เกริ่นนำ

ค้อนไม้หางเหยี่ยวนี้ ว่ากันว่า ในอดีตท่านปธน.อับราฮัม ลินคอร์น เป็นผู้คิดค้น นั่นเพราะท่านก็เคยเป็นช่างไม้มาก่อน และมีปัญหาขณะใช้งาน หัวค้อนหลุดจากด้ามอยู่บ่อยๆ

คุณสมบัติที่ดีของค้อนหางเหยี่ยว

1) ค้อนด้ามนี้ แตกต่างจากค้อนอื่นทั่วๆไปตรงที่ การเข้าด้ามเป็นแบบหางเหยี่ยว ใช้สลักของหางเหยี่ยวเป็นตัวยึดชิ้นส่วนกันไว้ ไม่ต้องใช้กาวประสานแต่อย่างใด  เมื่อประกอบด้ามเข้ากับหัวค้อนแล้ว ไม่สามารถถอดออกได้อีก เวลานำค้อนไปใช้งาน หัวค้อนจึงไม่มีทางหลุดจากด้ามอย่างแน่นอน

2) ด้ามค้อนออกแบบให้เป็นทรงรี กระชับมือในขณะใช้งาน เมื่อผู้ใช้คว้าค้อนขึ้นมา จะรู้สึกได้ทันทีว่า หน้าค้อนจะอยู่ฝั่งใดและสามารถหันหน้าค้อนเพื่อใช้งานได้เลยโดยไม่ต้องละสายตาจากชิ้นงาน

3) ลายไม้เป็นแบบควอเตอร์ ซอล (quarter sawn) ทำให้หัวค้อนสามารถรับแรงกระแทกได้ดีมาก และที่ตัวด้าม สามารถรับแรงเหวี่ยงค้อนได้ดีกว่าการวางลายไม้แบบอื่นๆ ค้อนไม้แบบนี้ จึงมีความแข็งแกร่งทางโครงสร้างมากที่สุด

4) สร้างคำถามให้กับผู้พบเห็นเสมอๆว่า ค้อนนี้ประกอบด้ามได้อย่างไร

 วัสดุที่ใช้

สำหรับหัวค้อน เราเลือกไม้วอลนัทด้วยคุณสมบัติที่มีเนื้อไม้แข็ง, แกร่ง , ดูดซับแรงกระแทกได้ดีมาก เป็นไม้ที่ค่อนข้างทรงตัว ไม่หดตัว บิด หรือโก่งง่าย และมีสีน้ำตาลที่สวยงาม เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของสีน้ำตาลวอลนัท ในปัจจุบัน ไม้วอลนัทถูกเลือกมาสร้างชิ้นงานที่ทรงคุณค่าเสมอๆ

ตัวด้ามค้อน เราเจาะจงเลือกไม้เมเปิ้ล ด้วยคุณสมบัติที่มีเนื้อไม้และลายไม้ที่แน่น เป็นไม้ที่ทรงตัว มีความแข็งแรงและมีความเหนียวเพื่อรองรับแรงกระแทกและให้ตัวได้ดีในขณะใช้งาน นอกจากนี้แล้วไม้เมเปิ้ลยังมีผิวไม้ที่เรียบเนียน มีความวาวเล็กน้อยเมื่อกระทบกับแสง ให้ความรู้สึกที่นุ่มนวล กระชับมือ เมเปิ้ลเป็นไม้ที่ได้รับความนิยมตลอดกาล ดังตัวอย่างงานไม้ เช่น ด้ามมีดพก, ด้ามอุปกรณ์กีฬา/ด้ามสนุกเกอร์

 เทคนิคงานไม้ที่ประยุกต์ใช้

1) เตรียมไม้ทั้งหมดด้วยการไสกบมือ ประกอบและเก็บชิ้นงานด้วยฝีมือทั้งหมด เพื่อให้ค้อนแต่ละด้ามเข้าเดือยกันอย่างสนิทพอดี

2) การเข้าเดือยไม้แบบหางเหยี่ยวระหว่างหัวค้อนและด้าม สร้างความแข็งแรงทางกายภาพสูงสุด

3) การกลึงไม้แบบเยื้องศูนย์ (offset turning) เพื่อให้ได้ด้ามทรงรี กระชับมือ

4) เช็ดผิวชิ้นงานด้วยน้ำมันชา เพื่อปกป้องเหงื่อและรักษาผิวไม้ให้ดูสะอาดตาอยู่เสมอ

คุณสมบัติทางกายภาพ

1) หัวค้อนเป็นไม้วอลนัทชิ้นเดียว สีตามธรรมชาติ

2) ด้ามค้อนเป็นไม้เมเปิ้ลชิ้นเดียว สีตามธรรมชาติ

3) ขนาดหัวค้อน กว้าง 5 1/2” ยาว 3 1/4” หนา 1 7/8”

4) ความยาวเฉพาะตัวด้าม ยาว 9” ความยาวทั้งหมด 12 ½”

5) น้ำหนักหัวค้อน 220 กรัม และน้ำหนักรวมทั้งหมด 440 กรัมโดยประมาณ

สนใจชมค้อนไม้หางเหยี่ยว ตราแซมซัน ได้ในงานชมรมคนรักงานไม้ครั้งที่ 7 นะครับ

อยากได้อะ อยากได้ ค้อนไม้หางเหยี่ยว ตราแซมซัน พร้อมเกมส์ตีหัวตัวตุ่นที่โผล่จากรู.. 

งามจริงๆครับคุณตังและคุณเชน

ดีใจที่จะได้ชมงานไม้ประณีตอีกชิ้นหนึ่งครับ

 ต้องเจอเดอะธอร์ ตั้มโคราช เป็นไงมั่ง จ๊าบบบบบบบบบ

 ไม่มีเทคนิคอะไรเลยนอกจากกาว....เห็นการเข้าลิ้มแล้วงงทำยังไงน้อ

ผมทำเป็นแค่แบบนี้ครับ ผลงานในอดีตที่ผ่านมา ปัจจุบันก็นั่งทำอยู่ไม่ได้หยุดหย่อน ทำให้แล้วก็ไม่ใช้กัน เก็บอย่างเดียว

 ทำจนชำนาญ หลายท่านก็คงเคยเห็นแล้ว ถ้าใครอยากทำมั่งก็ลองไปทำดูครับ ไม่หวงวิชาดอก

 อันนี้อัดกาวนิดหน่อย แล้วขึ้นรูปด้วยตะไบ ขัดจนออกมาอย่างนี้

ทุกเต้าไปอยู่กันคนละทิศละทาง คนที่ทำยังใช้ค้อนราคาถูกๆทำงาน 

น่าดูน่าใช้มากครับคุณตั้ม ถ้าลายเซ็นเป็นรอยลึกลงไปในเนื้อเหล็กก็น่าจะดูถาวรและเพิ่มมูลค่าได้นะครับ

ถ้าอยากได้รายละเอียดเรืองการสลักลาย บอกได้เลยนะครับ หรือจะโทรมาคุยกันได้ครับที่ 081 824 1784

ช่วยบอกหน่อยนะครับว่าด้ามของค้อนทั้ง 4 เต้าที่เห็นในความเห็นที่ 11 ทำจากไม้อะไรบ้าง

สุดยอดทั้งนั้นเลยครับทั้งของโยมตังและโยมตั้ม  (ต เหมือนกันเลยแถมเป็นฆ้อนเหมือนกันอีกต่างหาก)

โยมตั้มในความเห็นที่ ๑๐ ด้ามฆ้อนสวยถูกใจที่สุดครับ

สวยๆทั้งนั้นแต่ไม่อยากใช้ ไม่ไช่ไม่ดีนะครับ แต่เพราะว่าดีเกินไป จนเสียดายถ้าจะนำไปใช้งาน และก็กลัวหายอีกตะหาก

หายไปนานเลยนะครับ น้าตั้มโคราช ค้อนสวยๆ ทั้งนั้นเลย

 สวยงามมากครับ ทั้งของคุณตัง และ คุณตั้มโคราช

 ขอบคุณผู้ชมแถวแรกทุกๆท่านนะครับ ไม่ว่าจะเป็น พี่โม, พี่เขมทัต, คุณตั้มโคราช, หลวงพี่วิชาญ, คุณเปี๊ยกพิดโลก, คุณหนุ่มสุพรรณ, คุณ earth
 

ภาคสองเลยนะครับ...
ในช่วงแรกที่เราเริ่มวาดแบบ เรามีความสับสนเป็นอย่างมากกับการเข้าเดือยในลักษณะที่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้แบบนี้
 

เบื้องต้น คิดว่าคงจะเป็นลักษณะดังรูป ซึ่งสร้างความ งง ไม่จบ ว่าเราจะตอกด้ามเข้าไปได้อย่างไร

เดี๋ยวมาเล่าต่อครับ...

ไม่อยากจะคุย เดี๋ยวเห็นฆ้อน เอ๋ เพาะช่าง แล้วจะหนาว
เดี๋ยวเอาไว้จะถ่ายภาพมาให้ชม ถ้าเป็นการเกทับ ตังค์และตั้ม โคราช
ก็อย่างว่ากันนะครับ  เป็นฆ้อนอันแรกที่ผมทําด้ามกับมือด้วยเวลาเพียง5นาที
ใช้มาหลายปี ลุยมาหลายงาน สมบุกสมบั่น ผ่าสมรภูมิเดือดมานับไม่ถ้วน

 จัดมาให้ชมหน่อย พี่เอ๋เพาะช่าง ผมเดาว่ามาสไตล์ค้อนเผือก 5555

 ยิ่งดูภาพแล้วงงไปใหญ่.....สำหรับค้อนที่ผมทำ ผมใช้ไม้พยุงครับ รองลงมาก็ชิงชัน ด้ามดำๆนั่นคือพญางิ้วดำ ซื้อมาท่อนละ 800 บาท ส่วนรูปที่ 10 เ็ป็นพยุงครีบมะค่าโมงเทคนิคติดกาวแนบแน่น ครั้งแรกที่เอามาโชว์ในเวปไทยคาร์เพนเตอร์ครับ แต่ทำขายที่เวป ทีเคที นานแล้ว ถามคุณ toon ดูก็ได้ นั่นก็มีค้อนผมไปเก็บเช่นกัน ขอบพระคุณพี่เขมทัตเรื่องสลักลายครับ.....มีโอกาสถามแน่นอน ตอนนี้เอาปากกาเขียนพอแล้วเพราะ บ่มีตังค์ลงทุนซื้อดรีมเมลมาสลัก...ก็เลยไ้ด้อย่างที่เห็น ทุกอย่างทำมือล้วนๆ มีเครื่องนิดหน่อยตอนไสไม้แค่นั้นครับ...................ส่วนค้อนพี่เอ๋เขาเรียกค้อนเงินล้าน...ค้อนผมเทียบไม่ได้ดอกครับ .....ไม่กล้าแม้ตอกตะปู..กลัวไม่สวยแบบว่าทำแล้วดูได้อย่างเดียวเขาไม่เอามาใช้กัน ผมรับประกันหัวหลุด เพราะเทคนิคเข้าหัวค้อนแบบใช้กาวของผม ถ้าหลุดรับรองไม่โดนเจ้าของแน่นอนเรากล้ารับประกัน โดนหัวคนอื่นเราไม่ประกันครับ.555 ตั้งแต่ทำมา ยังไม่เคยมีใครส่งค้อนกลับมาซ่อมซักคน ขนาดผมรับประกันทำฟรี ยกเว้นด้ามหัก...ผมจะบอกกันทุกคนว่าค้อนผมไม่ใช่ค้อนวิเศษ ตีตะปูก็คตเหมือนกัน งัดแรงๆด้ามก็หักได้..แต่ก็มีเพื่อนๆสั่งทำกันไม่ขาด ทำไม่ทัน..พี่ๆที่เข้ามาอ่านลองไปทำกันดูนะครับ หลายคนในเวปนี้ก็เป็นลูกค้าผม...ช่างไม้..เครื่องมือคู่ใจคือค้อนดีๆซักเต้า......แค่เหน็บเอวสาวๆก็กรี๊ดๆๆๆๆแล้ว....พี่ๆๆๆๆๆลืมรูดซิ๊ป.........

นี่คือผลงานในอดีตขวานนอร์ลุนครับ

มองค้อน 

 สวยมากครับ พี่ตั้ม พี่ตัง จัดเต็มเลยครับพี่เอ๋อย่าให้น้อยหน้า พี่ๆสองคนนั้น

ผมสนใจน่ะ ว่ามันเข้าไปได้ไง ตั้งแต่แวปแรกเลย

ต่อๆๆ

น่าสนใจเป็นอย่างยิ่งครับการเข้าไม้แบบนี้  เห็นแล้วปล่อยไม่ได้ต้องปักกรดรอจนกว่าจะได้คำตอบ  แต่ระหว่างรอขออนุญาตส่งภาพร่วมเดาด้วยคนนะครับ  เดาว่าน่าจะใกล้เคียงดังภาพนะครับ

ผมก็มีวิธีการเข้าห้วฆ้อนเหมือนกัน เดี๋ยวก่อนตอนนี้ยังไม่ได้ไปถ่ายภาพฆ้อน
เรียกได้ว่า....ถ้าหลวงพี่เห็น หลวงพี่จะทึ่งเลยล่ะครับ

อู้วววว.....ยอดเยี่ยมครับคุณตังดูดีมีตระกูลเชียวล่ะ เห็นโนไวท์ว่าอยากได้สักอันมาทำหนม ตุ้บตั้บ ให้คนแถวๆนี้อ่ะครับ หุหุ

ของคุณตั้มก็ไม่เบาครับ ( หัวเหล็กจะเบาได้ไง555 ) ด้ามสวยๆทั้งนั้น

ตามความคิดของพระอาจารย์ผมว่าใกล้เคียงนะครับ

อ่ะ พี่เอ๋สาธิตการทำค้อน บิวท์อิน เลยครับ อยากเห็นเหมือนกัน

ค้อน บิวท์อินจริงด้วย

ช่างบิวท์อินในตำนานต้องมีแน่ๆๆ

 สงสัย

 ทดสอบการโพส

 คำตอบของคุณศุภนิมิตร และหลวงพี่วิชาญ มาได้ครึ่งทางแล้วครับ แต่ยังไม่สุดทาง...

เดือยหางเหยี่ยว หรือที่ภาษาฝรั่งเรียกว่า Dovetail joint (dove= นกพิราบตัวเล็ก แต่ไหงบ้านเราใช้คำว่า เหยี่ยว ผมก็ไม่ทราบเหมือนกัน)
จัดเป็นหนึ่งในการเข้าเดือยไม้ที่แข็งแรงที่สุด

ช่างไม้รุ่นก่อนๆนิยมใช้เดือยหางเหยี่่ยวในการประกอบลิ้นชักและตู้ที่รับน้ำหนักมากๆ เพราะโครงสร้างการเข้าเดือยแบบนี้ มีคุณสมบัติทางกายภาพช่วยรับน้ำหนักได้ดี และถ้ามีการลงกาวแล้ว พื้นที่ผิวสัมผัส ก็เอื้อให้มีพื้นที่ทากาวมากทีเดียว

ประเภทเดือยหางเหยี่ยวมีทั้งหมด 5 ประเภทด้วยกัน ดังรูปแนบ

1) Throug dovetail หางเหยี่ยวทะลุ เป็นหางเหยี่ยวแบบที่ทำง่ายที่สุด

2) Half-blind dovetail หางเหยี่ยวไม่ทะลุ (ส่วนตัว ผมเรียกว่า หางเหยี่ยวโจรสลัด เพราะแปลตามศัพท์ มันคือ ตาบอดข้างนึง) นิยมใช้ประกอบลิ้นชักฝั่งด้านหน้า เพื่อซ่อนหางเหยี่ยวส่วนที่โผล่เป็นหัวไม้ไว้

3) Mitered dovetail หรือ Secret mitered dovetail ใช้ในการเข้าเดือยไม้ของเฟอร์นิเจอร์สุดหรู เพราะจะซ่อนรูปทรงหางเหยียวไว้ทั้งหมด ดูภายนอกเสมือนว่าเข้าเดือยชน 45 ปกติ

4) Sliding dovetail/French dovetail เป็นการเลื่อนหางเหยี่ยวไปตลอดทาง เช่น การเข้าเดือยที่ชั้นวางของ การเข้าคอกีตาร์

5) Puzzle dovetail, Impossible dovetail เป็นการเข้าหางเหยี่ยวที่ดูเป็นไปไม่ได้ ดังเช่น ค้อนไม้ที่ผมนำเสนอ

หรืออีกชิ้นงาน ดังรูปตัวอย่าง

เขียนเรื่องราวได้น่าสนใจ น่าติดตามมากครับ คุณตัง

บางท่านอาจยังไม่เข้าใจว่าการเข้าเดือยที่หัวค้อนตามภาพนั้นยากอย่างไร ส่วนท่านที่พอจะเข้าใจสรีระของเดือยหางเหยี่ยวคงงงและอยากเห็นเฉลยเร็วๆ

สำหรับเรื่องการเรียกชื่อเดือยหางเหยี่ยวนั้น ผมคิดว่าเรียก "หางเหยี่ยว" อย่างที่ช่างโบราณเรียกกันมานั้นเหมาะสมแล้วครับ ผมเคยเห็นเหยี่ยวร่อนหลายครั้งแล้วในบ้านเราหางของมันเหมือนภาพเหยี่ยวแดงที่ผมแนบมาเลยครับ จะเห็นว่าส่วนหางของเหยี่ยวเหมือนเดือนหางเหยี่ยวมากครับ

 นับถือในเรื่องความคิดสร้างสรรค์เลยครับ

ในช่วงต้นๆกระทู้เห็นมีบอกไว้ว่า ไม่ใช้กาวเลย

ถ้าอย่างนั้นคงไม่ใช่แบบ Bevelled Dovetailed Half Lap

เพียงอย่างเดียว เพราะเดือยแบบนี้คุณสมบัติก็ไม่ต่างกับการเข้าเดือย

แบบธรรมดาเท่าไร

ขอเดาแบบงูๆปลาๆว่า กุญแจสำคัญน่าจะอยู่ที่

การออกแบบให้เดือยมีลักษณะเหมือนเป็นสลัก

พอเสียบหัวค้อนลงไปแล้วก็จะล๊อคกันแบบ Snap Click ถอดออกไม่ได้อีก

เป็นอีกกระทู้ที่มีคุณค่า น่าติดตามมากครับ

(ระหว่างที่ผมไปนั่งวาดรูปประกอบคำอธิบาย...)
ขอบคุณพี่เขมทัต สำหรับรูปตัวอย่างหางเหยี่ยว ครับ

คุณศุภนิมิตร เริ่มจะเห็นทางเดินข้างหน้าเพิ่มเติมแล้วครับ...

ผมอยากให้กระทู้ได้มีบรรยากาศการพูดคุย ซักถาม หรือขี้สงสัย

เมื่อเราไม่ได้มาเจอกันจริงๆ อย่างน้อยๆ เราก็ได้สนทนาเรื่องไม้ไม้ ผ่านกระทู้ละครับ ผมรู้ไม่ครบ รู้ผิด ก็แนะนำ แก้ไขกันมาได้ (ผมจะได้รู้ถูกต้อง ไม่รู้ผิดๆไปคนเดียวตลอด)

ว่ากันต่อ...

ดูจากรูปแนบ ผมวาดตามแบบที่คุณศุภมิตร และหลวงพี่วิชาญ เสนอขึ้นมา และผมกำลังจะชี้ว่า ทำไมจึงมาครึ่งทาง?

ผมวาดรูปเทียบ การประกอบหัวค้อน 2 วิธี ซึ่งมีการทำเดือยเหมือนกันทุกประการ

จะเห็นได้ว่า การประกอบเดือยแบบนี้ เราต้องประกอบ สไลด์ จากด้านล่าง ขึ้นด้านบน

ไม่สามารถดันเข้าไปตรงๆในระนาบเดียวกับหัวค้อนได้ (ลูกศรสีแดง ชี้จุดว่า ไม้จะขัดกัน)

พระรองที่เดินมาได้ครึ่งทาง จึงตะโกนบอกว่า หางเหยี่ยวแบบนี้ เขาเรียกกันว่า หางเหยี่ยวยก (Raising Dovetail Joint)

นั่นคือ เราต้องให้หางเหยี่ยวสไลด์ตัว เสมือนยกตัวขึ้นในทางเฉียงๆ ขณะที่เข้าไม้

และต้องดึงออกเฉียงๆ เวลาต้องการถอดออก

 (*** พระรอง คือ เพือนพระเอกนะครับ ไม่ใช่เล่นมุกอะไรกับหลวงพี่วิชาญ เดี๋ยวพระเอกจะมาตอนท้ายๆ)

 ขณะที่พระรองกำลังจะอ้าปาก อธิบายต่อ

หัวหน้าโจรตัวจริง ก็ตะโกนขึ้นมาสัมทับว่า "แล้วเอ็งจะพาด้ามเข้าไปทั้งหมดได้ยังไง?"

"เอ็งอย่าลืมว่า มันมี 3 แง่งนะ จะแทงเฉียงๆอย่างที่เอ็งพูดเมื่อสักครู่ได้อย่างไร?"

"เออ นั่นสิ" พระรองคิดขึ้นได้ พระรองจึงพาพวกเรามาได้แค่นี้...แค่ครึ่งทาง

เดี๋ยวพรุ่งนี้มาเล่าต่อครับ....

 มาตามดู

 คุณตั้มครับผมถามขวานในความเห็นที่ 21 ยังทำขายอีกไหมครับ เฉพาะด้ามก็ได้ครับ สวยมาก ถ้ามีขายผมจองอันหนึ่งนะครับ(ไว้ชื่นชมครับ)

ถ้าทำให้หางเหยี่ยวมีความหนาเท่ากันตลอดตัว คือ

ปลายหางเหยี่ยวหนาเท่าไร โคนหางเหยี่ยวก็หนาเท่านั้น 

ไม่รู้ว่าจะทำให้หางเหยี่ยวทั้งสองด้านสามารถ "ให้ตัวได้"

จนทำให้บีบปลายหางเหยี่ยวด้านบนเข้าหากัน

แล้วสไลด์เสียบเข้าไปในช่องเดือยของหัวค้อนได้รึเปล่า

แหม่..ถ้าได้ถ่ายเป็นคลิปวีดีโอ เอาของจริงมาสอดให้เห็นจะจะ นะ

มันจะยอดมากเลยคุณตัง..

 ยังตามชมอยู่

สวยครับคุณตังว่าแต่มีให้พี่ครอบครองสักอันนึงมั้ยอ่า....อยากได้

คุณตัง ที่ว่าจะเอาไปจัดแสดงในงานชมรมคนรักงานไม้ครั้งที่ 7 นี้ด้วย

มีจำหน่ายด้วยหรือป่าวครับ

ดูเอาเองก็แล้วกัน ทั้งตังทั้งตั้ม....นี่แหละฆ้อนคู่กายผม(อยากให้มันหายมาก555)

อีกมุม(ยังมีหน้าเอามาโชว์)
แบบที่บอกครับหลวงพี่ วิธีเข้าหัวฆ้อน
หยิบอะไรได้ก็ใส่เลยในภาพหยิบเกลียวปล่อยได้2ตัวครับ
แน่นบ้างไม่แน่นบ้าง

ถ้าผมมีฝีมือแบบตังค์นะ ผมทําให้พี่เบริด์10อันเลย555

คุณตั้ม ผมสนใจฆ้อนคุณตั้มด้ามนางพญางิ้วดําครับ
สวยงามมากมองแล้วขลัง
รบกวนโทรหาผมหน่อยซิครับ ผมไม่มีเบอร์คุณตั้ม

 ตามดูตลอด

คุณเอ๋ไม่ต้องมาไก๋กับของคนอื่นเลยผมน่ะรอภาพวาดคุณเอ๋ที่จองผ่านเวปนี้ไปแล้วนานละเห็นบอก2ปีเสร็จเร็วไปปะครับไม่ต้องรีบนะคุณเอ๋แต่ผมรออยู่5555

รับรองค้อนพี่เอ๋ วางไว้ไม่หาย ครับ ไม่ต้องกลัวผมรับประกัน

 อดใจ. รอดูเฉลย.     

สวยๆทั้งนั้นเลย ของเล่นเยอะกันจังมีเรื่องให้ติดตามกันตลอดเวลา

พี่เอ๋ ค้อนพี่นี่พยายามจะสื่อไรอ่ะพี่

ใช้ของไม่หนอมเลย

แต่ชอบเกลียวปล่อย

คุณตัง ว่าแต่ไม้นี่ ไปหาจากไหนมาอ่ะ

ได้หางเพิ่มมาอีกหน่อยพี่เบริด์

toon... มันยังไม่กลายพันธ์เป็นเผือกนะ
เอก...มันเป็นฆ้อนที่อยู่กับเรามาได้นานจริงๆ
ป๋าเก๋ ผมกําลังจะบอกว่า
ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยปราณีตกับเครื่องมือเอาซะเลย

ในชีวิตเคยมีฆ้อนดีอยู่อันนึงแล้วก็หายไปแล้ว เป็นฆ้อนของเยอรมัน
ได้มาจากเจ้าของผับ เป็นนักสะสมฆ้อน ผมไปแต่งผับให้เขา
เลยขอซื้อเขาไม่เอาเงิน เลยซื้อชีวาสให้ไป2ขวด
นํ้าหนักที่หัวฆ้อนและด้ามสัมพันธ์กันดีมาก เวลาที่ตอกฆ้อนไม่มีแขว่งเลย
ไม่ต้องใช้แรงมาก เพราะนํ้าหนักของหัวฆ้อนช่วยในการผ่อนแรง

คุณเอ๋มีภาพถ่ายเจ้าค้อนชีวาสนี้บ้างไหมครับ เผื่อผมไปพบเจอจะได้จัดให้คุณเอ๋ซักเต้า(เต้าค้อนนะ)

 พระเอกของเรา คือ คุณศุภมิตร นั่นเอง ถูกต้องแล้วครับ!!!

เราต้องทำสปริงบีบหัวแล้วสอดเข้าไป หลักการเดียวกับ ตัวล็อคก้ามปู ที่เราใช้กับเป้สะพายหลัง

(คำถาม คำแซวท่านอื่นๆ เดี๋ยวขอรวบตอบนะครับ)

เมื่อเป็นชิ้นงานไม้ เราจึงคว้านด้านใน ลดเนื้อไม้ลง เพื่อให้ไม้สามารถบีบกดสปริงได้

ด้ามไม้เมเปิ้ล ค่อนข้างแข็งมากครับ เห็นบางๆแบบนี้ ยังต้องใช้แคลป์ช่วยบีบ

จะบอกว่า ตอนประกอบด้ามนี้ เป็นขั้นตอนวัดใจช่างไม้

ถ้าตอกไม่ผ่านช่วง 3 ซม.แรก พวกเราก็จะตอกย้อนกลับ และใช้สิ่วขูด เก็บ ส่วนที่หนาเกินห้วค้อน จากนั้นทดลองตอกเข้าไปใหม่

ถ้าตอกผ่าน ก็จะผ่านเลย ผลงานเสร็จยังไง เนี๊ยบแค่ไหน ก็ได้แค่นั้น จะถอนออกมา กลับมาแก้ไขอะไรไม่ได้อีก

ช่วงที่ตอกนี้เอง เราเลยไม่สามารถถ่ายคลิปวิดีโอได้ เพราะด้ามจะดีดตัวเองด้วยการง้างหัวค้อนตลอดเวลา เราจึงต้องรีบตอกด้ามเข้าไปให้เสร็จ

 ช่วง 3 ซม.แรก ที่ทดลองเทียบกับหัวค้อน

ต้องพลิก หมุน ดูช่องด้านใน มองหาแสงลอดจากฝั่ีงตรงข้าม เพื่อมั่นใจว่า ด้ามค้อนจะเข้าไปได้จริงๆ

ชิ้นไม้ทั้ง 3 ส่วน จะต้องสอดผ่านเพื่อไปแนบสนิทกับหัวค้อนทั้งหมด

 การทายของผมก็ไม่ใช่ว่าจะถูก 100 %  เพราะดูแล้ว โคนหางเหยี่ยวหนาเท่าเดิม

แต่ใช้การคว้านไม้ช่วงกลางเพื่อสร้างความยืดหยุ่น เป็นวิธีที่ดีมากครับ เพราะถ้าโคน

กับปลายหางเหยี่ยวหนาเท่ากัน เมื่อสวมด้ามเข้ากับค้อนแล้ว จะเกิดช่องว่างระหว่างโคนหางเหยี่ยว

กับโคนช่องเดือยในหัวค้อน และส่งผลให้ความแน่นหนาลดลง

ว่าแต่คุณตังคว้านไม้ช่วงกลางของตัวหางเหยี่ยวด้วยแฮนด์ทูลเหรอครับ เก่งจัง 

ใช้วิธีเลื่อยคว้านส่วนโค้งออกก่อนแล้วจึงเลื่อยแยกเดือยหางเหยี่ยวออกจากเดือยกลางรึเปล่าครับ

@คุณศุภมิตร ผมใช้เลื่อยสายพานจัดการลดโหลดครับ บากแยกส่วนเดือยตัวผู้กับเดือยกลางก่อน

จากนั้น ก็เลื่อยสายพานคว้านเดือยตัวผู้

สุดท้ายค่อยจัดเก็บ ตกแต่งด้วยมือครับ
 

ในรูป คือ ช่วงต้นๆ หลังจากที่เราตีเส้นทั้งหมดแล้ว เราใช้เลื่อยมือ บากทีละช่อง

 จากนั้น ใช้สิ่วสกัดออก

 ปรับเรียบ ด้วยสิ่ว (pairing), กบจิ๋ว และแผ่น scraper

แล้วค่อยใช้เลื่อยสายพาน แยกส่วนออกเป็นสามส่วนครับ (ไม่ได้ถ่ายรูปไว้ครับ)

 ติดตามอยู่อย่างสม่ำเสมอครับ

 เจ๋ง

ไม่มีเลยครับคุณpaisal เสียดายเหมือนกัน แม้นผ่านมาหลายปีแล้ว
วันที่หายบอกลูกน้องเลยว่า ถ้าหาไม่เจอก็ไม่ต้องเอาค่าแรงกันทั้งหมด

แต่ก็ไม่เจอ (แต่ก็ไม่ได้หักค่าแรงหรอก ขู่ไปงั้น) ผมบ่นเป็นอาทิตย์เลย
อีกอย่างเราได้มาจากนักสะสมด้วย มันเลยมีคุณค่าทางใจเข้าไปอีกครับ

 มาเล่าในส่วนของตัวด้ามนะครับ...

ตัวด้ามมีรูปทรงรี จับกระชับมือนั้น เดิมที เรามีทางเลือกกันว่า

1) ใช้ทักษะงานสิ่วจากการเหลาคอกีตาร์ มาเหลาด้ามแต่ละด้าม วิธีนี้ใช้เวลาค่อนข้างนาน และกะรูปทรงลำบาก

2) ใช้ดอกเราเตอร์รูปทรงครึ่งวงรี ตีผ่านตัวด้าม วิธีน่าจะได้ผลดี แต่จะได้ด้ามทรงรีสม่ำเสมอตลอดด้าม

3) ใช้เครื่องกลึงไม้ และเทคนิคการกลึงแบบเยื้องศูนย์ วิธีนี้น่าสนใจที่สุด เพราะเราจะได้ด้ามทรงรี, มีน้ำหนัก/ศูนย์ถ่วงดี, มีเอวคอดนิดๆ

ค้อนจะดูมีทรวดทรงที่น่าใช้งานมากกว่า และพวกเราอยากฝึกการกลึงเยื้องศูนย์

 พวกเราได้รับความเอื้อเฟื้อจากพี่บังวู๊ด ให้ยืมเครื่องกลึง เราจึงบุกไปที่ช็อป เพื่อฝึกฝีมือกันทันที

ต้องขอบคุณพี่บังวู๊ดด้วยครับ...

หลักการการทำด้ามทรงรี ไล่จากซ้ายไปขวาในรูป ก็คือ

1) เรากลึงด้ามทรงกลมเสียก่อน โดยมีจุดศูนย์กลางอยู่ที่ตรงกลางด้าม

2) จากนั้น เราย้ายจุดศูนย์กลางเยื้องไปข้างใดข้างหนึ่ง ทั้งหัวและท้ายด้าม และทำการจรดมีดกลึงตามปกติ

ด้วยความที่ตัวด้ามหมุนเยื้องศูนย์ จะทำให้ผิวด้ามโดนมีดกลึงขูดออกไปเพียงด้านเดียว เนื้อไม้จะหายไปดังพื้นที่สีน้ำเงิน

3) รูปที่กลึงเยื้องศูนย์ไปเรียบร้อยแล้ว 1 ด้าน

4) ย้ายศูนย์กลางเยื้องไปฝั่งตรงข้าม และจรดมีดกลึงเหมือนเดิม รอบนี้ เนื้อไม้อีกฝั่งจะโดนขูดไปออก ตัวด้ามจะมีทรงรี

5) ใช้ผ้าทรายขัดตกแต่งให้เรียบเนียน

 ดูกันชัดๆ สำหรับหน้าตัดในขั้นตอนที่ 2

ครั้งแรก เรากลึงที่จุดศูนย์กลาง

ครั้งที่สอง เรากลึงโดยย้ายไปปักตรงระยะ 3/8" จากจุดศูนย์กลาง

เมื่อชิ้นงานหมุนบนเครื่องกลึง จะหมุนแบบแกว่งๆ ส่วนที่ยื่นออกมามากที่สุด จะโดนมีดกลึงขูดเนื้อไม้ออกไป ขณุะที่ผิวด้านอื่นๆจะยังคงเดิม

 เมื่อเยื้องศูนย์ ส่วนที่ยื่นที่สุด จะโดนมีดกลึงก่อน

เนื้อไม้ส่วนนี้จะหายไป

 จังหวะที่ไม้หมุนตั้งขึ้น จะไม่มีส่วนใดโดนขูดหายไป

 และส่วนนี้ก็จะไม่โดนเช่นกัน

กลึงไปสักพัก ก็จะได้ด้ามทรงรีมาเรื่อยๆ

(ด้ามไม้สนขวาสุด เป็นด้ามที่พวกเราทดลองกันในครั้งแรกๆ)

 ตามมาดูติดๆๆ เห็นแล้วเป็นจังซี่นี่เองมันถึงบ่หลุดออก..ต้องทุ่มเทน่าดูกว่าจะออกมาอย่างนี้..สำหรับพี่เอ๋..เบอร์ผม 086-6504806 ตั้มโคราชครับ สนใจค้อนตัวไหนสั่งได้ แต่จะได้หรือไม่อีกเรื่อง..ด้ามดำหายากมาก แค่ไม้ก็หาแบบไม่แตกยากแล้ว หนักยังกะหิน ดำยังกะถ่าน ไม่เหมาะเอามาใช้จริงดอกท่านพี่เขาทำเก็บครับ....ส่วนค้อนพี่เอ๋มันสุดยอดแล้ว ค้อนผมก็ชิดซ้ายไปเลย เพราะไม่กล้าอยู่ใกล้กลัวเปื้อน 5555 มาดูพี่ตังติดๆ การทำด้ามค้อนของผมบ่มีเครื่องกลึง ขึ้นรูปด้วยมืออย่างเดียวอาศัยทำนานจึงชำนาญ

คุณประโยชน์ทั้งนั้น น่าทึ่งจริงๆครับ โลกแห่งนี้ยังมีอะไรให้เรียนรู้อีกเยอะจริงๆ

ขอบคุณพี่ๆทุกท่าน ที่แบ่งบันความรู้นะครับ

ช่างตั้ม.....จัดให้สักเต้า.....ได้โปรด....ไม่ได้ล้อเล่น
เอาที่อยู่ไปก่อนเลย555

นิพนธ์ เจียมสมบัติ
53/32(45) ถ.นวเขต  ซ.วิลแลนด์
ต. พระประโทน  อ.เมือง
จ.นครปฐม  73000

ขอบคุณครับ
แจ้งราคามาด้วยนะครับตั้ม

 ขั้นไว้อ่านประจำ

 คุณตังนี่เทคนิคเยอะจริงๆครับ ข้อมูลแน่น อธิบายได้ละเอียด มีรูปประกอบ ดูเข้าใจง่ายแบบไม่ต้องถามเลย รอบชมต่อนะครับ

มาถึงขั้นตอนนี้ เรามาคุยเรื่องการใช้งานค้อนไม้ครับ

ค้อนสำหรับทำงานไม้ มีทั้งค้อนหัวเหล็ก (ดังรูปตัวอย่างจากคุณตั้มโคราช) และค้อนหัวไม้ ซึ่งทั้งสองประเภท มีการใช้งานแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง นั่นคือ

ค้อนหัวเหล็ก ใช้สำหรับการตอกตะปู การตอกชิ้นส่วนที่เป็นเหล็ก

ส่วนค้อนหัวไม้ ใช้สำหรับการตอกสิ่่ว ตอกสิ่วแกะสลัก หรือใช้ประกอบชิ้นงานไม้

การใช้งานผิดประเภท เช่น นำค้อนหัวเหล็กไปตอกด้ามสิ่วไม้/ประกอบชิ้นงานไม้ หรือนำค้อนหัวไม้ไปตอกตะปู

ความแข็งที่แตกต่างกันของวัสดุสองชิ้น เมื่อกระแทกกันแรงๆ แน่นอนว่า ส่งผลให้วัสดุที่มีความแข็งน้อยกว่า เสียหายได้

ดังนั้น ค้อนไม้หางเหยี่ยวที่นำเสนอในกระทู้นี้ จึงเหมาะสม ใช้งานกับการตอกสิ่วด้ามไม้ หรือใช้ช่วยประกอบชิ้นงานไม้

และเมื่อเราใช้ไม้วอลนัทที่มีความแข็ง ไปตอกชิ้นงานไม้ เราจึงไม่ควรตอกค้อนไม้ลงที่ชิ้นงานโดยตรง เราควรใช้เศษไม้มารองอีกชั้นหนึ่ง เพื่อไม่ให้เกิดรอยกับชิ้นงานสำเร็จของเราครับ

อย่างไรก็ดี พวกเราได้ทดสอบความแข็งแรงของหัวไม้วอลนัท ด้วยการนำไปใช้ตอกด้ามสิ่วที่ทำด้วยเหล็ก ยี่ห้อนิโคลสัน

ได้ผลลัพธ์ดังรูปซ้ายมือ

และเราได้ทดลองตอกสิ่วด้ามไม้ เพื่อทำร่องเดือย พบว่า ใช้งานได้ดีทีเดียว

 ไหนๆก็เรื่องค้อนหัวไม้แล้ว ต่อกันไปให้สุดครับ

ค้อนหัวไม้ที่ช่างไม้ใช้กัน โดยทั่วๆไปมักจะมี 2 รูปทรง ได้แก่

1) รูปทรงกระบอก เหมาะสำหรับการตอกสิ่วแกะสลัก เพราะเมื่อเวลาตอก หน้าสัมผัสที่โค้งมน จะส่งแต่กำลังเพียงอย่างเดียว ไม่บิดทิศทางของสิ่ว

2) รูปทรงเหลี่ยม เหมาะสำหรับการตอกสิ่วทั่วๆไป หรือใช้ประกอบชิ้นงานไม้

 เนื่องจากเรานำเสนอค้อนไม้รูปทรงเหลี่ยม ผมจึงข้ามเรื่องค้อนไม้รูปทรงกระบอกทั้งหมดนะครับ

รูปตัวอย่าง แสดงการใช้ค้อนไม้ทรงเหลี่ยมทำงานไม้ต่างๆ (อ้างอิงรูปภาพจากอินเตอร์เน็ตนะครับ)

อย่าเพิ่งเหนื่อยครับ...ถ้าเมมโมรี่ ยังไม่เต็ม เราอัดกันต่อครับ

แม้แต่ค้อนหัวไม้รูปทรงเหลี่ยม ถ้าสังเกตกันให้ดีๆ จะเห็นว่า บางด้าม เขามีการฝานหัวค้อนให้มีองศา ในขณะที่ค้อนไม้หางเหยี่ยวของเรา ทำกันแบบดั้งเดิม เป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้าตรงๆ

คิดว่า การมีองศา กับไม่มีองศา มีผลกับการทำงาน แตกต่างกันหรือไม่ครับ?

และ ถ้าจะมีองศา ควรจะเป็นองศาเท่าไหร่ดีครับ? (รูปตัวอย่าง เขาใช้ 5 องศา ทำไมล่ะ?)

ความเห็นที่84 ภาพซ้ายมือแต่งตัวคุ้นๆนะ สงสัยเป็นอัศวินเจไดแน่เลย

 เต็มที่เลยครับคุณตัง ผมกำลังอยากได้รายละเอียดของค้อนไม้หัวเหลี่ยมแบบปาดองศาอยู่เลยครับ

คิดว่าสาเหตุที่ปาดองศานั้น น่าจะทำไว้เพื่อเวลาตอกสิ่วแล้ว ด้ามสิ่วจะไม่เกิดอาการดิ้นหลุดจากหัวค้อนไปด้านหน้าได้ง่าย เพราะมุมของหัวค้อนจิกไว้

เดาล้วนๆครับ

คุณตัง ยอดฝีมือ อธิบายเรื่องไม้ได้ดีดรับ นับถือ

 ตัง เก็บไว้ให้อันนึง

งานไม้นี่คลาสสิกมาก แค่ค้อนไม้อันเดียวเล่าเรื่องราวได้เป็นเล๋มๆเลยนะนี่ แนะนำให้คุณตัง เขียนหนังสือขายเลยครับ

เล่าเรื่องราวแถมมีรูปประกอบ ให้เข้าใจง่าย นับถือๆ 

ขอไปชมที่งานนะครับ

ขอชมแบบที่ยังไม่ได้ประกอบด้วยนะครับ

 ขอบคุณคำแซว คำชม และความเห็นเพิ่มเติม ไม่ว่าจะจากคุณ Ahu77, คุณ toon, พี่เหลียง, พี่เดชา, พี่ไพบูลย์, คุณเอกครับ
เรื่องที่เล่ามา ก็หาอ่านเพิ่มเติมระหว่างทำค้อนละครับ ทำไปสงสัยไป ก็หาข้อมูลเพิ่ม

ใกล้งานชมรมแล้วครับ มาต่อกันให้หมดดีกว่า ยกครับ ยก...

เอ้ย...ไม่ใช่

 คำถามแรก  "การมีองศา กับไม่มีองศา มีผลกับการทำงาน แตกต่างกันหรือไม่ครับ?"

คำตอบ มีครับ...

ดังรูปแนบ ค้อนที่ไม่มีการฝาน องศาระหว่างหน้าค้อนกับด้าม คือ 90 องศา
เวลาเราตอกสิ่ว ข้อมือต้องหักลงถึง 90 องศา เพื่อให้หน้าค้อนตีระนาบที่ด้ามสิ่ว

เปรียบเทียบกับค้อนที่มีการฝาน องศาระหว่างหน้าค้อนกับด้ามคือ 12 องศา

เวลาตอกสิ่ว ข้อมือจึงหักเพียงแค่ 78 องศา (เป็นมุมกลับของ 90-12) เพื่อให้หน้าค้อนตีระนาบกับด้ามสิ่ว

ดังนั้น การใช้ค้อนที่ไม่มีการฝานหน้าค้อน กระดกข้อมือตอกสิ่วเป็นเวลานานๆ

เราจะปวดข้อมือเร็วกว่า การใช้ค้อนที่มีการฝานองศามารับ ครับ

 คำถามที่สอง "และ ถ้าจะมีองศา ควรจะเป็นองศาเท่าไหร่ดีครับ? (รูปตัวอย่าง เขาใช้ 5 องศา ทำไมล่ะ?)"

คำตอบ เมื่อเราใช้ค้อนที่มีการฝานองศา องศามากน้อยดังกล่าวขึ้นกับ

1) ความยาวมด้ามค้อน

2) จุดประสงค์การใช้ค้อน และความยาวท่อนแขนของผู้ใช้งานครับ

 1) ขึ้นกับความยาวด้ามค้อน

เพราะปกติเราถือค้อนบริเวณปลายๆด้าม เพื่อให้ได้เปรียบเชิงกล

จุดหมุนของค้อนก็คือ ที่ข้อมือที่จับอยู่ปลายด้าม

การวัดองศา เราใช้เชือกแปะเทปกาวที่ห้วค้อน จากนั้นลากเชือกลงมาจรดที่ปลายด้ามค้อน

ใช้ฉากเป็นวัดและลากเส้น เราก็จะได้องศาค้อนสำหรับความยาวค้อนด้ามนั้นๆ

ดังในรูป คือ 78 องศา

ด้ามที่ยาวกว่านี้ ก็จะมีองศาที่มากกว่านี้ครับ

 2) จุดประสงค์การใช้ค้อน และความยาวท่อนแขนของผู้ใช้งาน

ค้อนไม้ทรงเหลี่ยมเดียวกัน เราประยุกต์ใช้งานไม่เหมือนกัน

2.1) เมื่อใช้ค้อนตอกสิ่วเพื่อเก็บงานเล็กๆน้อยๆ เราจะใช้ข้อมือทำงานเป็นจุดหมุน เพื่อที่เราสามารถควบคุมระยะเหวี่ยงและกำลังที่เหวี่ยง

เราจึงวัดระยะองศาตั้งแต่หัวค้อนมายังข้อมือที่ปลายด้ามค้อน ดังแสดงใน คห.ที่ 94

2.2) แต่เมื่อใช้ค้อนตอกสิ่วเพื่อสกัดชิ้นงาน ต้องออกกำลังมากขึ้น ไม่เน้นความแม่นยำมาก เราจะใช้ข้อศอกทำงานเป็นจุดหมุน เราจะได้แรงเหวี่ยงและระยะเหวี่ยงที่มากขึ้น

เราจึงวัดระยะองศาตั้งแต่ห้วค้อนมายังข้อศอกของผู้ใช้

ดังรูป เราวัดได้ 85 องศา มุมกลับก็คือ 5 องศา ซึ่งก็คือองศาเดียวกันกับค้อนตัวอย่างใน คห.ที่ 83

หรือพูดกลับไปก็คือ ค้อนที่ คห.ที่ 83 มีไว้สำหรับตอกกระแทก ใช้จุดหมุนที่ข้อศอกนั่นเอง

**เกร็ดความรู้อีกนิด ระยะข้อศอกถึงข้อมือจะเท่ากับความยาวฝ่าเท้าของแต่ละท่าน
เวลาไปเลือกซื้อรองเท้า เราสามารถเอารองเท้ามาทาบกับท่อนแขน เพื่อกะความยาวฝ่าเท้าได้เลย

 เมื่อรู้ที่มาแล้ว ก็อย่าเครียดนะครับ

ถ้าเราไม่ได้ใช้งานตอกค้อนนานๆ จนปวดข้อมือ คงไม่ต้องเครียดกับเรื่ององศาให้มากมาย (ไปเครียดเรื่องการใช้สิ่วให้ถูกต้องจะดีกว่า)

เรากลับมาที่ค้อนหางเหยี่ยว ว่าทำไมผมจึงเลือกไม่ฝากองศา นั่นเพราะ

1) ค้อนที่ไม่ฝานองศา ก็มีข้อดีในเรื่องของการเช็คระนาบ เวลาที่เราตอกค้อน เราจะรู้สึกได้ชัดว่า ค้อนเราตีลงระนาบหรือไม่

งานที่ต้องตีค้อนลงระนาบแบบจริงๆจังๆ เช่น การตอกสิ่วเพื่อเก็บชิ้นงานชิ้นสุดท้ายในเดือย ซึ่งต้องมีฉากที่เป๊ะมาก เพื่อให้เดือยสอดรับกันสนิท

ดังรูปตัวอย่าง คุณ David Charlesworth กูรูช่างไม้ ได้แสดงท่าทางที่ถูกต้องในการใช้ค้อนและสิ่ว เพื่อสกัดชิ้นงาน

สังเกตให้ดีว่า เขาต้องยกข้อศอกขึ้นทั้งหมด เพื่อให้การตีค้อนลงบนหัวสิ่วสมบูรณ์ที่สุด

มือจะประคองสิ่วเบาๆเท่านั้น เพราะการกำสิ่ว เราอาจจะบิดทิศทางสิ่วโดยไม่รู้ตัว

(เรื่องของสิ่ว ผมไม่ลงลึกนะครับ)

 และ 2) นั่นคือ ผมต้องการให้รูปทรงค้อน เป็นทรงดั้งเดิมแบบสมัยก่อนครับ

แต่อย่างไรก็ดี หากใช้งานไปสักพัก คิดว่า การฝานค้อนทำงานได้สะดวกกว่า ก็ยังสามารถฝานได้โดยใช้เลื่อยองศาครับ

การปล่อยรูปทรงไว้แบบนี้ จึงมีทางเลือกมากกว่า

 สวยงามจริงๆ

ตั้ม โคราช ฆ้อนผมไปถึงไหนแล้วครับ อย่าลืมกันนะครับ

คุณตังเป็นอีกท่านหนึ่งที่นำเสนอความรู้เกี่ยวกับงานไม้ได้ละเอียดมาก

ขอชื่นชมครับ เห็นฝีมือและผลงานหลายอย่างสวยๆ ทั้งนั้นเลยครับ

เผื่อคนที่ไม่รู้หรือหาไม่เจอได้เพิ่มพูนความรู้ต่อไป ขอบคุณครับ