 |
 |
|
 | |
 เก่ง Worarit Furniture | จากที่ผมเล่นเว็ปนี้มาปีกว่า กระทู้แรกของผม www.thaicarpenter.com/index.php ผ่านมาปีก่าแล้ว ก่อนอื่นขอเล่านิดนึง ผมโตมากับไม้แต่เด็ก บ้านเป็นช่างกันหมด ทั้งงานไม้ชิ้นเล็ก ๆ บิ้วอิน ลอยตัว จนทำบ้านทั้งหลัง ตอนเด็ก ๆ ผมถูกบังคับให้ทำงานไม้ ทำงานเหมือนคนงาน ทั้ง ๆ ที่เป็นลูกเจ้าของ ทำงานตั้งแต่จำความได้ ตัดไม้ ไสไม้ ขัดไม้ ผมเรียนจากประสปกาณ์จริง จากช่าง จริง ๆ แม้ไม่ได้จบมาด้านนี้ ผมก็ทำทุกอย่างที่จนพูดได้ว่าสร้างบ้านเองได้โดยไม่ต้องจ้างช่าง เอาแค่คนงานทำตามคำสั่งได้ก็พอ จนผมโตผมเคยตั้งใจว่าผมจะไม่ทำงานไม้ งานเกี่ยวกับช่างแบบนี้อีก ผมก็ไปทำงานเป็นพนักงานบริษัท เปลี่ยนไปหลายที่ หลายอย่าง ทำมาหมด ตั้งแต่รากหญ้า จากเงินเดือนละสองพัน จนเงินเดือนเดือนละ หลายหมื่น แล้วก็ไปสมัครเป็นทหาร งานสุดท้ายที่ทำคือ เป็นเจ้าหน้าที่สำรวจข้อมูลภาคสนาม พูดง่าย ๆ คือทำแผนที่ gps ไปทั่วประเทศ ทำแผนที่มาเกือบ 50 จังหวัด นอนโรงแรมมานับไม่ถ้วน ชีวิตเดินทางตลอด 2 ปี แต่ก็ลาออก เพราะไม่ชอบรูปแบบระบบการทำงาน เหมือนเราเป็นแค่เบี้ยหรือหมากตัวนึง ที่เค้าจะสั่งให้ไปไหน ทำอะไรก็ต้องไป แต่พวกท่านบริหาร ท่านเคยรู้ไหม ว่าชีวิตจริง มันไม่ได้ง่ายแบบที่คุณคิด มันมีปัจจัยหลายอย่าง ตัวแปรต่าง ๆ มีมากมาย ถ้าเค้ารับฟังกันบ้างคงจะพาองค์กรพัฒนาไปได้เร็ว แต่ถ้าผู้บริหารไม่ฟังเลย คิดแต่วางแผน ให้ลูกน้องเดินตาม ต้องได้อย่างนั้นอย่างนี้ วันนี้ต้องเสร็จ ต้องได้ ชีวิตมันคนไม่แน่นอน ผมเลยลาออก คิดอยู่เป็นเดือนก่อนลาออกว่าจะทำอะไร ก็มาเจอเว็ปนี้ เป็นเว็ปที่จุดประกายผมขึ้นมาอีกครั้ง โดยเฉพาะ อ.เอ๋ ช่างธง พี่เบิร์ด ผมเข้ามานั่งอ่าน กระทู้ เข้ามาดูทุกวัน บ่อย ๆ พอ ๆ กับเล่น facebook ผมเลยกลับมาทำงานไม้อีกครั้ง งานแรกผมก็ทำโต๊ะจิ๋ว เก้าอีกจิ๋ว ทำเล่น ๆ ช่วงวันหยุด แล้วเอาไปขายตามถนนคนเดิน แล้วก็เริ่มรับงานสั่งทำ รับงานดิบมาทำสี รับทำเคาน์เตอร์ ทำโต๊ะ ทำเตียง จนมาถึงรับบิ้วอิน ผมทำคนเดียว อยู่ 6 เดือน จนงานเริ่มเยอะขึ้น แรก ๆ บอกเลยว่าผมมีเครื่องมือแค่ไม่กี่ชิ้น ลงทุนตอนนั้นจำได้ว่ายืมเงินพี่ชายมา 1 หมื่นสองพันบาท ได้ปั้มลม แม๊กเดี่ยว แม๊กคู่ เลื่อยวงเดือนและทริมเมอร์ รับงานราคาไม่ถึงหมื่น ทำแล้วขาดทุนตลอด เพราะผมไม่เคยรับงานเอง เคยแต่ทำให้ฟรี ๆ ทำงานเป็นรายวัน พอเหมาเองเลยตีราคาไม่ถูก จะตีแพงก็สงารเค้าเกรงใจเค้า กลัวเค้าไม่จ้าง และยังไม่มั่นใจในฝีมือตัวเองพอ ผมรับงานราคาถูกมากแทบไม่มีกำไร แต่ผมทำงานเน้นผลงานมาก่อนไม่ได้ เน้นกำไรเป็นหลัก ก็ต้องหาหยิบหายืม จนตอนนี้ผมมีหนี้ อยู่ สามแสนกว่าบาทที่ยืมมาลงทุน ซื้อเครื่องมือ ทำงาน รับงาน ฝึกวิชาและฝีมือ จากวันที่ผมเริ่มทำ มูลค่าของที่ผมรับ ราคาหลักร้อยต่อชิ้นรวมยอดขายเดือนนึงไม่ถึงหมื่น จนตอนนี้ผมรับงานบิ้วอินด้วย ยอดราคา หลังแสนปลายๆ แต่ก็ยังไม่พอ งานมีเข้ามาเยอะมาก เงินก็ไม่พอหมุน อย่างที่บอกผมยืมมาตั้งแต่เริ่ม ขายรถยนต์ ขายมอไซด์มาซื้อเครื่องมือ มีลูกน้อง 5 คน ทำงานตั้งแต่ 9 โมง จนถึง 4 ทุ่ม บางวันถึงตี 2-3 แต่ลูกน้องผม ผมรับสมัครเอง เป็นงานไม่เป็นงานผมรับหมด ผมสอนได้ แต่ต้องผ่านบททดสอบของผมก่อนผมถึงจะจ้าง การทดสอบของผม ไม่ยากนะใครจะยืมไปใช้ก็ได้ รับงาน ผมมีเรทให้ ไม่เป็นงานเลยเริ่มที่ วันละ 250 พอทำได้ 300 เป็นงาน 350 ปล่อยได้ 400 เข้างาน 9:00-18:00 ถ้าเกินถึง 21:00 ให้โอที 100 บาท ถ้าถึงเที่ยงคืนเป็น 150 แต่ส่วนใหญ่เริ่มที่ 250 อาทิตย์แรกก็รู้แล้วว่าเค้าผ่านหรือไม่ คือ วันที่เราสัมภาษณ์ คำถามแรกผมจะถามว่าทำงานเพื่ออะไร คนเราถ้ามาทำงานมันต้องมีจุดหมาย เพื่อเงิน เพื่อวิชา เพื่ออะไรก็แล้วแต่ ผมบอกหมดว่าผมทำงานยังไง เน้นผลงงาน มากกว่าเงิน ขอให้ตั้งใจ ไม่เป็นผมสอนให้ อยู่กับแบบพี่แบบน้อง เรียนรู้ไปด้วยกัน อยู่ที่ว่าจะรับได้แค่ไหน แต่รับรองผมสอนหมดทุกอย่าง วันแรกของเด็กใหม่ ส่วนใหญ่จะเป็นงาน ขัดไม้ โป๊สี ทั้งวัน 2-3 วัน โดยให้เด็กเก่าที่เป็นงานทำคู่กัน ดูจำนวนงานที่ได้ ต้องไม่ต่างกันเกินไป อาทิตย์แรก จะเลิกงานเกินเวลา เพราะผมจะบีบให้เด็กใหม่ทำงานให้ทันเด็กเก่า และเป็นการทดสอบความอดทนและตั้งใจด้วย ไม่จ่ายโอทีให้ด้วยเพราะเป็นเด็กใหม่ แต่ถ็ไม่ถึงขั้นบังคับนะ แค่ผมจะบอกว่า ในหนึ่งวัน ผมทำได้กี่ชิ้น เด็กเก่าทำได้กี่ชิ้น แล้วเด็กใหม่ต้องได้กี่ชิ้น ผมไม่เน้นว่าจะเข้างานออกงานกี่โมง จะพักตอนไหนก็ได้ แต่ตอนเย็นงานที่มอบหมายให้ไปต้องได้และผ่าน ถ้าไม่ผ่าน ก็ต้องมีเหตุผล มีคนมาสมัครทำกับผมหลายสิบคน แต่ตอนนี้มีอยู่ แค่ 5 คน เพื่อนผม 1 น้องชาย 1 ที่เหลือเป็นลูกน้องที่รับสมัครเข้ามาและทำงานได้ตามที่ผมรับมอบหมาย แต่ปัญหามันก็เยอะขึ้น คนยิ่งเยอะ ปัญหายิ่งเยอะ งานยิ่งราคาสูง ปัญหาก็จะเยอะสูงตาม เพราะเราไม่ได้ทำเอง ไม่ได้ทำคนเดียว ปัญหาหลักเลยสำหรับผม คือ เงินทุน วัสดุ ลูกน้อง และเวลา เพราะงานสั่งทำหรืองานบิ้วอิน มันเป็นงานที่เราไม่เคยทำ หรือไม่ได้ทำทิ้งไว้และไม่เคยทำซ้างานเดิม ทำให้ควบคุมได้ยากมาก ทั้งต้นทุน ค่าแรง และเวลา ปัจจัยที่หลีกเลี่ยงไม่ได้คือ ฝนฟ้าอากาศ วัสดุขาดตลาด แบบไม่เคลียร์ ลูกค้าไม่รู้เรื่องงาน จะเอาดีและถูกอย่างเดียว สุดท้ายคือลูกน้อง เงินต้นทุน ผมไม่มีเลย เพราะผมยืมมาตั้งแต่แรก ตอนนี้ก็ติดลบ ยังแก้ไม่ได้ วัสดุ พื้นที่ที่ผมอยู่ ไม่ค่อยมีร้านขายอุปกรณืเกี่ยวกับงานไม้ จะซื้อต้องไปถึงบางโพ ตอนนี้ผมแก้โดยพยายามหาเซลล์หรือร้านส่ง สั่งของโอนเงิน แล้วให้เค้าส่งมา ลูกน้อง หยุดบ้าง ขาดบ้าง ทำงานเสียหาย ปล่อยไม่ได้ ทำงานช้ากว่าที่กำหนด งานไม่ดีเท่าที่ควร ต้องสั่งงานและหมั่นตรวจสอบ ทวนคำสั่ง ตรวจงาน เช้าเย็น งานเสียต้องจ่ายค่าของเองโดยหักจากเงินเดือน ทำงานช้าหรือแก้งาน ก็เลิกดึกไม่มีโอที เวลา ส่วนใหญ่รับงาน ลูกค้าจะบอกว่าไม่เร่ง พอจ่ายเงินเท่านั้นแหละ เปลี่ยนคำพูดเลย เมื่อไหร่จะเสร็จ กี่วันเสร็จ ผมเลยต้องเผื่อเวลาการทำงานเข้าไปเพิ่ม จากปกติคำนวนใว่าใช้เวลาทำจริงๆ ทำ 10 วัน บวกเผื่อ ฝนฟ้าอากาศ ลูกน้อง วัสดุ ปัญหาอื่น เป็น 15 วัน บวกอีก 5 วันเผื่อแก้งาน แต่อย่างที่บอก งานสั่งทำหรืองานบิ้วอิน มันเป็นงานที่ไม่ค่อยได้ทำแบบเดิมหรือทำซ้ำ เป็นงานที่ ทำทิ้งไว้ไม่ได้ ไม่มีอะไรแน่นอน ช่างที่จะรับงานต้องมีฝีมือ ประสปการณ์ มีความเข้าใจในงาน มีความรู้มากพอ แก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ ที่สำคัญ ต้องเตือนตัวเองเสมอ ว่าไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้ งานแบบนี้ ไม่มีคำว่าถูกต้อง 100% ไม่มีคำว่าแน่นอน ไม่มีวิธีไหนที่จะถูกหรือใช่ทุกอย่าง มันขึ้นอยู่กับงาน กับวัสดุ กับแบบ และกับลูกค้า ช่างแต่ละคนวิธีก็ต่างกัน 10 คน 10 อย่าง แต่ผลลัพท์ต้องเป็นแบบเดียวกัน สำหรับผม ผมจะให้ลูกน้องทำตามวิธีของผมให้หมด แม้เค้าจะเคยทำแบบไหนมาก็ตาม เพราะผมคิดว่า ผมลองมาหลายแบบแล้ว ผมเลือกจะเลือกวิธีที่ดีที่สุด เร็วที่สุด ปลอดภัยที่สุด โอกาศเสียหายน้อยที่สุด และที่สำคัญคนอื่นสามารถสานต่องานกันได้ เพราะใช้รูปแบบเดียวกัน แต่ผมก็รับฟังความคิดเห็นนะ เอามาทดสอบเองก่อน ถ้ามันดีกว่ารูปแบบเดิมผมก็จะเปลี่ยน แต่ถ้าไม่ดีก็ใช้รูปแบบ ขั้นตอนการทำงานแบบเดิม ผมทำงานตั้งแต่เช้าจนดึก เลิกงานมาผมก็มานั่งเขียนแบบเอง ศึกษา หาความรู้ วิธีการใหม่ ๆ เครื่องมือใหม่ ๆ และแบ่งปันความรู้ให้ผู้อื่นด้วย เพราะงานฝีมือแบบนี้ มันต้องตามสมัยให้ทันปรับปรุงรูปแบบ วิธีการ วัสดุ เครื่องมือ ทำให้เร็ว ให้ถูกใจลูกค้า ด้วยวิธี และอุปกรณ์สมัยใหม่ แต่ก็ยังคงต้องศึกษาแบบสมัยเก่าเพื่อเอาไว้แก้ปัญญางานที่แบบสมัยใหญ่แก้ไม่ ได้ ขอบคุณที่อ่านมาจนจบนะครับ ถ้าใครที่คิดจะทำงานไม้หรือรับเหมางาน คิดให้ดี ถ้าคิดว่าชอบก็ทำเลย ได้ไม่ได้มันอยู่ที่ตัวเรา ว่า ใจเราจะทนได้แค่ไหน แก้ปัญหาได้กี่ครั้ง ผมบอกเลยไม่มีงานไหนทำแล้วราบรื่นหรอก มีปัญหาให้แก้ตลอด บางทีแก้ไปแล้ว ก็ต้องแก้อีก อย่าท้อถ้ายังไม่สุด ๆ จริง ๆ มันเป็นบททดสอบ เหมือนแบบฝึกหัด ถ้าเราผ่านมันไปได้ เราก็จะได้ skill ที่สูงขึ้น เก่งขึ้น พยายามเรียนรู้ใหญ่เยอะ ๆ ยอมโง่แค่ 5 นาทีแล้วฉลาด แต่กว่าพูดว่าตัวเองฉลาดทั้ง ๆ ที่โง่ อย่าอายที่จะถาม อย่ากลัวที่จะบอกว่าไม่รู้ อย่าหยิ่งถ้ามีคนมาติมาสอน และอย่าห่วงถ้ามีคนมาขอจากเรา |
ผู้ตั้งกระทู้ เก่ง Worarit Furniture (worarit2529-at-gmail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2014-09-09 03:16:09 | |
| 1 |
ความคิดเห็นที่ 1 (3008177) | |
เก่ง Worarit Furniture | รูปงานไม้จริงที่ปัจจุบันพ่อผมก็ทำอยู่ ที่สำคํญทำคนเดียวด้วย ดูเพิ่มได้ที่ https://www.facebook.com/media/set/?set=a.134015103474658.1073741827.134011016808400&type=3
|
ผู้แสดงความคิดเห็น เก่ง Worarit Furniture (worarit2529-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2014-09-09 03:24:00 | |
ความคิดเห็นที่ 2 (3008178) | |
เก่ง Worarit Furniture | รูปเตียง 2 ชั้น เคาน์เตอร์ ผมทำคนเดียว
|
ผู้แสดงความคิดเห็น เก่ง Worarit Furniture (worarit2529-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2014-09-09 03:28:38 | |
ความคิดเห็นที่ 3 (3008179) | |
เก่ง Worarit Furniture | งานบิ้วอินงานแรกทำกับเพื่อน 2 คน เขียนแบบเอง ทำเองทั้งไม้และสี
|
ผู้แสดงความคิดเห็น เก่ง Worarit Furniture (worarit2529-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2014-09-09 03:31:11 | |
ความคิดเห็นที่ 4 (3008180) | |
เก่ง Worarit Furniture | งานที่กำลังจะส่ง อีกไม่กี่วันนี้ ทีมงาน 6 คนรวมทั้งผม ทำทั้งไม้ ทั้งสี ทั้งไฟ
ดูเพิ่มเติมได้ www.facebook.com/Worarit.Furniture/photos_stream
|
ผู้แสดงความคิดเห็น เก่ง Worarit Furniture (worarit2529-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2014-09-09 03:36:16 | |
ความคิดเห็นที่ 5 (3008182) | |
Aumkab | ขอบคุณ มากๆครับที่แชร์ประสบการณ์ดีๆให้ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Aumkab วันที่ตอบ 2014-09-09 07:55:37 | |
ความคิดเห็นที่ 6 (3008196) | |
Mr.Diy_(เล็ก) | โอ้..ผมนึกว่าคุณเก่งสบายลอยตัวแล้วน่ะเนี่ยะ เห็นบอกว่ามีร้านขายเฟอร์นิเจอร์อยู่แถวริมทางรถไฟพิษณุโลก กับรับทำบิวส์อิน.. ขอบคุณที่มาช่วยแบ่งปันความรู้ครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Diy_(เล็ก) วันที่ตอบ 2014-09-09 09:42:59 | |
ความคิดเห็นที่ 7 (3008207) | |
เก่ง Worarit Furniture | ตอนนี้ไม่มีหน้าร้านแล้วครับ เพราะสู้ค่าเช่าที่ไม่ไหว มีแค่โรงงานและรับทำบิ้วอินและงานสั่งทำครับ แต่งานก็มีมาเรื่อย ๆ ครับเยอะจนทำไม่ทันเลย แต่ผมคงรับถูกไปบวกกับลูกน้องยังปล่อยไม่ได้ เลยยังไม่อยู่ตัวครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เก่ง Worarit Furniture (worarit2529-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2014-09-09 10:38:10 | |
ความคิดเห็นที่ 8 (3008216) | |
 i3ird | สู้ๆนะครับคุณเก่ง..คนแบบคุณสู้แล้วสำเร็จผลแน่นอน มีอะไรเกี่ยวกับงานสีให้ช่วยบอกมาได้เลยไม่ต้องเกรงใจครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น i3ird (bird-togo-at-hotmail-dot-com)  วันที่ตอบ 2014-09-09 11:53:11 | |
ความคิดเห็นที่ 9 (3008230) | |
T้om | แจ่มมากครับ ได้ความรู้เสมอ จากการแบ่งปันสิ่งดีให้แก่กัน ขอบคุณ thaicarpenter ที่ทำให้เราพบกันครับ สู้ๆๆครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น T้om วันที่ตอบ 2014-09-09 17:43:45 | |
ความคิดเห็นที่ 10 (3008234) | |
อนุชิต | สุดยอดครับ ทำงานหาเงินเดี๋ยวนี้ไม่ง่าย เราทุกคนคงรู้ดี ผมอ่านเรื่องราวคุณเก่งจนจบ เป็นเพื่อนใน fb ด้วย เห็นผลงานแล้วโอเคครับ ท้อบ้าง บ่นบ้าง คงเป็นธรรมดา อาจต้องรับงานเลือกนิดนึง บางทีเฉียดฉิวไป ไม่ไหว ผมสมัยนั้น เรียนจบใหม่รับงาน ก็เจ๊งไม่เป็นท่า ด้วยนิสัยเกรงใจ กลัวตีราคาแพงไป และอยากได้งานทำ บวกกับไม่มีประสบการณ์ จึงทำให้เจ๊งหมดรูป จนแม่ออกปาก "ไปทำงานกินเงินเดือนเหอะ แม่ว่าแน่นอนกว่า ไม่ต้องมาดิ้นรนแบบนี้" นั่นแหละ เลยหันมาเป็นมนุษย์เงินเดือนตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา แต่ถ้าเรายังคาใจว่าเราน่าจะทำได้ สักวัน ถ้ามีโอกาส เราจะใส่มันเต็มๆ เหมือนมวยยกแรกอาจเต็มที่แรงดี สดจะต่อยเขาท่าเดียว เลยโดนสวนเต็มๆล้มไม่เป็นท่า พอยกสองเริ่มได้คิดหาวิธีถอยบ้าง ป้องกันตัวบ้าง เก็บคะแนนบ้าง(เงิน) ยกสามเริ่มกลับคิดใหม่เราเหนือกว่าตรงไหน เราจะเดินเกมอย่างไร แลกหมัดอย่างไร ยกสี่ใส่เต็มๆ ออกมาวัดกัน มีอะไรเอาออกมาให้หมด ถ้ายกนี้รอด ยกห้าถีบสกัด ถ้ายกนี้ล่งจุ๊น ยกห้าเหนื่อยต่อ ชีวิตมันเป็นอย่างนี้จริงๆ ตอนนี้เราคงยก3-4 ผมว่าหลายคนตอนนี้ก็ถีบสกัด เด้งเชือก รอหมดยก เหนือสิ่งอื่นใด อย่าลืมคนรอบๆข้างนะครับ มีสังคมบ้าง พักผ่อนบ้าง ทำดีที่สุด ผลออกมายังไงก็ตามนั้นดีกว่า ทำแล้วขาดทุน แต่มีเหตุผลอันควร ก็ยอมรับได้ครับ ยังไงเป็นกำลังใจให้ครับ การทดลองที่ล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่า เป็นขั้นตอนหนึ่งของความสำเร็จครับ คนเราต้องมีความหวัง เรื่องลูกน้องอยากให้ผ่อนกับเขาสักนิดนึง มองว่าคุณเก่งตึงไปนิด ให้เขามากอีกหน่อย แล้วคุณจะเห็นสักยะภาพที่แท้จริงของเขา ผมวิเคราะห์แล้ว คนทำให้ผมปวดหัวที่สุด ถ้าอย่างนั้น ผมจะให้ควา่มสำคัญกับคน ถ้าเขาอยู่ได้ เราก็อยู่ได้ ให้เขาก่อนเลย อย่าหวังว่าลองก่อนใครให้ใจกับเรา เราถึงจะให้ตอบเพราะค่าครองชีพเดี๋ยวนี้สูง เขาจะแย่ก่อนที่เราจะเห็นความดี แต่ถ้าให้แล้ว ยังขาดลา มาสาย ก็ตัวใครตัวมันครับ นานๆผมจะเข้ามาอ่านกระทู้สักที่ ชอบครับ คนที่กล้าเปิดเผยเรื่องราว ตัวตนที่แท้จริง ไม่อายจะบอกความผิดพลาด นั่นแสดงว่า คุณเป็นคนที่ยอมรับความจริง ไม่หลอกตัวเอง โอกาสประสบความสำเร็จไม่น่าไกล ผมเองก็มีปัญหารายวันไม่ต่างกัน ก็ต้องแก้กันไป ว่า(ด่า)กันไป กะว่าอีกไม่นานคงพักเช่นกัน สุขภาพ ร่างกาย สุขภาพจิต จะแย่ครับ ขอบคุณที่แบ่งปันและสวัสดีครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น อนุชิต วันที่ตอบ 2014-09-09 19:26:51 | |
คนดีเขาจะมองเห็นเอง เหมือนกระทู้ของคุณอยากเล่า ก่อนอื่น มองว่า วันนี้ ถ้าเรายังขาดทุน แต่ ทีมงานเราเสถียร อยู่ตัว อันนี้ผมว่ามีโอกาสนะ เขามองเรื่องความเสถียรก่อน อย่างอื่น ค่อยๆตามมา กราฟมันจะตก แต่มันจะค่อยๆเชิดหัวขึ้นอย่างช้าๆแต่จะมั่นคงความคิดเห็นที่ 11 (3008246) | |
เซี่ยง ช่างไม้หน้าโหด | การบริหารคน การประมาณราคา สำคัญครับ ถ้าเราคิดว่า เรามีฝีมือเข้าขั้นเป็นมืออาชีพได้แล้ว ก็ตีราคาให้สมกับทักษะฝีมือของเราได้เลย ด้วยความเป็นธรรม ตามเกรดฝีมือของเรา ไม่ต้องเกรงใจ เพราะคนที่จ้างเรามีหลายแบบ เช่น สืบราคามาแล้ว เจ้านี้ถูกสุด (อันนี้ต้องระวัง) มีเพื่อนแนะนำมา เคยเห็นผลงาน ....อีกแยอะแยะ ฯลฯ เอาใจช่วยครับ คนสู้ชีวิต และกลับมาทำงานไม้อีก หวังว่าคงรักทำงานไม้ตลอดไปนะครับ
|
ผู้แสดงความคิดเห็น เซี่ยง ช่างไม้หน้าโหด วันที่ตอบ 2014-09-09 23:15:47 | |
ความคิดเห็นที่ 12 (3008251) | |
เก่ง Worarit Furniture | พี่ i3ird ขอบคุณมากครับพี่ ที่ให้เกียติช่างตัวเล๊ก ๆ แบบผม ถ้างานไหนลูกค้าเค้าสู้ราคาผมเชียร์สี A380 ตลอดครับ เพราะใช้ดีจริง คุณ อนุชิต ขอบคุณมากครับที่แนะนำ "อย่าหวังว่าลองก่อนใครให้ใจกับเรา เราถึงจะให้ตอบ" ผมคิดไม่ถึงตรงนั้นจริง ๆ ครับ ผมจะนำไปปรับปรุงปรับใช้ครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ คุณเซี่ยง ช่างไม้หน้าโหด คงทำงานไปต่อไปแหละครับ เพราะเลือกที่จะเดิมทางนี้แล้ว ผมต้องไปให้สุดครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
|
ผู้แสดงความคิดเห็น เก่ง Worarit Furniture (worarit2529-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2014-09-10 01:52:18 | |
ความคิดเห็นที่ 13 (3008265) | |
robinwood | ขอบคุณที่แบ่งปันถ่ายทอดความรู้ เป็นแบบอย่างให้รุ่นน้องให้สู้ต่อไป และให้กำลังใจในการดำเนินชีวิตต่อไปให้ราบรื่น และสนุกกับงานที่ทำครับ
|
ผู้แสดงความคิดเห็น robinwood วันที่ตอบ 2014-09-10 11:50:56 | |
ความคิดเห็นที่ 14 (3008273) | |
 เทอดศักดิ์(M) | เรื่องธรรมดามีลูกน้อง ก็เหมือนจับปูใส่กระด้ง เรื่องงานไม่ค่อยเท่าไร เรื่องลูกน้องนี้น่าเบื่อสุดๆ ต้องเรียนรู้และปรับไป อย่างที่หลายท่านว่ามาตึงบ้างผ่อนบ้าง ใจเขาใจเรา เดี๋ยวก็ดีขึ้นเองครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เทอดศักดิ์(M) (tsrisap-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2014-09-10 14:18:07 | |
ความคิดเห็นที่ 15 (3008325) | |
 เอ๋ เพาะช่าง |  .ขอแชร์เข้าสมาคม............ แต่พอทํามานานๆ ก็บอกตัวเองว่า อยากเลิก แต่ไม่ใช่เพราะปัญหาอื่นใด นี่ก็คือเหตุผลหนึ่งที่คิดจะเปิดสอน ปล่อยของ
|
ผู้แสดงความคิดเห็น เอ๋ เพาะช่าง (a_houvthak-at-hotmail-dot-com) วันที่ตอบ 2014-09-10 23:06:37 | |
ความคิดเห็นที่ 16 (3008330) | |
เอ๋ เพาะช่าง |  ต่อภาค2....
ข้อคิด.......ทําอย่างไรก็ได้ให้ครอบครัวเราอยู่สุขสบาย
|
ผู้แสดงความคิดเห็น เอ๋ เพาะช่าง (a_houvthak-at-hotmail-dot-com) วันที่ตอบ 2014-09-11 00:27:26 | |
ความคิดเห็นที่ 17 (3008331) | |
เก่ง Worarit Furniture | อ.เอ๋ มีมา 2 ภาคเลย ขอบคุณครับที่ชวนไป ไว้ว่าง ๆ ผ่านไปแถวนั้นจะขอแวะไปเยี่ยมชมโรงงานนะครับ ผมคงทำงานนี้ไปเรื่อย ๆ อาจจะมีล้มบ้าง เจ็บบ้าง ท้อบ้าง แต่ก็ถอยไม่ได้ละครับ เพราะผมลงมาเต็มตัวแล้ว หอบลูกเมียจากเชียงใหม่ มาอยู่พิษณุโลก คงต้องสู้ให้ถึงที่สุด
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและข้อคิดจากทุกท่าน ผมกล้าพูดได้เลย ผมมีทุกวันนี้ได้ เพราะเว็ปนี้แหละ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เก่ง Worarit Furniture (worarit2529-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2014-09-11 02:23:51 | |
ความคิดเห็นที่ 18 (3008357) | |
Nook | ขอบคุณสำหรับความรู้ ความเข้าใจ ทุกสิ่งทุกอย่างจากทุกท่านครับ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณเก่ง Worarit Furniture สู้ต่อไปครับ ^_________^ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Nook (nook_09-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2014-09-11 13:41:56 | |
ความคิดเห็นที่ 19 (3008432) | |
ออ | ติดตามอ่านกระทู้ที่คุณเก่งเข้ามาตอบ หลายกระทู้แล้ว |
ผู้แสดงความคิดเห็น ออ วันที่ตอบ 2014-09-12 12:28:39 | |
ความคิดเห็นที่ 20 (3008938) | |
กรกช | ขอบคุณสำหรับการแชร์ประสบการณ์ดีๆครับ ผมทำงานกินเงินเดือนมาสิบปี ทำงานไม้มาสองปีกว่า เริ่มอยากหาลู่ทางไปทำธุรกิจเองเหมือนกันครับ ประสบการณ์ที่แชร์มาถือเป็นบทเรียนสำคัญที่ผมต้องเรียนรู้จากพี่ๆเลยครับ
|
ผู้แสดงความคิดเห็น กรกช วันที่ตอบ 2014-09-23 13:19:58 | |
ความคิดเห็นที่ 21 (3011781) | |
boonchai | เป็นกำลังใจครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น boonchai (boonchai5599-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2014-11-21 22:58:17 | |
ความคิดเห็นที่ 22 (3011961) | |
เก่ง Worarit Furniture | ขอขอบคุณทุกกำลังใจครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เก่ง Worarit Furniture (worarit2529-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2014-11-26 02:59:25 | |
ความคิดเห็นที่ 23 (3012283) | |
สุรชัย | ติดตามอ่าน อายุ 40 แล้ว แต่ตอนนี้ยังทำไม่เป็นสักอย่าง 5555 แต่ชอบงานช่าง ซ่อมรถยนต์ ซ่อมมอเตอร์ไซด์ ผมทำเองหมด เปิดหนังสือ ซื้อเครื่องมือ ดูจาก google บ้าง youtube บ้าง สนใจเรียนงานช่างไม้ ที่ร้านคุณอนุชิต ร้านคุณเอ๋ รับคนงานฝึกงานไหม ผมจะไปสมัคร
|
ผู้แสดงความคิดเห็น สุรชัย วันที่ตอบ 2014-12-03 10:26:33 | |
ความคิดเห็นที่ 24 (3012305) | |
 pakae | คนทำให้ผมปวดหัวที่สุด ถ้าอย่างนั้น ผมจะให้ควา่มสำคัญกับคน ถ้าเขาอยู่ได้ เราก็อยู่ได้ ให้เขาก่อนเลย อย่าหวังว่าลองก่อนใครให้ใจกับเรา เราถึงจะให้ตอบเพราะค่าครองชีพเดี๋ยวนี้สูง เขาจะแย่ก่อนที่เราจะเห็นความดี แต่ถ้าให้แล้ว ยังขาดลา มาสาย ก็ตัวใครตัวมันครับ
ผมทำโรงพิมพ์มาตั้งแต่เกิด ฝึกทุกอย่างตั้งแต่เด็ก โตหน่อย ม ต้นก็เริ่มทำเครื่องแล้ว ยังไม่จบป ตรี ผมทำได้ทุกอย่างที่ลูกน้องทำได้ แต่เส้นทางเถ้าแก่ ไม่เคยโรยด้วยกลีบกุหลาบน่ะครับ ผมไปขอฝึกงานเป็นช่างซ่อมรถ อยู่เป้นปีน่ะ ไม่เอาเงินเดือน ผมขอวิชาอย่างเดียว เขาไม่รับครับ แต่ผมบ้าไม่รับก็ไม่ไป เอาจนเขาใจอ่อนน่ะ รับให้วันละ 100 น่ะครับ แต่ผมไม่เอาคืนไป แถมยังให้ยืมอีก ไปขอพ่อมา สุดท้ายผมได้วิชาช่างมา เป็นช่างจริงๆๆ ทุกอย่างก่อนที่คนอื่นจะได้เงินผม ต้องผ่านมือผมก่อน ตั้งแต่ซ่อมเครื่อง เกียร์ ช่วงล่าง เครื่องเสียง ระบบไฟฟ้า อิเลคโทนิค แกส่งผมไปเรียนเพิ่มที่แสงทองโทรทัศน์ครับ ตอนนี้ผมวางเครื่องรถเอง ปะ ผุ ทำสี ช่วงล่าง ติดแก็สเอง ไม่เสียงเงินสักบาท แอร์ที่บ้านผมติดเองหมด อุปกรณ์เราก้อค่อยๆๆ ซื้อมีครบ พ่อผมสอนว่า จะเป็นเถ้าแก่ต้องทำได้ทุกอย่าง ตื่นก่อนนอนที่หลัง ให้เป็นนิสัย จนจบจากเมืองนอกมาทำงานให้พ่อต่อ ปัญหาที่น่าเบื่อที่สุดคือคน ลูกค้าน่าเบื่อยังไงก็คือลูกค้า สำหรับผมน่ะ ลูกค้าเอาอยู่ครับ ขอให้พูดภาษาคนได้ ผมก็เจรจาได้ แต่ลูกน้องเนี่ยไม่จบ ได้ที่ดีก็ดีไป สำหรับผมการได้ลูกน้องดีๆๆสักคนดีกว่าถูกรางวัลที่ 1 น่ะ ผมรู้สึกเหมือนถูกหวยทุกงวดเลย งานไม่ผิด มีความรับผิดชอบ มันทำให้เราประหยัดไปเยอะ เพราะค่าใช้จ่ายที่เกิดจากความผิดพลาดมันเยอะครับ และส่วนมากเป็น Man made ด้วย สุดท้ายน่ะครับ เห็นได้กับพี่นุอย่างยิ่งเลย ท้อได้ ผิดหวังได้ เสียใจได้ แต่อย่าถอยน่ะครับ เคยได้ยินมาว่า เวลามีปัญหา ให้มองว่ามันเหมือนเม็ดทราย ถึงมันจะเยอะ แต่มันเล็ก ค่อยๆคิด ค่อยๆแก้ เดียวก็หมด |
ผู้แสดงความคิดเห็น pakae (iampakae-at-hotmail-dot-com) วันที่ตอบ 2014-12-03 19:13:28 | |
| 1 |
| Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
| Visitors : 9828412 |
 |