 |
 |
|
 | |
 Mr.Sumphan | สวัสดีทุกๆท่านครับ ผมไม่ได้เข้ามาเสียนาน ความจริงก็คิดถึงทุกท่านที่เคยพูดคุยกันผ่านหน้าเวบนี้อยู่ไม่ใช่น้อย เสียดายครับตอนที่เปิดรับสมาชิกเพิ่มผมไม่ได้เข้ามา ก็เลยอดเป็นสมาชิกต่อไปอีก จะอย่างไรก็ตามที วันนี้ก็คงต้องขออนุญาตคุณสุทิน เพื่อเปิดกระทู้ใหม่นะครับ rn บางท่านอาจทราบแล้วว่าตัวเป็นๆที่แท้แล้วผมเป็นใคร ก็ไม่ต้องคิดอะไรมากครับ คนเหมือนกัน ชอบอะไรเหมือนๆกันก็เป็นเพื่อนกันได้ครับ ถ้าจะแสดงความคิดเห็นอะไรก็ขอให้เต็มที่ ตรงไปตรงมาเลยครับ อย่าได้เกรงอกเกรงใจ การทำสิ่งใดเพื่อประโยชน์ของคนส่วนใหญ่คงไม่ต้องกลัวบาปหรอกครับ rn มาเข้าเรื่องกันดีกว่าครับ นับตั้งแต่กระทู้เรื่องประวัติเครื่องมือช่างไม้ และเรื่องเลื่อยลันดาในฝันของผม จนกลายมาเป็นเลื่อยเทพ ของใครๆอีกหลายๆท่าน วันนี้คงต้องมาว่ากันถึงที่มาที่ไปกันใหม่ครับ rn ถ้ายังไม่ง่วงก็ทนอ่านต่อไปนะครับ คือว่าตั้งแต่แรกเริ่มเดิมทีนั้นผมเกิดความคิดพิลึกพิลั่นขึ้นมาว่า ถ้าในอนาคตราคาต้นทุนพลังงานมันสูงพุ่งไปลิบลิ่ว แล้วเราจะทำอย่างไรกัน โดยเฉพาะพลังงานไฟฟ้า! ก็ไอ้เจ้าเครื่องมือเครื่องไม้ที่บรรดาเราท่านที่เป็นช่างไม้ทั้งหลายใช้กันอยู่ทุกวันนี้ มันก็ล้วนแต่ต้องใช้พลังงานไฟฟ้าเกือบทั้งนั้น แม้ว่าในยุคของพวกเราที่เข้าสู่วัยชราแล้วคงจะยังไม่ถึงกับเข้าขั้นวิกฤต แต่รุ่นลูกรุ่นหลานต่อไปคงหนีไม่พ้นเป็นแน่แท้ rn ลองนึกภาพดูนะครับถ้าน้ำมันแพงขึ้นเรื่อยๆ จนชาวนาต้องหันกลับมาใช้โค-กระบือไถนาอย่างเดิม ถึงตอนนั้นเราก็เช่นกัน คงต้องหันไปรื้อลังเครื่องมือเก่าๆมาขัดสีฉวีวรรณกันใหม่ ถ้ามีลังให้รื้อก็ดีไป แต่ถ้าไม่มีลังหรือมีแต่รังเปล่า ก็คงต้องมีการเปลี่ยนอาชีพกันบ้างละครับ rn ด้วยความคิดพิลึกกึกกือของผมอย่างนี้แหละ ทำให้ผมต้องหันมาแสวงหาและสะสมเครื่องมือเก่าๆ ไม่ว่าจะเก่าคร่ำคร่าหรือเก่ากริ๊บๆ แล้วแต่จะมีปัญญาหามาได้โดยสุจริต อะไรที่หาไม่ได้ก็ทำขึ้นมาเอง ถ้าทำแล้วใช้ไม่ได้ก็ทิ้งไป ต้องทำใหม่ปรับปรุงแก้ไขไปจนกว่ามันจะใช้การได้ rn ที่เก็บไว้ทำไว้ก็ไม่ได้หวังจะเอาไปอวดใคร ไม่ได้หวังเก็งกำไร แต่เป็นการเก็บไว้ทั้งเพื่อศึกษาเองและเพื่อให้คนรุ่นหลังได้ศึกษาต่อไป ไม่ได้แอบไม่ได้ซ่อนวางไว้เกะกะเต็มไปหมด เอาไว้ล่อเด็กๆครับ ไม่ใช่ล่อหลอกไปทำอะไรนะครับ แต่ล่อให้เขาสนใจครับ พวกเด็กนักเรียนส่วนมากที่ซนๆมักจะสนใจครับ พอเขาเห็นอะไรที่เขาไม่รู้จักเขาก็จะถามว่าอาจารย์นี่อะไรครับ เขาเอาไว้ทำอะไรครับ คราวนี้แหละทีของเราละครับ ว่าไป ไอ้นี่เขาเอาไว้ทำไอ้นั่นนะลูก เขาใช้อย่างนี้ ใช้แล้วต้องดูแลรักษาอย่างนี้ ไม่อย่างงั้นมันจะพังเร็ว ถ้ามันพังแล้วเราก็ต้องซ่อมอย่างนี้ ถ้าซ่อมแล้วไม่ไหวก็ต้องซื้อใหม่ แต่ถ้าเราทำเองได้ก็ไม่ต้องซื้อ rn ถึงตอนนี้มักจะมีคำถามแทรกเข้ามาว่า "แล้วไอ้นี่อาจารย์ทำได้ไหมครับ" ถ้าเราพอจะทำได้ก็ชักชวนไปเลย "ว่างๆเรามาช่วยกันทำไหมล่ะ " ถ้าตกลงว่าเขามาช่วยทำเราก็เลี้ยงขนมหกรือให้ค่าขนมไปบ้าง ทำเสร็จแล้วถ้าต้นทุนไม่มากนักเราก็ให้เขาไปเลย จะเข้าเนื้อก็ช่างมัน เขาก็จะได้ชื่นชมผลงานของเขากับทั้งยังได้เก็บภูมิปัญญาติดตัวไว้ถ่ายทอดต่อๆไป ว่างๆเราก็หาไม้ไปนั่งขัดนั่งเหลา เดี๋ยวก็มีเด็กวิ่งมาถามแล้ว"อาจารย์"ทำอะไรครับ" 555 เสร็จเราอีกแล้ว"ทำไอ้นั่นลูก ช่วยหน่อยซิ" ส่วนมากเขาก็จะช่วยแต่โดยดี ก็เป็นอันว่าเสร็จเรา กลายเป็นทายาทปอบผีฟ้าไปอีกรายหนึ่ง rn ครับ นอกจากจะเป็นการสร้างอนาคตแล้วยังสามารถดึงเยาวชนให้ห่างไกลจากยาเสพติดได้ส่วนหนึ่ง ผมก็เล่นลูกล่อลูกชนกับเด็กๆอย่างนี้เรื่อยมา จนมาวันหนึ่งมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งถือไม่ท่อนหนึ่งวิ่งหน้าตั้งมาหาผม "อาจารย์ค๊ะนี่ไม้อะไรไม่รู้ค่ะ แม่หนูเอาไปเผาถ่านเผาสองสามครั้งแล้วมันไม่ยอมเป็นถ่านสักทีค่ะ" ผมก็เห็นมันดำปิ๊ดปี๋ทั้งไม้ทั้งคนที่ถือมา ทำไมมันจะไม่เป็นถ่าน เลยบอกเด็กให้วางไว้ก่อนเดี๋ยวอาจารย์ไปเอาเลื่อยมาผ่าดูก่อน ครับผมเลื่อยอยู่พักใหญ่เพราะต้องโกรกผ่าซีกดูถึงจะรู้แน่ ก็ปรากฏว่ามันเป็นไม้ชิงชันครับ ชั่งน่าเจ็บใจจริงๆผมไปตระเวรหาซื้อจนเกือบทั่วจักรวาฬยังหาไม่ได้มันมากลายเป็นครึ่งฟืนครึ่งถ่านอยู่นี่เอง rn คืนนั้นนอนไม่หลับเลยครับ สงสัยเดี๋ยวนี้คนไม่ค่อยรู้จักไม้กันเสียแล้ว อย่ากระนั้นเลยเห็นทีจำเราจะต้องหาไม้ที่หาดูยากๆมาให้เด็กๆได้ทำความรู้จักกันซะแล้ว 555ว่าเป็นลิเกไปโน่น rn ความจริงก็หามานานแล้วแต่ไม่ได้จริงจัง เจอก็ซื้อไม่เจอก็ไม่ดิ้นรน มันก็เลยไม่เจอสักที คราวนี้คงต้องดิ้นรนกันซะทีให้รู้ว่าไผเป็นไผ rn ก็ปรากฎว่าหลังจากหาซื้อแถวบ้านไม่ได้ก็ต้องหาในเวบไซด์กันละครับ เร็วเกินคาดครับ แค่ไม่ถึงเดือนหาได้หลายอย่างแล้ว ก็ได้มาอย่างละนิดอย่างละหน่อยครับ พอไว้ให้เด็กๆได้ดูได้ศึกษาจดจำกันไป ได้เห็นของจริงๆ ไม่ใช่เห็นแต่รูป ปีที่แล้วอุตส่าห์ไปได้ต้นพยุงมาสองต้นจากการอนุเคราะห์ของศูนย์เพาะชำกล้าไม้จังหวัดอ่างทอง ปลูกได้ไม่นานพอรากกำลังยึดดีน้ำก็มาท่วมซะม้วยมอดไป จะปลูกใหม่ก็กลัวจะโตไม่ทันน้ำอีก จะเสียของซะเปล่าๆ rn ไม้ที่มีอยู่ตอนนี้ก็มีพยุง ,ชิงชัน, รักเขา(รักแดง),ประดู่,มะค่า,และที่กำลังจะได้มาในวันสองวันนี้ก็มีกระพี้เขาควาย,แก่นมะเกลือ,แก่นมะขาม ก็คงยังขาดสาทร,เชือกดำ และอาจจะมีอะไรอีกที่ผมไม่รู้จัก อย่างวันนี้ก็มีลุงคนหนึ่งแกบอกว่าไม้มะหาดก็ดีเหมือนกันแกใช้ทำลูกระนาดสวยดีเสียงเพราะดีเหมือนกัน ก็คงต้องไปขอเขามาอีกเจอไว้นานแล้วแต่เราไม่รู้ว่ามันดีก็เลยไม่สนใจมองข้ามไปซะงั้น rn ส่วนใหญ่ไม้ที่ได้มาก็ได้รับความอนุเคราะห์จากหลายๆท่านครับถ้าเอ่ยชื่อไปหลายๆท่านในบอร์ดนี้ก็คงรู้จัก แต่ผมยังไม่กล้าเอ่ยครับเพราะยังไม่รู้ว่าเจ้าของเขาจะยินดีให้เอ่ยหรือเปล่า บางท่านก็อนุเคราะห์แบบส่งให้ในราคาพิเศษที่หาที่ไหนไม่ได้ บางท่านก็ส่งให้ฟร๊ไม่เอาทั้งค่าไม้ทั้งค่าส่ง น่ารักจริงๆครับ ถ้าท่านทั้งหลายได้เข้ามาอ่านตรงนี้ ก็ต้องขอคารวะในน้ำใจไมตรี ขอขอบคุณอย่างสุดซึ้งครับ rn ตอนนี้มาถึงจุดstartจริงๆแล้วครับ คือที่ร่ายยาวมาทั้งหมดนี่ก็เพื่อที่จะได้เชิญชวนท่านใดที่มีความรู้เรื่องไม้เนื้อแข็งที่หายากๆ ทั้งไม้ที่ผมได้เอ่ยชื่อมาบ้าง ทั้งที่ไม่ได้เอ่ยเพราะยังไม่รู้จักบ้าง ขอเชิญท่านผู้รู้ ได้เข้ามาร่วมด้วยช่วยกันสร้างสรรค์ปัญญาให้แก่เยาวชนตลอดทั้งผู้ที่อยากศึกษาได้รับความรู้ไปถ่ายทอดสืบต่อกันไปอย่าให้สูญหายครับ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรูปร่างลักษณะ คุณสมบัติและประโยชน์ใช้สอย ใครรู้อะไรก็จัดกันมาให้เต็มที่เลยครับ จะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง และจะเป็นกุศลอย่างใหญ่หลวง ขออนุโมทนาล่วงหน้าไว้ ณ.ที่นี้นะครับ rn คุณตั้ม โคราช น่าจะรู้เรื่องไม้อยู่ไม่ใช่น้อย มาช่วยกันให้ความรู้แก่เด็กๆหน่อยนะครับ คิดถึงอยู่เสมอครับ ช่วยมาเบิกความเป็นท่านแรก จะเป็นพระคุณอย่างยิ่งครับ rn คงจะอ่านกันจนง่วงแล้วขอคารวะทุกท่านไว้แค่นี้ก่อนนะครับ สวัสดีครับ rn
rn
rn
|
ผู้ตั้งกระทู้ Mr.Sumphan (blue-space-1958-at-hotmail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2012-03-15 21:21:59 | |
| 1 |
ความคิดเห็นที่ 1 (1477842) | |
พงษ์(บ้านงานไม้) | ..ผมอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับไม้ที่ชื่อ " ไม้พันชาติ " ว่าลักษณะหน้าตามันเป็นยังไง ทั้งที่แปรรูปแล้ว และที่ยังเป็นต้น ๆ เผื่อแถว ๆ บ้านจะมีหลงเหลืออยู่บ้าง อีกอย่าง นอกจากชื่อ " ไม้พันชาติ " แล้ว ยังมีชื่ออื่นอีกหรือปล่าว ( แต่ละภาคแต่ละพื้นที่คงเรียกไม่เหมือนกัน ) |
ผู้แสดงความคิดเห็น พงษ์(บ้านงานไม้) (bangranmai_k-at-hotmail-dot-com)  วันที่ตอบ 2012-03-16 06:50:58 | |
ความคิดเห็นที่ 2 (1477879) | |
 ปราโมทย์ พิดโลก | รออ่านอยู่ครับ.... |
ผู้แสดงความคิดเห็น ปราโมทย์ พิดโลก (motepits6-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-03-16 11:11:52 | |
ความคิดเห็นที่ 3 (1477893) | |
Mr.Sumphan | ไม้พันชาด เป็นไม้เนื้อแข็งครับ เขาว่าแข็งกว่าพยุงอีกครับ ผมเองยังไม่เคยเห็นของจริงเลยครับ เห็นแต่ในรูป ดูคล้ายๆมะค่า คนอิสานนิยมใช้แก่นมาทำด้ามขวานและเครื่องมือการเกษตรครับ ทางอิสานเรียกพันซาดครับ แถวสุรินทร์ตลอดถึงเขมรเรียกว่าต้นเตรีย ส่วนแถวชุมพรเรียกต้นครากครับ เป็นไม้ในวงศ์Leguminosae caesal pinioidead มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Erythrophleum succirubrum gagnep อ่านกันเอาเองนะครับ ข้าน้อยไม่ค่อยถนัดภาษาประกิตขอรับ เป็นไม้ขนาดใหญ่ ผลัดใบ ลำต้นเปลาตรง เรือนยอดเป็นพุ่มกลม โดยเฉลี่ยสูงประมาณ 35 เมตร เปลือกสีน้ำตาลเป็นร่องลึกทั้งตามแนวยาวและขวางลำต้น ใบประกอบสองชั้นแบบขนนกเรียงสลับกัน ช่อใบมีใบย่อย8-10คู่เรียงสลับ ใบเรียวรูปไข่ยาว5-8ซ.ม. ปลายใบมนโคนใบสอบ บริเวณใต้ผิวของใบย่อยมีขนปกคลุม ดอกสีขาวปนเหลืองเป็นช่อเชิงลดตามซอกใบ มีกลิ่นฉุน กลีบดอกเป็นรูปใบพาย5กลีบ มีขนตามซอกกลีบ ผลเป็นฝักคล้ายสตอครับ แต่สั้นกว่า เมล็ดค่อนข้างกลม เสียดายที่ผมลงรูปไม่ได้หรือไม่เป็นก็ไม่รู้ ใครมีรูปช่วยลงให้หน่อยครับ ไม้พันชาดที่ว่ามานี้ผมไม่รู้ว่ากรุงเทพฯมีขายหรือเปล่า แต่แถวๆร้อยเอ็ดมีแน่ครับ ใครผ่านไปก็ลองถามตามร้านขายไม้ดูครับ อย่าลืมเอามาฝากผมสักท่อนนะครับ แค่เศษๆพอทำด้ามขวานไดซักอันหนึ่งก็พอครับ ค่าไม้ค่าส่งผมยินดีจ่ายตามธรรมเนียมครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Sumphan (blue-space-1958-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2012-03-16 12:36:25 | |
ความคิดเห็นที่ 4 (1477978) | |
masatara | ขออภัยครับมือใหม่ครับ ตอนเด็กๆๆแถวบ้านเยอะมากครับในภาคอีสาน จ.มุกดาหาร แต่ตอนนี้เริ่มหาอยากครับเพราะเขาตัดทิ้งทำไร่อ้อยหมด หรือถ้ามีก้อมีแต่ตอที่ต้นแตกขึ้นใหม่ |
ผู้แสดงความคิดเห็น masatara (smantogo2520-at-hotmail-dot-com) วันที่ตอบ 2012-03-16 20:32:57 | |
ความคิดเห็นที่ 5 (1477995) | |
Mr.Sumphan | ต่อไปก็คงเหลือแต่ชื่อกับรูปละครับ จะดูของจริงคงต้องบุกป่าฝ่าดงไปหาดูกัน |
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Sumphan วันที่ตอบ 2012-03-16 21:27:39 | |
ความคิดเห็นที่ 6 (1478147) | |
Mr.Sumphan |
นี่แหละครับไม้พันชาด มือใหม่หัดลงภาพครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Sumphan วันที่ตอบ 2012-03-17 18:45:27 | |
ความคิดเห็นที่ 7 (1478149) | |
Mr.Sumphan |
test ครั้งที่2ครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Sumphan วันที่ตอบ 2012-03-17 18:51:16 | |
ความคิดเห็นที่ 8 (1478167) | |
Mr.Sumphan | สวัสดีครับ วันนี้ขอกล่าวถึงไม้สองชนิดทีมีคุณสมบัติในการทำด้ามค้อน,ด้ามขวาน,ด้ามสิ่ว และอาจจะเป็นด้ามอะไรต่อมิอะไรก็ได้ครับ เป็นไม้ที่หาไม่ยากนักครับ rn ชนิดแรกคือไม้มะกรูดครับ หาไม่ยากใช่ไหมครับ พบเจอกันประจำ แต่ครั้นจะไปตัดไปโค่นเขามานี่ซิมันยาก เพราะเจ้าของเขาคงหวง แต่ถ้าอยู่ในสวนหลังบ้านเราก็คงพอได้อยู่ ไม้มะกรูดที่พอจะใช้งานได้ดีก็ต้องเป็นไม้แก่ คือมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 10 ซ.ม.ขึ้นไปครับ แบบนี้คงต้องโค่นต้นกันเลยมั้งครับ มันก็ทำใจยากอยู่ แต่เราต้องหูไวตาไวครับ คือถ้าได้ข่าวว่าบ้านใครโค่นต้นมะกรูด ก็รีบแจ้นไปเลยครับ ขอเขามาซื่อๆเลย ส่วนมากเขาก็ไม่หวงหรอกครับ มีแต่จะให้รีบๆเอาไปให้พ้นๆบ้านซะอีก คราวนี้ก็หวานเรา rn พามันกลับมาบ้านแล้วหาลวดมัดหัวมัดท้ายไว้ให้แน่น กันแตกครับ เก็นไว้ในที่ร่มที่อากาศถ่ายเทได้พอสมควร ทำลืมๆสักปีหนึ่ง ก็ใช้ได้แล้วครับ rn ข้อสำคัญถ้าเป็นต้นมะกรูดที่ตายเพราะหนอนหรือมอดเจาะ อย่าไปเอามาเชียวครับ ผ่าไปตรงไหนพรุนไปหมด ผมเคยเสียท่ามาแล้วครับ rn ไม้มะกรูดมีความเหนียวมาก เหมือนมีสปริงแข็งๆในตัว ทำด้ามค้อนด้ามขวานด้ามสิ่วได้ดีไม่แพ้ไม้ที่มีราคาแพงๆหรอกครับ แต่ข้อเสียคือมันเป็นไม้ที่ใช้แล้วดูสกปรกง่าย เพราะเหตุนี้คนคงไม่นิยม แต่สำหรับการใช้งานแบบลุยๆกันจริงๆแล้ว ผมว่าสุดยอดเลยครับ ที่ผมทำไว้มีทั้งด้ามค้อนด้ามขวานด้ามสิ่ว พรุ่งนี้จะลงภาพมาให้ดูกันครับ ขอติดไว้ก่อนเพราะยังไม่ได้ถ่ายรูปครับ rn ยังมีไม้อีกชนิดหนึ่งที่มีคุณสมบัติพอๆกับไม้มะกรูด แต่มีน้ำหนักเบากว่า เนื้อไม้หยาบกว่า เอามาทำด้ามค้อนด้ามขวานด้ามสิ่วได้ดีครับ เรื่องด้ามสิ่วนั้นสมัยเด็กๆผมก็ใช้ไม้ฝรั่งครับ แต่พอมาใช้ไม้มะกรูดกับไม้ชนิดนี้แล้ว ลืมไม้ฝรั่งไปได้เลยครับ เจ้าไม้ที่ว่านี้ผมเองก็ยังไม่รู้เลยครับว่าที่แท้จริงแล้วมันคือไม้อะไร คนแถวอำเภอท่าเรือ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เขาเรียกกันว่าต้นแมงจาบครับ คงเป็นชื่อท้องถิ่น หาใน google ก็ไม่พบครับ มันชอบขึ้นอยู่ตามริมแม่น้ำป่าสัก เป็นไม้ขนาดกลางค่อนข้างเล็กครับ โตเต็มที่สูงราว 10 เมตรคงจะได้ ดูเผินๆคล้ายต้นมะกาครับ ใบก็เหมือน ผลก็เหมือน ลองชิมดูก็รสคล้ายๆกัน แต่เป็นไม้ที่โตช้ามากครับ จากที่ผมเห็นเมื่อสิบกว่าปีก่อนต้นเท่านิ้วก้อย เดี๋ยวนี้ แค่เท่าแขนเด็กครับ ที่เคยเห็นต้นใหญ่สุดก็เท่าขาผู้ใหญ่ผอมๆนะครับ เดี๋ยวจะไปถ่ายรูปมาให้ชมกันครับ เผื่อมีใครรู้จักชื่อจริงนามสกุลจริงของมันจะได้มาบอกกล่าวกัน ผมทำด้ามขวานด้ามค้อนไว้หลายอัน แต่ให้ชาวบ้านไปเกือบหมดแล้ว เหลือเป็นด้ามขวานน้อยที่ใช้อยู่เป็นประจำอยู่1อัน พรุ่งนี้จะลงรูปมาให้ดูครับ rn วันนี้ขอพักแค่นี้ก่อนครับ เหนื่อยครับจะมีใครมาช่วยไหมเนี๊ยะ ราตรีสวัสครับ rn
rn
|
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Sumphan วันที่ตอบ 2012-03-17 20:06:50 | |
ความคิดเห็นที่ 9 (1478169) | |
 Liang | ขออ่านอย่างเดียวครับ ความรู้น้อย ขอบคุณที่มาแบ่งปันความรู้ดีๆ จะคอยติดตามตลอดครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Liang (liang2510-at-yahoo-dot-com) วันที่ตอบ 2012-03-17 20:12:50 | |
ความคิดเห็นที่ 10 (1478208) | |
 Panasu | ไม้อีกชนิดที่รับประกันตีไม่หัก ไม่แตก ถ้ามันหัก หรือมันแตก หมายถึง ชีวิตคนใช้ก็แตกดับไปกับมันด้วย คือ พลอง ไม้ที่คนโบราณเอามาทำเป็นอาวุธ ที่เรียกว่าไม้พลอง เขาใช้ไม้ชนิดนี้ และเรียกตามชื่อมันว่า ไม้พลอง (แต่ไม่ใช่ไม้พลองของเด็กนักเรียนลูกเสือนะครับ) ไม้ชนิดนี้ผมก็ไม่เคยเห็นไม่รู้จัก รู้จากคนแก่ ๆ เขาเล่าให้ฟัง ใครมีภาพมาลงดีมาก ๆ เลยครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Panasu (panasu-at-gmail-dot-com) วันที่ตอบ 2012-03-18 01:55:41 | |
ความคิดเห็นที่ 11 (1478216) | |
Mr.Sumphan | คุณPANASUมาซะดึกเลยนะครับ สงสัยไปเดินซื้อของจนเพลิน เรื่องไม้พลองที่ว่า ผมก็พอมีรูปให้ดูครับ เป็นต้นไม้ที่มีดอกสวยงามมาก เดี๋ยวนี้นิยมนำมาปลูกเป็นไม้ประดับ รับรองว่าเป็นต้นเดียวกับที่คุณว่ามานั่นแหละ แล้วจะลงรูปมาให้ดูครับ หรือถ้าใจร้อนก็พาครอบครัวไปพักร้อนที่วังตะไคร้ก็ได้ครับเพราะวันนี้เป็นวันหยุด จะได้ไปดูต้นพลองขนานแท้และดั้งเดิม พักผ่อนหย่อนใจไปด้วย แต่ช่วงนี้คงยังไม่ออกดอกนะครับ ต้นพลองจะออกดอกช่วงหลังสงกรานต์ไปแล้วครับ สวยงามมากครับ พลองเป็นไม้งามชนิดหนึ่งในวรรณคดีครับ ต้องขอตัวขอหัวไปปฏิบัติภาระกิจก่อนนะครับ บ่ายๆจะกลับมาถ่ายรูปต้นแมงจาบกับผลงานไม้มะกรูดมาให้ชมกันครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Sumphan วันที่ตอบ 2012-03-18 08:08:43 | |
ความคิดเห็นที่ 12 (1478267) | |
เอ๋ เพาะช่าง | ขอบคุณครับ...รออ่านต่ออยู่นะครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เอ๋ เพาะช่าง (hometist-at-hotmail-dot-com) วันที่ตอบ 2012-03-18 11:37:52 | |
ความคิดเห็นที่ 13 (1478297) | |
Mr.Sumphan | สวัดดีครับ มาถึงตรงนี้ ผมต้องขอขอบคุณ คุณพงษ์(บ้านงานไม้)และคุณPANASU ที่ได้แนะนำต้นพันชาดและต้นพลองเข้ามาให้ได้รู้จักกันครับ ถ้าไม่มีใครเอ่ยถึงผมเองก็คงยังไม่รู้จัก และคงเช่นเดียวกับอีกหลายๆท่านมั้งครับ และขอขอบคุณ คุณเอ๋ เพาะช่าง คุณปราโมทย์ พิดโลก คุณLiang คุณmasatara และทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมเยียนนะครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Sumphan วันที่ตอบ 2012-03-18 17:34:48 | |
ความคิดเห็นที่ 14 (1478302) | |
Mr.Sumphan |
นี่แหละครับต้นพลอง ดอกสวยงามมากครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Sumphan วันที่ตอบ 2012-03-18 17:51:15 | |
ความคิดเห็นที่ 15 (1478303) | |
Mr.Sumphan |
ดูดอกกันจะๆช่างน่าหลงไหลฝใช่ไหมครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Sumphan วันที่ตอบ 2012-03-18 17:55:31 | |
ความคิดเห็นที่ 16 (1478305) | |
Mr.Sumphan | ต้นพลอง บางแห่งเรียกพลองเหมือดหรือพลองดำ เป็นไม้ที่ขึ้นอยู่ตามป่าเบญจพรรณในแถบอินโดจีนนี่แหละครับ มีชื่อทางพฤกษศาสตร์ว่า Memecylon Edule l. อยู่ในวงศ์Melastomata Ceae สูง5-7เมตร จะออกดอกช่วงเดือนเมษา-พฤษภา ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด แต่ก่อนนิยมนำไม้มาทำเครื่องมือเครื่องใช้ เดี๋ยวนี้กลายเป็นไม้ประดับไปแล้ว ซึ่งนับเป็นเรื่องดีครับ เพราะจะได้เป็นการอนุรักษ์ไปในตัว ผมเห็นดอกของต้นพลองครั้งแรกทำให้นึกถึงบุษบาในเรื่องอิเหนาเลยครับ ก็จรกาเห็นภาพวาดของบุษบาทำให้ถึงกับสลบไปเพราะความงาม ส่วนอิเหนาเมื่อเห็นบุษบาก็ลืมโลกไปเลย ผมว่าดอกพลองนี่ก็อาจทำให้เราลืมโลกได้เหมือนกัน เพราะนอกจากสวยแล้วยังมีกลิ่นหอมอีกด้วย มาถึงตรงนี้ต้องขอพักอีกทีครับ เพราะว่ารูปด้ามมะกรูดกับด้ามแมงจาบที่ผมถ่ายมามันup load ไม่ได้ ต้องไปหาทางแปลงไฟล์ก่อนครับ สวัสดีตอนค่ำครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Sumphan วันที่ตอบ 2012-03-18 18:14:38 | |
ความคิดเห็นที่ 17 (1478457) | |
Mr.Sumphan |
มาแล้วครับต้นแมงจาบที่ผมว่าไว้ ท่านใดเป็นนักพฤกษศาสตร์ช่วยวิเคราะห์หน่อยครับว่ามันคือต้นอะไรกันแน่ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Sumphan วันที่ตอบ 2012-03-19 10:24:27 | |
ความคิดเห็นที่ 18 (1478467) | |
ตั้มโคราช | ผมมีไม้เชือก ไม้มะหาด ไม้ขนุน ไม่พยุง ไม้ชิงชัน ไม้มะค่าแต้ ประดู่ ไม้พื้นๆครับ ยังไม่ค่อยรู้จักไม้แข็งๆลายสาวยๆสักเท่าไหร่ ต้องถาม คนมีคม ที่เวป ทีเคที น่าจะมีคนรู้เยอะ แต่ไม้ที่ผมจับบ่อยคือพยุงกับชิงชัน ไม้สองตัวนี้ ตอนแรกๆ ผมก็งงเหมือนกัน อันไหนพยุง อันไหนชิงชัน บางคร้งก็เหมือนจนดูด้วยตาไม่ออก ต้องพิสูจน์กลิ่นเฉพาะตัว พยุงกลิ่นจะหอมเย็น ออกฉุนนิดๆ แต่ชิงชันไม่ค่อยมีกลิ่น กลิ่นจะออกไปแนวประดู่อ่อนๆ อธิบายยาก ต้องลองเองครับ แต่เมื่อดมกลิ่นจะรู้เลย ผมใช้ไม้สองชนิดนี้ทำด้ามค้อน ลักษณะสีสันลวดลาย จะสวยครับ เป็นไม้หายาก ผมได้มาก็ได้จาก ช่างเฟอร์นิเจอร์เก่า เป็นเศษแล้วไปขอซื้อเขามาอีกที ส่วนเป็นต้น ไม่ค่อยได้พบ เจอแต่ชิงชันครับ
|
ผู้แสดงความคิดเห็น ตั้มโคราช วันที่ตอบ 2012-03-19 11:07:50 | |
ความคิดเห็นที่ 19 (1478468) | |
ตั้มโคราช | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ตั้มโคราช วันที่ตอบ 2012-03-19 11:08:52 | |
ความคิดเห็นที่ 20 (1478471) | |
ตั้มโคราช | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ตั้มโคราช วันที่ตอบ 2012-03-19 11:10:35 | |
ถ่ายนานแล้ว ตอนนี้กำลังดอกครับความคิดเห็นที่ 21 (1478490) | |
Mr.Sumphan | สวัสดีครับคุณตั้ม โคราช ดีใจจังครับ ที่ได้มาร่วมงานกันอีก เรื่องของไม้นั้นส่วนใหญ่คนบ้านนอกอย่างเราก็ใช้ไม้เท่าที่มีในท้องถิ่น ก็เลยไม่ค่อยถนัดเรื่องไม้ที่มีอยู่ในถิ่นอื่นๆ บางทีเอ่ยชื่อมายังไม่เคยได้ยินเลยครับ หรือบางทีก็อยู่หลังบ้านเรานี่เองแต่กลับไม่รู้ ถ้าเป็นแถวอำเภอท่าเรือ อยุธยา ไปบ้านไหนๆก็มีแต่มะค่าทั้งนั้น ประดู่ยังหายากเลยครับ ผมจึงต้องรวบรวมทั้งข้อมูลทั้งตัวอย่างเท่าที่จะหาได้อย่างค่อนข้างลำบากมาไว้เป็นกรณีศึกษากันต่อไปครับ เมื่อ2-3ปีก่อน คิดว่าจะรวบรวมหาพันธุ์มาปลูกไว้ แต่พอเจอน้ำท่วม2ปีซ้อน ถอดใจเลยครับ ปีที่แล้วลงไม้ยูคาฯไว้500ต้น สุงท่วมหัวแล้ว น้ำมามิดยอดเลย ตายจ้อย! จะไปเอาอะไรมาปลูกก็ไม่กล้าแล้ว เลยต้องหาเก็บตัวอย่างไว้เป็นดุ้นๆ แค่พอได้เห็นรูปร่างหน้าตาก็พอ ขอบคุณมากๆครับที่เข้ามาช่วยสร้างสีสรรค์ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Sumphan วันที่ตอบ 2012-03-19 12:07:43 | |
ความคิดเห็นที่ 22 (1478500) | |
Mr.Sumphan |
นี่ครับผลผลิตจากไม้มะกรูด สิ่งแกะสลักจากเมืองแพร่ ส่วนสิ่ว2อันล่างเป็นตราหัวกวางmade in Germanyซื้อจากตลาดนัดอันละ50บาท มีดเหน็บตีจากเหล็กบาร์เลื่อยโซ่ ค้อนUSสมัยเวียดนาม ขวานตลาดนัดเหมือนกัน2อัน100 |
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Sumphan วันที่ตอบ 2012-03-19 13:01:36 | |
ความคิดเห็นที่ 23 (1478503) | |
Mr.Sumphan |
อันนี้ขวานจากอรัญญิกครับ แต่เดิมเขามีหงอนไว้ถอนตะปูด้วย เวลาไปฟันรากไม้มันเกะกะผมเลยตัดทิ้ง ด้ามเป็นไม้แมงจาบครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Sumphan วันที่ตอบ 2012-03-19 13:15:38 | |
ความคิดเห็นที่ 24 (1478514) | |
ตั้มโคราช | ไม้มะกรูด สวยดีครับขาวเชียว แต่อย่างว่าขาวก็สกปรกง่าย ส่วนขวานด้านบน ของพี่ใหญ่ท่านหนึ่งมาให้ทำด้ามขวานให้ เห็นเข้าตากรรมการ เลยจะมาให้ทำอีก 1โหล ทั้งด้ามค้อนด้ามขวาน.....ไม้พยุงเก่าครับ..ได้ไม้มาจากหัวเสาบ้านที่เขาตัดยอดออก เอาเศษมาทำ หน้าตาก็อย่างที่เห็น ข้อดีของไม้พยุงคือไม่กลัวสกปรก ยิ่งใช้ยิ่งเงา เพราะขี้มือตัวเอง ไม่ต้องเคลือบใดๆทั้งสิ้น งานออกมาก็อย่างที่เห็น ขวานด้ามนี้เป็นของนอก ราคารวมทำด้ามแล้ว ขาดไม่กี่บาทก็เหยียบหมื่นครับ.....ที่แพงเพราะเป็นของเก่า..บวกค่าชิบปิ้ง..แค่นั้นเอง ไม่มีไร
|
ผู้แสดงความคิดเห็น ตั้มโคราช วันที่ตอบ 2012-03-19 14:30:43 | |
ความคิดเห็นที่ 25 (1478516) | |
ตั้มโคราช | ให้ดูสัดส่วนครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น ตั้มโคราช วันที่ตอบ 2012-03-19 14:35:43 | |
ความคิดเห็นที่ 26 (1478518) | |
ตั้มโคราช | ส่วนอันนี้กำลังจะมา.....ผมกลื่นน้ำลายไม่ลงเลยครับ อยากดูเต็มๆก็ตามลิ้งนะครับ http://board.trekkingthai.com/board/show.php?forum_id=82&topic_no=325479&topic_id=330258 ก็อปไปวางเอา |
ผู้แสดงความคิดเห็น ตั้มโคราช วันที่ตอบ 2012-03-19 14:38:51 | |
ความคิดเห็นที่ 27 (1478522) | |
ตั้มโคราช | อันนี้ค้อนครับ ไม้ชิงชัน มีคนอยากได้ด้ามค้อน ก็เลยทำให้ ยังไม่ได้เคลือบ |
ผู้แสดงความคิดเห็น ตั้มโคราช วันที่ตอบ 2012-03-19 14:49:21 | |
ความคิดเห็นที่ 28 (1478692) | |
Mr.Sumphan | เห็นขวานของพี่ใหญ่แล้วก็คงได้แต่มองตาปริบๆกลืนน้ำลายเอื๊อก! สวยทั้งขวานทั้งด้าม ก็เพราะคนทำมีฝีมือดี ชักอยากจะไปเที่ยวบ้านไปซะแล้ว จะได้จดจำเทคนิคเฉพาะตัวมาใช้บ้าง คงไม่หวงวิชานะครับ ดูในTKTแล้วเห็นแต่การเข้าด้ามค้อน ยังไม่เห็นการเข้าด้ามขวานเลยครับ ผมเข้าด้ามขวนไว้สิบกว่าอันเป็นไม้พยุงที่ซื้อสำเร็จรูปมาแล้วบ้างไม้ประดู่บ้างไม้มะกรูดบ้าง ก็ไม่ได้มีเทคนิคอะไรครับ ก็ของเราเองคิดว่าใส่ให้มันอยู่ก็พอ แต่ถ้ามีใครมาขอยืมไปใช้ก็ต้องบอกให้เขาคอยระวังหน่อย ระวังขวานมันจะบินใส่หัวนะครับ ส่วนด้ามค้อนก็ใส่ไว้สิบกว่าอันเหมือนกัน ส่วนใหญ่จะเป็นแก่นมะขามครับ ฝีมือยังห่างไกลจากคุณตั้มมากครับ แต่ถึงอย่างไรถ้ามีเวลาก็จะลงรูปมาให้ติกันครับ วันนี้ต้องขอตัวไปจัดการทำความสะอาดRECORD BOLT CUTTER ก่อนนะครับ เพิ่งได้มาใหม่จากตลาดนัด ขืนปล่อยไว้นานน้องนิ๋มจะมาเยือนครับ ราตรีสวัสครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Sumphan วันที่ตอบ 2012-03-19 21:30:35 | |
ความคิดเห็นที่ 29 (1478880) | |
Mr.Sumphan |
เอามาโชว์ตัวหน่อยครับ ค้อนPlumbเก่าๆทั้งคู่ อันบนเป็นไม้พยุง อันล่างเป็นไม้เข็งเก่าไม่ใช่เข็งที่มีจำหน่ายอยู่ทุกวันนี้ ทีแรกผมกะว่าจะเปลี่ยนเอาไม้ชิงชันมาเปลี่ยนแต่ยังเสียดายงานเก่าอยู่ก็เลยปล่อยไว้ก่อน |
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Sumphan วันที่ตอบ 2012-03-20 17:58:38 | |
ความคิดเห็นที่ 30 (1478884) | |
Mr.Sumphan |
สองอย่างนี้เป็นอาวุธคู่ใจครับ เป็นของนิรนาม ไม่มียี่ห้อแต่ใช้ได้ดีก็ใช้ไปครับ ไม่ต้องคิดมาก ค้อนเจอมาจากในลังเก่าๆก็เก็บมาใส่ด้าม กบก็ฝากเด็กไปซื้อมาแถวสะพานใหม่ดอนเมืองเมื่อสามปีก่อน rn
|
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Sumphan วันที่ตอบ 2012-03-20 18:11:14 | |
ความคิดเห็นที่ 31 (1478886) | |
Mr.Sumphan |
ดูใหม่ครับ อาวุธคู่ใจ |
ผู้แสดงความคิดเห็น Mr.Sumphan วันที่ตอบ 2012-03-20 18:22:13 | |
ความคิดเห็นที่ 32 (2932322) | |
ประสิทธิ์ | ไม้พันชาด หรือพันชาติ (อีสานเรียกซาต) ภาคกลางเรียกไม้เหียง เป็นไม้ตระกูลไกล้เคียงกับยาง พลวง มีน้ำมันเหมือนกัน พบมากทางภาคเหนือ อีสาน ตามป่าแล้งทั่วไป ขึ้นสลับกับ พลวง เต็ง รัง เป็นไม้เนื้อค่อนข้างแข็ง ลักษณะใบเหมือนใบยางนา แต่ใหญ่ และแข็งกว่า ต้นสูงแต่ไม่โตมาก (การเติบโตช้ากว่าไม้ยางนา) จึงแข็งกว่า แต่มีข้อด้อยคือมักมาตาไม้เป็นช่วงๆ ประมาณ เมตร หรือเมตรครึ่งเนื่องจากโตเปนชั้นเหมือนฉัตร ขนาดโตหน้าตัดไม่เคยเห็นเกิน 50 เซ็น คุณภาพเนื้อไม่แข็งดี ที่กรุงเทพมีการเลื่อยขายทุกวันขนาดประมาณ หน้าตัด ไม่เกิน 30 เซน |
ผู้แสดงความคิดเห็น ประสิทธิ์ วันที่ตอบ 2013-01-03 15:31:37 | |
ความคิดเห็นที่ 33 (2997822) | |
อาทิตย์ | ถึงคุณประสิทธิ์ ครับ พันชาด กับต้นซาด คนละอย่างกันครับ อย่าเข้าใจผิด ต้นพันชาด หรือ พันชาติ คนอีสานเรียก พันซาด ( คนอีสานออกเสียงช ช้าง เป็น ซ โซ่ ครับ ) ส่วนต้น ซาด ( ซาดเฉยๆ ไม่มีคำว่า พัน ) ก็คือ ยางเหียง
พันชาติ เป็นไม้เนื้อแข็งมาก ทนมาก จึงเปรียบเทียบว่า ใช้งานได้ไปถึงชาติหน้าอีกพันชาติก็ไม่ผุ และไม้พันชาติเป็นไม้มีพิษ ใบ และ ฝักของต้นพันชาติ คนกินถึงตาย ขนาดวัวกินยังถ่ายเหลวเป็นเลือด แม้แต่ตอของต้นพันชาติแห้งๆในป่าก็ยังมีพิษ ถ้ามีเห็ดกระด้าง ( เห็ดบด ) เกิดแล้วเก็บมากินก็ถึงตายได้ ดังนั้นชาวบ้านจะบอกต่อๆกันมาว่า ตรงไหนคือตอพันชาติ ผู้ใหญ่จะบอกว่า ห้ามไปเก็บเห็ดบริเวณนั้น เพราะบางทีเด็กๆไม่รู้จักเพราะเกิดมาก็เจอตอแล้วเลยไม่รู้ว่าตออะไร
ต้นพันชาติ ใบจะเป็นใบประกอบ สีเขียวเป็นมัน ไม่มีขน ฝัก คล้ายๆฝักกระถินแบนๆ ต้นซาด หรือ ยางเหียง ใบเป็นใบเดี่ยวคล้ายๆใบยางนา มีขน ผลเป็นลูกกลมๆเหมือนลูกปิงปอง และมีปีกสองข้าง
บ้านผมมีเยอะครับ แถวรอยต่อ จังหวัดร้อยเอ็ด มหาสารคาม สุรินทร์
|
ผู้แสดงความคิดเห็น อาทิตย์ วันที่ตอบ 2014-03-28 12:49:32 | |
ความคิดเห็นที่ 34 (3042106) | |
nike koston pas cher | These are really enormous ideas in concerning blogging. You have touched some nice things here. Any way keep up wrinting. nike koston pas cher http://www.normannia.info/presse/presse.php |
ผู้แสดงความคิดเห็น nike koston pas cher (zsvtpm-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2016-09-19 00:54:44 | |
ความคิดเห็นที่ 35 (4079726) | |
patchon | มีไม้เขล็ง หรือ เค็ง หรือ หยี อีกอย่างนะครับ ที่ผมนึกขึ้นได้ อยากเปิดเป็นประเด็นไว้หากมีใครมีข้อมูลความรู้จะได้นำมาแชร์กัน ขอบคุณครับ |
ผู้แสดงความคิดเห็น patchon วันที่ตอบ 2017-09-25 23:17:17 | |
ความคิดเห็นที่ 36 (4166887) | |
ธองค์ เปี่ยมทอง | ต้นไม้พันชาด หน้าตาจะคล้ายๆต้นไม้แดงแดง แต่ฝักจะแคกต่างกันหน่อยนึง ลักษณะใบก็ต่างนิดหน่อย เห็นคนเก่าๆท่านว่า แข็งแกร่งมาก แต่คนไม่ค่อยนำมาใช้งาน |
ผู้แสดงความคิดเห็น ธองค์ เปี่ยมทอง วันที่ตอบ 2019-04-08 18:22:54 | |
ความคิดเห็นที่ 37 (4189087) | |
เล็ก | มีไม้มะกรูด..สนใจติดต่อ 086 511 9346 เล็กคะ |
ผู้แสดงความคิดเห็น เล็ก (leknapaporn-at-yahoo-dot-com)วันที่ตอบ 2019-12-24 20:44:14 | |
| 1 |
| Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
| Visitors : 9837472 |
 |