยากไปด้วย แถวนั้นไปบ่อยมาก แต่ไม่มีคนเลือกให้นี้สิ |
ผู้แสดงความคิดเห็น pakae (iampakae-at-hotmail-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-20 21:51:19 | |
ความคิดเห็นที่ 169 (2924942) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  เนื่องจากมีหลายท่านที่สนใจจะสร้าง โต๊ะช่างไม้ใกล้เอื้อม ได้ขอให้ผมแสดงแบบม้าเลื่อยไม้ เพื่อที่จะได้ลงมือสร้างไปพร้อมๆกับผู้หัดงานไม้ทั้งสามท่านคือ คุณวิภา คุณเย้า และคุณเฟลม ผมก็ได้ร่างแบบมาแสดง 2 แบบครับคือแบบม้าเลื่อยไม้ของผมซึ่งมีส่วนสูง 174 ซม. และแบบของคุณเย้าซึ่งย่อขนาดลงให้เหมสะสมกับส่วนสูง 156 ซม.ของเธอ รายละเอียดวิธีหาความสูงที่เหมาะสมผมจะอธิบายภายหลังนะครับ ภาพที่ 28 เป็นแบบม้าเลื่อยไม้ของผมครับ ถ้าอยากได้ภาพที่ชัดกว่านี่ส่งอีเมล์มาหาผมที่ kematat_k@yahoo.com ได้นะครับผมจะจัดส่งไฟล์ PowerPoint ที่ผมร่างแบบไปให้ครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-21 00:25:52 | |
ความคิดเห็นที่ 170 (2924943) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  แบบม้าเลื่อยไม้ของคุณเย้าอยู่ในภาพที่ 29 ครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-21 00:27:10 | |
ความคิดเห็นที่ 171 (2924944) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  ภาพที่ 30 จะทำให้ท่านผู้อ่านเห็นความแตกต่างระหว่างม้าเลื่อยไม้ของคุณเย้ากับของผมได้อย่างชัดเจนครับ
สำหรับม้าเลื่อยไม้ของคุณวิภาและคุณเฟลมนั้นสูง 55 ซม. เท่ากันครับ ส่วนสูงของทั้งสองท่านคือ 163 ซม. ผมจะนำแบบมาให้ชมภายหลังครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-21 00:28:41 | |
ความคิดเห็นที่ 172 (2925007) | |
toon | พี่เขมทัตผมว่าภาพเล็กไปครับพี่ดูไม่ชัดเจน (รบกวนขยายอีกหน่อยได้มั๊ยครับ ขอบคุณครับ) |
ผู้แสดงความคิดเห็น toon (toon_u21-at-yahoo-dot-com)วันที่ตอบ 2012-11-21 13:39:58 | |
ความคิดเห็นที่ 173 (2925014) | |
toon | toon_u21@yahoo.com รบกวนขอ Flie ด้วยครับ ขอบคุณครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น toon (toon_u21-at-yahoo-dot-com)วันที่ตอบ 2012-11-21 15:48:41 | |
ความคิดเห็นที่ 174 (2925092) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  ถาพที่ 31 เป็นภาพด้านหน้าของม้าที่เหมาะกับตัวผมซึ่งสูง 174 ซม. ครับ ไม้ทุกชิ้นเป็นสนเก่าขนาด 4 นิ้ว x 2 นิ้ว ที่ผมซื้อจากร้านลุงบุ๊งริมทางรถไฟ หน้าการท่าเรือ บริเวณก่อนถึงด่านเก็บค่าทางด่วน อาจณรงค์ขาเข้า ขนาดของไม้ไม่จะเป็นต้องเท่ากับขนาดที่ผมใช้ก็ได้นะครับ แต่เมื่อไสปรับขนาดแล้วควรมีขนาดอย่างน้อย 3 นิ้ว x 1 1/2 นิ้ว |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-21 22:04:14 | |
ความคิดเห็นที่ 175 (2925095) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  ภาพที่ 32 เป็นด้านข้างของม้าเลื่อยไม้ เราจะเห็นว่าหลังม้าเพลาะจากไม้ 4นิ้ว x 2นิ้ว 5 ท่อน และจะเห็นไม้กันโยกสีแดงกับสีชมพูสอดฝังเข้าไปในไม้หลังม้าชิ้นที่ 2 กับชิ้นที่ 4 ซึ่งเป็นสีเหลืองในภาพ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-21 23:02:53 | |
ความคิดเห็นที่ 176 (2925101) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  ภาพที่ 33 แสดงด้านหน้าของม้าเลื่อยไม้ของคุณเย้า ในภาพจะเห็นส่วนสูงเพียง 51 ซม.ซึ่งน้อยกว่าม้าเลื่อยไม้ของผมถึง 10 ซม. เนื่องจากคุณเย้าไม่สามารถใช้ม้าเลื่อยไม้ของผมได้ถนัด เราจึงทดลองหาความสูงที่เหมาะที่สุดสำหรับร่างกายคุณเย้ามากและได้ข้อสรุปว่า 51 ซม.คือความสูงที่เหมาะสม เนื่องจากเราต้องการความยาวของม้า 120 ซม. เท่ากับม้าเลื่อยไม้ของผมและความสูงที่เหมาะกับตัวคุณเย้าเราจึงเห็นมุมเอียงของขาและไม้กันโยกต่างจากแบบแรก |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-22 00:54:07 | |
ความคิดเห็นที่ 177 (2925102) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  ภาพที่ 34 แสดงด้านข้างของม้าเลื่อยไม้ของคุณเย้า เรารักษามุมเอียงที่ขาไว้ที่ 18 องศาเท่ากับม้าของผม ในภาพจะสังเกตได้ว่าหลังม้าประกอบจากไม้ 3 ชิ้นเท่านั้น และขาก็มีความหนากว่าแบบของผม ส่วนต่างทั้งสองนี้เกิดจากเหตุที่เราไม่สามารถหาไม้ขนาดเดิม (4 นิ้ว x 2 นิ้ว) ได้ เราจึงเลือกไม้ 4 x 2 1/2 มาทำขา และ ไม้ 4 x 3 มาทำหลังม้า ข้อดีคือเราใช้ไม้ทำหลังม้าน้อยชิ้นลงทำให้งานเพลาะไม้ง่ายขึ้น ส่วนข้อเสียคือเราต้องเพื่มงานบากไม้เพื่อสอดคานกันเอียงเข้าไปในหลังม้าเพราะคานกันเอียงที่เห็นเป็นสีแดงและสีชมพูในภาพจะคร่อมอยู่บนรอยเพลาะของไม้ท่อนริมสีฟ้ากับท่อนลางสีเหลืองตามภาพ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-22 01:03:24 | |
ความคิดเห็นที่ 178 (2925175) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | เรียนคุณมิกกี้ ขอบคุณมากครับสำหรับความเห็นของคุณมิกกี้ เล่าได้ละเอียดจริงๆครับ ผมยังสงสัยเลยครับว่าทำไมจึงจำรายละเอียดได้ดีขนาดนี้แต่ก็ถึงบางอ้อตอนที่จำได้ว่าวันนั้นแฟนคุณมิกกี้ได้ถ่ายวีดีโอไปหลายช่วง ผมดีใจครับที่่คุณมิกกี้รู้สึกดีกับงานไม้และได้ลงมือฝึกทำงานไม้แล้ว ถ้าจะให้สนุกผมอยากชวนคุณมิกกี้ต่อม้าเลื่อยไม้ไปพร้อมๆกับคุณวิภา คุณเย้าและคุณเฟลมนะครับ ลองทำเองที่บ้านโดยดูแบบและกระบวนการที่ผมจะทยอยลงอย่างละเอียดนะครับ มีอะไรที่ผมจะช่วยได้ก็ขอให้ติดต่อมาที่ 021 8241784 ได้เลย ไม่ต้องเกรงใจนะครับ
เรียนคุณ earth ขอตอบคำถามคุณดังนี้ครับ:
1.ผมอยากทราบคุณสมบัติของ"สิ่ว เออร์วิน/มาร์เปิลส์ Irwin/Marples"ในความเห็นที่158ครับ ว่าทำไมพี่เขมทัตถึงเลือกซื้อครับ ผมเลือกสิ่วยี่ห้อ มาร์เปิลส์ เพราะใช้งานมานานหลายรุ่นแล้วครับ คุณภาพดีราคาไม่แพงเกินไป รุ่นที่แนะนำเป็นด้ามสีฟ้า เดิมเคยคิดยี้ห้อ Record / Marples ผมเดาว่า Record คงไปควบรวมกิจการของ Marples แล้วเลือกที่จะใช้ยี่ห้อ Marples ตามเดิมเพราะเป็นสิ่งที่ได้รับความนิยมตลอดมา ภายหลัง Irwin เข้าควบรวมกิจการของ Record สิ่งนี้ก็เปลี่ยนชื่อไปเป็น Irwin / Marples สิ่วทั้งสองแบบที่ผมแนะนำทำในประเทศอังกฤษที่เมืองเชฟฟีลด์ สิ่ว Record / Marples จะระบุที่ผลิตชัดเจนบนใบสิ่วว่า Made in Sheffiedl, England ส่วนแบบ Irwin / Marples จะระบุที่ผลิดด้านหลังของซองกระดาษว่า Made in U.K. สิ่วมาร์เปิลส์มีเนื้อเหล็กที่ลับง่าย รักษาคมได้นานพอสมควร เคยติดอันดับสิ่วน่าซื้อหลายครั้งจากการประเมินของนิตยสารช่างไม้หลายสำนักครับ สิ่วมาร์เปิลส์จากอังกฤษใกล้หมดตลาดบ้านเราแล้วครับ รุ่นใหม่ที่มาแทนจะชื่อ Irwin และทำในจีนครับ ผมยังไม่เคยใช้รุ่นใหม่ที่ว่านี้เลยครับ เมื่อวานก็เห็นที่งานเมทัลเล็กซ์ ราคาต่ำกว่า 300 บาทสำหรับขนาด 3/4 นิ้วลงไป 2.ในการทำม้าเลื่อยไม้ตามแบบของพี่เขมทัต ถ้าหากจะใช้ไม้ที่มีขนาดแตกต่างไปจากขนาดที่พี่เขมทัตใช้ ได้หรือไม่ครับ เพราะหลายๆท่านที่สนใจจะทำม้าเลื่อยไม้อาจจะไม่สามารถหาไม้ขนาดนั้นๆได้เนื่องจากแหล่งซื้อไม้ของแต่ละคนอาจจะมีไม้ที่แตกต่างกัน เลือกใช้ไม้ที่หาได้ตามสะดวกเลยครับ ขอให้ขนาดที่ไสแล้วกว้างอย่างน้อย 3 นิ้ว หนาอย่างน้อย 1 1/2 นิ้วครับ ที่สำคัญไม้ต้องไม่แตกร้าว ม้าเลื่อยไม้ของสามท่านที่หัดงานไม้ก็เป็นขนาดที่ต่างจากที่ผมใช้ครับ ส่วนขาก็เป็นไม้ยางพาราที่รื้อจากแพลเล็ท |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-22 13:42:26 | |
ความคิดเห็นที่ 179 (2925212) | |
toon | พี่เขมทัตครับ ผมขอรบกวนหน่อยครับ แบบว่าสงสัยครับ 1.ขอดูรูปหรือDetail การเข้าไม้ตามจุดต่างๆของม้าเลื่อยไม้หน่อยครับ 2.ส่วนของหลังม้าที่ต้องเพลาไม้เข้าด้วยกันนั้นต้องใช้กาวหรือป่าวครับ หรือใช้แต่สะตัดเกลียวครับ (ถ้าไม่ใช่กาวสำหรับมือใหม่อย่างผมน่าจะไสไม้ให้ได้ระนาบกันทั้งแผ่นได้ยากครับ) 3.ทำไมชุดปากกาท้ายโต๊ะต้องเป็นเเดือยทองเหลืองครับ มันดียังไงครับ (ถ้าสงสัยเร็วไปก็ขอโทษด้วยนะครับ) |
ผู้แสดงความคิดเห็น toon (toon_u21-at-yahoo-dot-com)วันที่ตอบ 2012-11-22 18:33:17 | |
ความคิดเห็นที่ 180 (2925219) | |
earth |  ขอบคุณครับพี่เขมทัต สำหรับความรู้เรื่องสิ่วและคำตอบเรื่องขนาดไม้ ตอนนี้ผมก็ได้แต่ทยอยหาเก็บเครื่องมือไปเรื่อยๆก่อนครับ เรื่องขนาดของไม้ที่ถามไปก็เพื่อเก็บเป็นข้อมูลไว้ก่อน ยังไม่ได้เริ่มทำชิ้นงานอะไรซักอย่าง เพราะอาทิตย์ๆนึงมีเวลาได้อยู่ที่บ้านไม่เกิน20ชั่วโมง ตอนนี้ที่ได้ทำสิ่งที่เกี่ยวกับม้าเลื่อยคือเขียนแบบในgoogle sketchup เท่านั้นเองครับ(ภาพนี้ลองถอดแบบและใช้ข้อมูลจากความคิดเห็นที่62) ยังไงถ้ามีข้อสงสัยอะไรอีกผมขออนุญาตรบกวนถามอีกทีนะครับ ขอบคุณครับ
|
ผู้แสดงความคิดเห็น earth (asltrs-at-gmail-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-22 19:24:32 | |
ความคิดเห็นที่ 181 (2925240) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | ตอบคำถามคุณ toon ครับ 1.ขอดูรูปหรือDetail การเข้าไม้ตามจุดต่างๆของม้าเลื่อยไม้หน่อยครับ ขอให้อดใจรอหน่อยนะครับ ผมได้ถ่ายรูปขณะสร้างม้าเลื่อยไม้ไว้อย่างละเอียดแล้วครับ ขอเวลาผมเขียนเรื่องเครื่องมือแต่ละประเภทให้จบก่อนแล้วผมจะแสดงทุกส่วนรวมถึงวิธีทำให้ดูนะครับ ถ้าไม่ทำอย่างที่ผมว่าเรื่องที่เขียนก็จะกระโดดไปกระโดดมาอย่างควบคุมและเข้าใจยาก 2.ส่วนของหลังม้าที่ต้องเพลาไม้เข้าด้วยกันนั้นต้องใช้กาวหรือป่าวครับ หรือใช้แต่สะตัดเกลียวครับ (ถ้าไม่ใช่กาวสำหรับมือใหม่อย่างผมน่าจะไสไม้ให้ได้ระนาบกันทั้งแผ่นได้ยากครับ) ใช้กาวลาเท็กซ์ Kot100 หรือ TOA ทาทั้งสองหน้าแล้วอัดด้วยสะตัดครับ เรื่องไสให้ได้ระนาบมีวิธีการที่ผมจะแนะนำครับ มือใหม่ก็นานหน่อย เท่าที่สังเกตคุณเย้า คุณวิภาและคุณเฟลมซึ่งไม่เคยใช้กบมาก่อนเลยต่างก็ใช้เวลาประมาณ 1 1/2 ชั่วโมงปรับไม้หน้าแรก จากนั้นก็ลดลงมาเหลือ 45 - 60 นาทีต่อหน้าในชิ้นที่ 3 และ 4 สำหรับผมซึ่งไสไม้จนคุ้นเคยแล้วจะใช้เวลา 5 - 10 นาทีต่อหน้าครับ ผมยังไม่อยากให้มือใหม่ท่านใดสรุปว่าทำไม่ได้จนกว่าจะได้ทำจริงครับ ยากหรือง่ายเป็นเรื่องที่คิดเองล่วงหน้าครับ สิ่งเดียวที่ท่านจะสรุปได้ขณะที่ท่านกังวลอยู่คือ ท่านยังไม่ได้ทำ ครับ 3.ทำไมชุดปากกาท้ายโต๊ะต้องเป็นเเดือยทองเหลืองครับ มันดียังไงครับ ชุดปากกาที่ผมตั้งใจจะทำนั้นจะมีลักษณะการทำงานเหมือนปากกาท้ายโต๊ะของโต๊ะช่างไม้ในฝันของผม ซึ่งต้องใช้คู่กับเดือยกลม ครับ ผมจะทดลองทำเดือยกลมจากทองเหลือง เหล็กเหนียว และอะลูมืเนียม เพื่อหาทางเลือกที่เหมาะสมที่สุดสำหรับความประหยัดและการใช้งานครับ ข้อดีของเดือยกลมผมเขียนอธิบายอย่างละเอียดไว้แล้วในเรื่อง โต๊ะช่างไม้ในฝันของผม ครับ ข้อดีของทองเหลืองคือไม่เป็นสนิมให้เรารำคาญครับข้อเสียคือแพงครับ ส่วนเหล็กแข็งแรงมากแต่ก็ต้องหาวิธีเคลือบผิวลดสนิมหรือกันสนิม อะลูมืเนียมเป็นทางเลือกที่น่าสนใจเพราะน่าจะแข็งแรงพอ ขึ้นรูปง่าย และราคาประหยัดครับ
|
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-22 21:01:53 | |
ความคิดเห็นที่ 182 (2925242) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | เรียนคุณ earth ถ้ามีเวลาน้อย อ่านไปเรื่อยๆก่อนก็ดีครับ จะได้ซึมซับวิธีการ แนวคิดและเหตุผลให้กระจ่างก่อนเริ่มลงมือ แบบที่ร่างใกล้เคียงของจริงแล้วครับ ผมอยากจะหัด Sketchup แต่ก็ไม่ได้เริ่มสักที ถนัดแต่เขียน 2 และ 3 มิติด้วยมือเปล่าครับ
|
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-22 21:06:12 | |
ความคิดเห็นที่ 183 (2925245) | |
toon | ขอบคุณครับ จะรอพี่เรียบเรียงเรื่องเสร็จนะครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น toon (toon_u21-at-yahoo-dot-com)วันที่ตอบ 2012-11-22 21:21:15 | |
ความคิดเห็นที่ 184 (2925261) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  ผมรู้สึกว่าผู้อ่านหลายๆท่านอยากให้เข้าเรื่องการสร้างม้าเลื่อยไม้เร็วๆ ดังนั้นผมจะแสดงภาพตัวอย่างของกระบวนการสร้างให้ชมเป็นตัวอย่างก่อนนะครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-23 00:35:18 | |
ความคิดเห็นที่ 185 (2925262) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  . |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-23 00:35:57 | |
ความคิดเห็นที่ 186 (2925263) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  .
|
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-23 00:42:01 | |
ความคิดเห็นที่ 187 (2925264) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  . |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-23 00:42:41 | |
ความคิดเห็นที่ 188 (2925265) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  . |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-23 00:43:03 | |
ความคิดเห็นที่ 189 (2925266) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  . |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-23 00:43:28 | |
ความคิดเห็นที่ 190 (2925267) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  . |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-23 00:43:54 | |
ความคิดเห็นที่ 191 (2925268) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  . |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-23 00:44:24 | |
ความคิดเห็นที่ 192 (2925269) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  . |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-23 00:44:56 | |
ความคิดเห็นที่ 193 (2925270) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  . |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-23 00:45:35 | |
ความคิดเห็นที่ 194 (2925271) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  . |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-23 00:45:58 | |
ความคิดเห็นที่ 195 (2925272) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | หวังว่ารูปตัวอย่างทั้ง 90 รูปจะพอเป็นแนวทางให้ท่านผู้อ่านพอเข้าใจกระบวนการสร้างม้าเลื่อยไม้นะครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-23 00:49:47 | |
ความคิดเห็นที่ 196 (2925444) | |
pop | กระจ่างทั้งภาพและการเขียนบทความพร้อมทำตามครับครูเขม |
ผู้แสดงความคิดเห็น pop (poppop297-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2012-11-24 10:55:46 | |
ความคิดเห็นที่ 197 (2926281) | |
 i3ird | ไปซื้อของกันอีกเมื่อไรชวนมั่งครับพี่เขมทัตอยากไปด้วยถึงป่วยก็จะไป |
ผู้แสดงความคิดเห็น i3ird (bird-togo-at-hotmail-dot-com) วันที่ตอบ 2012-11-28 10:04:04 | |
ความคิดเห็นที่ 198 (2926963) | |
พระมหาวิชาญ สุขวฑฺฒโน | อนุโมทนาขอบคุณ อ.มากครับที่นำภาพการสร้างม้าเลื่อยไม้มาแสดงให้ได้ชม ชัดเจนทุกขั้นตอนครับ ภาพที่แสดงมาดูแล้วก็เข้าใจได้ทันทีโดยมิต้ิองบรรยาย สามารถทำตามภาพได้เลยละเอียดทุกขั้นตอนครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น พระมหาวิชาญ สุขวฑฺฒโน (pramahavichan-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-12-01 20:22:01 | |
ความคิดเห็นที่ 199 (2928253) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร | กราบเรียนท่านวิชาญฯที่เคารพ ขอบพระคุณสำหรับคำนิยมครับ ดีใจมากครับที่ได้ทราบจากท่านทางโทรศัพท์ว่าท่านก็จะต่อม้าเลื่อยไม้แบบนี้ขึ้นมาด้วยกันครับ เท่าที่ผมทราบ ขณะนี้มี 7 ท่านที่เริ่มต่อม้าเลื่อยไม้ไปพร้อมๆกันแล้ว ตามรายชื่อต่อไปนี้ครับ 1) คุณเย้า 2) คุณวิภา 3) คุณเฟลม 4) คุณตัง 5) คุณมนต์ 6) เสธ. ต้อม (พ.อ. เทวมิตร พลภักดี) 7) คุณ toon
เรียนคุณ pop มีอะไรจะให้ผมช่วยก็ติดต่อมาเลยไม่ต้องเกรงใจนะครับ
เรียนคุณ Bird ช่วงนี้ผมไปเดินคลองถมและเวิ้งทุกอาทิตย์เลยครับ เพราะต้องการสำรวจหาร้านที่ขายเครื่องมือพื้นฐานที่ผมแนะนำพร้อมทั้งราคา ครั้งต่อไปจะโทรไปชวนครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-12-09 22:52:34 | |
ความคิดเห็นที่ 200 (2928254) | |
เขมทัต กรัยวิเชียร |  ใ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เขมทัต กรัยวิเชียร (kematat_k-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-12-09 22:52:50 | |
| « ‹ 1 2 3 4 5 › » |
| Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
| Visitors : 9830899 |
 |