SEASON 5: ช็อปงานไม้ในฝันของผม (My dream works wood shop)

EPISODE 1: ตู้เก็บเครื่องมือตั้งพื้น

      SEASON 5 นี้เป็นภาคต่อจาก SEASON 3: ผมขอตั้งชื่อว่า "ช็อปงานไม้ในฝันของผม" แล้วกันครับ เพราะคุณเขมทัต แกก็มี "โต๊ะงานไม้ในฝันของผม"

     หลังจากที่ผมได้ทำ Rolling Shop Cart ใน SEASON ที่ 3 ก็ได้เวลาที่ผมจะเริ่มทำงานต่อจากที่ได้ตั้งใจไว้ว่าจะทำอะไรบ้างก่อนหน้านี้

     วัสดุพร้อม (มานานนน..มากแล้ว) โดยเฉพาะอุปกรณ์ฮาร์ดแวร์ ฟิตติ้งต่างๆที่ต้องใช้ ผมก็ซื้อมานานมากๆแล้วดูประวัติที่ซื้อมาก็ครบปีพอดีเลย จริงๆแล้วเป็นสิ่งที่ไม่น่าเอาอย่างเลย เพราะจะใช้อะไรแล้วค่อยซื้อก็ได้ เป็นการสูญเปล่าเงินจมโดยใช่เหตุเหมือนกันนะ

      สาเหตุที่ผมใช้ไม้อัดขนาด 20 มม.ทั้งแผ่นมาทำเป็นโครงของตู้ไปเลยโดยไม่ได้ใช้ไม้โครงจ๊อยและยิงไม้อัดบางปิดหน้าโครงลงไป เพราะอยากให้มันแข็งแรงสามารถรับน้ำหนักได้มากๆนะครับ ส่วนเครื่องมือที่ผมใช้ตัดไม้อัดก็เป็น Track Saw ของผมเองที่ไม่ต้องง้อ Makita SP6000 ที่เป็น Track saw จริงๆด้วยค่าตัว 12K ที่เคยจะซื้อแต่ดันไม่มีรางให้มาด้วย แล้วหนำซ้ำก็ยังไม่มีรางขายด้วย(เพราะไม่ได้สั่งมาขาย) 

      ผมก็เลยเอาไม้อัดนี่แหละครับเป็นรั้วแทนรางซะเลย คิดว่าจะเปลี่ยนไปใช้ Hardboard หรือ MDF เหมือนกัน เพราะเห็นว่าขอบมันเรียบกว่าขอบไม้อัดมาก (ขอบไม้อัดไม่ค่อยเรียบแม้ว่าจะตรงก็ตามแต่ไม่เรียบ ทั้งที่เป็นขอบด้านที่ตัดมาจากโรงงาน หรือที่ฝรั่งเรียกว่า Factory cut ก็ตาม)

     ผมต้องตัดไม้อัดบนพื้น โดยมีโต๊ะชั่คราวที่ทำด้วยมัดไม้จ๊อย 4 มัด (เนื่องจากมันป็นไม้ตะเคียนเลยค่อนข้างหนักจนต้องลากเอา) แต่ก็ทำให้แข็งแรงดีในการนำมาทำเป็นโต๊ะรองตัดแบบนี้นะครับ เหตุที่ผมต้องตัดไม้บนพื้นแทนที่จะตัดบนโต๊ะเลื่อย ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับก็เพราะแผ่นไม้อัดขนาด 20มม. นั้นผมยกขึ้นโต๊ะเลื่อยคนเดียวไม่ไหวมันหนักมาก และอีกสาเหตุหนึ่งคือรั้วของโต๊ะเลื่อย Makita ที่มีอยู่จะตัดไม้อัดที่หน้ากว่างเกิน 23-1/2 นิ้วไม่ได้หากไม่มีโต๊ะเสริมมาช่วย และตั้งรั้วใหม่เองน่ะครับ (สงสัยอีกหน่อยต้องขายทิ้งเพราะไม่ได้ใช้มันแล้วแน่เลย)

เยี่ยมเลยครับพี่เอ็มสำหรับโต๊ะเลื่อยที่ว่า..เอาเข้ามาเองเลยเหรอครับและค่าตัวน้องเค้าเท่าไรอะเห็นJet เค้าก็มีนี่ครับหน้าตาแบบนี้เนี่ยเพียงแต่ว่าใส่ใบดาโดเบลดมิได้เท่านั้นเองเป็นกำลังใจให้นะครับสำหรับปัญหาผบ.ทบ ประท้วงก่อกบฎเลยครับผมจะไปร่วมชุมนุมด้วย555

คุณ i3ird

     ขอบคุณในกำลังใจครับ แต่ผมไม่กล้า (แม้แต่จะคิด) ไม่ว่าจะปฏิวัติหรือกบฏก็ตามนะครับ กลัวอ่ะ แต่ผมก็ทำใจกล้าคิดว่าเป็นไงเป็นกันจะพาน้องเขาเข้าบ้านละครับ ส่วนน้อง JET นี่ ผมไปเปิดทุกซอกทุกมุมกันสองต่อสองมาแล้วที่สำนัก ท่านอนุชิต เจ้าพ่อ Thaicarpenter.com นี่แหละครับ สาวเจ้าสเป็คยุโรปขนานแท้เลย จึงไม่ยอมพี่โด้แน่นอน (คงเนื่องจากกฏหมายทางยุโรปไม่ให้พี่โด้รุกล้ำได้อย่างเด็ดขาด ถึงโดนจับติดคุกได้เลย) 

      สาว JET ที่ยอมพี่โด้คนเดียว ต้องเป็นสาวมะกัน ที่ชื่อเก๋ๆว่า XACTA เท่านั้นคร๊าบ เอเย่นต์เมืองไทยก็ไม่สามารถเอาเข้ามาได้ต้องสั่งเอง จากอเมริกา หรือ ออสเตรเลีย โน่นเลย ค่าตัวน้องรวมค่าขนส่งและภาษีเกิน 100K เยอะเลยถึงขนาด 150K ได้เลย

      ผมจึงไม่มีทางเลือกอื่น และผมก็ทนความน่ารักและความเย้ายวนจากเธอไม่ไหวจริงๆ อาศัยที่ผมสั่งสินค้าจากต่างประเทศให้ ผบ. ผมเป็นประจำ เลยเอาเข้ามาเองเลย ยังไม่ได้ตัวเลขจริงๆแต่น่าจะประมาณ 60-65K (ตัวนี้เคยถามร้านที่สามารถสั่งให้ได้เสนอมาตัวละ 109K เห็นราคาแล้วหน้ามืดเลย มันจะเอากำไรอะไรกันขนาดนั้น) ตอนนี้ผมเลยสั่งพี่โด้ SD508 กับ Box Joint SBOX8 ของเจ้าพ่อ Freud  จากสำนัก Rockler (เลียนแบบคุณ i3ird เลย อยากเอามายั่วดีนัก) มารอไว้ก่อนแล้วละครับ และน่าจะมาถึงก่อนน้องเขาด้วยซ้ำ 

    ตอนนี้ผมละปิดปากสนิทเลย เก็บทุกอย่างที่จะเป็นหลักฐานได้ และไม่ได้แย้มพรายเรื่องนี้ให้ระแคะระคายใดๆเลย คิดแต่ว่าจะทำอย่างไรในวันที่พาน้องเขาเข้าบ้านน่ะครับ ยังคิดไม่ตกเลย สงสัยต้องส่งไปเที่ยวไกลๆให้สบายใจก่อนมั้งวันที่กลับมาอาจอารมณ์ดีขึ้น พยายามคิดไว้ทุกมุขแล้วนะเนี่ยะ...เอิ๊ก 

 สวัสดีครับ คุณเอ็ม คุณi3ird

ไม่ค่อยได้ตอบ แต่ตามอ่านอยู่เรื่อยๆ ครับ ขอเอาใจช่วยเรื่อง workshop ให้เสร็จไวๆ นะครับ dado blade ผมว่า 

Freud SD608 8"" Dial-A-Width Dado  น่าใช้มากนะครับ ดูใช้สะดวดดี ผมยังอยากได้เลยครับ

** เรียงตามลำดับเลย Freud SD208 SD508 SD608 และ Forrest Dado King ครับ **

 คุณเสะ

       สวัสดีครับ ไม่ต้องเกรงใจ มาร่วมวงกันได้เลยครับ จะได้แลกเปลี่ยนความรู้ไปด้วยกัน เพราะอย่างน้อย คุณเสะนี่ก็ต้องเป็นรุ่นพี่ในวงการเพราะทำมาก่อน เครื่องมือเอาออกมาปัดฝุ่นหมดหรือยังครับ เผื่อจะได้ดูว่ายังขาดอะไรจะได้หามาเติมไงครับ ผมเองก็เริ่มงานไม้จากศูนย์เหมือนกัน 

       การสร้างช็อปของผมเองคิดว่าจะทำมันไปเรื่อยๆละครับ ยังมีเวลาอีก 6 เดือน(ตามแผน) มันสนุกดีครับ แล้วอีกอย่างก็กลัวว่าหากรีบทำเสร็จหมดเดี๋ยวจะไม่มีอะไรให้ทำ 555 (ข้ออ้างน่ะครับ)
       
      ส่วนเรื่องใบ Dado Freud รุ่น SD608 นั้นแรกๆผมก็คิดเหมือนคุณเสะเลยแหละครับ ยังชอบอยู่เลยเพราะข้อดีของมันคือมันปรับง่ายใช้หมุนเอา เป็นนวัตกรรมของ Freud แต่ข้อเสียจากผู้ที่เคยใช้ก็มีเยอะนะครับ เช่นมันปรับความหนาแบบละเอียดไม่ได้เพราะมันปรับเป็น Step, จะตัดร่องที่กว้างเกิน 5/8" ได้ไม่ดี, น้ำหนักเยอะกว่า, ใช้ไม่ได้กับโต๊ะเลื่อยทุกรุ่นทุกยี่ห้อ และ ราคาแพงอยู่ครับ $274 เท็จจริงอย่างไรไม่ทราบนะครับ เพราะยังไม่เคยใช้เหมือนกัน

       ใบ dado จากอเมริกาเกือบทั้งหมดต้องใช้กับเพลา 5/8 นิ้ว ส่วนเพลา 1นิ้ว ก็มีขายเหมือนกันเช่นของ Forrest Dado King และ Amana แต่ต้องสั่งพิเศษเอาครับ (ผมว่าต่อไปมาตรฐานอเมริกันน่าจะใช้ขนาด 30 มม. เหมือนกับในยุโรปนะครับ เพราะใบใหญ่เกิน 10 นิ้วจะใช้เพลา 5/8 นิ้วไม่ได้ ดังนั้นเพลาใหญ่น่าจะปลอดภัยกว่า แต่ก็คงต้องเพิ่มแรงม้าขึ้นอีกนะครับ)

      SD608 คุณ i3ird แกก็มีอยู่ชุดหนึ่งเหมือนกัน ไม่รู้ว่าใช้แล้วเป็นอย่างที่เขาวิจารณ์กันหรือเปล่าไว้ต้องลองถามดูหน่อย ผมเลยซื้อ SD508 ราคา$199 มาลองดูก่อน(ช่วงนี้ Rockler ลดราคา 15% ในวันพ่อของฝรั่งเขา 3 วันครับ ส่วนลดทำให้ประหยัดเงินค่าขนส่งไปได้ครึ่งหนึ่งเลย) แล้วค่อยหาโอกาส ไปสอย 8" Forrest Dado King $299 ที่เขารีวิวกันว่าดีสุดๆเข้ามาอีกทีครับ

      ขนาดความยาวของตู้ที่ผมทำคือสุดความยาวของไม้อัดเลย ไม่ต้องตัดทิ้งเสียของคือ 8 ฟุตหรือ 2.44 เมตร ช่วงแรกผมตัดไม้อัดหนา 20 มม. ให้มีความกว้าง 4นิ้วเพื่อใช้เป็นคานเชื่อมต่อขาโต๊ะเข้าด้วยกันจำนวน 5 แผ่น โดยตัดด้วยเลื่อยวงเดือนและรั้วไม้อัดตามแบบรายการตัดไม้ (Cut list) ที่ทำไว้ก่อนหน้า เพื่อการประหยัดไม้ให้มากที่สุด แล้วก็เป็นการฝึกเราไปในตัวให้ทำอย่างนี้ทุกครั้ง ก่อนที่จะตัดไม้  

   เมื่อก่อนนี้ แรกๆทำงานไม้ใหม่ๆ ผมก็ไม่ได้ทำอย่างนี้เลยทำให้เวลาไปซื้อไม้ จะกะไม่ค่อยจะถูกว่าจะต้องซื้ออะไรบ้าง จำนวนเท่าไร? ในที่สุดก็ต้องไปซื้อหลายรอบ และบางส่วนที่ซื้อมาก็ไม่ได้ใช้น่ะครับ แรกๆร้านไม้ก็ดูจะไม่ค่อยบริการเท่าไรเพราะซื้อทีละ 6-7 K คงคิดว่าเราเป็นขาจร แต่มาตอนหลังๆที่ซื้อไม้เพื่อมาทำชิงช้ากับสร้างช็อปใหม่นี่เกือบๆ 50K รู้สึกจะบริการดีขึ้นหน่อย จะซื้อเท่าไรก็มาส่งแถมบอกไม่ต้องไปที่ร้านก็ได้ โทรไปสั่งเดี๋ยวเอามาส่งให้ถึงที่เลย เงินนี่มันเนรมิตรได้หลายอย่างเลยแม้กระทั่งเปลี่ยนนิสัยคนเรา ว่างั้นไหมครับ

         รูปร่างของโครงที่ทำครับ ด้านหน้า ด้านหลัง ด้านบน และด้านล่างตามลำดับ โดยแผ่นไม้ด้านข้าที่เป็นโครงขา ผมทำบังใบไว้ทุกด้าน ยกเว้นด้านหน้าด้านเดียว เพื่อซ่อนปลายไม้ตัวคานทั้งหมดไว้ในบังใบ
         คานหลังตัวบนจะต่างจากตัวอื่นๆ คือผมทำไว้ขนานกับผนัง (ไม่ได้ขนานกับพื้นเหมือนตัวอื่นๆ) ก็เพื่อเอาไว้ยึดเข้ากับผนังได้เมื่อจำเป็น เพราะเห็นจากที่ฝรั่งทำไว้ กรณีที่ใส่ของหนักๆในลิ้นชัก แล้วเปิดลิ้นชักพร้อมๆกัน อาจทำให้ตู้หน้าคว่ำลงมาได้  (เผื่อไว้ก่อนครับ) ความจริงแล้วสามารถยึดที่ผนังหรือที่พื้นก็ได้ แต่ฝรั่งมักจะยึดที่ผนังเพราะบ้านเขาจะมีท่อทำความร้อนฝังอยู่ใต้พื้นเพื่อให้ความอบอุ่นในฤดูหนาว หากเจาะพื้นอาจไปโดนท่อนั่นเอง ผมก็เลยสามารถที่จะยึดติดได้ทั้งกับผนังหรือพื้น เอาไว้ดูความเหมาะสมอีกทีในภายหลังครับ

      ส่วนด้านข้างทั้งสองด้านก็จะมองไม่เห็นปลายไม้ เพราะบังใบ บังมันอยู่ครับ เหตุผลที่ผมเลือกแบ่งเป็น 3 ช่องก็เพราะต้องการให้หน้ามันกว้าง จะได้ทำรางลิ้นชักที่ช่องล่างสุดเอาไว้วางเครืองมือ ตัวใหญ่ที่ไม่ได้ใช้บ่อยๆได้ด้วย ทำให้ได้หน้ากว้างลิ้นชักประมาณ 28-30 นิ้ว
      2-3วันมานี้ไม่ได้เข้าช็อปทำงานต่อ มานั่งเขียนเรื่องราวและดูวิดีโองานไม้ ทำให้ผมคิดได้ว่ามีสิ่งที่ผมลืมไปสนิทเลยสำหรับการทำตู้เค้าน์เตอร์ คือลืมตัดช่องว่างเอาไว้สอดเท้า หรือตีนตู้ (Toe kick space) เนื่องจากตอนทำ Rolling shop cabinet ด้านล่างมันเป็นล้อขนาด 4นิ้วจึงไม่จำเป็นต้องมี ผมคงจะจำภาพมันตอนที่เคยทำไว้ทำให้ลืมไปสนิทเลย
     ดังนั้นต้องขออนุญาตไปแก้ไขก่อนทั้งแบบ และตัวจริงครับ (ข้อดีของการทำไป คิดไป เล่าไป ก็ดีอย่างนี้ครับ ผิดพลาดกลับไปแก้ไขใหม่ได้ 555)

      ตกลงผมแก้แบบใหม่ ให้มีที่สอดเท้า หรือตีนตู้ (Toe kick space) ตามที่คุณเอ๋เรียกไว้เรียบร้อยแล้ว โดยรีบไปเปิดตำราดูว่าขนาดมาตรฐานที่เขาใช้กันมันเท่าไหร่ จากตำรา  การทำตู้เบื้องต้นด้วยจิ๊กเจาะเอียง ของ มาร์ค ดูกินสกี้ บอกไว้ว่าให้มีความลึก 3 นิ้วและสูงจากพื้น 4-1/2 นิ้ว ผมมาลองวัดจากหน้าขา จนถึงปลายเท้าผมก็น่าจะทำให้เรายืนสบายขึ้นเมื่อต้องยืนทำงานกับตู้นี้ หรือหยิบของจากตู้ติดผนังด้านบน
      แต่ในตอนนี้ก็คงแก้ได้เฉพาะแบบในคอมพิวเตอร์เท่านั้น ส่วนของจริงเดี๋ยวพิมพ์แบบใหม่แล้วคงต้องตามไปแก้ต่อให้เป็นไปตามแบบอีกทีครับ โดยจะทำไปพร้อมๆกับทำพื้นโต๊ะ (Top)เลย เพราะผมตัดสินใจได้แล้วว่าผมจะทำอย่างไรกับพื้นโต๊ะ หลังจากที่คิดไม่ตกอยู่เป็นสัปดาห์แล้ว

รอชมตอนต่อไป

คุณเอ๋

     ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ ตีนตู้นี่ผมจำได้จากที่คุณเอ๋เคยเม้นท์ ตู้ใต้บันไดของคุณ i3ird เอาไว้ แต่ทำไมผมจึงมาลืมซะเองได้อย่างสนิทเลย (สงสัยอายุเยอะขึ้นหรือเปล่า??)  ตอนทำก็ไม่ได้เฉลียวใจ ดีนะที่ยังพอแก้ทัน เพราะมัวแต่คิดเรื่อง Top ของตู้ใบนี้ และตู้แขวนผนังว่าจะเอาอย่างไรดี เกือบไปแล้วไหมล่ะ

     หากคุณเอ๋เห็นตรงไหนที่ผมทำแล้วน่าจะต้องระวังหรือแก้ไข ช่วยแนะนำด้วยนะครับ เพราะตอนนี้ทำไปก็ลุ้นไปด้วยตลอดเวลาครับ

        ผมต้ดแผ่นไม้อัดขนาด 20 มม. เพื่อทำขาตู้ทั้งหมด 4 แผ่นขนาด 26x 30-1/4 นิ้ว ด้วยเลื่อยวงเดือนกับรั้วตัด ดูท่าผมจะเหมาะกับการตัดไม้อัดด้วยวิธีนี้แน่เลย เพราะยกมันคนเดียวไม่ไหวจริงๆ โดยเฉพาะแผ่นขนาด 20มม. นี่มันหนักจริงๆ หรือแผ่น MDF นี่ยิ่งหนักเข้าไปใหญ่ และผมก็ดันไปซื้อมาทั้ง 20มม. และ 25 มม. มาอีกเป็นสิบ คือตั้งใจว่าจะเอามาทำจิ๊กน่ะครับ ตอนนี้เลยไม่สามารถไปขยับอะไรมันได้เพราะมันอยู่ในสุดเลยละครับ

        ผมเอาแผ่นด้านข้าง 2 แผ่นไปทำบังใบ (Rabbet) ด้วยโต๊ะเร้าเตอร์โดยใช้ดอกกัดตรง และด้วยความช่วยเหลือของตัวพาไม้ (Push  block) รุ่นปรับปรุงใหม่ ที่ผมทำไว้เอามากดบนแผ่นไม่ให้มันแนบกับพื้นโต๊ะเร้าเตอร์ ผลปรากฏว่าใช้งานได้ดีไม่มีลื่น โดยผมทำบังใบแผ่นด้านข้างแผ่นละ 3 ด้าน เว้นไว้เฉพาะด้านที่จะเป็นขอบหน้าตู้
       ขนาดความสูงและความลึก ที่ผมทำจะเท่ากันกับโต๊ะ Rolling shop cabinet ตัวแรกที่ผมทำไว้ เมื่อเอามาวางเทียบกัน จะเห็นว่าทั้งความสูงวัดจากพื้น และความลึกของตู้จะเท่ากัน เพื่อที่เมื่อเสร็จจะได้วางคู่กันและใช้งานร่วมกันได้

        ขั้นตอนต่อไปที่ผมทำคือ การตัดบากแผ่นขาโต๊ะเพื่อประกบไม้ส่วนที่เป็นคานเข้าไปด้วยเลื่อยจิ๊กซอ ตามรูปจะเห็นว่าผมลืมทำตีนตู้ (Toe kick space) เพิ่งจะนึกขึ้นได้ ผมไม่ค่อยได้ใช้เลื่อยจิ๊กซอบ่อยนัก มีความรู้สึกว่ามันควบคุมยาก เพราะปลายมันไม่มีอะไรยึดทำให้ความเที่ยงตรงน้อยลงมาก โดยเฉพาะกับพวกมือใหม่อย่างผมนี่แหละครับ สรุปว่าเลื่อยจิ๊กซอนี่เลื่อยให้ตรงๆยากเหมือนกันนะครับ ขนาดผมเอาฉาก Rafter ช่วยเป็นไกด์แล้วยังเบี้ยวเลย 
         ตัดเสร็จก็นำมาทดลองวางประกบเข้ากันดูก่อนว่าเรียบสนิทกันดีหรือเปล่า ซึ่งมีทั้งต้องไสและขัดออก และเสริมเข้าไปก็มีครับ ผมอาศัยปากกาไม้ (Wooden clamp) 2 อันเป็นฐานช่วยประคองไว้ ทิปนี้เคยเห็นในวิดีโอของต่างประเทศ เลยจำเขามาใช้ ได้ประโยชน์ไปอีกอย่าง
        แต่เนื่องจากผมมีแค่ 2 ชุด (ผมมีแกนเกลียวหมุนสำหรับปากกาไม้อีก 2 ขุด ซื้อมาจากบู๊ทของ Thaicarpenter.com ในงานรวมพลคนรักงานไม้ครั้งที่แล้ว แต่ยังไม่ได้ทำ) เลยต้องประคองไว้แค่แผ่นด้านข้าง

เห็นโต๊ะเลื่อยวงเดือนคุณM แล้วอิจฉานิดๆ

 คุณ Paisal

        แหม...มีคนอิจฉาแสดงตัวเป็นคนแรกแล้ว นี่ขนาดยังไม่ได้เห็นตัวจริงๆกันนะ ถ้าได้เห็นตัวจริงจะขนาดไหน เห็นบอกอิจฉานิดๆเลยจะทำให้คุณ Paisal อิจฉามากขึ้นแถมตาร้อนอีกนิด คือผมสั่งตัวอ่านระยะดิจิตอล Wixey WR700 มาพร้อมกับ พี่โด้ SD508 และ SBOX8 ด้วยครับ จะได้ให้น้องเขาใส่โชว์ให้ดูน่ารักและไฮโซขึ้นอีก น่าที่จะทำให้ทุกคนรุมอิจฉามากขึ้นไปอีกก็ได้ เอาให้สุดๆไปเลย จึงทำให้ผมต้องเบรคโครงการน้องจอย (Jointer) ที่เคยคุยกันไว้ก่อน ทั้งที่ศึกษารายละเอียดอย่างถี่ยิบมาก่อนน้องฮาร์วี่ย์อีก

       ที่จริงแล้วน้อง Bigwood JP-801 ด้วยค่าตัว 28.5K นี่ถ้าผมได้เห็นหน้าค่าตาก่อนแล้วไม่ขี้เหล่มากก็อาจจะรับเข้าสังกัดไปแล้วก็ได้ ไม่ได้ดูเลยหมั่นใส้ไม่สนใจแล้วเปลี่ยนใจไปดูน้อง เจ๊ท (JET) JPT-310 แทนแล้ว แต่ค่าตัวน้องเขามันไฮโซไปหน่อย ถ้าสัก 55K ผมจะยอมแคะกระปุกแล้วไปรับน้องเขามาเข้าสังกัดพร้อมๆกับน้องฮาร์วี่ (ตายเป็นตายเลย) งั้นเอาไว้รอช็อปเสร็จแล้วค่อยคิดอีกทีแล้วกันว่าจะเอาอย่างไรกับน้อง JET จริงไหมครับ
        

      มีเรื่องเล่าถึงความบังเอิญของผมเพื่อคลายเครียดระหว่างพักมาเล่าเรื่องช็อปงานไม้ของผมบ้าง คือผมคิดว่า ช่วงนี้ผมต้องถูกโฉลกกับน้อง ฮาร์วี่ย์ และพี่โด้แน่เลย เพราะอยู่ดีๆก็มีฝรั่งท่านหนึ่งเท่าที่ทราบก็น่าจะอายุมากแล้ว ที่จังหวัดพะเยา แกทำงานไม้ไม่ไหวแล้ว เลยนำเครื่องมือต่างๆที่มีอยู่ออกมาขายทั้งหมดในห้องซื้อขายสินค้ามือสองของ Thaicarpenter ของพวกเรานี่แหละครับ
      ผมดูๆแล้วก็เห็นว่าเครื่องมือต่างๆที่แกเอาออกมาขาย ผมก็มีหมดแล้ว บางประเภทก็มีหลายตัวอีกต่างหาก ก็เลยยังไม่ได้ซื้อชิ้นไหนและเห็นเพื่อนๆสนใจช่วยกันซื้อเพราะแกขายถูกๆ จนมาเห็นทีหลังว่าอุดหนุนกันไปเกือบหมด ยกเว้นชุดใบ dado ของ Mibro (ที่เป็นใบ dado คุณภาพพอใช้ได้ ไม่ได้เทพเหมือนกับพวก Freud หรือ Forrest เขา) ที่ยังไม่มีใครซื้อ ผมบังเอิญแวะเข้าไปดู เห็นบอกว่าเป็นของใหม่เก่าเก็บ ผมเลยรับซื้อไว้ ส่วนค่าตัวก็ไม่แพงจริงๆครับแถมสั่งปุ๊บส่งให้เสร็จรุ่งขึ้นถึงหน้าประตูบ้านผมเลย
      ผมได้มันมาแล้วแต่ยังทำอะไรไม่ได้ เพราะแกนเพลาเป็น 5/8 นิ้ว ได้แต่เก็บไว้ดูก่อนเฉยๆนะครับ รอน้องฮาร์วี่ย์ก่อน ผมเลยถ่ายรูปมาให้อิจฉากันเล่นๆ หลังจากที่ผมแอบอิจฉาคุณ i3ird เรื่องพี่โด้ นี่มานานตั้งแต่ครั้งไปเยี่ยมช็อปและโรงงาน และแกเอาออกมาให้ดูแบบฟูลทีมเลย เมื่อปลายปีที่แล้วครับ

ดีใจด้วยครับพี่เอ็มที่ได้ใบพี่โด้มาแบบบังเอิญ...แหมผมเห็นตัวน้องฮาร์วี่ย์นี้แล้วอิจฉาเหมือนคุณไพศาลเลยแต่ไม่เป็นไรรอน้องเค้ามาก่อนแล้วจะขอไปชมตัวจริงชัดๆกันเลย

ผมเห็นหนึ่งในโครงการทำช็อปของพี่แล้วจะมีตัวที่วางเหล่าแคล้มป์ทั้งหลายผมว่านะพี่มันไม่น่าทำเลย(ตามที่พี่เคยเห็นในช็อปผมซึ่งตัวนี้ทุกวันนี้รื้อไปแล้ว)มันไม่เวริคร์เท่าไรคือมันเกะกะอะครับทุกวันนี้ผมแขวนขึ้นตามรางผนังรู้สึกสะดวกกว่าเยอะ(อันนี้ก็แล้วแต่นะครับแค่ให้ข้อมูลเฉยๆ)

ถึงอย่างไรดูอนาคตช็อปพี่แล้วรู้สึกสดใสมากๆผิดกับช็อปผมเลยทุกวันนี้ไม่ได้เข้าไปประมาณเกือบสองเดือนแล้วกำลังคิดเลยว่าอาจจะเลิก(ไม่มีเวลาจริงๆ)แต่ขอไปเรียนกับอ.เอ๋ก่อนแล้วจะตัดสินใจอีกทีถ้าเลิกผมจะเลหลังของทั้งหมดเผื่อพี่เอ็มจะสนใจ

 คุณ i3ird

        วันนี้ได้รับพี่โด้ Mibro มาแล้วครับ เก็บไว้เป็นกำลังใจรอน้อง ฮาร์วี่ย์ ก่อนพร้อมแล้วค่อยว่ากัน โห...ยิ่งถ้าคุณ i3ird จะมาดูตัวน้องเขายิ่งกดดันให้ผมต้องเร่งทำช็อปให้เสร็จเร็วๆขึ้นอีก ผ่านมาเกือบ 2 ปีแล้วยังเป็นเหมือนโกดังเก็บของเลย ไม่มีเค้าโครงที่จะเป็นช็อปงานไม้เลยแม้แต่น้อยถ้าไม่มีเครื่องมือวางไว้ให้เห็นบ้างก็คงคิดว่าเป็นโกดังเก็บของแน่เลย สิ้นปีพอไหว ถ้ามาก่อนก็ต้องมาช่วยผมทำช็อปละครับ หาคนช่วยอยู่พอดี 555
        เรื่อง Mobile clamp Rack นี่มันเกิดจากปัญหาที่ shop ผมจะมีผนังทึบด้านเดียวที่สามารถใช้งานได้ คือด้านที่จะทำตู้นั่นแหละครับ อีก 2 ด้านเป็นหน้าต่างกระจกกับประตูอีก 2 บานแล้วก็ที่ติดตั้งเบรกเกอร์ไฟฟ้า ส่วนที่เหลือเป็นส่วนที่เชื่อมต่อกับที่จอดรถโล่งๆ ทำให้ไม่มีที่ให้แขวน แคลมป์ หรือของใดๆได้ จึงจำเป็นต้องทำเพื่อให้มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง สามารถเคลื่อนย้ายไปหลบตามซอกตามมุม และหลบรถเวลาเข้ามาจอดได้ด้วยน่ะครับ หรือเวลาไม่ใช้ก็จะเข็นไปกองรวมกันหน้าตู้ละครับ พื้นที่ผมมีจำกัดต้องแบ่งกันใช้กับรถอีก 2 คัน และสินค้าของ ผบ. ผมน่ะครับ ขอบคุณที่แนะนำครับจะได้ทำแบบ Knockdown เผื่อไม่เวิร์คจริงๆ อนาคตจะได้สลายตัวแยกร่างได้ เดี๋ยวเอาไว้คิดดูอีกทีครับ
         ได้อ่านว่าจะเลิกงานไม้แล้วตกใจหมดเลย เลิกสนใจเมื่องานยุ่งได้ เพราะงานไม้เป็นงานอดิเรก ขนาดผมบางที  2-3 เดือนก็ไม่ได้ทำอะไรเลย ว่างๆค่อยมาปัดฝุ่นมันใหม่โดยเฉพาะช่วงแรกๆ ก็งานยุ่งมากทำได้เดือนละวัน สองวันเท่านั้น อย่าไปซีเรียสกับมันมาก
        ผมว่าเมื่อเราไม่มีเวลาวันนี้ก็ปล่อยมันไว้เฉยๆก็ได้ สักวันเราก็จะมีเวลาให้มันเอง สมัยที่ผมอายุรุ่นคุณ i3ird ผมยังไม่มีโอกาสได้ทำอะไรเหมือนคุณ i3ird ที่ทำไว้ตอนนี้เลย ต้องหาเงินส่งลูกเรียนที่อเมริกาตั้งแต่ไฮสคูลอย่างเดียว ตอนนี้หมดหน้าที่แล้วเลยเกษียนตัวเองก่อนกำหนด ทำงานน้อยลงเท่าที่จำเป็น เพื่อที่จะได้มีเวลาทำสิ่งที่ชอบแต่ไม่มีโอกาสได้ทำมาทั้งชีวิต 
        หาก อ.เอ๋ เข้ามาอ่านแล้วตอนถ่ายทอดวิชาให้คุณ i3ird วันที่ 15 มิ.ย. ช่วยให้กำลังใจคุณ i3ird ด้วยนะครับ ผมก็เป็นกำลังใจให้อีกแรงครับ..แต่...ห้ามเลิกเด็ดขาด.. โกธรตายเลย ทิ้งกันได้ไง
         

     รูปนี้เป็นรูปด้านหน้าและด้านหลังตู้ เป็นขั้นตอนประกอบคานทั้ง 5 อันเข้ากับแผ่นไม้ที่เป็นขา 4 ขาด้วยกาวและสกรู แล้วบีบด้วยแคล้มป์ท่อขนาด 1.50 เมตร ทั้งหมดที่ผมมีอยู่ 8 อัน กับแคล้มก้ามปูขนาด 50นิ้วอีก 4 อัน

    รูปด้านบนและด้านหลังเมื่อติดคานยึดขาทั้ง 4 ชุดเข้าด้วยกัน

       ติดกาว ยิงตะปู แล้วยึดด้วยสกรูอีกจุดละ 2-3 ตัวเพื่อความแน่าหนา เสร็จแล้วผมก็เอาแคล้มป์ท่อ ช่วยกันยึดจับฉากไว้ และมันจะได้ไม่โย้ไปโย้มาระหว่างรอกาวแห้ง เดี๋ยวจะงานเข้าตอนติดตั้งลิ้นชักน่ะครับ เมื่อเสร็จแล้วผมจะลากไปวางไว้ ณ.สถานที่ๆจะตั้งจริงอีกทีเพื่อรอทำงานขั้นต่อไป

     ภาพที่ผมตัดลิ้นชักผิดตัดเดือยหางเหยี่ยวเกินไป แต่ก็ไม่เป็นไรเพราะมันอย่ด้านใต้และด้านหลังของลิ้นชักจะมองไม่เห็นอยู่แล้ว

     กลับมาเรื่องที่จะต้องเก็บของเสียที เนื่องจากปัจจุบันที่รกสุดๆครับ ไม่มีที่ว่างให้เดินได้แล้ว จึงได้เวลาที่จะต้องจัดการเสียทีตามแผนที่วางไว้ 6 เดือนครับ คงจะทำไปเรื่อยๆทีละมุมๆ ครับ เก็บภาพไว้เป็นที่ระลึกก่อน เพราะต่อไปจะไม่ได้เห็นอีกแล้ว กับช็อปในฝันของผม

     ไอ้กองที่เหมือนกองขยะที่เห็นสุมๆกันอยู่นั่นน่ะผมแกล้งหลอกไว้ เพื่อไม่ให้ใครสนใจน้องๆของผม จริงๆแล้วมันเป็นพวกฮาร์ดแวร์และสารพัดของที่สั่งมาเพื่อทำช็อปนี้ครบปีพอดีเลย รวมถึงเครื่องเจาะเดือยเหลี่ยมที่ซื้อมาจากเจ้าสำนัก Thaicarpenter.com ก็อยู่ในกองนี้เหมือนกัน เอามาทดลองครั้งเดียวแต่ยังไม่เคยใช้จริงๆเลย

     ผบ. ของผมก็ยังไม่เคยเห็นเลยว่ามีอะไรอยู่ในกองนี้บ้าง เพราะมันจะดูเหมือนจะไม่ใช่ของมีค่า ผมละกลัวอย่างเดียวว่าเกิดผมไม่อยู่บ้าน และแกคิดว่าเป็นขยะให้คนรับซื้อของเก่ามาขนไปละแย่เลยครับ ผมแค่บอกว่าอย่าไปรื้ออะไรของผมนะเพราะฝุ่นมันเยอะเดี๋ยวจะแพ้ และอีกอย่างผมจะหาไม่เจอถ้าใครไปย้าย ฟังดูดีดูเหมือนเป็นห่วงสุขภาพ แต่จริงๆแล้วกลัวไปรื้อดูของๆผมมากกว่าว่าผมซ่อนอะไรไว้ในกองนี้ 555

*** ลองเอาตู้เดิมที่เคยททำไว้มาวางคู่กันตามตำแหน่งที่จะเอาเก็บเข้าที่เวลาไม่ได้ใช้ ***

         กวาดขยะออกไปกองรวมกันไว้มุมหนึ่งเพื่อหลีกทางให้ผมได้เอาโครงตู้เข้าไปวางและเพื่อทำงานขั้นต่อไป    เมื่อกาวแห้งดีแล้วผมก็จัดการลากโครงไปเข้าที่ของเขาโดยใช้กระดาษลังรองที่พิ้นแล้วทั้งดันทั้งลากไปเข้าที่ได้ด้วยตัวคนเดียว

         เหตุที่ต้องรีบเอาเข้าไปตอนนี้เลยก็เพราะ หากผมไม่เอาเข้าไปตอนนี้และทำส่วนอื่นๆเพิ่มเข้าไปแล้ว เช่นพื้นเค้าน์เตอร์หรือ top หรือลิ้นชักแล้ว ตู้ใบนี้มันจะหนักเกินไปจนผมไม่สามารถเคลื่อนย้ายมันได้อีกนั่นเองครับ

    ภาพจากหลายๆมุมครับ  หากสังเกตุจะเห็นว่าผมยังไม่ได้ทำตีนตู้นะครับ เอาไว้เดี๋ยวค่อยไปแก้ไขเอาใหม่ครับ

        ขั้นต่อไปเมื่อโครงเข้าที่แล้วผมก็เอาเศษไม้ มารวมๆวางเพื่อดูขนาดความหนาของไม้ที่จะนำมาทำพื้นเคาน์เตอร์ของตู้ต่อไป ซึ่งผมลองคิดอยู่นานครั้งแรกว่าจะใช้ MDF 25 มม. กับไม้อัด 15 มม.โดยเอา MDF ไว้ด้านบนเนื่องจากความเรียบของมันจะทำให้ติดแผ่นลามิเนตได้เรียบดี 

        แต่แล้วในที่สุดผมก็เลือกใช้ไม้อัด 15 มม. กับ 20 มม.ประกบกัน เหตุผลไม่มีอะไรมากครับ เพราะเจ้าแผ่น MDF 25มม. มันพิงอยู่ด้านในสุด เอาออกมาไม่ได้เพราะโดนไม้อัด 20มม. กับ 15 มม.ทับอยู่เป็นสิบ ผมเอาออกมาไม่ได้นั่นเองครับ หมดปัญญาเลย ทำให้ต้องเปลี่ยนแผนใหม่ครับ 555

       ทำไปทำมาก็เกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดมาก่อนขึ้นอีกจนได้ เพราะเดิมนั้นผมออกแบบไว้ให้ตู้ใบนี้มีความสูงเท่ากันกับเจ้า Rolling shop cart ที่ได้ทำไว้แล้ว ซึ่งขนาดที่ผมทำมาก็เท่ากันจริงๆ แต่ผมลืมไปว่าพื้นโรงรถที่เป็นช็อปผมด้วยนั้นปูกระเบื้องแล้วช่างทำเป็นสโลปเอียงลงจากด้านในไปยังประตูโรงรถด้านหน้าเพื่อให้น้ำไหลได้ ดังนั้นเมื่อนำโครงตู้ไปวางมันจะไม่ได้ระดับกันนั่นเองทำให้ต้องหนุนตู้ด้านนอกให้สูงขึ้นเพื่อที่โต๊ะจะได้ๆระดับและไม่เอียงไงครับ

        การที่หนุนด้านนอกนี่เองทำให้เมื่อนำตู้ทั้ง  2 ใบมาชนกันตู้ที่ทำใหม่มันจะสูงกว่าเพราะถูกหนุนนั่นเอง เลยตามเลยครับเดี๋ยวค่อยหาวิธีแก้กันในภายหลังครับ

      เมื่อตกลงใจเลือกใช้ไม้อัดซ้อนกันแล้วผมก็ต้องเอาไม้อัดทั้ง 2 แผ่นมาวางทาบกัน แล้วทำการตัดพร้อมกันทีเดียวที่โต๊ะเลื่อยขนาดจัมโบ้ของผมคือพื้นโรงรถนั่นเอง ขนาดของไม้อัดที่นำมาตัดทำท็อปนี้จะมีความยาวเท่ากับ 8 ฟุตเลย (แล้วก็เป็นเหตุแห่งความยุ่งยากตามมาให้ปวดหมองในการหาวิธีแก้อีกครั้ง) ส่วนความลึกจะเท่ากับ 26 นิ้ว

     ทั้งนี้ผมตั้งใจที่จะปิดขอบของพิ้นท็อปที่เป็นไม้อัดด้วยไม้แอช เพื่อความแข็งแรงและสวยงามด้วยครับ แต่ขั้นตอนดังกล่าวผมจะทำทีหลังครับ เพราะตอนนี้ต้องทากาวประกบแผ่นไม้อัดที่เอามาทำท็อปก่อน

     ส่วนการปิดขอบด้วยไม้แอชนั้นผมคงต้องซอยไม้ก่อน แต่เนื่องจากผมยังไม่มีเครื่องไสชิด ทำให้ผมต้องตัดมันด้วยโต๊ะเลื่อยด้วยความช่วยเหลือจากจิ๊กจำเป็นก่อน เนื่องจากไม้แอชที่ซื้อมาจะยังไม่ได้ไสมาเลยทุกด้าน

    เมื่อตัดเสร็จก็ยกขึ้นบนโครงทีละแผ่นครับ เสร็จแล้วทากาวเพื่อประกบไม้เข้าด้วยกัน เนื่องจากที่ผมตัดพร้อมกันทั้ง 2 แผ่นจึงทำให้ไม่มีปัญหาเรื่องความกว้างไม่เท่ากัน เพราะหากตัดกันคนละทีโอกาสที่จะไม่เท่ากันเป๊ะมีสูงมาก ผมจึงเลือกการตัดแบบครั้งเดียวด้วยเลื่อยวงเดือน

       จากนั้นก็ถูกรุมสกรัมด้วยแคล้มป์สั้นๆนานาชนิดที่มีอยู่ ผมนับคร่าวๆได้ประมาณ 25 อัน แล้วก็ขนของหนักๆแต่พอยกไหวขึ้นไปวางไว้ให้ทั่วพื้นที่ๆว่าง เพื่อที่จะให้ไม้มันติดกันได้อย่างแนบสนิทกันที่สุด และแล้วผมก็ทิ้งมันไว้อย่างนี้ 2 วันกว่าที่จะปลดพันธนาการออก เพื่อให้แน่ใจว่ากาวมันแห้งสนิทดีจริงๆ ซึ่งขั้นตอนนี้ก็เป็นงานขั้นตอนสุดท้ายที่ผมได้ทำค้างไว้ ในช่วงนี้ครับ
       ระหว่างที่ผมไม่ได้ทำอะไรเพิ่มก็เพราะยังคิดไม่ตกเรื่องที่ว่าจะใช้อะไรเป็นผิวของโต๊ะดี เพราะหากจะติดแผ่นลามิเนทหรือฟอร์ไมก้าจะติดไม่สวยเนื่องจากจะต้องมีการต่อแผ่นเพราะเมื่อรวมความยาวของไม้ที่ทำพื้นกับไม้ประกบขอบก็จะเลยความยาวของแผ่นลามิเนท แล้วก็ยากที่จะติดให้พอดีเป๊ะด้วยเนนื่องจากขนาดความบาวมันเท่ากันพอดี อีกทั้งยังเป็นช่วงที่ผมพบว่าผมลืมทำตีนตู้ (Toe kick space) พอดี ทำให้จะต้องไปจัดการทำตีนตู้เสียใหม่ก่อนอื่นใด ตามแบบที่ได้แก้ไปแล้ว
       หากมีความก้าวหน้าอย่างไรแล้วจะมาเล่าให้ฟังต่อนะครับ ช่วงนี้ฝนตกด้วยเลยมาเขียนแบบเพิ่มหรือแก้แบบที่ทำไว้แล้วแต่ยังไม่ถูกใจ และก็ดูวิดีโองานไม้เพื่อทบทวนความรู้และหากได้เห็นไอเดียอะไรดีๆจะได้เก็บมาใช้ในงานของผมได้ด้วย

     ข้อดีของการ DIY หรือการทำด้วยตัวเองก็คือเราสามารถที่จะเปลี่ยนใจได้ตลอดเวลา หากจ้างเขาทำคงเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอย่างนี้ไม่ได้ โดนทิ้งงานหรือไม่ก็อาจโดนไม้หน้าสามเลยก็ได้

สุดยอดเลยครับกระทู้นี้ของพี่เอ็ม..ติดตามมาตลอดผมดูแล้วอนาคตช็อปพี่นี่ต้องเพรียบพร้อมแน่ๆไม่แพ้ช็อปฝรั่งที่เราเคยเห็นเลย

ผมเองก็บ่นไปงั้นแหละพี่คนเรามันก็มีช่วงท้อๆเหมือนกัน(ก็งานไม้มันยากนิ)จริงๆน่ะบ่นไปก็อยากโทรหาพี่เรื่องน้องฮาร์วี่ย์เพราะอยากได้เหมือนกันแต่พยายามอดกลั้นเอาไว้ไม่รู้หละมาเมื่อไรต้องขอเข้าไปดูแน่ๆจะให้ช่วยหยิบจับอะไรก็บอกมาได้เลยขอแค่เห็นตัวจริงก็พอ

555พี่เอ็ม..ในที่สุดก็มีอุปสรรคกับตีนตู้เหมือนกัน

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับรับรองไม่เลิกแน่ๆแล้วจะอยู่เคียงข้างคนรักงานไม้อย่างเราๆตลอดไปเลยเอ้า555

 คุณ i3ird

        ยินดีมากเลยที่ได้รับคำยืนยันว่าคุณ i3ird จะไม่คิดที่จะเลิกทำงานไม้อีกต่อไป สู้ต่อไปครับ ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้หากไม่ยอมแพ้ครับ สงสัยเห็นน้อง ฮาร์วี่ย์แล้วใจอ่อนเลยละซิ เลยเอาวิดีโอ Port folio ของน้องฮาร์วี่ย์ให้ดูก่อนพบตัวจริงแล้วกันครับ
http://www.youtube.com/watch?v=0FkCK-qEsxw

       เรื่องตีนตู้นี่ผมจำขึ้นใจเลยตอนที่คุณ เอ๋ ทักคุณi3ird แต่ทำไมเวลาทำเองดันลืมซะเอง ยังงงอยู่เลย ส่วนเรื่องช็อปนี่ก็เห็นของเขามาเยอะแล้ว อิจฉาเห็นเขาทำงานไม้กันแล้วสะดวกสบาย บรรยากาศน่าทำงาน ฝุ่นก็ไม่มีอีกต่างหาก เลยอยากทำเองบ้าง และมันจะช่วยฝึกฝีมือเราไปด้วยในตัวกว่าจะจบโครงการคงได้ประสบการณ์พอสมควรละครับ มันเป็นแรงกระตุ้นเราเป็นอย่างดี 

       ตุณi3ird ค่อยๆทำไปก็ได้ไม่ต้องรีบร้อนอะไร จะทำโครงการสัก 2 ปี หรือกี่ปีก็ไม่ใช่ปัญหาครับ เพราะของผมเองก็ 2 ปีผ่านมาแล้วเหมือนกันครับ

พี่เบริด์ พี่เอ็ม วิธีทําให้ช๊อปเราเสร็จเร็วขึ้น ง่ายมากครับ
ขอร้องให้ภรรยาช่วยจ้างทํา 5555   พอเราคิดว่าทําแล้วได้เงินก็จะมีกําลังใจอยากทํา
อ๋อ อย่าลืมทําหนังสือสัญญาว่าจ้างด้วยนะครับ กั้นภรรยาเบี้ยว

 คุณเอ๋

      ผมว่าไม่มายุ่งน่ะดีแล้วครับ ฝันไปเถอะครับว่าจ้างแล้วจะได้ตัง มีแต่เสียตังซิไม่ว่า (เอ๊ะหรือคุณเอ๋เคยเก็บตังจาก ผบ.ได้ครับ) แถมยังโดนบ่นอีก เหมือนที่คุณ i3ird เจอมาพิมพ์เดียวกันเลยว่า ไปซื้อเขาเอา หรือจ้างเขามาทำดีกว่าไหม แต่ละชิ้นของพี่ รอมาปีกว่าแล้วยังไม่เห็นหน้าเลยว่าหน้าตามันเป็นยังไง .....เจ็บแปล๊บๆ ไปที่หัวใจ.....กัดฟันไม่กล้าเถียงแล้วหลบไปเลียแผลก่อน จริงไหมคุณ i3ird 555

จะคอยติดตามตอนต่อไปครับ

ดีใจที่เห็นการสร้างแบบของคนไทย ปกติจะเห็นแต่ของต่างชาติครับ ส่งกำลังใจครับ

 คุณ vanvan

       ขอบคุณครับที่แวะมาทักทาย ครั้งก่อน..งานไม้ชิ้นแรกฯ .. ผมเล่าไปทำไปรวมแล้วใช้เวลาไปทั้งสิ้น 5 เดือนเต็มๆ ครั้งนี้มีเรื่องให้มาเล่าได้อีก 6 เดือนครับ ผมเล่าแบบสนุกๆ ไม่เน้นเนื้อหาด้านเทคนิคอะไรมากมาย (เพราะเทคนิค ต้องไปติดตามกระทู้จาก คุณเอ๋ เพาะช่าง แกมีเทคนิคเพียบ) เป็นเพียงการเล่าถึงประสบการณ์และปัญหาที่พบเจอกันมากกว่า อิจฉาได้ แต่อย่าหมั่นใส้แล้วกันครับ ติดตามไปเรื่อยๆนะครับ

คิดว่าจะทำขายหรือป่าวครับ

 คุณกรพล

       สงสัยล้อกันเล่นแน่เลย หากถามว่าผมทำเฟอร์ขายหรือเปล่าคงไม่มีใครจ้างหรือรอซื้อจากผมแน่ครับ เพราะชิ้นเล็กๆชิ้นหนึ่งที่ช่างอาชีพเขาทำ 2-3 วันผมทำใช้เวลา 2 เดือนครึ่งขึ้นไป ใหญ่ๆคงสัก 3-4 เดือน อีกทั้งเร่งไม่ได้ มีอารมณ์แล้วค่อยทำ ต้องซื้อวัตถุดิบมาทิ้งไว้ให้ผมล่วงหน้าสัก 1ปี ยังจะจ้างอีกป่าวครับขนาด ผบ. ผมเองยังไม่รอเลย 555

       หากอยากได้มืออาชีพคงต้อง อ.เอ๋ เพาะช่าง ครับ แต่คิวยาวหน่อยครับ ตอบไม่ตรงคำถามก็ถามมาใหม่ได้นะครับ

พี่เทอดครับ

ทำได้สบายเลยครับเครื่องไม้เครื่องมือพร้อม วันนี้อาจจะยังคนเี่รามันต้องพัฒนาไปเรื่อย ๆ ครับ ได้แน่นอนพี่เชื่่อผม

ไม่จำเป็นต้องเรียนมาทางช่างมันอยู่ที่ประ่สบการณ์บวกใจรัก ผมว่าใจรักสำหรับพี่เกินร้อย

ได้แน่นอนพี่

      ได้ฤกษ์ทำการรื้อโครงเพื่อทำตีนตู้หลังจากที่ผมลืมทำมัน จับหงายหลังเอาด้านหน้าตู้ขึ้นจะได้ทำงานได้สะดวกๆครับ การรื้อก็มีเสียหายเล็กน้อยจากการยึดของกาว แต่เนื่องจากผิวหน้าในการยึดมีไม่มาก เลยสามารถใช้ค้อนหัวพลาสติค ตีออกมาได้ โดยขันสกรูทั้งหมดออกก่อน แล้วใช้สิ่วปรับแต่งผิวหน้าให้เรียบร้อย เนื่องจากจะต้องเอากลับไปใช้ใหม่

       ทำการวัดและวาดแบบลงบนขาที่จะตัดเพื่อทำตีนตู้ ขนาดความลึกเท่ากับ 3 นิ้ว และความสูงจากพื้น 4-1/2 นิ้ว มาคราวนี้ผมตัดด้วยเลื่อยญี่ปุ่น เพราะตัวผมเองคิดว่ายังไม่มีทักษะในการควบคุมเลื่อยจิ๊กซอได้ดีพอ ไม่มั่นใจว่าตัดด้วยจิ๊กซอแล้วมันจะตรง จึงเลือกใช้เลื่อยญี่ปุ่นแทน

       หลังจากที่ทำการวัดแล้ววัดอีกเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ตัดผิด เพราะขาด้านในกับขาด้านนอกตัดไม่เหมือนกัน เนื่องจากด้านนอกต้องทำบังใบ ส่วนด้านในไม่ต้องทำ แล้วก็ไม่ผิดหวังเพราะเลื่อยญี่ปุ่นตัดได้ดี แต่งด้วยสิ่วและกระดาษทรายเล็กน้อยก็ใช้ได้

       อีกครั้งที่ผมตัดสินใจทำบังใบเพิ่มต้วยสิ่วเพราะคิดว่า ถ้าใช้ทริมเมอร์คงจะยุ่งวุ่นวานอีกพอควร เลยทำบังใบด้วยสิ่วซะเลย ก็ออกมาพอดูได้ครับ ใช้เวลาไปพอสมควร

*** นี่ไงครับตรงปลายเลื่อยตัดเกินไปหน่อย (จนได้... นึกแล้วเชียว ต้องมีอะไรให้ตื่นเต้นทุกที) ***    

      แต่ในที่สุด ตัดไปตัดมาเลยงง ตัดผิดเลยด้านข้างแหว่งไปหน่อย แต่ก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวติดกาวไปพร้อมกับตอนปิดแผ่นผิวไม้อัดสัก ทับด้านข้างทั้ง 2 ข้างอีกทีก็ไม่เห็นรอยแล้วครับ ว่าแล้วเชียวมันต้องมีผิดนิดผิดหน่อยทุกที มึนไปหน่อย

    ดูกันชัดๆอีกที ไม่รู้ว่าตัดไปได้ไง ยังงงไม่หายเลยสงสัยเลื่อยมันคมจัด เลื่อยแล้วมันเขี้ยวเลยเลื่อยแถมให้ซะเลย

    ส่วนที่เห็นเป็นบังใบนั้น สำหรับงานนี้ผมทำมันด้วยสิ่วนะครับไม่ใช่ทริมเมอร์ หรือเร้าเตอร์ เพราะน่าจะง่ายกว่าและไม่ต้องยุ่งยากด้วยเนื่องจากมันสั้นแค่ 3 นิ้วเท่านั้น

      หลังจากนั้นก็ไปตัดไม้มาปิดตีนตู้ขนาดหน้ากว้าง 4-1/2 นิ้ว ยาว 8ฟุต ที่ผมไปเปิดตำรามา ภาษาอังกฤษเรียกว่า kick board (ไม่ทราบภาษาไทยเรียกว่าอะไรนะครับ ใครทราบบอกด้วยครับ ผมแปลว่าไม้ปิดตีนตู้ก่อนแล้วกัน)

       ติดกาวและขันด้วยสกรู รอให้กาวแห้งแล้วคงจะติดไม้คานด้านหลังให้มีความสูงเท่ากับ kick board ด้านหน้า จากนั้นจะได้ตัดไม้มาวางทำพื้นตู้ (Floor) ต่อให้จบครับ แล้วจะได้นำเข้าที่เพื่อทำงานขั้นตอนต่อไปเสียทีครับ ที่ช้าๆก็แบบนี้ละครับ ทำไปแก้ไปแต่ก็สนุกดีครับ

     ส่วนที่ได้ทำไปแล้วคือส่วนที่เป็นสีชมพูเป็นคานด้านหน้า และสีแดงคือส่วนที่เป็น Kick board ยังเหลือส่วนที่ต้องทำต่อคือคานหลังสำหรับยกพื้นสีไข่ไก่ กับส่วนที่เป็นพื้น (Floor) ของตู้ที่มีสีน้ำตาล รอให้กาวแห้งก่อนเดี๋ยวไปทำกันต่อครับ

       ทำงานครั้งนี้ผมได้ผู้ช่วยมาเป็นสามาชิกใหม่อีกอันคือ Makita TD090DWE (ตัวซ้ายมือ) เป็นไขควงกระแทกไร้สายขนาด 10.8v Li Ion ผมว่าใช้ดีนะครับ เล็ก คล่องตัวดี และกำลังก็เหลือเฟือ(มันเหมือนตัว TD0101F ที่เป็นไขควงกระแทกเหมือนกันแต่ใช้ไฟฟ้า ที่ไม่ค่อยได้ใช้เพราะไม่ค่อยสะดวกโดยเฉพาะกับงานชิ้นใหญ่ที่ต้องเดินไปเดินมา) มาทำหน้าที่ไขควงกระแทกอย่างเดียว

       ส่วนสว่านไขควงไร้สาย Makita BDF453SHE (18v Li Ion ตัวเดิมของผม ตัวขวามือ เหมาะกับการเจาะเพราะมันปรับความเร็วได้ 2 ระดับ และที่ระดับความเร็วสูงจะเหมาะกับการเจาะ)  ที่ผมขี้เกียจะต้องคอยเปลี่ยนดอกสว่านเจาะผาย กับดอกหัวไขควงแฉกสลับไปมาระหว่างทำงาน ทีนี้ก็เอาไว้เจาะอย่างเดียวสบายใจ 

        เลยจัดมาเพื่มอีก 2ตัว เอาไว้สลับกันใช้น่ะครับ ทำให้ตอนนี้ไม่ต้องเปลี่ยนดอกสลับไปสลับมาน่ารำคาญแล้วครับ เผื่อท่านใดสนใจเลยเอามาแนะนำ ราคาก็ลดลงมามากแล้วครับ @4K มีแบตให้ 2 ก้อน

       ตัดไม้เพื่อทำคานรับพื้นด้านหลังทั้ง 3 ช่อง ขนาดหน้ากว้าง 3-3/4 นิ้วด้วยเลื่อยวงเดือนบนโต๊ะตัวเดิมที่พื้นครับ หลังจากนั้นจึงนำมาซอยด้วยเลื่อยตัดองศา ให้ได้ระยะเท่ากับช่องแต่ละช่องด้านหลัง โดยยึดด้วยกาวและสกรู

        เมื่อติดเสร็จรีบเข็นโครงสร้างตู้เข้าที่ เพราะเดี๋ยวจะต้องทำพื้นใส่ทั้ง 3 ช่องเดี๋ยวจะหนักเกินไปที่จะเข็นไหว หลังจากเข้าที่แล้วก็ตัดไม้พื้นขนาด 20 มม. ให้ได้ขนาดแต่ละช่องเท่ากับ 26x 31-1/4 นิ้ว แล้วเจาะยึดด้วยตะปูโดยไม่ใช้กาวในส่วนนี้ ทั้งนี้ก็เพื่อที่จะสามารถเปิดได้ หากต้องการยึดตู้กับพื้นในอนาคต

          เย้ ...ในที่สุดก็ได้เห็นตีนตู้พร้อมกับพื้นตู้แล้ว ลองนำพื้นโต๊ะ หรือท็อป วางเข้าที่ เพื่อที่จะได้ดูความเรียบร้อยก่อนที่จะทำพื้นโต๊ะและส่วนอื่นๆให้เสร็จต่อไป กว่าจะได้แค่นี้ก็เล่นเอาเหนื่อยเลยละ

      เอาแผ่นไม้อัดสักที่เหลือตั้งแต่ทำตู้ครั้งที่แล้วมาทาบเพื่อเตรียมติดผิวด้านนอก (update ...ตกลงว่าผมไม่ได้ใช้มันแล้วเพราะจะปิดด้วยไม้อัดสักลายภูเขาแทนเพราะมันสวยดีครับ)

      อย่างน้อยก็ได้ตีนตู้สมใจแล้วครับ แถมด้วยพื้นตู้อีกทำให้ดูมีราคาขึ้นมาอีกหน่อย เดี๋ยวเก็บงานสักเล็กน้อยก่อนค่อยทำขั้นต่อไป นี่ถือว่าโชคยังดีนะที่นึกขึ้นได้ก่อน ข้อดีของการไม่รีบทำ หรือทำไปเรื่อยๆ หยุดพักเพื่อคิดบ้าง ไม่อย่างนั้นอาจต้องรื้อทำใหม่เลย ...สบายใจ

        คิดไปคิดมาผมว่าจะเปลี่ยนแผนไปทำลิ้นชักทั้งหมดก่อน แล้วค่อยกลับมาทำขอบพื้นโต๊ะทีหลังสุดเลยเพราะถึงทำตอนนี้ก็ยังยึดตรึงกับโครงตู้ไม่ได้ต้องเผื่อเอาไว้ตอนติดตั้งลิ้นชักจะได้เปิดด้านบนจะได้ทำงานได้สะดวก

        เดี๋ยวต้องขอเวลาไปหาราง Hafele ขนาด 60 ซมหรือ 24 นิ้ว. กับมือจับลิ้นชักอีก 9 ชุด ซึ่งเป็นรุ่นเดียวกันกับที่ทำ Rolling shop cart โน่นครับ เพราะเกรงว่าจะหมดรุ่นแล้วหาไม่ได้เหมือนเดิมน่ะครับ เลยซื้อมาไว้ก่อนเลย ปัญหาของผมตอนนี้คือจำไม่ได้ว่าเอาไปซุกไว้ที่ไหน เดี๋ยวขอโดดลงไปคุ้ยกองขยะก่อนครับ เดี๋ยวเจอแล้วค่อยมาทำต่อครับ

     ระหว่างรอทำลิ้นชักตู้ ผมกลับมาแก้แบบ ตู้ติดผนังใหม่ เพื่อให้มันดูสมดุลขึ้นกว่าเดิม โดยผมตัดสินใจที่จะติดประตูบานขวาสุดด้วยแล้ว โดยผมจะลดขนาดชั้นวางไม้ (Lumber Rack)ที่ทำไว้ตั้งแต่ครั้งน้ำท่าวม กทม. ลงไป1 ช่อง (ประมาณ 40 ซม.) ทำให้ผมสามารถใส่ประตูตู้ได้จะได้ไม่ติดตอนปิด เปิดตู้

   อีกรูปครับ เป็นวิวัฒนาการของแบบที่ผมร่างขึ้นครับ ได้แต่โครงก่อน ส่วนชั้นหรือรายละเอียดด้านในเดี๋ยวคืดอีกที ว่าจะเอาอะไรไว้ตรงไหนบ้างครับ

       ภาพล่าสุดที่ได้ปรับเปลี่ยนไปใหม่ เพิ่มเติมเล็กน้อย แล้วเอามารวมกันเป็นเฟอร์นิเจอร์บิล์ดอินในช็อปไปเลยครับ

     กลับไปที่ตู้เคาน์เตอร์ต่อครับ ได้เวลากำหนดขนาดในการตัดไม้เพื่อทำลิ้นชัก แถวบน 2 แถวก่อนโดยจะให้มีขนาดเดียวกันกับลิ้นชักของ Rolling shop cabinet ในส่วนของความสูง ส่วนแถวล่างต้องวัดดูอีกครั้ง เนื่องจากมีการแก้ไขเพื่อทำตีนตู้ เลยทำให้ขนาดเตี้ยลงอีก 3 นิ้ว เหลือเท่าไรก็เท่านั้นครับ

       ผมจะใช้ไม้อัดขนาดเดียวกันกับที่ทำลิ้นชักของ Roolling shop cabinet คือ 20 มม. เนื่องจากหน้ากว้างของลิ้นชักกว้างประมาณ 30 นิ้ว ทั้งนี้เพื่อให้สามารถรับน้ำหนักมากกว่าไม้อัดขนาด 15 มม. ส่วนการเชื่อมต่อเดือยไม้ ผมยังคงใช้การเชื่อมต่อแบบหางเหยี่ยว (Dove tail) อยู่ ด้วยความช่วยเหลือของจิ๊กทำเดือยหางเหยี่ยวครับ

     จิ๊กทำเดือยหางเหยี่ยวครับ

      วิธีทำจากรูปตัวอย่าง การทำก็ใช้รูปแบบเดียวกันกับที่เคยทำมาแล้ว โดยใช้เทคนิคจาก Woodsmith shop ที่ผมใช้มาจนปัจจุบันครับ ทำให้ไม่ต้องจำ ลดการสับสนได้ดีจริงๆ

      แต่การทำลิ้นชักครั้งนี้ผมจะท่องจำไว้ให้ขึ้นใจเลยว่า จะต้องไม่ลืมที่จะเจาะแผ่นด้านหลังลิ้นชัก ให้สามารถสอดเลื่อนแผ่นพื้นลิ้นชัก เข้า-ออกได้โดยอิสระ และยึดมันเข้ากับโครงลิ้นชักด้วยสกรูโดยไม่ติดกาว ทั้งนี้ก็เพื่อที่จะให้ไม้พื้นสามารถขยายตัวได้เมื่ออุณหภูมิหรือความชื้นเปลี่ยนแปลง เพราะครั้งก่อนผมลืมไปปิดหมดทั้ง 4 ด้านเลย เพียงแต่ไม่ได้ติดกาวยึดกับโครงลิ้นชักเท่านั้น ไม่เช่นนั้นป่านนี้มันคงโก่งไปนานแล้วละครับ (ทฤษฎีนี้ก็ผ่านตาบ่อยแต่ทำไมทำเองลืมทุกที)

         จะทำเดือยหางเหยี่ยวด้วยเร้าเตอร์ทีไร นึกขึ้นมาได้ทุกครั้งคือแต่ก่อนนี้ผมใช้เร้าเตอร์ Makita RP2301FC ในการทำเดือยหางเหยี่ยว ทำทีไร ฝุ่นเต็มช็อป เต็มหัวทุกที แม้จะเอาท่อของเครื่องเก็บฝุ่นขนาด 4 นิ้ว (ตามรูป คห. ที่ 360) ไปจ่อไว้ใกล้ๆแล้วก็ดูดไม่ทัน คงเพราะความเร็วของเร้าเตอร์ตืฝุ่นให้มันฟุ้ง ดังนั้นหากจะให้มันไม่ฟุ้งจะต้องต่อเครื่องดูดฝุ่นกับท่อที่ติดอยู่ที่ตัวเร้าเตอร์เลยจึงจะดูดได้ทัน 

         แต่เร้าเตอร์ Makita ที่ใช้อยู่ไม่มีหัวต่อสำหรับต่อกับเครื่องดูดฝุ่นน่ะครับ จะซื้อก็ไม่มีขาย เพราะไม่ได้สั่งเข้ามาขายอีกต่างหาก (เห็นคนไทยปอดเหล็กหรือไงไม่ทราบ ที่อเมริกามีให้มาพร้อมเร้าเตอร์ที่ซื้อทุกตัวเลย สงสัยกลัวโดนฟ้องมั้งหากลูกค้าซื้อไปใช้แล้วต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะฝุ่นเข้าปอด)

      เนื่องจากผมต้องการที่จะทำโต๊ะเร้าเตอร์ใหม่ด้วยช่วงนั้นจึงศึกษาเรื่อง Router Lift หรือ Router Raiser ไปพร้อมๆกับการหาเร้าเตอร์ที่มีที่ต่อเครื่องดูดฝุ่นในตัวเดียวกัน และก็ต้องมีขายในประเทศไทยด้วย ในที่สุดผมก็พบว่าเร้าเตอร์ของ HITACHI รุ่น M12V2 (หน้าตาเครื่อง Hitachi นี่ดีไซน์ตลกดีไม่ค่อยชอบมันเท่าไร) มีหัวต่อกับเครื่องดูดฝุ่นมาให้เสร็จและสามารถใช้กับตัว Router Raizer รุ่น RZ100 kit ของ Router Technologies ได้ด้วย

      เมื่อเป็นอย่างนี้ผมเลยต้องไปหาซื้อเร้าเตอร์ตัวใหม่มาเพิ่มอีกตัวเมื่อปลายๆปีที่แล้ว แต่หาซื้อค่อนข้างยากเพราะหาตัวแทนที่ขายไม่ค่อยได้โดยเฉพาะที่บางโพนี่ไม่ค่อยเห็นใครขายเลย ผมต้องโทรไปที่บริษัท HITACHI  จนได้ชื่อตัวแทนของเขาที่ผมสามารถสั่งของได้ เร้าเตอร์ตั้วนีน่าจะช่วยให้ผมทำเดือยหางเหยี่ยวในครั้งนี้ได้สบายกว่าเดิม 

      ในโครงการช็อปงานไม้ในฝันของผม ผมจะทำโต๊ะเร้าเตอร์ใหม่ด้วย (อุปกรณ์ต่างๆซื้อมาครบปีแล้วยังไม่ได้ทำเลย) ช่วงนั้น คงจะได้เห็น Router Raizer ครับ ซึ่งผมคิดว่าเขาทำออกมาดีมาก เป็นการขายไอเดียมากกว่าคือเป็นลักษณะการเพื่มชิ้นส่วนเข้าไป เพื่อให้สามารถทำ plung router ธรรมดาให้เป็นเร้าเตอร์ที่ติด Router lift ได้ และ HITACHI M12V2 ก็เป็นตัวที่สามารถติดตั้งได้โดยไม่ต้องเจาะอะไรที่ตัวเร้าเตอร์เลยแม้แต่รูเดียว แต่ Makita RP2301FC ก็สามารถติดโต๊ะเร้าเตอร์และปรับขึ้นลงได้ด้วยการใช้ไขควงผ่านช่่องลงไปปรับได้แต่อาจไม่ค่อยสะดวก หรือไม่ก็ต้องโมเล็กน้อยถ้าจะให้ปรับง่ายหน่อย

คุณ i3ird

    ฝนตกมาหลายวันเลยยังไม่ได้ทำอะไรต่อ มาอัพเดทเรื่องสาวน้อยฮาร์วี่ย์ ผมได้รับแจ้งจากโรงงานว่าเครื่องพร้อมส่งให้ได้แล้ว และก็แพคด้วยลังไม้เพิ่มอีกขั้นตามที่ผมสั่งไป (เพราะปกติบรรจุภัณฑ์มาตรฐานของเขาจะเป็นกล่องกระดาษแข็งบนพาเล็ต) ผมเกรงว่าน้องฮาร์วี่ย์จะบอบช้ำเสียก่อนระหว่างเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมาหาผมน่ะครับ(แถมยังถ่ายรูปมาให้ดู เพื่อขอเก็บตังเพิ่มอีก)

    โชคดีที่ผมเห็นรูปแล้วพยายามซอกแซกดูเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ได้เอาสาวเขมร เอ้ย...สาวยุโรปมาให้แทน ก็พบว่าที่แพคไปแล้วเป็นรุ่นที่ใช้เพลาขนาด 30 มม.แทนที่จะเป็น 5/8 นิ้ว ตามที่สั่ง (เดี๋ยวต้องมาเหนื่อยลดหุ่นอีกแถมทำยากด้วย) เลยสั่งให้ตรวจสอบใหม่ ได้รับคำตอบมาว่าเขาเป็นห่วงว่าผมจะใช้งานไม่ได้ในไทย เพราะประเทศไทยใช้เพลายุโรป เลยเปลี่ยนรุ่นให้ (ดันเสือ..รู้ดี แล้วไม่บอกเรา แถมไม่ถามอีกต่างหาก เปลี่ยนให้เองเลย  นี่ขนาดที่ผมย้ำแล้วย้ำอีกนะครับ  มันน่า ....... จริงๆ) เลยต้องรอต่อไป

    รูปด้านซ้ายเป็นตัวเครื่อง(main Unit) ที่หนักขนาด 250 กก. (ช่วงติดตั้งประกอบเข้าที่นี่สงสัยต้องไปเรียกยามทั้งหมู่บ้านมาช่วยเคลื่อนย้ายแน่เลย) ส่วนด้านขวาลังยาวๆคือ รางสำหรับรั้วทั้งด้านหน้าและด้านหลัง( Front and Back Rail)ยาว 84" ส่วนลังเล็กลงไปเป็นรั้ว (Fence) ครับ เสียค่าแพคลังไม้เพิ่มไปอีก 2,500บาท ผมว่าคุ้มเพราะนำเข้ามาเองหากเสียหายจะหาอะไหล่เปลี่ยนยากเพราะต้องเคลมจากโรงงาน ต้องเสียค่าขนส่งและนำเข้าอีกเยอะไม่คุ้มค่าขนส่ง เลยให้แพคเพิ่มซะเลย

     กลับมาตัดไม้เพื่อทำลิ้นชัก คราวนี้มาตัดด้วยโต๊ะเลื่อยแล้วครับ เพราะแผ่นมันเล็กพอที่จะยกขึ้นตัดบนโต๊ะได้แล้ว และผมก็ต้องการให้มันเท่ากันทุกแผ่นด้วยจึงต้องตัดบนโต๊ะเลื่อยโดยใช้รั้วช่วยตัดและ Outfeed table ที่ทำจาก Rolling shop cart ของผมในการรับแผ่นไม้ที่เลื่อยแล้ว ที่ทำไว้ก่อนหน้านี้มาใช้ประโยชน์ได้ตามที่ตั้งใจทำไว้ตั้งแต่แรก

     ตกลงว่าผมเปลี่ยนแบบในการทำลิ้นชัก(อีกแล้ว) โดยมีการเปลี่ยนแปลงขนาดของลิ้นชักที่อยู่ตู้ด้านข้างทั้ง 2 ข้างให้มีแค่ตู้ละ 2 ใบ ส่วนตู้กลางให้มีทั้งหมด 4 ใบแทน เนื่องจากผมไปวัดดูเครื่องมือที่จะเก็บแล้วมันสูงกว่าลิ้นชักที่หากซอยเป็นตู้ละ 3 ใบ ดังนั้นจึงซอยให้เหลือแค่ 2 ใบต่อตู้พอ โดยให้ลิ้นชักบนยังมีขนาดความสูงเท่าเดิม แต่ยุบลิ้นชักกลางออกไป แล้วจับรวมกับลิ้นชักล่างให้เป็นอันเดียวกันเลย จะทำให้ได้ความสูงประมาณ 17-18 นิ้ว โดยทำตู้ด้านข้างทั้ง 2 ข้างเลย ทีนี้ก็สูงพอที่จะเก็บเครื่องมือที่ยังไม่ได้ใช้ จะได้ไม่เกะกะบนตู้น่ะครับ

     ชุดแรกผมตัดไม้อัดขนาด 20มม.เพื่อทำเป็นกรอบลิ้นชักใบบนทั้ง 2 ข้าง กับลิ้นชักตู้กลางอีก  4 ใบ รวม 6ใบ โดยมีขนาดความสูงตัวลิ้นชักเท่ากับ 5 นิ้ว แต่หน้าบานจริง(false panel) จะเท่ากับ 6 นิ้วครับ

      ในที่สุดก็ตัดไม้ได้อัด 20 มม. ที่จะนำมาทำลิ้นชักสูง 6 นิ้วได้ครบทั้ง 6 ใบแล้วครับ แล้วค่อยเอาไปซอยให้ได้ขนาดความยาว 30-1/4 นิ้วสำหรับแผ่นลิ้นชักด้านหน้ากับด้านหลัง และ 24 นิ้วสำหรับแผ่นด้านข้าง ด้วยเลื่อยตัดองศาสไลด์ Makita LS1216L ที่รออยู่ด้านหลังโน่น กับจิ๊กทำเดือยหางเหยี่ยวที่ผมซื้อมาจาก Axminster Tools ในอังกฤษเกือบ 2 ปีแล้ว (ซี่งตอนนั้นยังไม่มีขายในบ้านเรา เดี๋ยวนี้เห็นมีขายกันเยอะแล้วและก็ไม่แพงด้วย) ติดตั้งไว้พร้อมแล้วครับ

       ก่อนทำเดือยหางเหยี่ยวกับไม้ที่จะใช้จริง ต้องขอไปทดสอบกับเศษไม้ที่ขนาดเดียวกันก่อน เพื่อให้แน่ใจว่าจิ๊กที่ตั้งไว้ตั้งแต่ครั้งที่แล้วยังตรงดีไหม เนื่องจากความหนาไม้อัดทั้ง 2 ล็อตไม่เท่ากัน เพราะซื้อกันคนละร้าน และน่าจะมาจากคนละโรงงานด้วย เพราะผมวัดแล้วล็อตปัจจุบันจะหนากว่าเล็กน้อยและใส้ไม้สีออกแดงๆ ส่วนล็อตก่อนหน้านี้ใส้ไม้สีออกขาวๆ เพราะผิดแล้วแก้ไม่ได้ต้องตัดไม้ทำใหม่อย่างเดียวครับ

ผมยังคอยตามผลงานพี่ เทอดศักดิ์ เป็นระยะๆอยู่ครับ

มาถึงตอนนี้รู้สึกว่าช็อปของพี่ เทอกศักดิ์ จะเริ่มผิดรูปแบบไปจาก คลังแสงงานไม้ ย่าน บางปู ( ของใครน๊า.า..า...า  ) ที่เราเคยไปทัศนศึกษากันออกไปเรื่อยๆนา...  อีกหน่อยเมื่อช็อปเสร็จแล้ว การหยิบจับ,ค้นหาเครื่องไม้เครื่องมือจะไม่ง่ายเกินไปหรือครับพี่....ผมเป็นห่วงน่ะครับ....แหะๆๆ

           ( จะโดนด่าไม๊เนี่ยะเรา  ) 

 คุณยุ่น

       ผมก็เกรงว่าสร้างแล้วเก็บไว้เรียบร้อยเกินไปจะหาไม่เจอเอาแน่ๆเลย ส่วนตอนนี้เจ้าสำนักฯ แถวบางปูคงจะไปเรียนทำเฟอร์แนว Vintage กับ อ.เอ๋ อยู่ กลับไปคงได้วิชาและแรงบันดาลใจกลับไปจัดคลังแสงงานไม้ ใหม่ละครับ

      เห็นคุณยุ่นไปถ่ายรูปด้วยนี่ครับ แถมยังมีผู้กำกับไปยืนคุมช่างภาพอีกที เห็นชี้มือชี้ไม้สั่งการอีกต่างหากนะครับ 555

   หยุดงานไปอีกสัปดาห์เพราะฝนตกและยังหาเวลาว่างเต็มวันไม่ได้ แล้วยังต้องไปบางโพเพื่อหาซื้อรางลิ้นชักแบบลูกปืน 2ตอน ขนาด 600 มม.หรือประมาณ 24" ใหม่อีก 10 ชุด แทนของเดิมขนาด 550 มม. (ที่จะต้องเก็บไว้ใช้งานอื่นๆแทนแล้วครับ) เนื่องจากไม่ต้องการเสียพื้นที่ลิ้นชักไปโดยเปล่าประโยชน์อีก 2 นิ้ว ทำให้ได้ใข้ความลึกของลิ้นชักได้จนสุดครับ

      เสร็จแล้วก็ค้นหาเครื่องมือ และเครื่องช่วยงานในการทำลิ้นชักไว้ให้พร้อมก่อน ได้แก่ จิ๊กทำเดือยหางเหยี่ยว เร้าเตอร์ กับดอกทำเดือยหางเหยี่ยว Shim ขนาด 1/8" และจิ๊กเจาะมือจับลิ้นชัก ที่ผมทำไว้ตั้งแต่ตอนที่ทำ Rolling Shop Cart ครั้งก่อนโน้นน่ะครับ แล้วก็แคล้มป์ยึดมุม ที่ของเก่าทำจากจีนถูกๆ 4 อันๆละไม่กี่บาท แต่ใก็ช้งานไม่ค่อยได้เรื่อง เพราะมันบางเกินไป เลยซื้อของ Stanley มาจากบางโพอีก 4 ตัว(ไม่รู้ว่าจะพอหรือเปล่า หรือต้องไปซื้อเพิ่มอีกสัก 4 ชุด) ท่าทางดูแข็งแรงดี เอาไว้จับฉากตอนเข้ามุมลิ้นชักน่ะครับ หรือไม่ก็อาจจะใช้แคล้มป์ธรรมดา เพราะตอนนี้ มีแคล้มป์ 50 นิ้วของ Crossman เพิ่มมาอีก 8 ชุด ที่ซื้อไว้ตั้งแต่งานที่ไบเทค 2-3 เดือนที่แล้ว (ผมลองใช้ดูแล้วแต่ความเห็นส่วนตัวของผมเห็นว่าระบบปลดล็อคยังทำมาไม่ค่อยดี คือปลดไม่ค่อยออกน่ะครับ)

      นอกจากนี้ก็ไปซื้อมือจับ Hafele รุ่นเดิมมาเพิ่มอีก 1 โหล เพื่อเตรียมไว้ทำตู้ใบอื่นๆที่เหลืออีก จะได้เป็นรุ่นเดียวกันหมดทั้งช็อป ก่อนจะกลับดูโน่นดูนี่ เลยได้เลื่อยญี่ปุ่น (Pull stroke saw) แบบ Dozuki 10.5" กับ Ryoba 10" ของ Pumpkin ติดไม้ติดมือกลับมาอีกรวม  4 ปื้น (เห็นเขาจัดโปรโมชั่น ราคายั่วใจมาก 300-350 บ.ตามลำดับ เลยซื้อมาลองใช้ดูไม่รู้จะดีเหมือนของญี่ปุ่นแท้ๆหรือเปล่า (อ่านดูก็ว่าใช้เหล็ก SK5 เหมือนกัน แต่จะหนากว่านิดหน่อย) ทั้งๆที่ผมก็มีของญี่ปุ่นอยู่แล้ว 4 ปื้น แต่ก็อดไม่ได้เห็นราคาดีเกินห้ามใจจริงๆ....ใจแข็งไม่ซื้อได้ไงครับเลื่อย Ryoba 10นิ้ว 350 บาทเอง ...อีกแล้ว)

คุณยุ่น...ผมน่ะยกให้พี่เอ็มเค้าเป็นคลังแสงงานไม้อันดับ1ในดวงใจไปแล้วและหากน้องฮาร์วีย์เดินทางถึงประเทศไทยเมื่อไรล่ะก็นั่นแหละคงอีกนานที่จะมีใครขึ้นไปทาบรัศมีพี่แกได้

พี่เอ็ม...เห็นช็อปพี่แล้วนึกอยากย้ายบ้านไปใกล้ๆจังจะได้ไปขอศึกษาด้วยโดยตรงเลยส่วนที่ผมกำลังเรียนทำตู้แนววินเทจอยู่นั้นไม่ต้องห่วงครับคนอื่นเค้าเรียนวันเดียวผมบอกอ.ไปแล้วว่าผมขอเรียน5ครั้งครับกะให้แน่นๆเลย555

นี่ดีนะว่าพี่เป็นคนรอบคอบหากเป็นผมละก็คงได้กลืนน้ำตาต่างข้าวแน่ๆถ้าหากน้องฮาร์วีย์มาด้วยสภาพเพลา30มม.ฝรั่งมันก็ยังงี้แหละทำเป็นรู้มากผมเองก็รอข่าวน้องเค้าด้วยใจจดจ่อพอกับพี่แหละอยากเห็นมากๆอยากคลำมากๆยิ่งดูทรวดทรงองค์เอวแล้วนะขอบอกน้ำลายไหลตลอดเวลาจ้องนานๆ(หวังว่าพี่คงไม่ถือนะ555)

มาติดตามชมด้วยคนครับพี่เอ็ม

ถ้าเสาร์ไหน พี่เอ็มว่าง เชิญที่ shop woodworkingthai นะครับ ชมบรรยากาศการอบรมของคุณเอ๋ และมากินข้าเที่ยงกันครับ  ^^

ส่วนผมคงต้องไปรบกวนอีกหลายเที่ยงเลยนะคุณจ๊อด

ยินดีต้อนรับเสมอครับ พี่เบิร์ด ^^

 คุณ i3ird 

     เออ.... คุณi3ird ผมว่าคุณยุ่นน่ะเขาว่าช็อปเรารกทั้งคู่แหละครับ น่าจะให้รกอยู่แบบนี้ดีแล้ว และคงกลัวว่าเราจัดช็อปเสร็จกันแล้วจะหาของไม่เจอ เลยไม่ค่อยได้เห็นว่าเราทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันน่ะ ประมาณนี้ละครับ

    ตอนนี้พี่โด้ Freud กับเพื่อนๆมานอนรอน้องฮาร์วี่เรียบร้อยหมดแล้วละครับ (งานนี้ได้ความรู้เพิ่มว่าใบเลื่อยนี่ เสียภาษีศุลกากร 1% เอง) เลยกะว่าเดี๋ยวรอน้องฮาร์วี่มาก่อน จะหาใบเลื่อย Freud กับ Forrest เข้ามาเสริมทัพอีก เพราะใบเลื่อยเพลา 5/8 นิ้วบ้านเราคงหายาก นอกจากรุ่นนั้นจะมีแหวนลดมาให้ครับ แต่ผมก็เคยเห็นของ Bosch จะมีแหวนลดมาให้หลายวงอยู่ แต่ก็ไม่เคยวัดว่ามี 5/8 นิ้วหรือเปล่า เดี๋ยวจะไปลองวัดดูหน่อยครับ .....update ... หลังจากที่ผมไปดูที่กล่องใบเลื่อยของ BOSCH ผมเห็นว่าทุกกล่องที่ขนาดใบไม่เกิน 10 นิ้วจะมีแหวนลดเพลาขนาด 5/8 นิ้ว มาให้ทุกใบอยู่แล้ว เป็นอันสรุปได้ว่าผมสามารถซื้อใบเลื่อยของ BOSCH ที่ขายอยู่มาใช้กับน้องฮาร์วี่ย์ได้อย่างแน่นอน ทำให้อาจไม่จำเป็นต้องสั่งใบเลื่อยทั่วไปจากต่างประเทศมาใช้แล้วละครับ นอกจากเป็นใบเลื่อยพิเศษจริงๆ

    น้องฮาร์วี่สุดท้ายเท่าที่ผมติดตามดู และให้ถ่ายรูปมายืนยันดูที่ label แล้วว่าเป็นสาวมะกันตัวจริงแน่นอน(หวังว่ามันคงไม่เปลี่ยนแค่ labelนะ) ไม่ใช่สาวยุโรปที่พยายามยัดเยียดมาให้ จึงให้ส่งข้ามน้ำข้ามทะเลมาแล้ว โรงงานที่ผลิตอยู่ในจีนครับทำให้เสียค่าขนส่งไม่แพงมาก และสามารถใช้ FORM E ยกเว้นภาษีศุลกากรได้ แต่ก็ต้องดำเนินการเตรียมเอกสารให้ดีตั้งแต่ต้นทาง ขั้นตอนเอกสารก็ยุ่งยากหน่อยหากประสานงานกับทาง Exporter ไม่ดี ตอนนี้ก็ได้แต่นอนฝันถึงอย่างเดียว ผมน่ะไม่หวงละครับแค่มองๆ หรือลูบๆคลำๆเล็กๆน้อยๆ แต่ถึงขนาดไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องผมไม่ยอมนะครับ กลัวเดี๋ยวคุณเล็กจะมาต่อว่าผมเอาได้นะครับ 555

คุณจ๊อด

    คุณจ๊อดผมว่าเป็นแผนของคุณจ๊อดในการรวมกลุ่มทุกเสาร์ซะมากกว่าหรือเปล่า ผมน่ะคอยติดตามดูอยู่อย่างไม่ให้คลาดสายตา ตั้งแต่รุ่น 1แล้ว ผมดูๆแล้วท่าทางจะเป็น มินิคุยจ้อคองานไม้ไปแล้วละครับ สนุกสนานเฮฮากันสุดๆ ผมว่าทำไปทำมา จะเหลือแค่รุ่นเดียวครับ เพราะทุกรุ่นไปเรียนกันทุกเสาร์ เลยกลายเป็นรุ่นเดียวกันหมด 555        

    นี่ถ้าผมไปด้วยสงสัยไม่ได้อบรมกันแน่เลย เสาร์ไหน ผบ.ไม่อยู่ จะแอบไป (รบ)กวน เลี้ยงข้าวกลางวันครับ

      หลังจากเตรียมการอยู่นานเป็นสัปดาห์ วันนี้กลับมาเริ่มทำงานใหม่ ด้วยการปรับจิ๊กหางเหยี่ยวให้ได้ขนาด โดยผมใช้จิ๊กตั้งแต่ครั้งที่ทำ Rolling Shop Cart เพิ่งจะหาเจอ ทำให้ตอนนี้ก็ปรับเสร็จเรียบร้อยแล้ว จึงเริ่มทำการตัดไม้ ที่มีความยาว 2 ขนาดคือแผ่นด้านหน้าและหลัง จะมีความยาวเท่ากับ 30-1/4 นิ้ว และด้านข้างทั้ง 2 ข้างมีความยาวเท่ากับ 24 นิ้ว (เมื่อทำเดือยและประกบกันกับแผ่นหน้าและแผ่นหลังแล้วจะมีความลึกทั้งสิ้น 24-1/2 นิ้วครับ)

     ผมตัดด้วยเลื่อยองศาสไลด์โดยตั้งรั้วและตัวชนหัวไม้ (แบบลูกทุ่งไปก่อน เพราะยังไม่ได้ทำ Miter Saw Station น่ะครับแต่ก็อยู่ในคิวที่จะทำในการสร้างช็อปในฝันครั้งนี้ด้วยครับ) ในการตัดแต่ละขนาด โดยรอบแรกจะตัดแผ่นด้านข้างทั้งหมดก่อน แล้วจึงมาตัดด้านหน้ากับด้านหลังทีเดียว เพื่อให้มันเท่ากันแน่ๆทุกแผ่น จะได้ไม่มีปัญหาเรื่องการโย้ของลิ้นชักเวลาประกอบ

    ตัดเสร็จแล้วก็กองไว้ก่อน กองใครกองมัน เพื่อเตรียมทำเดือยพร้อมๆกันทีเดียว

     ตัดไม้มาแล้วก็เริ่มการทำเดือยหางเหยี่ยวแบบ half blind ของจริงแล้วครับ หลังจากที่ทดสอบอยู่นานเพื่อความแน่ใจ ชุดแรกที่ทำออกมาทดลองประกบดู ก็ใช้ได้ครับ ถึงเวลาต้องไปทำที่เหลือต่อแล้วครับ

    หลังจากที่ทำเดือยเสร็จแล้ว งานขั้นต่อไปก็คือการเซาะร่องทำรางเพื่อใส่พื้นลิ้นชัก ผมจะใช้ไม้อัดหนา 10 มม.(ความหนาจริงประมาณ 8 มม.เศษๆ) เป็นพื้นสำหรับลิ้นชัก โดยจะสอดเข้าด้านหลัง ทำให้ผมต้องตัดแผ่นลิ้นชักด้านหลังให้เสมอพื้นลิ้นชัก เพื่อให้สามารถสอดแผ่นลิ้นชักเข้าได้ (คราวนี้ไม่ลืมแล้วครับจำไว้ขึ้นใจเลยเพราะคราวที่แล้วลีมตัดเลยปิดแผ่นพื้นลิ้นชักหมดทุกด้านเลย ดีที่เป็นไม้อัดไม่อย่างนั้นถ้าเป็นไม้จริงป่านนี้คงโก่งแล้วละครับ)

    แต่แล้วในที่สุดผมก็ลืมอีกจนได้ เพราะเดินไปดูไม้อัดขนาด 10 มม.ที่จะมาทำลิ้นชัก อ้าวไม่ได้ซื้อมาด้วย มีแต่ขนาด 20 มม. กับ 15 มม. (คิดว่าซื้อมาแล้ว...ทำไมถึงขี้ลืมจริงๆ) ทำให้ต้องออกไปดูที่ร้านไม้ระแวกรัศมี 10 กม. อีกแล้ว และจะลองไปหาแผ่นกระดาษอัดเจาะรู (Peg Board) เพื่อเอามาทำตู้แขวนซะด้วยเลยทีเดียว เพราะร้านไม้ที่เคยซื้อทั้ง 2 ร้านไม่มีกระดาษอัดเจาะรูขาย แล้วก็ต้องซื้อแผ่นไม้อัดสักลายภูเขา 4 มม. มาปิดหน้าบาน และตัวตู้เพื่อให้ดูดีมีราคาด้วย เพราะยังไม่ได้ซื้อเหมือนกัน (ลืมได้ลืมดีจริงๆนะ)

        ลองทำใบแรกดูก่อน นำมาประกบกันก็ใช้ได้ครับ เข้ากันสนิทดี แต่ยังไม่ได้อัดเข้าไป เพราะเดือยหางเหยี่ยวที่ใช้ไม้อัดทำ ถ้าตอกเข้าล็อกกันแล้วจะเอาออกไม่ได้ หากเอาออกเดือยมันจะแตกหักหมด เอาไว้เซาะร่อง และตัดแผ่นหลังแล้ว เมื่อจะประกอบทากาวเพื่อยึดถาวรแล้วค่อยอัดเข้าไปทีเดียว เมื่อทากาวเข้าล็อคแล้วจะแน่นมาก

       ต่อไปก็ถึงคิวติดตั้งดอกกัดตรงกับโต๊ะเร้าเตอร์ก่อน เพื่อกัดร่องสำหรับใส่แผ่นพื้น แล้วค่อยมาตัดบานหลังออกเพื่อเสียบพื้นเข้าที่ด้านหลัง หาดอกกัดตรงขนาดไม้อัด 10 มม.ยังไม่ได้ เพราะวัดขนาดแล้วมันจะประมาณ 8 มม. เศษๆ (หรือ 3/8 นิ้ว พอดีเป๊ะเลย) หากหาไม่ได้จริงๆก็คงต้องใช้กัดด้วยดอกขนาดเล็กกว่าหน่อยแล้วกัด  2 รอบเพื่อให้ได้ขนาดตามต้องการละครับ เอ...หรือไม่จะตัดด้วยโต๊ะเลื่อยวงเดือนดี เพราะมันน่าจะเร็วกว่าใช้เร้าเตอร์ แต่ก็ต้องถอดตัวกันไม้ตีกลับ (Riving Knife) ออกก่อนชั่วคราว

       พอลองเอามาประกอบกันดูแล้ว ลิ้นชักนี่กว้างดีจริงๆ น่าจะใส่ของได้เยอะ แต่อ่านดูในหนังสือเขาแนะนำว่าถ้าลิ้นชักกว้างเกิน 28" ควรมีคานกลางเพื่อกันแอ่นหรือไม่ก็ต้องใช้ไม้อัดหนาขึ้น มาทำเป็นพื้นลิ้นชักแทนน่ะครับ โดยเฉพาะชั้นล่างที่ต้องรับน้ำหนักในการวางเครื่องมือชิ้นใหญ่ๆ ในหนังสือเขาแนะนำไว้ 3 วิธีคือ

    1. ทำคานตรงกลางเพิ่มจากแผ่นหน้าไปหลังเพื่อรองพื้นลิ้นชักตรงกลาง

    2. ใช้ไม้อัดหนาขึ้นแล้วทำบังใบเพื่อให้สามารถสไลด์ไปในร่องมาตรฐานได้

    3. ใช้ไม้อัดอีกแผ่นประกบกับพื้นด้านใต้ ติดกาวทำให้ลักษณะคล้ายกับการทำในข้อ 2 (ทำให้ไม่ต้องทำบังใบแต่ต้องติดกาวแทน)

       ไม่รู้ว่าจะทำแบบไหนดี เดี๋ยวเอาไว้ตอนสร้างลิ้นชักใบล่างค่อยเลือกอีกทีครับว่าจะทำแบบไหน ตอนนี้ยังไม่ได้เลือกครับ

ช๊อบงานไม้ในฝันของคุณ m ใกล้ความจริงไปทุกขณะแล้วนะรับ ดีใจด้วยครับ  เชื่อว่าหลายๆ ท่านคงจะมีความฝันเช่นนี้เหมือนกันรวมทั้งอาตมาด้วย หากโอกาสดีจะสร้างไว้สักห้องครับ  ตอนนี้อาตมาใช้โรงหลังน้อยๆ ซึ่งเป็นโรงสำหรับทำงานปูนของลุงชงค์มาก่อน ใช้เป็นที่ทำงานไม้พลางๆ ไปก่อน ดีครับได้บรรยากาศดี ถึงคราวแล้วค่อยว่ากันอีกที ขอบคุณสำหรับแนวทางครับ

ขอให้มีความสุขกับงานไม้ครับ

 ท่านพระมหาวิชาญ

     นมัสการครับหลวงพี่ ขอบคุณครับที่แวะมาทักทายครับ เรื่องช็อปก็จะทำไปเรื่อยๆครับ พยายามทำและหวังว่าภายในปีนี้ส่วนหลักๆ เสร็จก็พอใจแล้วครับ เพราะหากไม่เริ่มทำซะวันนี้ อายุมากขึ้นอาจทำเยอะๆอย่างนี้ไม่ไหว เมื่อยังพอมีพลังฮึดจึงรีบทำเลยครับ 

    ส่วนหนึ่งก็พยายามทำเพื่อให้เป็นแรงบันดาลใจให้กับท่านอื่นๆ ที่เมื่อมีโอกาสจะได้ทำไว้ใช้งานเองบ้างครับ สุดยอดของการทำงานไม้สมัครเล่นก็คือ การสร้างช็อปงานไม้ในฝันนี่แหละครับ

ยินดีต้อนรับครับพี่เอ็ม.. สะดวกเมื่อไหร่ มาได้ทุกเมื่อนะครับ เพราะยังต้องอบรมกันอีกกว่า 2 เดือน ฮ่าๆๆ

คุณเอ๋ ผม และบังวู๊ดเหงื่อตกไปตามๆ กัน ^^" ฮ่าๆๆๆ

พี่เอ็ม....การทำเดือยกับไม้อัดที่ว่าตอนเดินเร้าเตอร์ไม้แตกมั้ยครับผมจะมีปัญหากับตรงนี้ประจำ...น้องฮาร์วี่ย์กำหนดถึงประเทศไทยวันไหนอะครับ

รีบแวะมาเยี่ยมเยียนคุณจ๊อดที่ช็อปเค้าหน่อยนะครับเดี๋ยวจะไม่เจอกันเพราะเค้าใกล้ไล่ผมแล้ว555

คุณ i3ird   

     เรื่องการทำเดือยด้วยจิ๊กหางเหยี่ยว (Dove Tail Jig) กับไม้อัด ผมก็ใช้เทคนิคที่เขาแนะนำในวิดีโอครับ เรียกว่า Climb cut โดยกัดจากขวามาซ้ายก่อนแล้วค่อยกัดตามปกติจากซ้ายมาขวาโดยค่อยๆเคลื่อนเร้าเตอร์เพื่อให้ดอกมันกัดไม้ทีละน้อยอย่าเร่ง ก็ไม่แตกนะครับมีบ้างหากไม้อัดกาวไม่ดี ใส้ต้องแน่นๆด้วยถึงจะดี และดอกก็ต้องคมด้วยนะครับ ลองดูตามนี้ครับ

      http://www.youtube.com/watch?v=kP32v_dPGIU

     เครื่องทำเดือยหางเหยี่ยวของคุณ i3ird ถ้าผมจำไม่ผิดน่าจะเป็นของลี (LEIGH) ที่เป็นสุดยอดจิ๊กหางเหยี่ยวแล้วละครับผมยังอยากได้เลย รอทีเผลอก่อนผมจำได้ว่าน่าจะประมาณ $500 เศษๆ

     สัปดาห์นี้ยังไม่ว่างเลยครับไปพัทยา สัปดาห์หน้าต้องไปราชบุรีวันศุกร์ กลับมาเช้าวันเสาร์ 6 ก.ค. 56 ถ้าไม่ติดอะไรจะแวะเข้าไปเยี่ยมนะครับ ส่วนเสาร์อื่นเต็มหมดเลยจนถึงสิ้นเดือน ก.ค. เลยละครับ

     น้องฮาร์วี่ย์ น่าจะมาถึงประมาณช่วงวันที่ 10-15 ก.ค.56 ครับ

     ช่วงนี้ยังไม่ได้ทำงานต่อ เพราะมัวแต่ไปหาซื้อของเพิ่ม และมีงานประจำเข้ามาเลยทำให้ไม่ว่างมาทำครับ แต่เมื่อวานได้มีโอกาสไปบางโพอีกครั้งเพื่อไปเอา มือจับ Hafele ที่สั่งไว้ตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว เลยเดินช็อปดูโน่นดูนี่ ซื้อพวก ขาแขวนเครื่องมือกับ Pegboard ขารับชั้นในตู้ F-Clamp เพิ่มเติม บานพับถ้วย ฯลฯ กับหาดอกเร้าเตอร์แบบ Bull nose (ไม่ทราบเหมือนกันว่าภาษาช่างไทยเขาเรียกว่าดอกอะไรนะครับ) ได้มา 4 ขนาดเลย กับดอกอื่นๆอีก 2-3- ดอกรวมถึงดอกกัดตรงขนาด 3/8 นิ้วที่หาอยู่ เพื่อเอามากัดร่องใส่พื้นลิ้นชัก จะได้ไม่ต้องกัดหลายรอบเพื่อให้ได้ขนาดร่องตามต้องการ และหากไม่ทำทีเดียวพร้อมกันก็มีโอกาสที่จะไม่เท่ากัน 100% ทุกแผ่นได้

      เดินไปเดินมาเห็นเครื่องกลึง KT ขนาดยาว 1 เมตร รุ่นยอดนิยม RWL-1000DA ปรับความเร็วด้วยการปรับสายพานบนลูกรอกเหมือนกับพวกสว่านแท่น ราคาโปรโมชั่นถูกดี (฿4,800) แต่ยังไม่มีงานที่จะต้องทำด้วยเครื่องกลึง และก็ไม่มีที่จะวางด้วยครับตอนนี้ เลยยังไม่ได้ซื้อ แต่กลับไปชอบเลื่อยวงเดือนขนาดเล็กของ Makita รุ่น HS300DW ใช้แบต 10.8v Li Ion ที่สามารถใช้ร่วมกับแบตเตอรี่ ของ Makita TD090DWE ที่ผมมีอยู่ได้ ดูน่าใช้ดี

      เห็นราคาใบเลื่อยของรุ่นนี้ราคา @ 800 บาท แพงเอาเรื่องเหมือนกันกับใบขนาด 3-1/3 นิ้ว (85 มม.) แต่ก็คงไม่ค่อยได้เปลี่ยนบ่อยเพราะใบมันเป็นคาร์ไบด์ แล้วก็ใช้งานไม่หนัก 2-3 ปีเปลี่ยนทีก็โอเคครับ ชอบเพราะน่าจะตัดเล็กๆน้อยๆได้ดี ตัด 90องศาได้หนา 1 นิ้ว และเสียงมันก็ฟังแล้วไม่ค่อยน่ากลัว เหมือนพวกที่ใชัไฟฟ้าตัวใหญ่ๆ ที่เวลามันสตาร์ทแต่ละทีเสียงมันดังจนเสียววูบเลย อีกอย่างพกติดตัวเวลาไปซื้อไม้ที่ไหนใส่รถไม่ได้ก็ตัดมันเลย สะดวกดีพกติดตัวง่ายดี แต่ต้องขอกลับมาเช็คราคาดูก่อน ..... (update ...สุดท้ายผมก็เอามาเข้าสังกัดแล้วครับ และได้ลองใช้ดูแล้วมีข้อติอยู่บ้างครับ คือไม่ควรใช้ตัดไม้หนาเกิน 1/2 นิ้วครับ เนื่องจากมันเบาเวลาตัดไม้หนามันจะเกิดอาการดิ้นครับ ทำให้ตัดได้ไม่ค่อยตรงแนวแม้ว่าจะตัดตาม guide แล้วก็ตาม ตัดไม้หนาน้อยกว่า 1/2 นิ้วก็ใช้งานได้ดีเบาดี แต่ดูน่าจะกินไฟจากแบตเตอรี่พอสมควรเลยละครับ) 

     จริงๆแล้วผมก็ตั้งใจว่าจะไปซื้อไม้ครั้งใดหากไม่มีรถปิ๊คอัพไปขนเช่นซื้อน้อยๆแล้วใส่รถไม่ได้ผมจะเอาเลื่อยตัวนี้ละครับตัดให้มันได้ขนาดพอใส่รถเก๋งได้ด้วย

    รอไปซื้อไม้เพิ่มเติมก่อน สัปดาห์หน้าจะได้ลุยทำตู้เคาน์เตอร์ให้เสร็จเสียทีครับ

ขอบคุณที่แนะนำนะพี่เอ็ม...จะลองไปใช้ดูตอนนี้ผมก็เริ่มเก็บกวาดช็อปผมแล้วหลังจากไปเรียนกับอ.เอ๋มาเริ่มรู้สึกมีกำลังใจให้ทำต่ออีกเยอะเลยและเริ่มรู้สึกว่างานไม้สไตล์ไทยๆมันมีเทคนิคที่ง่ายกว่าสไตล์ฝรั่งเยอะเลยฉะนั้นกำลังมุ่งหน้าสร้างช็อปในฝันแข่งกับพี่เลย5555

น้องฮาร์วี่ย์กำหนดถึงเร็วจังยังไงก็ขอลูบชมด้วยนะพี่ห้ามหวงไว้คนเดียวเด้อ555

 คุณ i3ird

       ยินดีครับ จัดเสร็จเมื่อไร จะชวนสมัครพรรคพวกไปรุมกิน(ข้าว) โต๊ะอีกรอบนะครับ

ด้วยความยินดีครับขอให้มาจริงเถอะมาไม่กลัวๆไม่มา

ลองดูที่เอกวิวัฒน์ไม้อัด http://www.ekviwatplywood.com/ ร้านอยู่ที่นวมินทร์นี่เองครับคุณเอ็ม(ปากซอยโพธิ์แก้วที่ทะลุเข้าวัดบึงทองหลาง) ผมเคยซื้อ pegboard ที่นี่ ลองโทรถามดูก่อนว่ามีของหรือเปล่า เขามีสินค้าหลากหลายดีครับ

 อาเหลียง

       ขอบคุณครับ โทรไปถามแล้วเขามี Pegboard  ขนาด 3มม.ที่ร้านด้วย เดี๋ยวดูร้านแถวบ้าน 2-3 ร้านก่อน หากไม่มีจริงๆสัปดาห์หน้าค่อยขับรถไปเอาที่นั่นครับ เพราะจะต้องซื้อไม้อัดภายใน และภายนอก รวมถึง MDFและไม้จริงที่ยังขาดอยู่ซะด้วยเลย

คุณ i3ird

       จัดช็อปใหม่เสร็จเมื่อใด บอกด้วยนะครับ จะได้ประชาสัมพันธ์ให้รู้ทั่วๆกัน พวกเราจะได้ขนกันไปกินข้าวอร่อยๆอีก จะเหมารถตู้หรือไม่ก็รถบัสไปกันเลย

        ผมมีหนังสือเกี่ยวกับโต๊ะเลื่อยวงเดือนอยู่ 1 เล่ม ที่เจาะลึกถึงกึ๋นเลยมาแนะนำ อ่านสนุกมากได้ความรู้แตกฉานเรื่องโต๊ะเลื่อยโดยเฉพาะของอเมริกันเลย ที่ทำให้ผมได้ศึกษาและขวนขวายเอาน้องฮาร์วี่มาเข้าสังกัด เอามาฝากให้อ่านเวลาว่างๆนะครับ ไม่ว่างห้ามอ่านเพราะอ่านแล้ววางไม่ลงจริงๆทำให้งานการไม่ได้ทำเอานะครับขอเตือน เหมาะที่สุดคือโหลดไว้ใน iPad ครับอ่านได้ทุกที่ ทุกเวลา

http://www.upload-thai.com/download.php?id=fc0dc17c5735e03e6d1d0c572247e13a

    คุยนอกเรื่องอีกนิดเรื่องคือว่าผมได้ไม้บรรทัดมาใหม่เป็นไม้บรรทัดที่มีความละเอียดสูงมีชื่อว่า  Metric Precision Rule set ขนาด 300 มม.ของ INCRA  ที่ออกมาใหม่ มีหน่วยวัดเป็น มม. (Metric) ที่หาซื้อได้ยากอยู่เหมือนกัน เพราะส่วนมากที่มีขายทั่วไปในอเมริกา จะมีหน่วยเป็น นิ้ว (Imperial) ในชุดประกอบไปด้วย ไม้บรรทัด 3 อันครับได้แก่

1. Precision Marking Rule

2. Precision Bend Rule

3. Precision T Rule

http://incra.com/product_rulesets.htm

      เนื่องจากผมเห็นทางวิดีโอแล้วชอบเลยหามาไว้ในสังกัดซะเลย  สั่งมาก็ไม่ได้แพงอะไรมากมาย เพียงแต่ว่าจะใช้เวลาหน่อย ประมาณ 7-10วัน (ผมตั้งใจเอามาเล่าเพื่อยั่วคุณจ๊อดแกน่ะครับไม่มีอะไรมาก)

อาเหลียง

     วันนี้หลังจากไปถามมา 5 ร้าน แน่ใจแล้วครับว่าในละแวกใกล้เคียงไม่มีใครขาย Pegboard แน่ คงต้องไปเอาที่นวมินทร์ ตามที่แนะนำไว้ละครับ

ขอใช้สิทธิ์พาดพิงจาก ค.ห. 372 คร้าบ...บ..

ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้นนะพี่ เทอดศักดิ์ พี่เบิร์ด แหะๆๆ  

ผมแค่เป็นห่วงว่าถ้าทุกคนจัดระเบียบช็อปกันไปซะหมด เดี๋ยวจะเหลือแค่ผมคนเดียวที่ยังรกๆอยู่อะครับ 5555

          ในที่สุดก็ได้มาแล้วครับ กับของหายากอีกอย่างนึงในงานไม้ นั่นคือ กระดาษอัดเจาะรู หรือ Pegboard ที่มีขนาดเดียวคือ 3มม. นี่เองครับราคา แผ่น @ 200 บาท (ที่จริงอยากได้ความหนา 6มม. แต่โรงงานไม่ได้ผลิตขายมีขายขนาดเดียว สงสัยคงต้องเอาด้านหลังของ 2 แผ่นมาประกบติดกาวกันก็จะได้ความหนา 6 มม. พอดี) ผมไปได้มาจากร้าน เอกวิวัฒน์ไม้อัด ถนนนวมินทร์ ซอย 95 ตามที่ อาเหลียงแนะนำไว้ เลยจัดมาทั้งหมด 6 แผ่น (อยากหายากดีนัก)
           ใครอยู่แถวนี้แนะนำร้านนี้เลยครับหากหาอะไรไม่ได้ก็มาที่นี่ได้เลย มีไม้อัดทุกชนิด แผ่นลามิเนต รวมถึงอะไรก็ตามที่เป็นแผ่น 4x8 ฟุต มีหมด โกดังใหญ่อลังการมากๆ มี 3 โกดัง ขนาดจะเอาของนี่ต้องใช้รถ forklift อย่างเดียวเลย แรงงานคนหมดสิทธิ์ยกเลย ผมน่ะบุกเข้าไปดูที่โกดังมีแม้กระทั่งไม้อัดกันน้ำ มอก. 20มม.ราคาแผ่น @2,300 บาท เลยจัดมา 4 แผ่น พร้อมกับไม้อัด 6 และ 10 มม. ที่ต้องเอามาทำลิ้นชักด้วย กับแผ่น MDFอีกหลายขนาดที่ยังขาดอยู่ จ่ายไป 21K เสียค่ารถมาส่ง 300 บาทก็โอเคครับ ไม้อัด กระดาษอัด กับ MDF ตอนนี้เมื่อรวมกับของเดิมเลยเต็มโรงรถไปแล้ว (แล้วผมจะยกมันออกมาใช้อย่างไรกันล่ะทีนี้ เพราะของใหม่ก็ทับของเก่าเข้าไปอีก)
          ถึง ณ.เวลานี้ ของที่ขาดอยู่ก็พร้อมทุกอย่างแล้วครับ จะได้ลุยทำต่อให้เสร็จสักชิ้นก่อนเพื่อที่จะได้เป็นกำลังใจให้ทำชิ้นต่อๆ ไปครับ เพราะเท่าที่ประเมิณไว้ กว่าจะเสร็จแต่ละชิ้นก็ใช้เวลาประมาณ 1-2 เดือนเลยละครับ ตั้งใจไว้ว่าภายในอีก 1-2 เดือนข้างหน้า ผมก็น่าจะทำตู้ใบนี้ให้เสร็จได้ จะได้ทำตู้แขวนผนังเป็นลำดับต่อไป ผมเองยังคิดใหม่ว่าบานประตูเปิดปิดตู้แขวนจะทำเป็นบานเลื่อนดีกว่าบานเปิดหรือเปล่า เดี๋ยวขอคิดดูก่อนครับแล้วค่อยว่ากัน

คุณยุ่น

        ท่าน ประธานอนุญาตให้เฉพาะที่ถูกพาดพิงนะครับ แล้วก็คุณ i3ird น่ะแกแจ้งมาว่าแกมีกำลังใจขึ้นแล้ว จึงเริ่มจัดเครื่องไม้เครื่องมือเข้าช็อปใหม่ ให้มันเข้าที่เข้าทางแล้วนะครับ เสร็จเมื่อไรต้องไปดูกันอีกสักรอบ (ไม่รู้จะถึง 2 ปีหรือเปล่า) คราวนี้น่าจะอลังการกว่าเดิมอย่างแน่นอนครับผม

      ในที่สุดผมก็เปลี่ยนวิธีทำร่องใส่พื้นลิ้นชักใหม่โดยจะไม่ใช้โต๊ะเร้าเตอร์แล้ว แต่จะใช้โต๊ะเลื่อยวงเดือนแทน ทั้งนี้ก็เพราะว่า การใช้โต๊ะเร้าเตอร์กัดร่องจะทำให้เกิดฝุ่นเยอะมาก และระบบดูดฝุ่นที่โต๊ะเร้าเตอร์ก็ยังไม่ค่อยมีประสิทธิภาพเท่าไร ทำทีฟุ้งเต็มตัวเลย (คงต้องรอทำโต๊ะเร้าเตอร์ตัวใหม่ที่จะมีระบบการดูดฝุ่นที่ดีขึ้นด้วย) 

       ดังนั้นผมจึงเริ่มด้วยการถอดตัวกันไม้ตีกลับ (Riving Knife) ออกก่อนชั่วคราว เนื่องจากตัวกันไม้ดีดกลับของโต๊ะเลื่อย Makita MLT100S มันอยู่สูงกว่าใบเลื่อยจะทำให้ติดไม้ไม่สามารถทำร่อง (dado) ได้ ก็คงเนื่องจากตัวกันไม้ตีกลับของ makita จะเป็นตัวยึดตัวป้องกันใบเลื่อย(Blade Guard)ด้วย เขาจึงทำออกมาในลักษณะนี้ ผมทำการตั้งความสูงของใบเลื่อยให้ได้ 1/4 นิ้วโดยใช้ที่วัดความสูงแบบดิจิตอลของ Wixey เพื่อความแม่นยำ เมื่อได้ความสูงตามต้องการแล้วก็ล็อกไว้ เพื่อครั้งต่อไปหากมีการปรับใบเลื่อยขึ้นลงอีกจะได้กลับมาให้เท่าของเดิมที่ตั้งไว้ได้

       เมื่อปรับความสูงได้แล้วขั้นต่อไปเป็นการตั้งรั้วให้มีระยะห่างจากใบเลื่อย 1/2 นิ้ว ผมวัดด้วยเวอเนียร์คาลิเปอร์ดิจิตอลเพื่อให้ได้ค่าที่แม่นยำ เมื่อได้ระยะแล้วจึงทำการล็อครั้วแล้วทำเครื่องหมายของรั้วไว้ที่ตัวโต๊ะเลย ซึ่งระยะนี้จะเป็นระยะของร่องด้านล่าง

       เมื่อตั้งรั้วเพื่อเป็นฐานของร่องแล้วก็ทำการขยับรั้วให้ห่างจากใบเลื่อยออกไปอีกให้เท่ากับความหนาของแผ่นไม้อัดที่จะเอามาทำเป็นพื้นลิ้นชักนั่นเอง โดยเอาไม้อัดมาวางที่รั้วแล้วเลื่อนรั้วออกไปให้ได้เท่ากับความหนาของแผ่นไม้อัดที่จะนำมาทำพื้นลิ้นชัก

       เมื่อได้ระยะรั้วระยะที่ 2 แล้วก็ทำเครื่องหมายระยะรั้วบนโต๊ะเลื่อยอีกครั้ง จะทำให้ผมได้เครื่องหมายระยะรั้ว 2 ระยะซึ่งก็คือความกว้างของร่องที่ผมจะทำสำหรับใส่พื้นลิ้นชักนั่นเอง

         เมื่อตั้งความสูงของใบและรั้วเรียบร้อยแล้ว ผมก็เริ่มทำร่องพื้นลิ้นชักด้วยการดันไม้ผ่านใบเลื่อยทั้งหมด 3-4 เที่ยว ด้วยการปรับที่รั้วให้อยู่ในระยะที่ทำเครื่องหมายไว้เท่านั้น และผมก็ใช้ตัวพาไม้ 2 อันที่ผมทำไว้นานแล้วมาเป็นตัวกดและพาไม้ให้ดันผ่านใบเลื่อย ทั้งนี้ก็เพื่อความปลอดภัยครับ มันก็ทำหน้าที่ของมันได้ดีมาก ท่านใดที่ยังไม่มีผมแนะนำให้ทำไว้ใช้นะครับ ต้นทุนไม่ถึง 50 บาท แต่ช่วยรักษานิ้วมืออันมีค่าของเราได้อย่างดีครับ

         เมื่อได้ร่องตามที่ต้องการแล้วก็นำไปทดสอบกับไม้อัดทีจะนำมาทำเป็นพื้นได้พอดีแล้วจึงเริ่มทำแผ่นที่เหลือต่อไป (นี่ถ้าหากมีพี่โด้(dado) ก็ไม่ต้องปรับรั้วไปมาแล้ว ใส่ใบให่ได้ขนาดร่องที่ต้องการ ตั้งรั้วปั๊บตัดได้เลย ซึ่งการตัดร่องด้วยใบเลื่อยนี่ง่ายและเร็วกว่าการใช้เร้าเตอร์มาก เป็นเหตุให้ผมชอบโต๊ะเลื่อยที่สามารถใส่พี่โด้ได้นั่นเอง แต่ถีงไม่มีก็สามารถทำได้ด้วยวิธีที่ผมทำแหละครับเพราะร่องมันไม่กว้างมากนัก ตั้งรั้ว 3-4 ครั้งก็ได้แล้วครับ แต่ถ้าร่องใหญ่ๆท่าทางจะเหนื่อยแน่ครับ

         ข้อดีของการที่ผมทำหมายเลขของแผ่นไม้ตอนทำเดือยหางเหยี่ยวแบบที่ผมดูมาจากหนังสือคือจะไม่มีวันที่เราจะมั่วแล้วทำร่องผิดด้านหรือผิดมุมได้เพราะจะมีทั้งตัวเลขประจำมุมและลูกศรที่ชี้ไปที่พื้นของลิ้นชักเสมอทุกด้าน ทุกแผ่นครับ ผมเลยไม่ต้องจำอะไรแค่ดูที่ลูกศรว่าชี้ไปทางไหน ก็จะเป็นด้านที่ผมจับไปชนรั้วแล้วคว่ำหน้าเพื่อทำร่องนั่นเองครับ

        เมื่อทำร่องพื้นลิ้นชักครบทุกแผ่นแล้ว ผมก็นำแผ่นหลังมาตัดส่วนล่างออกเพื่อให้สามารถสอดแผ่นพื้นลิ้นชักเข้าทางด้านหลังได้นั่นเอง ระยะที่ผมตัดก็คือระยะบนของร่องนั่นเอง ซึ่งทำให้ผมไม่ต้องปรับรั้วอะไรอีกเนื่องจากระยะของรั้วระยะสุดท้ายที่ทำร่องก็คือระยะเดียวกัยระยะที่จะตัดแผ่นหลังนั่นเอง ผมทำการปรับใบเลื่อยให้สูงขี้นโดยให้ร่องของใบเลื่อยอยู่เหนือชิ้นงาน เพื่อทำการตัดส่วนล่างของลิ้นชักด้านหลังให้ขาดออกจากกัน (ตอนที่ทำร่องกับลิ้นชักชุดหลังๆผมไม่ได้ทำร่องแผ่นหลังแล้ว แต่จะเอามาตัดเลย)

        แต่งานนี้ผมก็ต้องเพิ่มความระวังมากขึ้นเป็นพิเศษ โดยผมจะยืนด้านซ้ายของโต๊ะ จะไม่ยืนแนวเดียวกับใบเลื่อย เนื่องจากผมได้ถอดตัวกันไม้ตีกลับออกไป ซึ่งผมคิดว่ามันจะต้องตีกลับแน่ ซึ่งก็เป็นอย่างนั้นจริงๆคือเมื่อตัดจนสุดปลายไม้คือพ้นใบเลื่อยแล้วไม้ส่วนที่โดนตัดและไม่ได้ถูกกดไว้จะโดนใบเลื่อยดีดกลับมาทางแนวใบเลื่อยจริงๆ แต่ผมทราบก่อนแล้วจึงยืนมาทางด้านข้างซ้ายของโต๊ะ

        ดังนั้นลิ้นชักในชุดต่อๆไปที่ผมจะทำผมจะไม่ตัดแผ่นหลังที่เอาไว้สอดไม้เลย แต่จะรอให้ทำร่องเสร็จหมดแล้ว ค่อยใส่ที่กันไม้ดีดกลับเข้าไปก่อนจึงจะตัดพร้อมกันทุกแผ่นที่ใช้ ทั้งนี้ก็เพื่อความปลอดภัยครับ

         เมื่อทำร่องและตัดแผ่นหลังของลิ้นชักเสร็จแล้ว ผมก็จับมาประกอบเดือยหางเหยี่ยวเข้าด้วยกัน โดยดูจากหมายเลขประจำมุมของแผ่น ทำให้ลืมเรื่องความสับสนและตัดผิดไปได้เลยครับ โดยทากาวซะให้ทั่วๆทุกซอกทุกมุมด้วยแปรงเล็กๆ แล้วค่อยเอาแคล้มป์ท่อบีบไว้โดยหาแผ่นไม้รองซะหน่อย

         ที่ไม่ลืมคือต้องวัดฉากด้วยการวัดเส้นทะแยงมุมทั้ง 2 มุมให้มีระยะเท่ากัน เพื่อให้แน่ใจว่าลิ้นชักได้ฉากกันจริงๆ เพราะไม่เช่นนั้นเมื่อกาวแห้งจะทำอะไรไม่ได้แล้ว เพราะเดือยหางเหยี่ยวมันจะแน่นมากๆ ไม่มีทางขยับได้เลย เป็นอันเสร็จสำหรับชิ้นแรกที่จะใช้ในการทดสอบดูว่ามีอะไรผิดพลาดหรือเปล่า

        ผมคงปล่อยไว้อย่างนี้เพื่อให้กาวแห้งสนิทสัก 1 คืน เมื่อแห้งดีแล้วเดี๋ยวค่อยเอามาใส่รางเพื่อลองติดตั้งเข้ากับตู้ดูเพื่อทดสอบว่าทุกอย่างตรงตามที่ออกแบบไว้หรือไม่ หากมีอะไรที่ยังไม่ดีจะได้แก้ไขได้ทันก่อนทำลิ้นชักใบต่อๆไป หากไม่มีอะไรต้องแก้ไขก็จะใช้ระยะต่างๆที่ได้ตั้งไว้แล้วทั้งจิ๊กทำเดือยหางเหยี่ยว ความลึกของดอกเร้าเตอร์ และโต๊ะเลื่อยวงเดือน โดยไม่ต้องปรับอะไรอีก

       ทีนี้ก็สามารถทำให้เสร็จพร้อมๆกันได้หลายๆใบในคราวเดียวกัน

       หลังจากถอดแคล้มป์ท่อออกแล้วก็ตรวจสอบว่า มีอะไรบกพร่องหรือไม่ ซึ่งผมพบสิ่งหนึ่งที่การทำลิ้นชักครั้งที่แล้วไม่เจอเนื่องจากครั้งนั้นไม่ได้ตัดด้านล่างของแผ่นหลังเพื่อใส่พื้นลิ้นชักนั่นเอง

       ทำให้จะต้องมีการปรับปรุงในการทำลิ้นชักใบต่อไปครับ โดยผมจะไม่กัดเร้าเตอร์ด้านล่างของแผ่นข้างทั้ง 2  ข้างตอนทำเดือยหางเหยี่ยวส่วนดังกล่าวตามรูปขวาในวงกลมนั่นเองครับ ไม่เป็นไรครับเนื่องจากมันเป็นท้ายลิ้นชักซึ่งจะไม่เห็นมันอยู่แล้ว แต่จะปรับปรุงเพื่อแก้ไขให้มันออกมาดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ

      อีกสิ่งหนึ่งที่จะนำมาใช้ในการทำลิ้นชักใบต่อๆไปคือจะใช้แคล้มป์เข้ามุมมาช่วยจับฉากตอนติดกาวด้วย ต่อไปก็ได้เวลาไปตัดพื้นลิ้นชักเพื่อนำมาประกอบให้สมบูรณ์ก่อนนำไปติดตั้งรางลิ้นชักเพื่อทดสอบต่อไป

สุดยอดเลยครับพี่เอ็มผมจะได้นำไปเป็นแนวทางในการปรับปรุงช็อปผมต่อไป

อยากได้มั่งอะแผ่น Pegboard หาอยู่นานแล้วแถวนี้ไม่มีครั้นจะไปบางโพก็ไม่กล้าไปไว้จะให้ลูกน้องขับรถไปซื้อมั่งอะ

คุณ i3ird

      กว่าผมจะหาร้านขายแผ่น Pegboard ที่ไม่ใช่ที่บางโพ แถวๆใกล้ๆบ้านได้ก็เล่นเอาท้อไปเหมือนกัน ดีที่ได้อาเหลียงแนะนำที่ซื้อให้ ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลบ้านมากนัก แต่ก่อนที่จะได้ Pegboard มา ผมก็ได้ไปหาซื้อขอแขวนสินค้าที่ใช้กับ Pegboard มาก่อนและก็ได้มาจากบางโพ ตอนไปสั่งมือจับลิ้นชักมาด้วย ขอแขวนนี่ยังพอหาได้ไม่ยากเหมือน Pegboard แต่จะมีความยาวตั้งแต่ 4 นิ้วขึ้นไป ยังหาสัก 2-3 นิ้วยังไม่ได้ แต่ไม่เป็นไร หากยาวไปก็พอตัดได้ เดี๋ยวเอาไว้รอช่วงทำตู้แขวนผนังแล้วค่อยว่ากันอีกที

      ขอแขวน Pegboard แถวสมุทรปราการ ถนนศรีนครินทร์ก็มีขายนะครับ ใกล้ๆบ้านคุณ i3ird ที่ web นี้เลยครับ www.okretails.com  มีที่อยู่ให้ด้วยเผื่อจะให้ลูกน้องไปซื้อให้ รีบๆทำนะครับ ของผมกะให้เสร็จภายในปีนี้แน่นอนครับ

      หลังจากที่ตัดแผ่นพื้นลิ้นชักเพื่อลองมาใส่ดูปรากฎว่าร่องมันคับเกินไปครับ ทำให้ผมต้องใช้ Trimmer กับดอกกัดตรงกัดร่องให้กว้างขึ้นอีก ประมาณ 1มมโดยใช้ตัว Guide ช่วยในการกัดครับ ส่วนตรงมุมที่ Trimmer เข้าไม่ถึงก็ใช้สิ่วช่วยเล็กน้อย

      ซึ่งทำให้ผมจะต้องไปปรับเพิ่มขนาดของร่องที่รั้วของโต๊ะเลื่อยออกไปอีก1 มม. เพื่อให้ในการทำลิ้นชักใบต่อๆไปจะได้ใส่พื้นลิ้นชักเข้าร่องได้พอดีน่ะครับ

       ในที่สุดลิ้นชักใบแรกที่เป็นใบทดสอบก็ถูกติดตั้งเรียบร้อยแล้วด้วยรางลูกปืน 2 ตอน ขนาด 600 มม. หรือประมาณ 24นิ้วของ Hafele ทุกอย่างเป็นไปตามที่วางแผนไว้ครับ ลิ้นชักใส่ได้พอดีเลยไม่ขาดไม่เกิน เฮ้อ...โล่งอกไปที

       ต่อไปก็คงจะทำลิ้นชักใบที่เหลือทั้งหมดให้เสร็จก่อนครับ เพราะยังมีงานอีกเยอะ หลายใบซะด้วยซิครับ แต่ได้ต้นแบบแล้วที่เหลือก็ไม่ยากแล้วครับเพราะทำตามแบบอย่างเดียว โดยผมจะเอาสิ่งที่พบเจอจากการทำลิ้นชักใบนี้ไปปรับแก้สำหรับการทำลิ้นชักที่เหลือท้งหมด

       หากไม่ติดขัดหรือเจออุปสรรค์อะไรสัปดาห์หน้าก็น่าที่จะประกอบลิ้นชักได้ทั้งหมดละครับ เพราะวันเสาร์-อาทิตย์หรือวันหยุดผมจะไม่ได้ทำงานไม้ที่ใช้เครื่องมือ Power Tools ที่มีเสียงดัง ถ้าจะใช้ก็แค่สว่านไฟฟ้าหรือสว่านไร้สายเท่านั้นครับ หรือไม่ก็จะทำเฉพาะที่ใช้ handtools เท่านั้นครับ

*** รูปดอกเร้าเตอร์ทำบานประตูและลูกฟักที่ซื้อมา เมื่อเทียบกับดอกที่ผลิตในประเทศครับ  *** 

      ช่วงพักงานช่วงวันหยุด และระหว่างที่รอทำตู้แขวนผนังหลังจากทำตู้เก็บของตั้งพื้นเสร็จแล้ว เลยหาเรื่องอะไรมาเล่าสู่กันฟัง ทั้งนี้สืบเนื่องจากที่ผมตั้งใจที่จะทำกรอบบานและลูกฟักบานประตูตู้ใช้เอง แล้วก็จะเอาไว้ทำประตูเตี้ยๆกันสุนัขที่ครัวหลังบ้านที่มันผุพังแล้ว กะว่าจะทำขึ้นมาใหม่ด้วย ทำให้ผมซื้อดอกเร้าเตอร์สำหรับทำบานประตูมา  1 ชุด 

     จากการศึกษาของผมพบว่าดอกเร้าเตอร์ทำลูกฟักบานประตูของต่างประเทศจะมีลูกปืน และ shim ที่จะทำให้กัดบานได้ง่าย หรือจะปรับแต่งได้ง่ายกว่าดอกที่ผลิตในบ้านเราเพราะลูกปืนจะทำหน้าที่เป็น Template หรือตัวกำหนดความลึกให้ด้วยระหว่างที่กัด ส่วนดอกที่ทำขายในประเทศจะป็นดอกแบบติดตายเลยและไม่มีลูกปืนช่วยประคองในการกัด คนฝีมือน้อยๆที่ไม่ใช่มืออาชีพน่าจะทำได้ยาก แต่ถ้ามืออาชีพที่เขาทำประตูหน้าต่างอยู่ทุกวันเขารู้ดีมีความชำนาญก็คงไม่มีปัญหาอะไร และดอกประเภทนี้เขาแนะนำให้ต้องใช้กับโต๊ะเร้าเตอร์เท่านั้น

    แต่ผมเองก็ไม่เคยใช้ทั้ง 2 อย่างละครับ ตั้งใจว่าจะลองดู และราคาที่สั่งเข้ามารวมค่าขนส่งแพงกว่าดอกที่ขายในบ้านเรานิดหน่อยเองแต่ดูคุณภาพที่เขาผลิตแล้วดีกว่าดอกที่ผลิตในบ้านเรามาก นี่ขนาดยังไม่ใช่ดอกเทพ พวก Freud ยังเนี้ยบขนาดนี้เลย